ขอลงจากเรือนไทยไปเกาะแก้ว...

[นกข.]

บ้านของอีตาเอ็นรี อิกกิ้นส์ อาจจะอยู่ไม่ไกลจากบ้านของจอร์จ เบอร์นาด ชอว์ ก็ได้นาครับ ว่าแต่ว่าชอว์บ้านอยู่ไหนล่ะ?
เมื่อผมไปถึงลอนดอน ประมาณ 100 ปีหลังจากเวลาในเรื่องมายแฟร์ เลดี้ ตลาดผักผลไม้ที่โคเวนต์ การ์เด้นไม่เหลือร่องรอยตลาดแล้ว กลายเป็นตึกไปหมด
เดินเอื่อยๆ จากตรงนั้นเข้าไปทางโซโหกะจะหาละครดูสักเรื่อง (ค่ำแล้วล่ะครับ ตอนนั้น) ก็เจอบุษบาริมทางฝรั่งคนหนึ่ง แต่ไม่ได้ขายดอกไม้ เธอเดินเข้ามาหาผม (คงนึกว่าผมเป็นเศรษฐีญี่ปุ่น) แล้วก็ถาม (เป็นสำเนียงอังกฤษแท้ครับ แต่ผมไม่ใช่อาจารย์ฮิกกินส์จึงไม่ทราบว่าอังกฤษแถบไหน) ว่า - You want a lady, tonight?...
ผมยิ้มแห้งๆ มายเลดี้ของผมควรจะ "แฟร์" กว่านี้ อย่างน้อยควรจะออกงานราตรีสโมสรสถานทูตหรือควงไปดูม้าแข่งที่เอสค็อทได้อย่างในเรื่อง และโดยที่ผมไม่มีความสามารถพอที่จะปั้นดินให้เป็นดาวได้อย่าง ศ. ฮิกกินส์ และไม่รวยเท่าแกด้วย คือไม่รวยพอที่จะเชิญแม่นางกลางถนนคนนี้ไปนอน ปั้น... (ตรงไหนก็ไม่ทราบ) ให้เป็นดาวชั่วคราวสักคืน ก็เลยได้แต่ยิ้มแห้งๆ ตอบเธอไปเป็นสำเนียงอังกฤษแบบไทยๆ ว่า - No, Thank you...
แค่ค่ออาหาร ค่าตั๋วละคร ค่าเข้าชมสถานที่ต่างๆ ค่าชอปปิ้ง ก็เกือบจะหมดงบประมาณเงินปอนด์ที่แลกมาแล้ว คืนนั้นเลยไม่ได้ชมโฉม My Fair (?) Lady...

[โสกัน]

บ้านของ ชอว์ ผู้ประพันธ์นิยาย Pygmalion ที่มาของMy Fair Lady อยู่ Herts โน่นครับ แกอยู่นานถึง40 ปีจนเสียชีวิต เมื่อ ห้าสิบปีมาแล้ว รู้สึกว่าทาง National Trust ที่ดูแลอยู่จะเปิดให้เข้าชมได้นะครับ ใครไปเที่ยวมาเล่าให้ฟังด้วยซิครับ
และขออัพเดพบ้านของ อ.ฮิกกิ้นส์ ครับ บ้านแกอยู่ที่
27A Wimpole Street W1G 8GN  วิธีไปก็
นั่ง tubeไปลง Oxford Circus เดินลัดเลาะตามถนน Regent ขึ้นเหนือ พอถึงWigmore ก็เลี้ยวซ้าย
ไปเรื่อยๆ จะเห็น Wimpole ทางขวามือ เดินต่อไป ผ่าน
Queen Anne ก็คอยดูเลขบ้านเอาไว้ ไม่พลาดหรอกครับ
แต่ตอนนี้ใครอยู่ ไม่รู้นะครับ

[นวล]

คุณโสกัน  สงสัยบรรยากาศแถวบ้าน ศ. ฮิกกิ้นส์ นั้น คงไม่เหลือแล้วล่ะค่ะ
ถ้าเป็นบริเวณที่คุณว่า คงไม่มี lilac trees ไม่มีถนนแบบ cobbled stones
อันแสนจะโรแมนติกเหลือให้เห็นแล้ว

คุณ นกข นี่แสดงว่าโหง้วเฮ้งของคุณคงภูมิฐานน่าดู ถึงมีบุษบาริมทางมา
เสนอบริการ..... ใส่หมวกล่ากวางของคุณโฮลมส์อยู่หรือเปล่าค่ะ? 555

[เพ็ญชมพู]

ได้อ่านที่คุณเทาชมพูเขียนเมื่อ ๑๖ ปีก่อนเกี่ยวกับเรื่องที่อมราวดีแปล ชื่อไทยทุกเรื่องตรงหมด ยกเว้นเรื่อง ‘Ziska’ ของอมราวดีแปลใช้ชื่อว่า "กงเกวียน" ส่วน "พิษสวาท " เป็นชื่อนิยายของทมยันตี

Marie Corelli  นักเขียนยอดนิยมเมื่อต้นศตวรรษที่ ๒๐  เรียกว่าเป็นทมยันตีแห่งอังกฤษก็คงจะได้

เธอเป็นคนเขียนเรื่อง ความพยาบาท นิยายแปลเรื่องแรกของไทยเมื่อปลายรัชกาลที่ ๕ โดยแม่วัน (พระยาสุรินทราชา)

เต็ลมา (Thelma) นิยายแปลยอดฮิทเมื่อรัชกาลที่ ๖

ขุนคลัง (The Sorrows of Satan)  พิษสวาท(Ziska) นางแก้ว (The Murder of Delicia)  ผู้บริสุทธิ์(Innocent)และที่แปลออกมาไม่กี่ปีก่อนนี้คือ ปรัชญารัก (Love and the Philosopher) ทั้งหมดเป็นฝีมือแปลของคุณอมราวดี ผู้ล่วงลับไปแล้ว

เผอิญตอนนี้มีข่าวฮือฮาเกี่ยวกับละครเรื่อง "พิษสวาท" ซึ่งประพันธ์โดย ทมยันตี  อาจารย์พิชญ์อาภา พิศุทธ์เศรณี อาจารย์ประจำสำนักวิชาการระหว่างประเทศ คณะรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ได้โพสต์ข้อความลงในเฟซบุ๊ก Pichaarpa Pisutserani ในทำนองว่า ทมยันตีไม่ได้เขียนเรื่อง ‘พิษสวาท’ จากจินตนาการล้วน ๆ แต่ยืมโครงเรื่องมาจากนิยายเรื่อง ‘Ziska’ ที่เขียนโดย Marie Corelli ซึ่งทมยันตีก็ปฏิเสธว่า

"ดิฉันจะไปหาเรื่องซิสก้ามาอ่าน สำหรับคนที่ออกมาบอก ไม่ว่าเขาเลย ต้องขอบคุณด้วยค่ะ ได้รู้แล้วจะได้ไปหามาอ่าน แต่เรื่องนี้เคยเล่าแล้วไง จะเป็นซิสก้าได้ไง เพราะเมื่อ ๓๐ ปีก่อน ตอนเขียนเคยเห็นพี่บัว (แม่อุบล ตัวละครหลักในพิษสวาท) แว้บ ๆ ตรงหางตา ดิฉันนั่งอยู่ในบ้าน เห็นผู้หญิงใส่ชุดไทยยาวกรอมเท้า ชุดสีเทา ๆ ฟ้า ๆ เดินขึ้นไปข้างบน ดิฉันกำลังเขียนนิยายเลยวางปากกา ยืนเกาหัวสงสัยว่าอะไร เพราะเป็นคนไม่กลัวผี นี่คือข้อหนึ่ง"

ข่าวจาก มติชน

แสดงว่าอาจารย์พิชญ์อาภาไม่ใช่คนแรกที่ทราบเกี่ยวกับที่มาของเรื่องพิษสวาทของทมยันตี  

[เทาชมพู]

ขออภัย  จำชื่อผิด
Ziska มีฉบับภาษาไทย ใช้ชื่อว่า กงเกวียน   แปลโดยอมราวดี   พิมพ์ครั้งแรกพ.ศ. 2483    ดิฉันเคยอ่านฉบับภาษาไทยก่อนจะไปเจอฉบับภาษาอังกฤษที่หอสมุดของมหาวิทยาลัย ที่อเมริกา
จำชื่อผิดเป็น" พิษสวาท"ค่ะ ขออภัยด้วย

[CrazyHOrse]

คุณจินตนา ปิ่นเฉลียวเคยแปล Ziska ลงเป็นตอนๆ ถ้าจำไม่ผิดจะลงในต่วยตูน พิเศษ ครับ แต่แปลได้ไม่กี่ตอนก็หยุดไปเพราะมีเหตุ

น่าจะราวปี พ.ศ.2525 ครับ

[tita]

^ จำได้ว่าคุณอมราวดีมีหนังสือท้วงมา