ห้องสินในเก๋งนุกิจราชบริหาร

[Kurukula]

ขอบคุณคุณ Wandee มากครับ ที่อุตส่าห์ช่วยเหลือ ลองโพสท์อีกสักรูปนะครับ

[Kurukula]

ครับ

[Wandee]

เรื่องห้องสินนี้   อาจมีผู้อ่านชื่อออก
เมื่ออ่านออกแล้ว  ดิฉันยินดีเล่าเรื่องให้โดยกางหนังสืออ่าน

เรื่องเฉพาะโลเฉียนั้น เป็นที่มาของโกมินทร์กุมาร
ไทอิดจินหยินชุบโลเฉียขึ้นมาจากดอกบัวสองดอกกับใบบัวสองใบ
ใบบัวหักเป็นกระดูกสามร้อยท่อน  ดอกบัวเป็นเนื้อ
หน้าขาว  ปากแดงดังชาด จักขุดังดาว  สูงประมาณสิบศอก
ถือทวน  เหยียบจักรสองอัน  จักรอันหนึ่งชื่อฮวงแปลว่าลม  อันหนึ่งชื่อฮวยแปลว่าไฟกับมนต์  ถ้าเหยียบจักรสองอันเหาะไปได้
แพรหลินกับกำไลทองมีมาแต่กำเนิด


จุดของเรื่องยังอยู่ที่พระเจ้าติวอ๋องกับนางขันกีและปีศาจบริวาร
เกียงจูแหยนั้นเข้าวงการเมื่ออายุ ๗๒  เพื่อนฝูงหาภรรยาให้อายุ ๖๘(นางแปสีอายุ ๖๘  มิใช่เพื่อนเกียงจูแหยอายุ ๖๘)


จินตนาการและคุณธรรมของคนจีนโบราณนั้นเรียบง่าย  เข้าใจได้  อ่านแล้วสบายใจ
กลอุบายย้ายตลิ่งมาหาเรือนั้น  อ่านแล้วก็ครึกครื้น มิถึงจะต้องเชื่อฟัง หรือกลายเป็นคนคบยากไป

ไม่สามารถจะอธิบายรูปในเรื่องห้องสินได้  เพราะขนาดรูปสามก๊กก็ยังจำไม่ได้  ยกเว้นสามก๊กที่ครูเหมวาด


ห้องสินนั้น บลัดเลพิมพ์ครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. ๒๔๑๙  เป็นสมุดสองเล่ม

[Wandee]

เห็นรูปโลเฉียแล้วก็ตะขิดตะขวงใจอยู่  นึกได้แต่ว่า  ทำไมโลเฉียถึงมีแปดมือเป็นพระนารายณ์ไปได้

หยิบห้องสินมาอ่าน(พิมพ์ครั้งที่ ๑  พ.ศ. ๒๕๐๖)
เล่มสาม  หน้า ๙๔  ย่อหน้าสุดท้าย

"ไท้อิดจินหยินส่งสุราให้โลเฉียสามจอก กับพุทราสามเม็ด   โลเฉียรับสุรากับผลพุทรามากิน  แล้วคำนับลาไท้อิดจินหยินออกจากถ้ำขึ้นจักรเหาะไป
เหลียวดูตัวเบื้องซ้ายมีมือออกมาอีกสองมือ  แลดูข้างขวาก็เป็นเหมือนกัน   
ลูบหน้าดู  กลายเป็นสามหน้า  มือหกมือ

โลเฉียตกใจกลับไปหาอาจารย์ไท้อิดจินหยิน    ไท้อิดจินหยินหัวเราะแล้วว่าอย่าตกใจเลย  เราเห็นว่าเจ้้ามีแต่สองมือนั้นจะสู้ข้าศึกมิได้
จึงทำให้เป็นหกมือ  จะมอบอาวุธวิเศษให้อีก

ไท้อิดจินหยินก็มอบระฆังทองใบหนึ่ง  อิฐทองแผ่นหนึ่ง  ทวนคู่หนึ่ง  กระบี่เล่มหนึ่ง"
ู้่

[Kurukula]

ขอบคุณคุณ Wandee มากครับสำหรับข้อมูล วันนี้เพิ่งได้หนังสือห้องสินมาเล่มหนึ่ง แต่เป็นฉบับพิมพ์ใหม่ กะไว้ว่าจะตะลุยอ่านสักรอบ (คงจะนานกว่าจะจบ)
สำหรับเรื่องตอนต่างๆนั้นพอจะหาข้อมูลได้จากบทความของ ศานติและนวรัตน์ ภักดีคำ เกี่ยวกับเรื่องห้องสินในเก๋งนุกิจราชบริหารครับ วันหลังจะลองเอารูปมาบรรยายให้ชมกัน

เคยได้ยินเรื่องโกมินทร์กุมารเหมือนกันว่ามีที่มาจากนาจา เพียงแต่ไม่ทราบรายละเอียดว่าเป็นอย่างไร ตอนที่ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธรฯนำหุ่นกระบอกเรื่องโกมินทร์ ตอน โกมินทร์คะนองศึกมาเล่นให้ชมก็ไม่ได้ไปชม รู้สึกเสียดายมาถึงตอนนี้

[Wandee]

ไม่ลำบากอะไรมิได้  ชอบอ่านสะเปะสะปะมานานแล้ว


เกียงจูแหย๋ไปไหนมาไหน ดำดินไปค่ะ   เซียนผู้ใหญ่ให้ยืมซุนปุดเสียงมาพักหนึ่ง(ไม่มีคำอธิบาย)  เจ้าตัวนี้บินได้  ต่อมาเกียงจูแหยขี่ม้าค่ะ

เซียนที่ขี่กวาง ชื่อ เอียนเทียนกุ๋น      มีอีกคนที่ขี่กวางเหมือนกันแต่ไม่ใช่ตัวสำคัญ

อย่าลืมความสำคัญของห้องสินไต้นะคะ  อยู่เล่มสอง



โกมินทร์กุมารนี่เป็นหนังสือวัดเกาะนะคะ  รู้สึกว่าพิมพ์กันหลายสำนักพิมพ์  ที่มีคือชุดของ โรงพิมพ์ห้างสมุด  ทั้งชุดมี ๔๐ เล่มค่ะ  ตัวเองมีไม่ครบถึงครึ่ง
เรื่องราวในตอนต้นเหมือนกันค่ะ  แต่ตอนพระฤาษีชุบโกมินทร์นี่ชุบจากทองแดง  แถมเสือทองแดงให้หนึ่งตัว
หลังจากนั้นก็ผจญภัย ตามนางกันเหนื่อย

อ่านกลอนแล้วก็ขำดีค่ะ  รู้สึกว่าจะสู้หนังสือรุ่นเดียวกันไม่ได้  ขอยกมาเป็นตัวอย่าง

คิดแล้ววิญญาณปีศาจดังมาดหมาย  เป็นพระพายพัดมาจะหาไหน   ดังพิลึกกึกก้องในห้องไพร   เกิดลมใหญ่พัดลั่นสนั่นฮือ   ทั้งไม้ไร่หักลงดงวินาศ   
ต้นยางขาดเป็นท่อนกระท้อนหวือ   ด้วยฤทธิผีเป็นลมลั่นสนั่นฮือ   พัดกระพือเร็วมาไม่ช้านาน   ถึงถ้ำทองของดาบสกำหนดหมาย  ปิศาจร้ายฤทธิแรงกำแหงหาญ   
ก็เข้าไปในคูหาเห็นอาจารย์   นั่งเข้าฌานอยู่บนแท่นแผ่นศิลา  เจ้าโกมินทร์เข้าไปแจ้งแห่งนุสนธ์   เหมือนหนึ่งคนรำพันขันหนักหนา   เหตุอย่างไรไม่โปรดเกล้าพระเจ้าตา   ตัวหลานยาทุกข์ยากลำบากครัน