เป็นเรื่องที่ผมและหลานๆติดกันมากตอนเป็นเด็กๆครับ
(รวมทั้งเรื่องช้างชื่อ "สีชมพู" ของพี่นิลกังขาด้วย)
จำได้ว่าเมื่อสมัยเป็นเด็กน้อย ผมกับหลานๆต้องแย่งกันดู "ปาป้าปาป้า" กัน
ใครมาบ้านเวลาบ่ายคล้อย ต้องเห็น เด็กตัวเล็กๆสี่ห้าคนเบียดกันจนทีวีรุ่นเก่าจอสี่สิบกว่านิ้วที่บ้านก็แทบจะโดนบังมิด
กระโดดโลดเต้นไปตามท่าทางของปาป้าปาป้า คุณแม่ และลูกๆ
...... และแล้ว วันหนึ่งหลานชายตัวแสบผมก็แอบหอมแก้มหลานสาวตัวแสบอีกคนตามปาป้าปาป้าขึ้นมา
ผู้ใหญ่หลายๆท่านเลยต้องมาจำกัดการดูการืตูนเรื่องนี้ของพวกเด็กๆว่า "ให้นั่งดูกันนิ่งๆ" เลย

ปล.1 เห็นการ์ตูนเรื่องนี้แล้วนึกถึง "แบกะดินขึ้นห้าง" ของคุณพิพัฒน์
หลังๆการ์ตูนช่อง 3 ทั้งอิมปอร์ต ทั้งทำเอง ดูแล้วมันมีไม่ถึงจริงๆ
ดูยังไงก็ไม่ใช่การ์ตูนเด็ก..... ทะแม่งๆยังไงไม่รู้
ปล.2 สำหรับคุณหนอนบุ้ง เดาผิดคับ เดาใหม่..... แต่ใกล้ฟามจิงแย๊วกั๊บ คริคริ