แบกะดินขึ้นห้าง

[เพื่อนพระเอก]

ในความคิดผม ผมรู้สึกว่าคนส่วนใหญ่ก็รู้กันดีนะครับว่าอันไหนของจริง อันไหนของปลอม แต่จะด้วยหลักการตลาด รสนิยมคนดู ช่วงเวลา หรืออะไรก็ตาม คนส่วนใหญ่ที่ว่าจึง "เต็มใจ" หันไปเลือกของปลอมและเมินของจริง อย่างล่าสุดละครชุมแพของช่อง 7 นั่นก็ห่วยมากๆ ไม่ว่าจะบท โปรดักชั่น นักแสดง ฯลฯ เรียกได้ว่าห๊วยห่วย แต่คนดูกลับมีเยอะมากๆ เห็นว่าเรตติ้งพุ่งไปถึง 20 กว่าด้วยซ้ำ ผมเองก็ดูเหมือนกัน แต่ที่ดูไม่ใช่ว่าชอบหรอกนะครับ แต่ดูเพราะมันห่วยนี่แหละ ดูแล้วก็ขำ แล้วก็ด่าไปตามเรื่องตามราวว่าทำไมมันห่วยได้ใจยังงี้ฟะ

อย่างรายการนักล่าฝันนั้น ความจริงก็รู้ทั้งรู้ว่ามีบทแซมอยู่ แต่ไม่มีอะไรดูก็เลยดูไปเพลินๆ ขำๆ อีกอย่างคนในบ้านนั้นเขาก็รู้นะครับว่าตอนนี้กล้องจับเขาอยู่หรือไม่ เพราะถ้ากล้องตัวไหนออนแอร์จะมีไฟขึ้นที่กล้อง นั่นจึงมีฉากดราม่าเช่นร้องห่มร้องไห้ หรือทะเลาะกันมาออกอากาศให้คนได้เห็น

คนเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเคารพอาชีพตัวเองสักเท่าไหร่ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร นักแสดงก็เหมือนกับเชื่อว่าการแสดงดีเพียงอย่างเดียวไม่ได้ทำให้ตัวเองดังได้เสมอไป นักร้องก็ไม่ได้แปลว่าต้องร้องดีถึงจะมีชื่อเสียง แต่มันมีองค์ประกอบมาเสริมส่งอีกมากมายหลายอย่าง อาจเพราะยังงี้มั้งครับถึงเรียกกันว่าวงการมายา คือมายามันทุกอย่าง ไม่มีคำว่าจริงแม้แต่รายการที่บอกไว้ว่าเป็นเรียลิตี้ เพราะถ้าเลือกจะเป็นนักแสดง เล่นดีแต่ไม่มีคนดู แบบนั้นต่อไปก็คงไม่มีคนจ้าง เพราะอาชีพนักแสดงย่อมต้องแสดงให้คนดู เป็นนักร้องเสียงดีแต่ไม่มีคนฟัง แบบนั้นจะเป็นทำไมในเมื่ออาชีพนักร้องก็มีเพื่อร้องให้คนฟัง อย่างนักร้องที่ทำเทปขาย ถ้าเทปขายไม่ออกอนาคตก็คงจะสั้นแน่ๆ เพราะเทปชุดหนึ่งลงทุนกันเป็นล้าน แล้วถ้าเป็นแบบนั้นจะอยู่ในวงการได้นานแค่ไหน ในเมื่อได้เข้ามาแล้วทุกคนก็ล้วนแต่อยากจะมีชื่อเสียงและอยู่ได้นานๆ กันทั้งนั้น เรื่องนี้พูดยากจริงๆ นะครับผมว่า

แต่ก็ไม่ใช่ดารานักร้องจะเป็นอย่างที่ว่าทุกคนนะครับ เพราะเท่าที่เคยสัมผัสมา ก็มีคนที่ให้เกียรติอาชีพตัวเอง และพยายามจะเป็น "ของจริงที่ขายได้" อยู่ไม่น้อยเหมือนกันครับ 

[pipat]

จะเล่าให้ฟังว่าของปลอมเป็นอย่างไร  ในรายการพระเจ้าช่วย .....โอ้ม่ายรอด
วันหนึ่งเธองัดหนังสือพิมพ์ของราชการไทยเล่มแรกมาเล่า คือราชกิจจานุเบกษา
เธอ"ควัก"ออกมา กางพรื่ด แล้วชี้ชวนว่าหนังสือนี้เก่าแก่อย่างไร เป็นสิ่งพิมพ์มีค่าเพียงใหน
ผมก็นั่งดูด้วยความสนใจ พลางนึกว่า เมื่อไรจะหยิบเล่มจริงมาอวดเสียที
เปล่าครับ ....เธอชี้สมุดเล่มน้อย บางๆ มีสักแปดเก้าสิบหน้าได้ เก่าคร่ำคร่า
บอกว่า นี่แหละราชกิจจานุเบกษา.....โอ้ย ถ้าเป็นพ่อจ๊กม๊กหม่ำพูดละก้อ ผมจะปลื้มกว่านี้
ว่าอุตส่าห์ไปรู้ประวัติความเป็นมา เล่าได้เป็นต่อยหอย

แต่นี่เป็นคุณแพรว ซึ่งมีชื่อเลื่องลือว่ารู้ของเก่า
ทำไมจึงไม่รู้เลย ว่า เจ้าเล่มบางๆที่เธอควักมาอวดน่ะ เป็นการพิมพ์ใหม่
มีเจ้านายท่านหนึ่ง เห็นว่าราชกิจจาฯ รัชกาลที่ 4 หาฉบับยาก ที่มีก็ผุฟัง ไม่นานคงจะสูญ
ท่านจึงให้เรียงพิมพ์เนื้อความที่รวบรวมได้ขึ้นมาใหม่ สำหรับแจกคนในวงจำกัด เมื่อกลางรัชกาลที่ 5
เป็นเล่มขนาดแปดหน้ายกเล็ก

ส่วนราชกิจจานุเบกษาของจริงนั้น
เป็นอลังการของงานพิมพ์แห่งประเทศสยาม เล่มโตเท่าไทยรัฐพับครึ่ง ตัวเรียงงดงาม
ตราแผ่นดินที่พิมพ์เป็นหน้าเบิกเล่มนั้น งดงามคมชัด เนื้อกระดาษหนา มีน้ำหนัก
นักเล่นหนังสือ หากว่าได้ครอบครอง เป็นไม่ยอมให้ไอ้หน้าใหน มาพลิกจิ้ม
โยกไปโยนมาอยู่หน้าจอทีวี ราวคนไม่มีสกุลรุนชาติ

เขาต้องเอาขึ้นขาหย่าง  กางออกให้กระดาษมีสุขภาพสมบูรณ์
สป็อตร้ายของห้องส่ง อย่าหวังได้มาลามเลีย ให้เกิดสันดาบแก่สมบัติล้ำค่า
คนเชิญมาก็ต้องนุ่งขาวห่มขาว....เอ้ย ไม่ถึงอย่างนั้น แค่นุ่งถุงมือขาว
มีผ้าปิดน้ำลาย จะได้ไม่กระเซ็นมาโดนของสูง
และคนที่มีสิทธิ์หยิบจับสิ่งของนี้ได้ ต้องจบสาขาวิทยาศาตร์การอนุรักษ์
หาไม่ก็ต้องเป็นนักเลงหนังสือระดับเอกอัครบรรณารักษ์เรียกท่าน

เฮ้อ ...ทำไมมีแต่ของปลอม คนปลอมหนอ
แบกะดินอนาถาเสียจริง

[pipat]

เหตุผลของคุณเพื่อนพระเอก เป็นเสมือนเกราะคุ้มภัยให้กับพวกสมัครเล่น
เมื่อเร็วๆนี้ มีละคอนออนแอร์ของเจ้าไก่ ซึ่งไปลากเจ๊นักร้องมาขึ้นตะแลงแกง
การแสดงที่ออกมา ก็พอรับได้ แต่ ที่เธอบันจงไปขุดมานั้น นับไปก็เป็นยอดฝีมือทั้งนั้น
แต่ผมดูด้วยความพิศวง ว่าแต่ละคนยังทำเหมือนเป็นเด็กฝึกงาน
เริ่มตั้งแต่เจ้าไก่ ที่คิดยังงัย จึงไปขุดโบราณวัตถุมาเล่นบทนางงาม
ก็นางงามนี่ เขาไม่ถึงกับห้ามคนวัยสี่สิบเข้าประกวดดอก....จริงใหม
แต่อย่าเอาพะโล้ติดตัวมาด้วย.....ฮา

คุณจินตะหรานั้น หากว่าเคยเป็นดารา ก็เป็นสมัยอดีตกาลนานโพ้น จนป่านนี้ก็ยังออกเสียงอยู่ในลำคอ
ไม่สมกับความผ่องของใบหน้า...แต่ แม้...ไม่นึกว่าเธอจะท้วมได้ขนาดนี้

เอาละ จะเอ่ยถึงของดีในละคอนนี้ คือคุณจารุณี เพียงเธอปรายตา อย่างคนที่รู้ว่าเป็นรอง
แววน้อยเนื้อต่ำใจฉาบฉาบอยู่ทุกร่องรอยบนใบหน้า ผมไม่เคยเห็นยอดดาราอย่างนี้มาตั้งแต่คุณเมตตาเธอเกษียณ
อย่างไรก็ดี ละคอนนี้ ก็จะต้องประสบความสำเร็จ และได้รับยกย่องว่าเป็นหนึ่งในเรื่องที่ขึ้นหิ้ง

และจะเป็นคำตอบโยนใส่เพื่อนพระเอกว่า...ผมไม่รับดอกครับ คำแก้ตัวที่ซ้ำซากอย่างนั้น

ในโลกที่หมดทางเลือกอย่างประเทศนี้ ห่วยก็คือห่วย ห่วยไม่มีทางมาเผยอเทียบดีได้ และดีก็รอดได้ ถ้ารักดี
ส่วนช่องที่มีสีเท่ากับวันในสัปดาห์นั้น ท่านได้ผูกขาดการกระจายภาพของประเทศมาหนึ่งชั่วอายุคนแล้ว
หมดเวลาทำเล่น ผลิตเป็นแต่ของปลอมแล้ว ท่านต้องทำของจริงเสียที......ชาวบ้าเซ็งง่ะ
แล้วชาวบ้านที่ท่านชอบอ้างมารับผลกรรมห่วยๆ น่ะ
ตายไปหลายรุ่นแล้วครับ แต่ท่านก็มอมรุ่นใหม่ ให้ดักดานเหมือนรุ่นที่ผ่านไป สำเร็จสมความปรารถนา

เฮ้อ.....เงิน เงิน....เงิน

[เพื่อนพระเอก]

เป็นไปได้ไหมครับว่า หรือความเชื่อของคนสมัยนี้คือ...ของปลอมที่ขายได้เรียกว่าของจริง ส่วนของจริงที่ขายไม่ได้ คือของปลอม ถ้าเป็นอย่างนี้จะแก้ที่ไหนก่อนดีละคับ ยากไม่ใช่เล่นเลยนะเนี่ย 

[ติบอ]

ช่างแต่งหน้าละครคนหนึ่งเคยพูดกับผมว่า


"เธอไม่รู้อะไร หนังช่อง... น่ะ เขาสั่งลงมา
เรื่องดีแค่ไหนแต่ไม่แต่งหน้า.... เขาไม่ซื้อ"



ฟังเข้าไปทีเลยอนุมานเอาได้ว่าละครช่องนี้สีสันคงไม่ได้สำคัญที่บท หรือความสามารถของนักแสดง
แต่อยู่ที่สีบนหน้าต่างหาก ใครตกกระด้งแป้งได้บ่อยกว่า........ กันตนาจ้างไม่เลิกครับ




ปล. ถึงคุณpakun2k1d อีกซักรอบครับ
สำหรับผมเอง กดไปดูรายการคุณพระช่วยครั้งแรกในชีวิต ก็เจอคุณสุภัทรา ออกมาขับร้องบทเพลงพระราชนิพนธ์แจส
คู่กับวงดนตรีไทย
อ่านไม่ผิดหรอกครับ ผมก็ดูไม่ผิดเหมือนกัน ทั้งระนาด ทั้งตะโพนวางหราอยู่บนเวทีแบบนั้น
จำได้ว่าครั้งนั้นนั่งจ้องจออยู่ได้ซักสามวิพอจะได้ยินเสียงหวานๆที่ปกติมักจะเคล้าไปกับเปียนโนของคุณดนู อย่างเพลง "เพลงราตรี" หรืออีกหลายๆเพลงของคุณสุภัทรา
แต่ครั้งนั้นมาคู่กับเสียงตะโพนแทน แถมพิธีกรยังอวดว่า "เป็นครั้งแรกของโลกที่มีการบรรเลงบทพระราชนิพนธ์แจส กับวงปี่พาทย์"
ผมก็เลยได้แต่ร้อง "คุณพระช่วย" ออกมาแล้วกดไปดู UBC ช่อง discovery ต่อ


ส่วนอีกครั้งนึง กดไปเจอเขาแข่งกันวาดภาพไทย โดยให้วาดภาพจากเสียงเพลง
ก็มีเพลงอะไรสักอย่างที่คล้ายๆจูบเย้ยจันทร์ลอยออกมา แล้วขอบจอก็มีคำว่า "แขกมอญบางขุนพรหม" ปรากฏขึ้น
ผู้เข้าแข่งขันก็แข่งกันไปเรียบร้อย จนตอนตัดสิน กรรมการตัดสินให้คนที่วาดภาพนกกำลังจู๋จี๋กันชนะ
เพราะเหตุผลว่า "เพลงนี้เป็นเพลงที่มีสำเนียงสนุกสนาน ชวนให้นึกถึงคู่รักในอารมณ์หวานชื่น"
เลยได้ร้อง "คุณพระช่วย" เป็นหนที่สองก่อนจะรีบไปควานเอาตำราเนื้อเพลง - ชื่อเพลงมาเปิดดูใหม่อีกรอบ
แขกมอญบางขุนพรหมทั้ง 3 เนื้อตามที่จำได้ พลายชุมพลอันนึง ขุนแผนขอโทษแก้วกิริยาหลังเข้าห้องผิดอันนึง กับ พลายงามลาศรีมาลามาบอกพ่อให้ไปขอเมียอีกอันนึง
ดูแล้วถึงจะคู่รักก็รักแอบเศร้านะครับ แล้วไหนล่ะ..... สนุกสนานของคุณกรรมการ ?


หลังจากนั้นก็เลิกศาลาไปกับรายการนี้โดยปริยายครับ ขี้เกียจอุทานเป็นชื่อรายการซะทุกเบรค
เหนื่อยใจ....... เด็กไทยหลายคนที่ดูไป ถ้าเชื่อถือ ยึดมั่นไปตามนั่นล่ะ..... จะหมดอนาคตมั้ยน้อ





ปล.2 วันก่อนผมกดไปเจอรายการนำเที่ยวอีกช่องหนึ่ง พูดถึงจิตรกรรมรูปทวารบาลไว้ 5 หรือ 6 ครั้ง ผู้ดำเนินรายการก็อ่านออกเสียงมาเป็น "ทะ - วาน - บาน" หมดทุกครั้ง อันนี้ฟังแล้วก็ปวดหัวไม่แพ้กันครับ

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

 
ratingและที่มา
มีบริษัทรีเสิชเก่าแก่บริษัทหนึ่ง เอาไอ้เครื่องมือจดบันทึกการดูไปตามบ้านใครก็ไม่รู้ที่ไม่ใช่บ้านเราน่ะแหละ ในบรรดากลุ่มตัวอย่าง บ้านเหล่านี้จะเข้าข่ายกลุ่มรายได้ซึ่งจัดเป็น a b และ c ซึ่งมากหน่อย
สามารถแยกย่อยเป็นadult, ชายหรือหญิง อายุ จำนวนบ้านเหล่านี้ เอามาคำนวณแบบมีสูตร เพื่อหาว่าแต่ละรายการ ละคร ข่าว เกมโชว์ มีคนดูในกลุ่มอายุ กลุ่มรายได้นั้น กี่คน
แล้วออกมาเป็นเรตติ้ง
จะว่าไปแล้วดิฉันก็ไม่เชื่อถือสักเท่าไหร่
ไอ้กล่องนั่นก็จะบันทึกว่าบ้านเหล่านี้ เขาดูรายการอะไรกันบ้างด้วย
...
ลูกค้าบางราย จะเอาความคิดของตัวเป็นใหญ่ รายการนี้ชั้นไม่ดู อย่าเอาโฆษณาลงนะ รายการนี้ช้อบ ชอบ ลงด้วยนะ บรรดาmedia plannerจึงต้องอาศัยข้อมูลจากบริษัทรีเสิชซึ่งซื้อขายกันเป็นแสนๆ มาประกอบ
ลูกค้าบางรายถึงกับระบุว่าในแผนต้องมีข้อมูลนี้ประกอบ
เราจึงเห็นโฆษณาของลูกค้าที่มีเงินเยอะๆในรายการที่เราไม่ค่อยอยากดู

[ศรีปิงเวียง]

บรรยายความเรื่องน้ำเน่า(แต่ไม่เกี่ยวกับเงาจันทร์ )
http://www.reurnthai.com/index.php?topic=1649.0
  ผมเข้าใจว่าจะพูดเรื่องที่ อ.พิพัฒน์สาธยายมาตอนต้นๆครับ
ส่วนเรื่องเพลงไทยเดิมนี้ ผมยังไม่มีความรู้พอจะสาธยายได้อย่างหลายๆท่านครับ
เวลาดูรายการคุณพระช่วย ก็เลยได้แต่คล้อยตามเขาว่าครับว่าเป็นยังไง
รายการนี้ถือว่าเป็นรายการที่ดี แต่อย่างที่หลายๆท่านบอกว่ายังมีข้อบกพร่องหลายประการครับ
แต่...ก็น่าคิดเหมือนกันครับว่าเขาจะแก้ไขอย่างไร เพราะรายการอย่างนี้
โอกาสที่จะมีคนทักท้วงจนดังอย่างเรื่องชุด นศ.,แอ๊บแบ๊ว,ภาษาแชต,รับน้องเขย่าขวัญ(แต่ทีรับน้องดีๆ สื่อกลับไม่ประโคม ),ฯลฯ น้อยยิ่งนัก

[เทาชมพู]

กลับไปอ่านกระทู้เก่าๆ เพลินดีเหมือนกันค่ะ

[ศรีปิงเวียง]

ขอบพระคุณครับ อ.เทาชมพู และขออภัยทุกๆท่านด้วยนะครับที่เข้ามาโดยมิได้ทักทายก่อน
เรื่องต่อไปนี้ เป็นเรื่องฝอยตะเข็บมาตอนต้นๆ ครับผม เนื่องจากกระผมโพสต์ไม่ทัน
1.ตอนเด็กๆ ผมก็เคยดูรายการพวกนี้ (เช่น เดอะสตาร์ 2 โครงการแรก) ส่วนเอเอฟนั้น ผมไม่ได้ดูครับ ทราบแต่ผลการประกวดซึ่งสื่อชอบเอามาประโคมเสียจริงๆทั้ง 4 โครงการ
แล้วเราก็รู้ว่า คนที่ไม่ได้อันดับ 1 นั้น ดังกว่าคนที่ชนะเลิศเสียอีก อีกทั้งมีงานต่างๆ เข้ามามาก
หลายๆท่าน หากสังเกตเรียลิตี้พวกนี้ดีๆ จะพบว่ามีความเปลี่ยนแปลงหลายๆอย่าง...แต่ก็ไม่พ้นเรื่องเอาเงินเข้ากระเป๋าอยู่ดีแม้จะอยู่ในระหว่างประกวดหรือประกวดจบไปแล้ว(แม้แต่ก่อนประกวดก็ยังมีอีก โดยเฉพาะปีนี้)
บางครั้ง ก็น่าเอือมระอา แต่ทำอะไรไม่ได้ เพราะเราไม่ใช่คนออกตังค์

2. คิดว่าหลายๆท่านคงได้ยินเรื่องแผนที่ลิ้น ที่ว่าบริเวณลิ้นจุดนั้นจุดนี้นั้นรับรสอะไรหรือเปล่าครับ
จะเข้ากับเรื่อง ท่านผู้รู้ในรายการคุณพระช่วยเสนอข้อมูลผิดๆ หรือเปล่าครับ
(มีต่อครับ ในโอกาสต่อไป)

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

ได้ดูละครเรื่องที่คุณพพ.พูดอยู่คืนหนึ่งค่ะ ฝีมือแต่ละนางเหลือร้าย ทั้งนันทิดา จารุณี และจินตะหรา ซึ่งคิดไงไม่ทราบทิ้งบทกุลสตรีมาร้ายแต่ก็ร้ายได้ไม่แนบเนียนเท่าไหร่ นันทิดานั้นงดงามในบทนางเอกน้ำเน่า จารุณีก็เล่นดีเหลือใจ แค่ถอนใจทีเดียวก็รู้ว่าหมายความว่าอะไร น่าจะมอบปริญญาศิลปะการละครให้เสียเลย
เจ๊ไก่ตีบทกระเทยได้ไม่กระจุย อีตารูปหล่อฉัตรชัยก็ลอกแบบขุนแผนแสนเลวมาเลย(แบบไม่มีส่วนดีเลยน่ะ)ส่วนนายป้องนั่นก็เล่นได้ดีมาก ยกรางวัลให้ไปเลย
ไปอ่านเนื้อเรื่องอันเน่าสนิทแล้วกลุ้ม..ทำไมโง่กันได้ทั้งเรื่องก็ไม่รู้..ผู้ชายไทยเรา

[pipat]

จารุณีเป็นคนที่จะบอกว่าโชคดีก็ได้ โชคร้ายก็ได้
เธอเคยมาฝึกมือเพื่อจะเข้าเรียนมัณฑนศิลป์....น่าเสียดายที่เธอมาก่อนยุคอาจารย์เลียดารา
เธอน่าจะเป็นเด็กสาวที่คนไทยรักไคร่มากที่สุด แต่เธอก็เจอสะพานฟาดหน้าจนแทบไม่รอด

ผมนับถือเธอ ที่ไม่ยอมหยุด ถึงกับไปเรียนและเล่นละคอนเวที(สด)
มาถึงวันนี้ อยากจะยกรางวัลยอดดาราหมายเลขสองให้เธอ
(หมายเลขหนึ่ง ยกให้เจ๊พิศมัยไปแล้ว)

เห็นเธอเล่นเรื่องนี้แล้ว ขอบอกว่า ราวกับนางสีหราช มาปนอยู่กับหมู่มุกสิกจริงๆ
คือคนอื่นๆ ก็เหมือนแบกะดินขึ้นห้าง
มีแต่เธอคนเดียว ที่เป็นเพชรในตม

[pakun2k1d]

คุณpipatลำเอียงหรือเปล่าคะ  เทใจไปให้จารุณีเต็ม ๆ   ดิฉันน่ะตั้งใจรอดูละครเรื่องนี้เลยนะคะ  ตอนที่ฉายตัวอย่างให้ดู ยังนึกชมคุณไก่อยู่ว่า  ช่างไปหยิบมาทำได้โดนใจจริง ๆ เพราะว่าเพลงลูกกรุงรุ่นนี้หายไปเลยนะคะ  เพลงลูกทุ่งยังมีคนหยิบมาทำ  ทั้งรายการ "ชิงช้าสวรรค์" "ตีสิบ" ซึ่งทั้ง 2 รายการทำได้ค่อนข้างดีทีเดียว  แต่ลูกกรุงไม่เห็นเลย  ดาราเรื่องนี้ก็ได้ชื่อว่าระดับฝีมือทั้งนั้น  นักร้องก็เป็นคุณนันทิดา  ซึ่งไม่ได้ยินเธอร้องเพลงมานานแล้ว 

ดิฉันได้ดูละครเรื่องนี้ 2 ครั้ง  แต่ละครั้งไม่เคยดูจนจบตอน  ไม่วิจารณ์ให้เสียเวลาอ่าน"เปิดกรุดาราฮอลลีวูด"  ตอนนี้ก็คงได้แต่รอดูว่าจะจบเมื่อไหร่  เผื่อว่าเรื่องใหม่จะมีอะไรน่าสนใจค่ะ 

ช่วงนี้ไม่มีละครที่น่าสนใจ ก็อยากชวนทุกท่านไปให้กำลังใจรายการ "ตัวจริง ชัดเจน" ของTITV  ซึ่งต้องส่งใจช่วย คุณจอม เพชรประดับ พิธีกรของรายการกันหน่อยนะคะ  เพราะดิฉันเองรู้สึกว่าเธอยังขึ้น ๆ ล่อง ๆ อยู่  บางวัน บางประเด็น เธอก็ดำเนินรายการได้คม  ใช้คำถามได้ดี  บางวันเธอก็ถามโดดไปโดดมา แต่ก็ถือว่าเป็นมือใหม่ที่น่าให้กำลังใจค่ะ  หรือรายการของ ทีวีบูรพา ทางช่อง 9 ก็ดีนะคะ  ไม่ว่าจะเป็น"จุดเปลี่ยน" "คน ค้น คน" "กบนอกกะลา" "ปราชญ์เดินดิน" รายการเหล่านี้จะได้มีเรตติ้งดี ๆ  สปอนเซอร์จะได้เยอะ ๆ มีสตังค์มาพัฒนารายการให้ดียิ่ง ๆ ขึ้น  แล้วเราจะได้มีรายการดี ๆ ดูกัน  อ้อ... รายการ "ชีพจรโลก" ของ คุณสุทธิชัย ทางช่อง 5 ดูเมื่อไหร่ก็ได้ปัญญางอกเงยทุกที

อีกนิดนะคะ  ดิฉันว่า ยุคนี้หา"ตัวจริง ชัดเจน" ยากค่ะ  ก็อยากชวนช่วยกันยกระดับ ประเภทตั้งใจจริง แทนนะคะ

[ติบอ]

อาจจะต่างกับอีกหลายท่าน
แต่โดยส่วนตัวผมกลับไม่รู้สึกประทับใจในผลงานเพลงของคุณนันทิดาจากภาพยนต์เรื่องนี้ซักเท่าไหร่ครับ
ฟังแล้วแต่ละเพลงเหมือนว่ามันไม่ใช่ "เพลงของเธอ"
ร้องออกมาแล้วไม่เหมือนเพลงสากลอีกหลายๆเพลงของเธอที่ผมเคยฟังและประทับใจ

ไม่ได้บอกว่าเธอร้องไม่ไพเราะ หรือเสียงไม่ดีนะครับ
แต่ฟังแล้วอารมณ์มันขาดๆไปกว่านักร้องอีกหลายท่านที่เคยร้องเพลงนั้นๆมาแล้วยังไงก็ไม่ทราบครับ




ปล. ฟังเพลงของคุณนันทิดาชุดนี้แล้วนึกถึงตอนป้า Barbra ยก broadway album ตอนปี 1985 มาร้องใหม่ยังไงไม่รู้
เสียงป้าดีนะ.... แต่หลายเพลงร้องไปแล้ว "มันไม่ถึง" อ่ะป้า.......

แต่ถ้าเทียบป้าตู่กับป้า barb..... ป้าตู่สอบตกครับผม

[Wandee]

ชอบที่คุณ ติบอ เล่าเรื่อง แข่งขันวาดภาพไทย
ยิ้มได้ทั้งวันเลยค่ะ

นกจู๋จี๋กัน   สงสัยจะร้องจู้ฮุกกรู...จู้ฮุกกรู

[pipat]

ผมมันหลงง่ายครับ
อยากเห็นดาราอย่างจารุณีมานานแล้ว ตั้งแต่เธอเลิกเตะผู้ร้าย แต่ละครั้งที่เธอเล่น
ไม่เคยมีตัวเธออยู๋ในบท มีแต่ตัวละคอน

คนที่เล่นต่ำคุณภาพที่สุดผมยกให้คุณนันทิดา เธอใชตาไม่เป็นเลย
รวมทั้งคนอื่นๆ เกือบทั้งหมด ล้วนแต่พกตาปลาตายมาเข้าบท แข็งทื่อไม่มีแวว
ยังสู้ลูกสาวคุณพิศาลไม่ได้เลย

คุณจารุณี สามารถใช้การเหลือบตาลงนิดเดียว ถ่ายทอดความขมขื่นในใจออกมาได้
ผมก้อหลงอ่ะสิ

รายการของเวิร์คพ้อยท์ และตีวีบูรพา ผมไม่ชอบเลยครับ
ฟากหนึ่งก้อมืออาชีพซะเหลือเกิน ฟากหนึ่งก็เด็กนักเรียนเสียยิ่งกว่า หาจุดพอเหมาะไม่ได้
ผมกลับไปชอบคุณผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ทำรายการนำเที่ยว ทางช่อง 5 แต่ไม่ถึงกับโปรดปราน
เพียงแต่คิดว่า เธอทำงานสมกับเวลาที่เราเสียให้เธอ

แต่รายการทั้งหมดที่รับประทานเวลาท่านผู้ชมอยู่มนปัจจุบัน
ยังไม่มีใดเทียบกับที่คุณสมเกียรติเธอทำ "ใต้ทะเลไทย" ได้เลย