ฟังคุณน้องหนูบุ้งเล่าแล้ว ดูเหมือนศิลปะวัฒนธรรมไทยออกจะง่ายๆ เหมือนขายของที่สวนจตุจักรเลยน่ะนา
คุณน้องทราบใหมครับ ว่าตระกูลจีนมีชื่อแห่งบางกอก
เพื่อจะปลูกบ้านหนึ่งหลังริมแม่น้ำเจ้าพระยา เขาต้องเตรียมการอย่างไร
เขาแค่หาที่ดินแปลงหนึ่ง เพื่อปลูกอ้อยครับ ปลูกให้พอสำหรับใช้ตำปูนฉาบ
ที่เราเรียกปูนน้ำอ้อยน่ะครับ
นั่นคือหนึ่งปีล่วงหน้าครับ เพื่อสะสมน้ำอ้อย (ความจริงคือท่อนอ้อย)
แล้วปูนน่ะครับ
ไม่มีซีเมนต์ไทยหรือทีพีไออะไรเทือกนั้น
เขาก็ต้องกวาดซื้อหอยครับ หอยแครง
เก็บไว้หนึ่งภูเขา
จากนั้นก็ไปว่านายช่างมา ต้องเป็นช่างที่ไว้ใจได้ เพื่อจะมาอำนวยการก่อสร้าง ให้ถูกต้องตามคตินิยม
ที่เล่ามานี่ ยังไม่เข้าเขตเริ่มก่อสร้างเลยนะครับ
ส่วนพระพุทธบาทของคุณหนูบุ้งน่ะครับ
โบราณท่านกัลปนาทั้งอาณาบริเวณไว้กับพระบาท มีขุนโขลนเป็ฯนายบ้าน ไม่ต้องขึ้นกับใคร
ไม่มีหรอกนะครับตาสีตาสาที่จะเดินดุ่มๆ เข้ามาช่วยแผ้วถางทาง โยกย้ายหินไปวางตรงมุมที่เหมาะเจาะ
ต้นไม่ที่จะลงก็ต้องเตรียมมาไม่ให้เฉาตาย
ว่าแต่ว่า
ต้นลั่นทมนี่ สมัยรัชกาลที่ 1 มีหรือยังผมก็อยากรู้เหมือนกัน
แฮ่ม
