ร้อยกรองวันแม่

[SILA]

       เมื่อล้มกลิ้งใครหนอวิ่งเข้ามาช่วย

และปลอบด้วยนิทานกล่อมขวัญให้

ทั้งจูบที่เจ็บชะมัดปัดเป่าไป

ผู้นั้นไซร้ที่แท้แม่ฉันเอง

                                    พระราชธรรมนิเทศ
   

[SILA]

                                                   My Mother

         
           Who fed me from her gentle breast,
And hushed me in her arms to rest,
And on my cheek sweet kisses prest?
                                 My Mother.
 
           When pain and sickness made me cry,
Who gazed upon my heavy eye,
And wept, for fear that I should die?
                                My Mother.
 
           Who dressed my doll in clothes so gay,
And fondly taught me how to play,
And minded all I had to say?
                               My Mother.
 
           Who ran to help me when I fell,
And would some pretty story tell,
Or kiss the place to make it well?
                              My Mother.

           And can I ever cease to be
Affectionate and kind to thee,
Who was so very kind to me?
                             My Mother.

- Ann Taylor

[SILA]

และเพลงไพเราะประทับใจในอดีต ครับ

                                   Mother of Mine  by Neil Reid (songfacts.com)

Mother of mine you gave to me, all of my life to do as I please,
I owe everything I have to you,
Mother sweet mother of mine.

Mother of mine when I was young
You showed me the right way things had to be done,
Without your arms where would I be,
Mother sweet mother of mine.

Chorus:
Mother you gave me happiness, much more than words can say,
I thank the lord let me breathe with you, every night and every day.

Mother of mine now I am grown and I can walk straight all on my own,
I'd like to give you what you gave to me,
Mother sweet mother of mine.

Chorus

Mother of mine now I am grown and I can walk straight all on my own,
I'd like to give you what you gave to me,
Mother sweet mother of mine.

Mother sweet mother of mine.

       
          version ฮิทในบ้านเราเมื่อนานมากแล้ว ร้องโดยน้องคนเล็กของครอบครัว Osmond - Jimmy Osmond
เนื้อร้อง chorus เป็น -

Mother, you gave me happiness, much more than words can say,
I pray the Lord that he may bless you every night and every day.

[SILA]

                เสภาขุนช้างขุนแผน  กำเนิดพลายงาม

            เจ้าพลายงามความแสนสงสารแม่             ชำเลืองแลดูหน้าน้ำตาไหล
            แล้วกราบกรานมารดาด้วยอาลัย               ลูกเติบใหญ่คงจะมาหาแม่คุณ
            แต่ครั้งนี้มีกรรมจะจำจาก                      ต้องพลัดพรากแม่ไปเพราะไอ้ขุน
            เที่ยวหาพ่อขอให้ปะเดชะบุญ                   ไม่ลืมคุณมารดาจะมาเยือน

            แม่รักลูกลูกก็รู้อยู่ว่ารัก                         คนอื่นสักหมื่นแสนไม่แม้นเหมือน
            จะกินนอนวอนว่าเมตตาเตือน                  จะจากเรือนร้างแม่ไปแต่ตัว
            แม่วันทองของลูกจงกลับบ้าน                  เขาจะพาลว้าวุ่นแม่ทูนหัว
            จะก้มหน้าลาไปมิได้กลัว                       แม่อย่ามัวหมองนักจงหักใจ

[SILA]

       นางวันทองส่งพลายงามไปหาย่าทองประศรี ที่เมืองกาญจนบุรี

           นางกอดจูบลูบหลังแล้วสั่งสอน                 อำนวยพรพลายน้อยละห้อยไห้
           พ่อไปดีศรีสวัสดิ์กำจัดภัย                       จนเติบใหญ่ยิ่งยวดได้บวชเรียน
           ลูกผู้ชายลายมือนั้นคือยศ                       เจ้าจงอตส่าห์ทำสม่ำเสมียน
           แล้วพาลูกออกมาข้างท่าเกวียน                จะจากเจียนใจขาดอนาถใจ
           ลูกก็แลดูแม่แม่ดูลูก                            ต่างพันผูกเพียงว่าเลือดตาไหล
           สะอื้นร่ำอำลาด้วยอาลัย                         แล้วแข็งใจจากนางตามทางมา
           เหลียวหลังยังเห็นแม่แลเขม้น                  แม่ก็เห็นลูกน้อยละห้อยหา
           แต่เหลียวเหลียวเลี้ยวลับวับวิญญาณ์            โอ้เปล่าตาต่างสะอื้นยืนตะลึง

[SILA]

           ลิลิตพระลอ ตอนพระลอเดินทางมาถึงแม่น้ำกาหลงแล้วบังเกิดความคิดถึงพระมารดาขึ้นมา - บาปสิ่งใดจำให้ ลูกร้อนใจถึง

          ร้อยชู้ฤๅเท่าเนื้อ       เมียตน
เมียแล่พันฤๅดล                 แม่ได้
ทรงครรภ์คลอดเปนคน          ฤๅง่าย เลยนา
เลี้ยงยากนักท้าวไท้              ธิราชผู้มีคุณ ฯ

                สู่เพลง ลาวครวญ

โอ้พระชนนีศรีแมนสรวง                    จะโศกทรวงเสียวรู้สึกระลึกถึง
ไหนทุกข์ถึงบิตุรงค์ทรงรำพึง               ไหนโศกซึ้งถึงตูคู่หทัย
ร้อยชู้หรือจะสู้เนื้อเมียตน                   เมียร้อยคนหรือสู้พระแม่ได้
พระแม่เคยอยู่เยือกเย็นไม่เห็นใคร         หรือกลับไปสู่นครก่อนจะดี         

[SILA]

        จาก เวสสันดรชาดก

            เมื่อชูชกได้รับพระราชทานสองกุมารแล้ว เฒ่าใจแกล้วก็ฉุดลากกระชากสองกุมาร
ผูกพันพระพี่น้องให้มั่นกับมือ ปลายเชือกข้างหนึ่งนั้นถือตามตีต้อนอย่างไม่ปรานีต่อหน้าสมเด็จพระบิดา
            พระชาลีปรึกษากับน้องว่า

       .....กุมาร กุมารีใดไร้นิราศปราศจากพ่อยังแต่แม่ผู้เดียว ก็พอแลพอเหลียวชื่อว่าอยู่พร้อมทั้งบิดาและมารดา
       ทารกา ทารกผู้ใดไร้นิราศปราศจากแม่ยังแต่พ่อผู้เดียว ก็เปล่าเปลี่ยวได้ชื่อว่าศูนย์สิ้นทั้งบิดาและมารดา
       ถึงจะประโลมเลี้ยงรักษาเล่าก็ไม่ถึงใจ ถึงจะได้ทุกข์ภัยสักร้อยสิ่ง อันบิดาแล้วก็นิ่งได้ไม่นำพา
       อันคุณของพระมารดาท่านพรรณนาไว้ว่าเป็นที่ยิ่ง  สจฺจํ คำที่ว่ามานั้นก็จริงสมอยุ่แล้วนะพระน้องแก้วกัณหา

           

[SILA]

        พระนางมัทรีออกตามหาลูกรักทั้งสอง มาถึงต้นหว้าใหญ่ใกล้อาราม     
   
            ลูกรักเจ้าแม่เอ่ย เจ้าเคยมาอาศัยนั่งนอน ประทับร้อนสำราญร่มรื่นร่มรื่นสำรวลเล่นเย็นสบาย
พระพายรำเพยพัดมาฉิวเฉื่อย เรไรระรี่เรื่อยร้องอยู่หริ่งหริ่ง แต่ลูกรักของแม่ทั้งชายหญิงไปอยู่ไหนไม่เห็นเลย
            .... อนิจจาเอ๋ยเห็นแต่ไทรทองถัดกันไป กิ่งก้านใบรากห้อยยื่นระย้า เจ้าเคยมาห้อยโหนโยนชิงช้าชวนกันแกว่งไกว
แล้วเล่นไล่ปิดตาหาเร้นแทบหลังบริเวณพระอาวาส
            .... เจ้าเคยมาประพาสสรงสนานในสระศรี โบกขรณีตำแหน่งนอกพระอาวาส นางเสด็จลีลาศไปเที่ยวเวียนรอบ จึ่งตรัสว่า
 
          น้ำเอ๋ยเคยมาเปี่ยมขอบเป็นไรจึ่งขอดข้นลงขุ่นหมอง พระพายเจ้าเอ๋ยเคยมาพัดต้องกลีบอุบล พากลิ่นสุคนธ์ขจรรสมารวยรื่น
เป็นไรจึ่งเสื่อมหอมหายชื่นไม่เฉื่อยฉ่ำ
          ฝูงปลาเอ๋ยเคยมาผุดคล่ำดำแฝงฟอง บ้างก็ขึ้นล่องว่ายอยู่ลอยเลื่อนชมแสงเดือนอยู่พรายพราย เป็นไรจึ่งไม่ว่ายเวียนวง
          นกเจ้าเอ๋ยเคยบินลงไล่จิกเหยื่อทุกเวลา วันนี้แปลกเปล่าตาแม่แลไม่เห็น
          พระลูกเอ๋ยเจ้าเคยมาเที่ยวเล่นแม่แลไม่เห็นแล้ว โอ้แลเห็นแต่สระแก้วอยู่อ้างว้างวังเวงใจ
 

[SILA]

        นางก็เสด็จครรไลล่วงตำบลเที่ยวค้นหาพระลูกตามลำเนาเนินป่า ทุกสุมทุมพุ่มพฤกษาป่าสูงยูงยางใหญ่ไพรระหง
พนัสแดนดงเย็นยะเยือกเงียบสงัดเหงา ได้ยินแต่เสียงดุเหว่าละเมอร้องก้องพนาเวศ

        พระกรรณเธอสังเกตว่าสองดรุณเยาวเรศเจ้าร้องขานอยู่แว่วแว่ว ให้หวาดว่าสำเนียงเสียงพระลูกแก้วเจ้าขานรับพระมารดา
นางเสด็จลีลาเข้าไปหาดู เห็นหมู่สัตว์จตุบาทกลาดกลุ้มเข้าสุมนอน นางก็ยิ่งสะท้อนถอนพระทัยเทวษครวญ เสด็จด่วนด่วนดะดุ่ม
เดินเมิลมุ่งละเมาะไม้มองหมอบ แต่ย่างเหยียบเกรียบกรอบก็เหลียวหลัง
        พระโสตฟังให้หวาดแว่วว่าสำเนียงเสียงพระลูกแก้วเจ้าบ่นอยู่งึมงึม พุ่มไม้ครึ้มเป็นเงาเงาชะโงกเงื้อม
        พระเนตรเธอแลเหลือบให้ลายเลื่อมเห็นเป็นรูปคนตะคุ่มตะคุ่มอยู่คล้ายแล้วหายไป สมเด็จอรไทเธอเที่ยวตะโกนกู่กู่ก้อง
        พระพักตร์เธอฟูมฟองนองไปด้วยน้ำพระเนตรเธอโศกา

        จึ่งตรัสว่าโอ้โอ๋เวลาปานฉะนี้เอ่ยจะมิดึกดื่น จวนจะสิ้นคืนค่อนรุ่งไปเสียแล้วหรือกระไรไม่รู้เลย
พระพายรำเพยพัดมารี่เรื่อยอยู่เฉื่อยฉิว อกแม่นี้ให้อ่อนหิวสุดละห้อย ทั้งดาวเดือนก็เคลื่อนคล้อยลงลับไม้

        สุดที่แม่จะติดตามเจ้าไปในยามนี้ ฝูงลิงค่างบ่างชะนีที่นอนหลับ ก็กลิ้งกลับเกลือกตัวอยู่ยั้วเยี้ย ทั้งนกหกก็งัวเงียเหงาเงียบทุกรวงรัง
แต่แม่เที่ยวเซซังเสาะแสวงทุกแห่งห้องหิมเวศ ทั่วประเทศทุกราวป่า
        สุดสายนัยนาที่แม่จะตามไปเล็งแล สุดโสตแล้วที่แม่จะซับทราบฟังสำเนียง
        สุดสุรเสียงที่แม่จะร่ำเรียกพิไรร้อง สุดฝีเท้าที่แม่เยื้องย่องยกย่างลงเหยียบดิน
        ก็สุดสิ้นสุดปัญญาสุดหาสุดค้นเห็นสุดคิด จะได้พานพบประสบรอยพระลูกน้อยแต่สักนิดไม่มีเลย
        จึ่งตรัสว่าเจ้าดวงมณฑาทองทั้งคู่ของแม่เอ๋ย หรือว่าเจ้าทิ้งขว้างวางจิตไปเกิดอื่น เหมือนแม่ฝันเมื่อคืนนี้แล้วแล

[SILA]

      พระนางเที่ยวหาพระลูกตั้งแต่ยามเย็นจนรุ่งเช้าก็สุดสิ้นจะเที่ยวค้นทุกตำแหน่งแห่งละสามหนเที่ยวหา
         ..... นางจึ่งเซซังเข้าไปสู่พระอาศรมบังคมบาทพระภัสดา ประหนึ่งว่าชีวาจะวางวายทำลายล่วง
สองพระกรเธอข้อนทรวงทรงพระกันแสงครวญคร่ำแล้วรำพันว่า

        โอ้เจ้าดวงสุริยันจันทราทั้งคู่ของแม่เอ่ย แม่ไม่รู้เลยว่าเจ้าจะหนีพระมารดาไปสู่พาราใดไม่รู้ที่
หรือจะข้ามนทีทะเลวนหิมเวศประเทศทิศแดนใด ถ้ารู้แจ้งประจักษ์ใจแม่ก็ตามเจ้าไปจนสุดแรง
นี่ก็เหลือที่แม่จะเที่ยวแสวงสืบเสาะหา เมื่อเช้าแม่จะเข้าไปสู่ป่า พ่อชาลีแม่กัณหายังทูลสั่ง แม่ยังกลับหลังมาโลมลูบ
จูบกระหม่อมจอมเกล้าทั้งสองรา กลิ่นยังจับนาสาอยู่รวยรื่น

        โอ้พระลูกข้านี้จะไม่คืนเสียแล้วกระมังในครั้งนี้ กัณหาชาลีลูกรักแม่ นับวันแต่ว่าจะแลลับล่วงไปเสียแล้วและหนอ
ใครจะกอดพระศอเสวยนมผทมด้วยแม่เล่า ยามเมื่อแม่จะเข้าที่บรรจถรณ์ เจ้าเคยเคียงเรียงหมอนนอนแนบข้างทุกราตรี
แต่นี้แม่จะกล่อมใครให้นิทรา

        โอ้แม่อุ้มท้องประคองเคียงเลี้ยงเจ้ามาก็หมายมั่น สำคัญว่าจะได้อยู่เป็นเพื่อนยากจะฝากผีพึ่งลูกทั้งสองคน
มิรู้ว่าจะกลับวิบัติพลัดพรากไม่เป็นผลให้อาเพศผิดประมาณ
        เจ้าเอาแต่ห่วงสงสารนี่หรือมาสวมคล้องให้แม่นี้ติดต้องข้องอยู่ด้วยอาลัย เจ้าทิ้งชื่อและโฉมไว้ให้เปล่าอกในวิญญาณ์
เมื่อเช้าแม่จะเข้าไปสู่ป่ายังได้เห็นหน้าเจ้าอยู่หลัดหลัด ควรและหรือมาสลัดแม่นี้ไว้ เหมือนจะเตือนให้แม่นี้บรรลัยเสียจริงแล้ว
ควรจะสงสารเอ่ยด้วยนางแก้วกัลยาณี น้อมพระเกศีลงทูลถามหวังจะติดตามพระลูกรักทั้งสองรา กราบถวายบังคมลาลุกเลื่อน
เขยื้อนยกพระบาทเยื้องย่าง พระกายนางให้เสียวสั่นหวั่นไหวไปทั้งองค์ ดุจชายธงอันต้องกำลังลมอยู่ลิ่วลิ่ว สิ้นพระแรงโรย
เธอโหยหิวระหวยทรวง พระศอเธอหงุบง่วงดวงพระพักตร์เธอผิดเผือดให้แปรผัน จะทูลสั่งก็ยังมิทันที่ว่าจะทูลเลย

        แต่พอตรัสว่าพระคุณเอ๋ย คำเดียวเท่านั้นก็หายเสียงเอียงพระกายบ่ายศิโรเพฐน์ พระเนตรหลับหับพระโอษฐ์ลงทันที
วิสญญี หุตวา นางก็ถึงวิสัญญีสลบลงตรงหน้าฉาน ปานประหนึ่งว่าพุ่มฉัตรทองอันต้องสายอัสนีฟาด ขาดระเนนเอนแล้วก็ล้มลง
ตรงหน้าพระที่นั่งเจ้า

[agree]

   ผมอยากบอกแม่
ว่าแม่ดีมาก
เมื่อแม่อดอยาก
ผมอยากตอบแทน

-------------------------------------

 

[agree]

   แม่นี้รักลูก
พันผูกกันนัก
แม่นี้ฟูมฟัก
ลูกรักของแม่

-------------------------

 

[agree]

    แม่ผู้ให้กำเนิด
ให้บังเกิดเราทุกคน
มีแม่ไม่ปะปน
เราผองชนมีสุขใจ

--------------------------------

... เดี๋ยวจะมาแต่งเพิ่มอีกครับ

[caeruleus]

ขอแจมด้วยคนนะคะ
เพลงนี้เป็นเนื้อเพลงที่เพื่อนแต่งตอน ป.5 เพื่อร้องในงานวันแม่ของฝ่ายประถม
ถ้าจำไม่ผิด รุ่นของดิฉันเป็นรุ่นเดียวที่ได้ร้องแพลงนี้ค่ะ


  ถึงรวมฟ้ารวมดินสิ้นทั้งหมด
รวมทุกหยดสายชลบนพื้นหล้า
รวมสายลมรายล้อมพสุธา
ไม่เหมือนคุณมารดาผู้การุณย์
  คือน้ำใจใสสะอาดปราศภัยพิษ
คือดวงจิตจุนเจือคอยเกื้อหนุน
คือถ้อยคำพร่ำขานหวานละมุน
คืออกอุ่นโอบฉันจนวันตาย

- ศันสนีย์ (ขออภัยค่ะ จำนามสกุลไม่ได้)

[agree]

ฉันรักแม่เท่าฟ้ามหาสมุทร
ฉันรักสุดดวงใจที่ใฝ่หา
คือคำว่าแม่นี้ให้ชีวา
ฉันอยากมาตอบแทนคุณมารดา