ในตำราหลักภาษาหลายเล่มเคยอธิบายการอ่านออกเสียงคำว่า
สัปดาห์ ว่า สับ-ดา ปรัชญา ว่า ปรัด-ยา และ
อาชญา ว่า อาดยา ต่อมา เห็นว่าอนุญาตให้อ่านตามความนิยมได้ ขอทราบที่มา..หรือสาเหตุของแต่ละคำ (ที่น่าจะหนักหนาสาหัสหรือมีอิทธิพลมากจนทำให้ผู้มีหน้าที่.."อนุญาต"..) ต้องประกาศ อนุญาตหรืออนุโลมให้อ่านแบบใหม่ได้
