มีนักเรียนแสนดีอยู่คนนั่งรออยู่

นักเรียนโค่งคนอื่น ไม่ไหว ดุจริงๆ พกระเบิดขวดมาเรียนหรือเปล่าก็ไม่รู้
ตาลวดแกคุยว่าเคยหนีโขลงช้างขึ้นต้นไม้ ไปเจอปล่องโพรง ลอดไปได้ยังไงไม่รู้ ทะลุออกไปได้ถึงเจดีย์ ก็เลยรู้จักเจดีย์แห่งนี้
คณะของท่านกวี เริ่มทำพิธีบวงสรวงปู่เจ้าเขาโพรง ตั้งจอกแก้วบรรจุน้ำผึ้งเรียกปรอทมาให้กิน เพื่อจะเอาเหล็กไหล
วิธีเรียกทำไงไม่ค่อยเข้าใจนัก คล้ายๆจะสวดมนตร์อาราธนา ทำพิธีเรียกปรอทมากินน้ำผึ้ง จุดเทียนเอาไว้ขณะทำพิธี
ปรากฏว่าปรอทมากินน้ำผึ้งจริงๆ เสียงฟอดๆในน้ำผึ้ง มองเห็นปรอท(หรือเหล็กไหล) แต่ว่าหยิบไม่ติด ลักษณะเป็นเมล็ดเหมือนเมล็ดฝ้าย แต่พอหยิบก็ลื่นหลุดมือไป
ปรอทคืนเข้ากระบอกหายไป เทียนที่จุดทำพิธีก็หมดแท่ง เทียนดับ น้ำผึ้งก็ถูกปรอทกินไปแล้ว เป็นอันว่าคว้าน้ำเหลว ตอนตีสามเห็นปรอทบินแวบๆ หายลับไปตามเหลี่ยมเขา
ใกล้รุ่ง ฝูงช้างแห่กันมารุมล้อมรอบเจดีย์ร้องแปร๋แปร้นสนั่น กะเหรี่ยงเป่าหลอดไม้ ขับไล่ช้าง ช้างเงียบไปเดี๋ยวเดียวก็ส่งเสียงคำรณขึ้นมาอีก
คราวนี้ คนก็หนีลูกเดียวสิคะ ป่ายปีนเขาหนีขึ้นที่สูงชัน ช้างจะได้ตามขึ้นมาไม่ได้