อิอิ......อ่านแล้วครับชอบมาก แต่โคลงสามบทที่ท่านอาจารย์ยกมา ได้ถามผู้พอรู้ที่นอนข้างๆผมได้อธิบายว่าโคลงของท่านกวีมีลักษณะพิเศษไม่เหมือนใคร จะเอาให้ตรงกลบทใดเป๊ะๆยากครับ มีบ้างบางบท
ครับอย่างที่คุณ CH ว่าไว้ใช้สัมผัสสระแทนสัมผัสอักษรในบาทแรก แล้วโดยรวมก็สัมผัสระหว่างวรรคคล้ายสินธุมาลี แบบคล้ายโคลงโบราณบ้างประเภทไม่ยึดติดแบบแผนแบบโคลงในชั้นหลังๆ สัมผัสอักษรก็คล้ายสิงโตเล่นหาง เอาเป็นว่าน่าจะเรียกว่าเป็นกลบทแบบท่านโดยเฉพาะ เรื่องสัมผัสในแพรวพราวมากกว่าโคลงไหนๆของใคร
แล้วบทนี้ล่ะครับ กลบทอะไร
บูราณท่านว่าน้ำ สำคัน
ป่าต้นคนสุพรรณ ผ่องแผ้ว
แดนดินถิ่นที่สูพรรณ ธรรมชาด มาศเอย
ผิวจึ่งเกลี้ยงเสียงแจ้ว แจ่มน้ำคำสนองฯ
(ช้าง)ป่าต้นคนสุพรรณ ผ่องแผ้ว .............