ข้อสังเกตของอ.เทาชมพูทำผมอึ้งเลย
คำถามแรก นึกไม่ออกจริงๆครับ นึกไม่ออกว่ามีกลอนบทไหนของสุนทรภู่ที่เป็นกลอนกลบท อาจจะมีน้อยมาก หรือเผลอๆจะไม่มีเลยก็เป็นได้ พอจะนึกหาเหตุได้สองประการครับ
- กลอนแปดของสุนทรภู่นั้นมีสัมผัสในเกี่ยวพันกันซับซ้อนในตัวเอง บทไหนแต่งได้เข้าเกณฑ์ครบทุกบาทผมว่าน่าจะเข้าเกณฑ์ว่าเป็นกลบทแบบหนึ่งอยู่แล้ว หากยอมรับดังนี้ อย่างน้อยงานกลอนเกือบครึ่งของท่านสุนทรก็เข้าข่ายเป็นกลบท และเป็นกลบทที่ไพเราะลงตัวมาก การเอากลบทอื่นมาใช้ ไม่แน่นักว่าจะเหนือกว่านะครับ
- สุนทรภู่เป็นสุดยอดฝีมือในเชิงกลอน ทางกลอนแปดแบบสุนทรภู่ก็ต้องถือว่าเป็นแบบที่ท่านริเริ่ม ไม่มีความจำเป็นต้องพิสูจน์ตัวเองอีกครับ
คำถามที่สอง ฝีมือระดับนี้ย่อมไม่ใช่มือใหม่แน่นอนครับ แต่ทางโคลงแบบสุนทรภู่นี้ไม่เหมือนแบบที่นิยมแต่งกันมา ในขณะที่มีกลบทสอดแทรกอยู่มากมายหลายแบบ น่าคิดว่าการแต่งเป็นกลบทนี้เป็นการอวดภูมิ เป็นการพิสูจน์ตัวว่าจะให้แต่งโคลงก็แต่งได้ และแต่งในทางของตัวเอง และที่แตกต่างนี้ก็ไม่ใช่เพราะไม่รู้ว่าตำราเก่าเขาเป็นอย่างไร (โดยแสดงออกที่ภูมิรู้เรื่องกลบท) สรุปว่า ถึงไม่ใช่มือใหม่ แต่ก็เป็นงานของผู้ที่ต้องการพิสูจน์ตัวครับ
หรือถ้าตอบสองข้อนี้ใหม่แบบแหวกแนว อาจจะต้องตอบว่านิราศสุพรรณไม่ใช่งานของสุนทรภู่
ตอบแบบนี้คงต้องดีเฟนด์กันหนักครับ
