แถมคุณ นกข. อีกนิด กั้วไห่ แต้จิ๋วว่า กวยไฮ่(!) หวาดเสียวไม่น้อยเหมือนกัน!
มาเลเซียมีนโยบาย ภูมิปุตรา ครับ ถ้าแบ่งแยกอย่างนี้ ก็จะเป็นภูเขาไฟใต้น้ำรอวันประทุครับ
คุณปู่ผมเป็นจีนแคะครับ เกิดในมาเลเซีย โตในไทย โอนสัญชาติเป็นไทยเมื่อไม่ถึง 20 ปีนี่เองครับ คุณย่าเป็นจีนแต้จิ๋วเกิดเมืองไทย แวบไปเที่ยวเมืองจีน 2-3 ปี กลับมาไหงกลายเป็นต่างด้าวมิรู้ได้ เพิ่งจะโอนสัญชาติพร้อมคุณปู่
คุณตามีพ่อเป็นจีนแต้จิ๋ว แม่คุณตามีพ่อเป็นไทย 100 ปูเซ็ง แม่เป็นลูกครึ่งจีนแคะกับมอญปากเกร็ด คุณตาเกิดเมืองไทย ไปเรียนหนังสือเมืองจีน กลับมาเป็นคนต่างด้าวจนถึงปัจจุบันนี้ ทั้งๆที่เกิดบนเกาะเกร็ด โตมาบนเกาะเกร็ดนั่นเอง คุณยายเป็นจีนแต้จิ๋วเหมือนกัน คุณปู่ของคุณยายเป็นขุนนางจีนเล็กๆในรัชกาลซูสีไทเฮา ได้ยินว่า สอบได้เป็นซิวไจ๊(ซิ่วจ๋าย)ครับ สรุปแล้วไม่เชื่อก็ต้องเชื่อครับว่าผมมีเชื้อไทยกับมอญจากคุณตาที่เป็นคนต่างด้าวครับ

ผมเองใช้ภาษาจีนน้อย แต้จิ๋วพอพูดฟังได้ แคะฟังได้น้อย จีนกลางนิดหน่อย ฮุ่ยทิงปุ๊ฮุ่ยเจี่ยง แต่คุณปู่เก่งมากเรียนหนังสือจบแค่ป.4 พูดไทยได้ดี แต่ไม่ชัดนักประมาณ 75% พูดแต้จิ๋ว แคะ กวางตุ้ง ภาษากลางเป็นไฟ อ่านเขียนไทยจีนอังกฤษ ได้ดี ลายมือสวยขนาดทั้งสามภาษา
จีนแคะจะมีสองพวกคือ แคะลึก กับ แคะตื้น จริงๆ! แคะลึกคือชิมแขะ(เสียงแต้จิ๋ว) หรือชิมขัก(เสียงแคะตื้น) แปลตรงตัวว่าแคะลึก แคะตื้นคือปัวซัวแขะ(เสียงแต้จิ๋ว) หรือ ปั้นซันขัก(เสียงแคะตื้น) แปลว่าแคะครึ่งภูเขา ภาษาแคะเองจะคล้ายกับภาษากลาง โดยเสียงแคะตื้นจะใกล้กับภาษากลางมากกว่า บังเอิญผมเป็นปัวซัวแขะ ก็เลยรู้เสียงของ ชิมแขะน้อย สำหรับคนไทยอาจจะเคยได้ยินพวกแคะในชื่อ ฮากกา ครับ