ขอบคุณมากครับ คุณ CrazyHOrse ที่นำมาเล่าสู่กันฟัง
เท่าที่ผมเจอศัพท์เพี้ยนๆ มา การที่คำไทย เพี้ยนจากคำ่ต่างชาติ จากตัว "L" เป็น "D" นั้น ยังนึกตัวอย่างไม่ออกครับ โดยส่วนตัวคิดว่าเป็นไปได้ยาก เพราะภาษาไทยเรามีสองเสียงนี้แยกกันชัดเจน แต่ในทางตรงกันข้าม คนต่างชาติ พูดคำไทยตัว "D" เป็น ตัว "L" มีตัวอย่างอยู่ เช่น คนจีนที่พูดไม่ชัด เช่น เด็กๆ เป็น เหล็กๆ หรือ "N" เป็น "L" ก็มีตัวอย่าง เช่น ฝรั่งได้ยิน "นคร" เป็น "ลิกอร์"
อีกประการหนึ่ง คำนี้ มีปรากฎอยู่ในบทกลอนช่วงอยุธยาตอนปลาย ถึงธนบุรี น่าจะเป็นภาษาไทยมากกว่า เพราะอิทธพลคำจีน (ถ้าไม่ใช่สิ่งของเครื่องใช้) ไม่น่าเข้ามาถึงภาษาราชสำนัก ซึ่งต่างจากสมัยนี้ที่ "สื่อสารมวลชน" เป็นคนเผยแพร่คำต่างชาติให้เป็นที่แพร่หลาย
ถ้าเป็นตอนนี้ ผมค่อนข้างโน้มเอียงไปทางดอกไม้สีแดง (ทองแดง) ที่เป็นสัญลักษณ์ของการประจานครับ
ส่วน "หลกท่ง" กับ "ดอกทอง" อาจพ้องกันโดยบังเอิญมั้งครับ

เช่น คำไทย ที่พ้องกับคำอังกฤษ เช่น ริม - rim, ไฟ - fire เป็นต้น
ก็เป็นประเด็นที่เก็บไว้คิดต่อครับ
