เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
ตอบ: 33416
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
|
|
ความคิดเห็นที่ 60 เมื่อ 29 ก.ย. 06, 21:09
|
|
โอ้วันใดมิได้ประสบพักตร์
ราวหัวอกจะหักเสียให้ได้
หวามอุราน้ำตาก็ตกใน
กลายเป็นไฟเผาร้อนรอนชีวี
พญาราชวังสัน
พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
ตอบ: 33416
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
|
|
ความคิดเห็นที่ 61 เมื่อ 29 ก.ย. 06, 21:11
|
|
รสใดไม่เหมือนรสรัก
หวานนักหวานใดจะเปรียบได้
แต่มิได้เชยชมสมใจ
ขมใดไม่เทียบเปรียบปาน
ท้าวแสนปม
พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
OBORO
ชมพูพาน
ตอบ: 158
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
เมเจอร์ฟิสิกส์
|
|
ความคิดเห็นที่ 62 เมื่อ 29 ก.ย. 06, 21:12
|
|
ขอบคุณ อาจารย์ที่กรุณาร่วมสรรหาแบ่งปันกลอนหวานๆครับ
ไว้ผมสอบเสร็จจะลองหากลอนหรือโคลงของกวีต่างประเทศแล้ว จะมาลองแปลดูครับ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
OBORO
ชมพูพาน
ตอบ: 158
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
เมเจอร์ฟิสิกส์
|
|
ความคิดเห็นที่ 63 เมื่อ 29 ก.ย. 06, 21:18
|
|
อาจารย์พอมีโคลง กลอนหวานๆของเชค สเปียร์มั้ยครับ
ถ้ามีจะโปรดกรุณามาลงให้ได้ชื่นชมบ้าง จะรบกวนไปไหมครับ
ขอขอบพระคุณ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
กงกง
อสุรผัด
ตอบ: 27
|
|
ความคิดเห็นที่ 64 เมื่อ 15 ต.ค. 06, 21:38
|
|
เข้ามาแอบอ่านด้วยคนครับ
....ฉันพร้อมจะเจ็บกับหนึ่งคำที่เธอเอื้อนเอ่ยมา
.......ดีกว่าช้ำอยู่อย่างนี้ ..กับการจากไปไร้คำลา
..........บอกฉันมาสักคำ.. ฉันทำผิดอะไร...
..จำๆมาอ่ะครับ ไม่รู้ถูกรึป่าว จาก เพลงในละคร .. น้องใหม่ร้ายบริสุทธิ์ ..แค่บอกลา
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
กงกง
อสุรผัด
ตอบ: 27
|
|
ความคิดเห็นที่ 65 เมื่อ 15 ต.ค. 06, 21:46
|
|
...เธอหายจากฉันไปไร้คำลา...
...ทิ้งฉันไว้กับน้ำตาอยู่อย่างนี้...
...มันทั้งเจ็บทั้งช้ำรู้ไหมคนดี...
...ทำแบบนี้ไม่รู้ฉันผิดอะไร...
แต่งเองครับ จากเค้าโครง...แค่บอกลา
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
อ้อ
มัจฉานุ
ตอบ: 53
นักศึกษาปริญญาโท
หลักสูตรการศึกษามหาบัณฑิต การสอนฟิสิกส์ ที่มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
|
|
ความคิดเห็นที่ 66 เมื่อ 29 พ.ย. 06, 14:28
|
|
อัศจรรย์พลังแห่งความรัก
หากประจักษ์รักแท้แน่สุขสันต์
หากรักปลอมแสนเศร้าเฝ้าจาบัลย์
ความรักนั้นเปลี่ยนแปลงได้ทั้งร้ายดี
ส่วนตัวฉันในนามของความรัก
ได้รู้จักรักแท้แน่สุขขี
เกิดพลังสรรสร้างแสนทวี
ชีวิตนี้มีค่ากว่าเมื่อวาน
สิ่งแวดล้อมรอบกายคล้ายบังเกิด
ให้กำเนิดโลกสวยด้วยอ่อนหวาน
มองท้องฟ้าใบหญ้ามาลำธาร
เชื่อมผสานเมฆน้อยล่องลอยไกล
แม้กลางคืนมืดมิดสนิทเงียบ
เย็นยะเยียบหนาวเหน็บกว่าที่ไหน
แต่ดวงจิตอบอุ่นอยู่ภายใน
กายห่างไกลแต่ใจอยู่ใกล้กัน
โอ้ความรักเคยชนะและเคยแพ้
เคยอ่อนแอเคยล้มป่วยแปรเปลี่ยนผัน
จะอย่างไรให้อภัยเชื่อใจกัน
เพราะรักนั้นยังอยู่ไม่เคยตาย
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ศานต
อสุรผัด
ตอบ: 2
|
|
ความคิดเห็นที่ 67 เมื่อ 29 พ.ย. 06, 20:00
|
|
ความเห็นเพิ่มเติมที่ 29 แจ้งลบความคิดเห็นนี้
เรียมรักนุชนาฏด้วย เห็นใจ จริงเอย
ใช่รักรูปวิไล เลิศล้ำ
ชื่นจิตแต่หล่อนไข คำซื่อ
อีกสิ่งปฏิบัติซ้ำ ส่งให้รักแรง
พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
โดย: OBORO
...................
ถ้าจำไม่ผิดผมเคยเห็นโคลงบทนี้ใน นวนิยายเรื่อง สองฝั่งคลอง ของ ว.วินิจฉัยกุล น่ะครับ เขาเขียนว่า
พี่รักนุชนาฏด้วยเห็นใจ จริงแฮ
ใช่รักรูปวิไล เลิศล้ำ
ชื่นจิตแต่หล่อนไข คำซื่อ
อีกสิ่งปฏิบัติซ้ำ ส่งให้รักแรง
** ของ ร.๖
สรุปว่าอย่างไหนถูกหรือครับ
|
|
|
|
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 29 พ.ย. 06, 20:00 โดย ศานต »
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
nozame
อสุรผัด
ตอบ: 1
|
|
ความคิดเห็นที่ 68 เมื่อ 29 พ.ย. 06, 21:39
|
|
รักไม่ต้องการสิ่งตอบแทน
รักเหนือสิ่งหมื่นแสนที่ให้ได้
รักเป็นสื่อกลางระหว่างใจ
รักและห่วงใยคือความผูกพัน
รักไม่มีกรอบล้อมรอบคำว่าให้
รักคือความจริงใช่ความฝัน
รักเป็นความผูกพันชั่วนิรันดร์
รักฉันนั้นจึงมีเพียงแต่เธอ
รักบางทีก็มีความขัดแย้ง
รักมักแกล้งเราไปให้พลั้งเผลอ
รักบางครั้งทำให้เราหลงละเมอ
รักอาจทำให้พบเจอและเจ็บใจ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ศนิ
มัจฉานุ
ตอบ: 95
- The Ultimate Aim of Education is the
Development of Charactor -
|
|
ความคิดเห็นที่ 69 เมื่อ 06 ธ.ค. 06, 13:30
|
|
เข้ามาแจมด้วยค่ะ
หากจะรักรักนั้นต้องทั้งหมด
เกียรติยศฤาชีวิตปลิดให้ได้
ถึงโลกจะมหาศาลค่าปานใด
จะวางไว้ในอุ้งหัตถ์"รักนิรันดร์"
จากรอยอินทร์ของโรสราเลนค่ะ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ขิมจัง
อสุรผัด
ตอบ: 5
|
|
ความคิดเห็นที่ 70 เมื่อ 08 ธ.ค. 06, 11:09
|
|
เจ้าหน้านวลยวนใจให้พี่เชย
ไม่ละ ไม่เลยไ ม่ลืมชม
แม้นห่างอินทรีย์ อกพี่ระบม
อกตรอม อกตรม เสียจริงเอย
เจ้าภุมรินเอย กลั้วกลิ่นบุปผา
เกษรผกาไม่ราโรย
จะคลึง จะเคล้า จะเฝ้าสงวน
จะยั่ว จะยวน เมื่อลมโชย
จะกอบ จะโกย กลิ่นไปเอย
ดอกเอ๋ย...เจ้าดอกจิก
หัวใจแทบจะพลิก พลิกเสียแล้วเอย
เนื้อเพลงไทยเดิม พระอาทิตย์ชิงดวง ถ้าใครได้ฟังทำนองและคำร้องจากเพลงจริงๆ จะยิ่งชอบค่ะ เพราะว่าไพเราะมากๆๆๆ เอามาฝากให้ลองหาฟังดูนะคะ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
บุคคลทั่วไป
|
|
ความคิดเห็นที่ 71 เมื่อ 08 ธ.ค. 06, 13:47
|
|
ตอบ 68
เป็นของ ร. 5 แน่นอนค่ะ
ในนิยายสองฝั่งคลองพิมพ์ผิด
|
|
|
|
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 08 ธ.ค. 06, 15:16 โดย เทาชมพู »
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นชน
อสุรผัด
ตอบ: 6
|
|
ความคิดเห็นที่ 72 เมื่อ 11 ธ.ค. 06, 02:32
|
|
ชอบบทเพลงนี้
รักมิใช่ดวงดาวเมื่อพราวแสง
ใช่ร้อนแรงดั่งแสงอาทิตย์ส่อง
รักมิใช่ภูผาสุดจับจอง
ใยใครมองหารักกันทำไม
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ดอกไม้ไฟ
อสุรผัด
ตอบ: 3
|
|
ความคิดเห็นที่ 73 เมื่อ 11 ธ.ค. 06, 04:52
|
|
ขออนุญาตเข้ามาดื่มด่ำรสกวีด้วยคนนะคะ
"ยังไม่เคยเอ่ยว่ารักเลยสักหน
แต่ในใจเปี่ยมล้นด้วยรักยิ่ง
ไม่เคยมีทีท่าว่ารักจริง
แต่ทุกสิ่งที่กระทำคือความรัก"
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ดอกไม้ไฟ
อสุรผัด
ตอบ: 3
|
|
ความคิดเห็นที่ 74 เมื่อ 11 ธ.ค. 06, 04:58
|
|
บทสุดท้ายของนิยายรัก
๏ จริงหรือนี่ที่ว่ารักเราจักร้าว
นึกแล้วหนาวเหน็บนักแก้วรักเอ๋ย
รสสัมผัสอ่อนละมุนที่คุ้นเคย
ไยจึงเผยรสร้างจืดจางกัน
เราเคยร่วมใจฝันว่าวันหนึ่ง
เราจะถึงวันที่งามเหมือนความฝัน
ฟ้าสีทอง ดอกไม้บาน ธารพระจันทร์
และรักอันคงค่าสถาพร
ฉันเฝ้ารอคอยวันที่ฝันไว้
รอด้วยรักด้วยใจไม่ถ่ายถอน
แต่นี่สร้อยสายสวาทมาขาดตอน
เธอกล้ารอนลงด้วยมือเธอหรือไร
เมื่อเธอสิ้นเสน่หามาสนอง
รักที่ปองมอดหมดความสดใส
แผลรักร้ายบ่อนทั่วเนื้อหัวใจ
จะต้องปวดร้าวไปถึงไหนกัน
ดอกรักบานในหัวใจใครทั้งโลก
แต่ดอกโศกบานในหัวใจฉัน
และอาจเป็นเช่นนี้ชั่วชีวัน
เมื่อรักอันแจ่มกระจ่างกลับร ้างไกล
นิยายรักยืดยาวของเรานั้น
คงไร้วันสดชื่นขึ้นบทใหม่
หมดความหมายที่จะรอกันต่อไป
เพราะเปลวไฟรักดับลงกับตา ๚
เฉลิมศักดิ์ (ศิลาพร) รงคผลิน
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
