สัมผัสจินต์ สัมผัสใจ

[คิดไม่ออกบอกระเบียบรัตน์]

 ผู้แปลคือ รศ. ดร. สดชื่น วิบูลยเสข และ ศ. ดร. ถิรพัฒน์ วิลัยทอง ภาควิชาฟิสิกส์ มช. ค่ะ

ท่านแรกเป็นนักฟิสิกส์ ที่ชื่นชอบกวีนิพนธ์ สรรสร้างวรรณกรรมพุทธนิยม ท่านหลังปัจจุบัน
เกษียณอายุแล้ว ชำนาญทางนิวเคลียร์ฟิสิกส์ นิวตรอน และซินโครตรอนค่ะ

[เทาชมพู]

* True poets don't write Their thoughts with a pen... They release the ink that flows From within their heart. ~  Anonymous ~ กวีสรรค์เสกสร้าง...........กวีนิพนธ์ หาใช่ปากกาดล.............วาดถ้อย ไหลหลั่งจากกมล.......... แทนหมึก วากย์กลั่นหยาดกรองร้อย........จากน้ำใจจริง แปลโดย เทาชมพู

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

สะสมสุขสมยิ่ง สรรพสิ่งล้วนเป็นไทย รายรอบด้วยพันธุ์ไม้ อบอวลไปด้วยกลิ่นหอม ผึ้งหลวงรวงใหญ่ใหญ่ จับจองไว้เหมือนไม่ยอม กลมกลืนและโอบล้อม ชีวิตพร้อมอยู่อย่างไทย ... เรือนไทยที่เขาใหญ่ ๒๔กย.๒๕๔๙

[CrazyHOrse]

ภาพจาก pantip.com ตั้งแต่ 2 ปีที่แล้ว ขออภัยที่จำชื่อเจ้าของภาพไม่ได้นะครับ Part Five: The Single Hound LV I SEND two Sunsets- Day and I in competition ran,    I finished two, and several stars,    While He was making one.      His own is ampler- But, as I was saying to a friend,    Mine is the more convenient    To carry in the hand. Emily Dickinson ประพันธ์ วารวันแลข้านั้น       แข่งกัน สร้างพลบค่ำยามตะวัน  หลีกเร้น ข้าสองพลบเสร็จพลัน   ดาวอีก ดื่นนา หากฝ่ายวันนั้นเน้น     หนึ่งพื้นพลบเดียว พลบของวันนั้นช่าง    อลังการ ยิ่งใหญ่สุดประมาณ    มากได้ พลบซึ่งข้าบันดาล     ขอบอก กะทัดรัดถือง่าย     สะดวกใช้สบายมือ CrazyHOrse แปล

[CrazyHOrse]

 ขอบคุณคุณ'ระเบียบรัตน์นะครับ



ผมลองไปค้นดูพบว่าบทแปลตีพิมพ์ 2533 ผมจำเป็นว่าเคยเห็นก่อนหน้านั้นหลายปี



สงสัยจะจำผิดแฮะ

[โพธิ์ประทับช้าง]

 ขี่ช้างชมกลอนครับ

[เทาชมพู]

กวีนิพนธ์ของเอมิลี่ ดิ๊กกินสันมักจะกระจุ๋มกระจิ๋ม ให้ความรู้สึกเบาๆสบายๆ เหมือนหญิงสาวยิ้มง่าย อารมณ์ดี บทที่คุณอาชาผยองยกมา แปลได้น่ารักมาก บาทสุดท้ายนึกถึงโทรศัพท์มือถือ ตะวันชิงพลบขนาดเล็กแค่นั้น คงน่าเอ็นดู

[CrazyHOrse]

 ท่องเน็ตไปเจอเข้าน่ะครับ ผมไม่เคยรู้จัก Emily Dickinson มาก่อนตามประสาคนโลกแคบ พอได้อ่านก็ติดใจเพราะความคิดเธอแปลกและลึกซึ้งดีครับ เสียตรงที่ว่าผมภูมิไม่ถึง อ่านไม่ค่อยจะรู้เรื่อง บางบทอ่านยังไงก็ไม่เข้าใจ ที่คิดว่าเข้าใจก็ยังไม่แน่ใจว่าจับประเด็นถูกต้องหรือไม่ ผิดพลาดประการใดต้องขอความกรุณาอาจารย์ชี้แนะด้วยครับ

link นี้ดีครับ http://www.bartleby.com/  (ไม่รู้ว่าเอามะพร้าวห้าวมาขายสวนหรือเปล่า)

ผมพยายาม preview ก่อนส่งแล้วยังอุตส่าห์ผิดอีกครับ #144 กะทัดรัด ไม่มี ร ครับ ขออภัยในความผิดพลาดครับ

[เทาชมพู]

เอมิลี่ ดิ๊กกินสันเป็นกวีหญิงระดับแนวหน้าของอเมริกา    

ใครเรียนกวีนิพนธ์อเมริกันก็มักได้เรียนบทกวีของเธอค่ะ

ใช้ภาษาง่ายๆเบาๆ แต่จินตนาการและกวีโวหารนั้นไม่เบาเลย  

หวานซึ้งและแยบยลมาก



โวหารในคห. 144 ที่คุณอาชาผยองแปลมา  เรียกว่า hyperbole ภาษาไทยเรียกว่าอติพจน์ หรืออธิพจน์

เป็นการใช้คำขยายให้กว้างเกินจริง เพื่อเน้นจินตนาการและความหมาย  ไม่ใช่การกล่าวเท็จ



ดิฉันเรียนบทนี้ค่ะ  เป็นบทที่ขึ้นชื่อที่สุดในผลงานของเธอ



Because I Could Not Stop for Death

 by Emily Dickinson.



Because I could not stop for Death—

He kindly stopped for me—

The Carriage held but just Ourselves—

And Immortality.



We slowly drove—He knew no haste

And I had put away

My labor and my leisure too,

For His Civility—



We passed the School, where Children strove

At Recess—in the Ring—

We passed the fields of Gazing Grain—

We passed the Setting Sun—



Or rather—He passed Us—

The Dews drew quivering and chill—

For only Gossamer, my Gown—

My Tippet—only Tulle—



We paused before a House that seemed

A Swelling of the Ground—

The Roof was scarcely visible—

The Cornice—in the Ground—



Since then—'tis Centuries—and yet

Feels shorter than the Day

I first surmised the Horses' Heads

Were toward Eternity—

[เทาชมพู]

(ภาพ The Cafe Terrace on the Place du Forum, Arles, at Night ของ Vincent van Gogh) * ผองเพื่อนเอ๋ย.... เราล้วนเคยชื่นบานสำราญจิต กระทบแก้วด้วยกันฉันมิ่งมิตร ร่วมกันคิดวาดฝันอันยิ่งยง จำได้ไหมช่วงนั้นสุขสันต์นัก ผองเพื่อนรักยังเยาว์เฝ้าใหลหลง อนาคตเรานั้นจะมั่นคง จิตจำนงสู่เส้นทางย่างก้าวไป เรามั่นใจชัยชนะจะสู้...สู้ เราต่างรู้ฝีมือว่าน่าทำได้ ชีพบรรเจิดเมื่อเรายังเยาว์วัย ทุกสิ่งล้วนสดใสในสายตา นานนานเข้าคืนวันเวียนผันผ่าน ภาระงานโถมหนักเหนื่อยนักหนา ฝันบรรเจิดเพริศพรายคลายมนตรา มีชีวาอยู่เพียงแค่แต่ละวัน เพื่อนเอ๋ย... ยามเราเคยประสบพบสังสรรค์ ก็เพียงยิ้มพยักหน้ามองตากัน แล้วรำพันรำพึงถึงวันเยาว์ ค่ำคืนนี้ แวะเยือนที่ถิ่นของเพื่อนพ้องเก่า อนิจจาแลเขม้นมองเห็นเงา โอ้ตัวเราหรือนี่หนอน่าท้อใจ แว่วสรรพสำเนียงเสียงสรวลสันต์ เพื่อนหรือนั่นบัดนี้เห็นเป็นผู้ใหญ่ เราแก่ลงคงยังเขลาเศร้าฤทัย เพราะในใจไม่ทิ้งฝันเหมือนวันเดิม แปลโดย เทาชมพู จาก Those Were the Days Music & Lyrics: Gene Raskin; performed by Mary Hopkins Once upon a time there was a tavern Where we used to raise a glass or two Remember how we laughed away the hours And dreamed of all the great things we would do Those were the days my friend We thought they'd never end We'd sing and dance forever and a day We'd live the life we choose We'd fight and never lose For we were young and sure to have our way. La la la la... Those were the days, oh yes those were the days Then the busy years went rushing by us We lost our starry notions on the way If by chance I'd see you in the tavern We'd smile at one another and we'd say Those were the days my friend We thought they'd never end We'd sing and dance forever and a day We'd live the life we choose We'd fight and never lose For we were young and sure to have our way. La la la la... Those were the days, oh yes those were the days Just tonight I stood before the tavern Nothing seemed the way it used to be In the glass I saw a strange reflection Was that lonely woman really me Those were the days my friend We thought they'd never end We'd sing and dance forever and a day We'd live the life we choose We'd fight and never lose For we were young and sure to have our way. La la la la... Those were the days, oh yes those were the days Through the door there came familiar laughter I saw your face and heard you call my name Oh my friend we're older but no wiser For in our hearts the dreams are still the same Those were the days my friend We thought they'd never end We'd sing and dance forever and a day We'd live the life we choose We'd fight and never lose For we were young and sure to have our way. La la la la... Those were the days, oh yes, those were the days

[CrazyHOrse]

 ภาพจาก http://jco.usfca.edu/images/dickinson.jpeg

ส่งการบ้าน คหพต.150 ครับ

เพราะฉันไม่แวะไปหา
ความตายจึงกรุณามารับถึงที่
ในรถม้าที่นั่งไปนี้
มีความเป็นอมตะมาด้วยกับเรา

รถวิ่งไปอย่างเชื่องช้า
เพราะว่าความตายนั้นไม่เร่งเร้า
ฉันสละสิ้นทั้งสุขเศร้า
เพราะอัธยาศัยของเขานี้เอง

เราผ่านโรงเรียน...สังเวียนแห่งวัยเยาว์
ผ่านทุ่งข้าวที่จ้องมองเขม็ง
ผ่านตะวันยามเพลงลาโลกบรรเลง
ไม่ใช่สิ... ดวงตะวันนั้นต่างหากผ่านจากไป

น้ำค้างเริ่มลงชื้น
หยิบยื่นความเย็นยะเยือกให้
ผืนผ้าแพรพรรณที่ห่มไว้
หากทำได้เพียงเท่านั้น

เราหยุดหน้าบ้านหลังหนึ่ง
เป็นดินซึ่งพูนขึ้นไม่กี่ขั้น
หลังคาไม่เห็นเป็นชั้น
เพดานอยู่ใต้บาทา

ณ จุดนั้น
วารวันผ่านไปอย่างแช่มช้า
ฉันเพิ่งฉุกคิดได้ว่า
รถม้าคงมุ่งสู่นิรันดร

ผมแปลกใจว่าใน http://www.bartleby.com/113/4027.html  เนื้อความบางส่วนไม่ตรงกับของ อ.เทาชมพู ครับ

[CrazyHOrse]

ลืมภาพครับ Emily Dickinson

[เทาชมพู]

 เอมิลี่ เขียนเอาไว้หลายเวอร์ชั่นค่ะ มีแก้ไข มีปรับใหม่    
บรรดานักวรรณคดีเขาก็ลอกเอาไว้ทุกเวอร์ชั่น
ดิฉันจำได้เฉพาะบทแรก  จำไม่ได้ว่าบทหลังเป็นยังไง
เลยเอาบทที่ใช้เป็น text มาลง  คนละสำนวนกับที่คุณอาชาฯเจอ

ป.ล. ถอดความออกมาเพราะมากค่ะ

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

"It's the time you spent on your rose that makes your rose so important." The Little Prince Antoine de Saint Exupery ความรัก ไม่ใช่เพียงแค่มีคนรัก ความรักต้องรับผิดชอบ ทะนุถนอม ใส่ใจ เช่นเดียวกับกุหลาบที่ปลูก หากไม่ให้เวลา กุหลาบก็เหมือนไร้ค่า

[CrazyHOrse]

Part Four: Time and Eternity : XXXVI I LOST a world the other day.    Has anybody found?    You'll know it by the row of stars    Around its forehead bound.      A rich man might not notice it; Yet to my frugal eye    Of more esteem than ducats.    Oh, find it, sir, for me! Emily Dickinson ประพันธ์ วันก่อนฉันทำโลกหายไป ไม่รู้มีใครเห็นบ้าง? โลกใบนี้มีแถบดาวพราวสว่าง พรายพร่างทั่วทั้งหน้าผากมัน คนมั่งมีคงไม่เห็นค่า แต่สายตาคนยากอย่างฉัน เห็นล้ำค่ากว่าทรัพย์นับพัน ช่วยกันหาหน่อยเถิดท่านเอ๋ย! CrazyHOrse แปล