เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
ตอบ: 33424
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
|
|
ความคิดเห็นที่ 31 เมื่อ 27 ก.ค. 07, 13:52
|
|
น้ำเน่า เกิดตั้งแต่พ.ศ. ๒๕๐๕ ผู้พูดคำนี้เป็นคนแรกคืออาจารย์เจือ สตะเวทิน
ท่านให้ความเห็นว่าวรรณกรรมสมัยนั้นหยุดนิ่งไม่เปลี่ยนแปลง ไม่ได้พัฒนาไปทางไหน เหมือนน้ำนิ่ง ถ้านิ่งอยู่นานๆก็จะกลายเป็นน้ำเน่า
คำสุดท้ายนี้เอง กลายมาเป็นคำจุดประกายนักวิจารณ์ให้นำมาใช้ โดยหมายถึงประเภทของงานเขียนที่ซ้ำซาก ไม่ขยับเขยื้อนไปจากที่เคยแต่งกัน
แล้วก็กลายเป็นคำเรียกอย่างเหยียดหยาม ถึงนิยาย(มากกว่าบทกวีหรือเรื่องสั้น) ที่มีโครงเรื่องซ้ำๆซากๆกัน ชนิดคนอ่านเดาตอนจบได้ตั้งแต่เริ่มต้น ไม่มีอะไรแปลกใหม่
ต่อมาก็ถูกนำไปประกอบงานอื่นๆอีกหลายชนิด ที่เห็นว่ามีแต่ปริมาณแต่ไม่มีคุณภาพ เช่นละครน้ำเน่า
|
