ตอบคุณชายองค์ครับ
๑. เกี่ยวกับ คณราชฺยขอบคุณนะครับที่ช่วยหาคำแปลให้ เห็นด้วยครับ ที่ "ราชฺย" ไม่ได้มาจาก "ราษฺฏฺร" แต่อย่างไรก็ตาม ผมไปค้นเพิ่มมาได้ว่า ตามความหมายปัจจุบัน เมื่อหมายถึง อาณาจักร หรือ รัฐ (ที่น่าจะมีนัยว่าปกครองด้วยกษัตริย์ ?) ภาษาฮินดีจะใช้ "ราช" แต่สันสกฤตจะใช้ "ราชฺย" ดังนั้น ความหมายที่คุณชายองค์ นำมาจะเป็นตามภาษาสันกฤตโบราณครับ
ราช (ฮินดี) [สันสกฤต : ราชฺย], s.m. Royalty, sovereignty, reign; kingdom, realm, state, dominion, empire, monarchy, government; administration or exercise of government, administration, government, rule, sway, sovereigntyจาก Platts, John T. (John Thompson). A dictionary of Urdu, classical Hindi, and English. London: W. H. Allen & Co., 1884.นอกจากนี้ ยังไปหามาได้อีกว่า ตามความหมายปัจจุบันแล้ว ภาษาฮินดี "ราชฺย" แปลว่า "State" ครับ ซึ่งหมายถึง "รัฐ" ส่วนคำว่า "รัฐบาล" ภาษาฮินดีก็ใช้ "ราชฺยปาล"
จาก Freelang Dictionary Hindi - English / www.freelang.netดังนั้น ถ้าแปลตามภาษาฮินดีนะครับ "คณราชฺย" ก็น่าจะตรงกับ "คณรัฐ" มากกว่าครับ หรือ เอาแบบตรงคำไทยเลยก็ "สาธารณรัฐ" ซึ่งความหมายก็น่าจะเหมือนกันคือ รัฐของหมู่ชน อีกประการหนึ่ง ที่ผมเห็นว่า ราชฺย ไม่ตรงกับอาณาจักร ก็เพราะปัจจุบัน อินเดียไม่ใช่ระบบกษัตริย์ครับ เป็นสาธารณรัฐ ดังนั้น ถ้าชื่อประเทศมีความหมายถึง อาณาจักร (Kingdom) มันก็คงประหลาดอยู่ไม่น้อยครับ นอกจากนั้น ผมยังพบว่า สาธารณรัฐโปรตุเกส ทางฮินดี ก็เรียกว่า "ปุรฺตคาลฺ คณราชฺย" หรือ "เจกฺ คณราชฺย" คือ สาธารณรัฐเช็ก
อันที่จริงคำว่า "สห" ของคุณชายองค์ ก็น่าสนใจครับ แต่ว่า อย่างในกรณีของ "สหรัฐอเมริกา" ทางฮินดีใช้คำว่า "สังยุตก์" ให้ตรงกับ "สห" แล้ว
๒. เกี่ยวกับ การปริวรรตที่ว่าอ่านแล้ว งง คือยังไงหรือครับ หมายถึง งง ในวิธีการปริวรรตของผม ?
ถ้า เช่นนั้นจะอธิบายให้ครับ ก่อนอื่นต้องทำความเข้าใจก่อนครับว่า ผม ปริวรรต เทียบตัวเทวนาครีของภาษาฮินดี (ไม่ใช่ภาษาสันกฤต) กับตัวอักษรไทยครับ เรื่องการออกเสียงไม่เกี่ยวกัน เพราะเป็นที่ทราบกันว่า ตัว "พ ของเทวนาครี" จะออกเสียง "บ" ครับ ดังนั้น เวลาถอด ก็ต้องถอดเป็น "พ" และมีอีกหลายตัวครับที่เป็นเช่นนี้ เช่น ตัว D ของภาษาอังกฤษ ทางฮินดีมีใช้ ๒ ตัว "ท ของเทวนาครี" และ "ฑ ของเทวนาครี"
ตัวอย่างที่คุณชายองค์สงสัยครับ
"ไถลนฺทฺ" ผมคิดว่าคุณชายองค์ ถอดตามคำว่า Thailand ตรงๆ ตามภาษาอังกฤษเลย แต่ในความเป็นจริงแล้ว ทางฮินดีไม่ได้ถอดตามรูปอักษรโรมันแบบเป๊ะๆ แต่ถอดตามเสียงอ่านด้วย
ไท - แลน - ด ในฮินดี ถอด Th เป็น "ถ" ครับ ส่วน แลน ก็ใช้รูปสระ "แอ" เพราะว่า "a" ในชื่อนี้ ออกเสียง "แอ" ไม่ใช่สระ "อะ" จึงเป็น "ลัน" ไม่ได้ อีกประการหนึ่งตัว D จะถอดเป็น "ฑ" ครับ ดังนั้นจึงถอดเป็นรูปอักษรไทยแบบเป๊ะๆ ได้ว่า
ถารฺอิแลํฑ รูป อารฺ + อิ = ไอ และแปลง "ลํ" เป็น "ลนฺ" จึงออกมาเป็นรูป
ไถแลนฺฑ์ ครับ
ถามผมว่าทำไมจึงเป็นอย่างนั้น อันนี้ไม่ทราบครับ แต่เท่าที่ปริวรรตชื่อประเทศอื่นๆ ผมสังเกตว่า ตัว D ของภาษาอังกฤษจะถอดเป็น "ฑ" ครับ
ส่วน Brazil ที่คุณชายองค์กล่าวว่า เป็นคนละกฏกับการปริวรรต สันสกฤต-ไทย นั้น เป็นคนละกฏกันแน่นอนครับ และ ยืนยันว่าผมปริวรรตไม่ผิด เพราะผมถอดมาจากตัวเทวนาครีตาม "ภาษาฮินดี" ไม่ใช่สันสกฤตครับ ที่ต่างกันเพราะ รูปอักษรเทวนาครีของสันสกฤต "มีน้อยกว่า" รูปอักษรเทวนาครีของฮินดีครับ
ตัว Z ไม่มีรูปอักษรเฉพาะสำหรับภาษาสันกฤตโบราณครับ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง จากการที่ผมถอดตัวเทวนาครีเป็นตัว "ซ" ดังนั้น ผู้ที่คุ้นเคยกับการถอดรูปอักษรโรมันของภาษาสันสกฤต หรือ บาลี เป็น อักษรไทย อาจเห็นว่า เป็นไปไม่ได้ ที่จะถอดเป็น "ซ"
แต่ปัจจุบันนี้อะไรก็เป็นไปได้ครับ อิอิ เพราะอย่าลืมว่า นี่เป็น "ภาษาฮินดี" ครับ เมื่อเจอปัญหาว่า มีตัว Z จะทำอย่างไร เค้าก็คิดวิธีแก้โดยการเติม "จุด" ที่อักษร "ช ของเทวนาครี" ครับ ดังนั้น เมื่อเทียบกับหมวดอักษรไทย ก็จะพบว่า "ชอ ช้างวิ่งหนี, ซอ โซ่ล่ามที" มี ตัว "ซ" อยู่พอดี ดังนั้น จึงถูกต้องแล้วครับที่เป็นตัว "ซ"
"พฺลาซีลฺ" เขียนแบบนี้ แต่ฮินดีเค้าอ่าน "บราซีล" ครับ ยกตัวอย่างคำที่ทุกคนน่าจะคุ้นเคยคือ "รัฐพิหาร" อันนี้เป็นแนวเทียบได้เป็นอย่างดีครับ ภาษาอังกฤษเขียน "Bihar" แต่เราไม่ถอดเป็น "บิหาร" แต่ถอดเป็น "พิหาร"
นอกจากนี้ยังมีอีก ๒ ถึง ๓ ตัว ครับ ที่ใช้การเติมจุด กับอักษรเสียงใหม่ๆ ที่ไม่มีรูปอักษรในภาษาสันกฤตโบราณ ตอนแรกที่ผมปริวรรต ก็งง เหมือนกัน แต่อาศัยเทียบกับอักษรโรมันก็ทำให้เข้าใจมากขึ้นครับ อย่างเช่น Q ฮินดีใช้ตัว "ก เติมจุด" (ตรงกับ กฺว), F ฮินดีใช้ ผ เติมจุด (ตรงกับ ฝ - ฟ) อาจมีอีก แต่ผมยังไม่เจอครับ
ส่วนการกำหนดชื่อประเทศและเมืองของราชบัณฑิตฯ นั้น ส่วนใหญ่จะอิงกับการออกเสียงของภาษาอังกฤษครับ ยกเว้น ประเทศที่เราเรียกกันมานานแล้ว เช่น อังกฤษ ฝรั่งเศส จีน ญี่ปุ่น เกาหลี เป็นต้น
แต่ก็มียกเว้นเมืองในอินเดีย และประเทศที่อยู่ใกล้เคียงครับ คือ คำไหนที่เป็นรากมาจากสันสกฤต ทางราชบัณฑิตฯ ก็จะถอดตามรูปอักษรเลย โดยไม่อิงเสียง (อย่างเช่น พิหาร)
ก็ไม่ได้หมายความว่า จะให้เปลี่ยนตามแขกนะครับ แต่ต้องการนำเสนอมุมมองของภาษาฮินดีครับ ซึ่งผมก็เกิดมุมมองที่ว่า ถ้าภาษาไทย ใช้ตัวเทวนาครี หรือ ภาษาฮินดีใช้ตัวไทย เราคงจะเรียนภาษาระหว่างกันได้เร็วขึ้นครับ (หรือ งง กันมากขึ้น อิอิ) ซึ่งก็คงจะคล้ายๆ กับที่หลายประเทศในยุโรปใช้ตัวโรมัน ซึ่งถึงแม้จะคุยกันไม่รู้เรื่อง แต่ดูศัพท์แล้วก็พอๆ จะเดาๆ กันได้ หรือ ทำให้นึกถึงความสัมพันธ์เกี่ยวกับรากศัพท์กันได้ง่ายขึ้น และทำให้เรียนภาษาของกันและกันได้เร็วขึ้นครับ
๓. ชื่อประเทศต่างๆ ที่เขียนด้วยตัวเทวนาครี http://hi.wikipedia.org/wiki/%E0%A4%B6%E0%A5%8D%E0%A4%B0%E0%A5%87%E0%A4%A3%E0%A5%80:%E0%A4%A6%E0%A5%87%E0%A4%B6------------------------
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับ
