สามแผ่นดิน

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

ขออนุญาตเสริมเรื่องผังลานวัดค่ะ สังเกตว่าเดิมต้องจัดการได้ดีมาก แต่ปัจจุบันปูคอนกรีต บางส่วน จนลานวัดด้านหลังไม่สวย มีการให้ปลูกเพิงร้านข้างๆพระอุโบสถ มีคนเข้าออกพลุกพล่าน ่ต้นไม้โบราณยังพอรักษาไว้ได้ดี อย่างต้นจันทน์ วัดพยายามเล็มกิ่งเลยไม่ใหญ่โตตามธรรมชาติเหมือนที่หน้าคณะจิตรกรรม

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

จึงต้องมีคำอธิบายเช่นนี้

[กุรุกุลา]

 วิมานลานร่มอาศรมฝากใจ
คือลานร่มในลานจันทน์
ชะโลมโลมหลั่งมนต์ขลังผูกพัน
จึงจำกลิ่นจันทน์ไม่หาย

[pipat]

 ถ้าขอแถมวัดไพชยนต์ฯ อีกสักวัด
จะรบกวนคุณกุ้งแห้งเกินไปใหมครับ

[pipat]

 อยากให้ชื่นชมพระเจดีย์ในความเห็น 67 ครับ
เราไม่ค่อยได้เห็นพระเจดีย์สมัยรัชกาลที่ 2  ก็ดูได้จากองค์นี้นะครับ เป็นย่อมุม (ซึ่งมีนักปราชญ์ท่านหนึ่ง มาเปลี่ยนเรียกใหม่เป็นเจดีย์เพิ่มมุม ลดมุม เข้าตำราแก้โบราณอีกราย)
เส้นจอมแห คือเส้นทอดจากเม็ดน้ำค้างลงมาที่ฐาน หรือภาษาวัยรุ่นเรียกว่าทรวดทรงองค์เอว นั้นงามอ่อนหวานนัก

พอถึงรัชกาลที่ 3 ทำเส้นอย่างนี้ไม่เป็นเสียแล้ว ออกแนวขึงขังโอ่อ่า

เห็นรูปแล้วยังพอให้มีกำลังใจให้สู้ชีวิตต่อไป
ขอบคุณช่างภาพที่นำมาเผื่อแผ่ครับ

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

เจดีย์ หรือพระปรางค์ของวัดโปรดเกศฯอีกมุมหนึ่งค่ะ คุณpipat ดูได้นานค่ะ แต่แดดที่เปรี้ยงทำให้ดูนานไม่ได้ วัดไพชยนต์ฝั่งตรงข้ามเอง ยินดีค่ะ เดินไปใช้เวลาสักห้านาทีก็ถึงแล้ว คุณกุรุกุลาร่ายกวีเพราะๆอีกแล้ว ขอโทษค่ะ รำลึกถึงกลิ่นจันทน์ที่ไหนคะ

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

วิหารเปิดพอดีตอนนั้น จึงได้ชื่นชมใกล้ๆค่ะเพราะไม่มีคน เสียดายที่พระอุโบสถไม่ได้เปิด จึงไม่มีรูปภายในมาฝากชาวเรือนไทย

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

มองออกไปจากฝั่งคลองลัดหลวง น้ำลงค่ะ ถ้าว่ายน้ำข้ามได้ ก็ถึงแล้ว ดูๆวัดไพชยนต์ร่มครึ้มกว่ามากค่ะ

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

ประตูวัดด้านติดถนน และกำแพงสีศิลาแลงของวัด ไม่ได้ถ่ายมาค่ะ เพราะรู้สึกว่าไม่เข้ากันกับประวัติความเป็นมาของวัดเลย เข้าไปจอดรถ แล้วเดินไปชมวัดซึ่งภายนอกเปลี่ยนไปมาก ดิฉันเคยผ่านวัดนี้เสมอตอนเด็กๆค่ะ รู้สึกว่าสวยเหลือเกิน แต่เดี๋ยวนี้ ถวิลหาไปก็ใจหายเปล่าๆ ชมภาพแล้วกันนะคะ มุมสวยๆยังมี

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

เหนือประตูจารึกว่าสร้างร.ศ๑๒๒ ถึงจะสร้างทีหลัง ก็กลมกลืนกันกับวัดด้านในนะคะ คนโบราณนี่รสนิยมดีจัง

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

จากเมืองจีนมาพระประแดงค่ะ

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

ขึงขังลีลา  ตั้งท่าเท่มากค่ะ

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

รอบกำแพงพระอุโบสถ ตกแต่งด้วยแจกันจริงค่ะ

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

แจกันและดอกไม้กระเบื้องสีที่หน้าบันพระอุโบสถวัดไพชยนต์แบบใกล้ชิดนิดหนึ่งค่ะ

[pipat]

 จำได้ว่า เมื่อผมยังมีอายุน้อยกว่านี้ นั่งรถเมล์สาย 6 หรือ 86 พอผ่านหัวโค้งวัดไพชยนต์ มองเห็นทางเข้าวัด ร่มรื่นงดงามสงบนิ่งแต่มีความรู้สึกเชื้อเชิญอย่างบอกไม่ถูก
เป็นวัดที่ทางเข้ามีเสน่ห์ข้ามกาลเวลาเสียจริงๆ สวนแถวนั้นก็อุดมสมบูรณ์ยิ่งนัก ชาวบ้านทักทายกันน่ารัก คนที่เดินริมถนนถามคนที่นั่งบนรถเมล์ว่า
นันจะไปใหนล่ะ
อ๋อ จะไปกรุงเทพหน่อย

สมัยนั้น จากพระปะแดงไปบางปะกอกก็ไกลมากแล้ว ชาวบ้านมักจะเข้ากรุงก็ตอนติดตลาดนัด
การท่องไปด้วยรถเมล์สายนี้เป็นกำไรชีวิตอย่างมิอาจลืมเลือน
ตลอดทางราวๆ หนึ่งชั่วโมงครึ่ง มีแต่สีเขียวและกลิ่นต้นไม้ใบหญ้าอบอวล ไม่เหมือนสายนอกที่เหม็นไอเสียรถ และแดดแห้งแล้ง ความสุขมาสลายก็ตรงบุคโลแหละครับ เพราะเริ่มเข้าเขตอเวจีที่เรียกว่าเมืองแล้ว แต่นานๆทีก็ผ่านวัดสวยๆ จนมาถึงปากคลองสาน ซึ่งจะกลับมางดงามอีกครั้ง

นี่ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ 150 ปี ก็ตรงกับยุคสมัยที่ท่านสร้างว้ดเหล่านี้ (นับตอนผมนั่งรถเมล์นะครับ ไม่ใช่ตอนจิ้มดีดขณะนี้)ความงามคงทบทวีขึ้นอีก 150 เท่า

คุณกุ้งแห้งพอจะมีรูปสวนร่มรื่นมาให้ชมแก้กระหายบ้างใหมครับ หรือว่าความเจริญมาสร้างความวนาศแก่ความสงบสุขหมดสิ้นไปแล้ว
ที่วัดแจงร้อนก็มีของดีนะครับ
(เหลืออยู่หรือปล่าวก็ไม่รู้)