นิทานหมูน้อย

[หมูน้อยในกะลา]

 เห็นไหมว่ามืดจริงๆ เพราะแปดยกกำลังสอง หมูฯยังนับนิ้วได้แค่ ๑๖ ฮ่าๆๆ
(เอ๊..มันหล่นไป ไหนอีก ๔๘ หว่า ??)


ไปล่ะคร๊าบบบ น้ำตรงไหนขุ่นๆหมูฯ ขอไปนอนแช่พุงก่อนล่ะ ฮ่าๆ

[เทาชมพู]

^_________^

[Akira]

อาจารย์เทาชมพูเล่นมาแปะรูป พิกเลต แล้วยิ้มอย่างนี้ น่ะ ยิ่งทำให้เหมือนกับว่าท่านวางแผนตอนจบไว้เรียบร้อยหมดแล้วแหละ.... แล้วก็ทำท่าเหมือนจะไม่เฉลยตอนจบวันนี้แน่ๆ... อาจารย์เล่ามาเถอะครับ ผมรับรองด้วยเกียรติของลูกแมวสำรอง ว่าจะไม่ไปบอกต่อ แน่นอนครับ อยากรู้ตอนจบ มักๆๆ ถ้าอาจารย์ยังไม่เล่าต่อผมก็จะปักหลักรออยู่กลางทะเลทรายนี่แหละ...

[ติบอ]

 แหม คุณAkira ครับ ถือซะว่าการอ่านกระทู้ ผู้อ่านได้อรรถรสจากการอ่าน และการพูดคุยกันในกระทู้ดีกว่าครับ
ส่วนตอนจบนั้น ถือเป็นรางวัลสำหรับผู้ที่ติดตามอ่านกระทู้ไปได้ตลอดรอดฝั่งก็แล้วกันครับ



ผลไม้ถ้าคนกินอดใจเสียหน่อย ค่อยๆแก่จนสุกจะได้รสดี ที่เก็บมาตั้งแต่อ่อนแล้วบ่ม อาจจะติดรสเปรี้ยวรสฝาดไปได้นะครับ

[Akira]

ตัวแห้งแบนไปแล้ว..... (คอยอยู่กลางทะเลทรายนานไปหน่อย...) เอาเป็นว่าไม่เป็นไร ครับตามที่คุณติบอ บอกนั่นแหละ รอได้ครับ..... เมาแดดแล้ว ตามคุณหมูน้อยในกะลาไปแช่น้ำดีกว่า.....

[ศรีปิงเวียง]

 สวัสดีทุก ๆ ท่านครับ และขอบคุณทุก ๆ ความเห็นครับ
ผมไม่เคยคิดมาก่อนว่า บ้าบิ่นกินกับโอวัลตินได้!
ถ้าเปลี่ยนจากบ้าบิ่น เป็นกลีบลำดวน,ขนมถ้วย,ข้าวต้มมัด,ขนมผิง จะเป็นยังไงหนอ....
น่าลองนะครับ

ผมสารภาพว่า แวะมากระทู้นี้เพื่อ กิน นอน นั่ง อย่างเดียว
จนเกรงว่าจะกลายเป็นคุณหมูไปแล้วครับ  

ป.ล. ผมคิดเล่น ๆ ว่า ถ้าเราดำน้ำลงไปในทะเลเดดซี  เราจะดำได้หรือไม่ครับ

[เทาชมพู]

เวลาผ่านไป  อเลกซ์ก็ไม่ได้ดิบดีอะไรขึ้นมาจากงานเซลล์    
เปลี่ยนงาน  ล้มลุกคลุกคลานไปเรื่อยๆ    แต่เขาก็ยืนกรานไม่ยอมกลับไปเป็นศัลยแพทย์จนแล้วจนรอด
ด้วยความรักสามีที่แสนดีกับเธอ    แครอลก็อดทน  ไม่เคี่ยวเข็ญหรือเป็นปากเป็นเสียงกับเขา
ทั้งสองก็อยู่กันมาได้ราบรื่นดี    แม้ว่าแครอลต้องเป็นฝ่ายออกค่าใช้จ่ายในบ้าน   เพราะสามีหาได้ไม่พอ
แต่ทั้งคู่ก็อยู่กันมาเป็นสุขดี

โชคดีว่าเมื่อหย่าจากสามีเก่า  กฎหมายเข้าข้างผู้หญิงอเมริกัน ให้แครอลมีสิทธิ์แบ่งทรัพย์สินมาได้พอจะอยู่ได้อย่างสบายพอสถานประมาณ

ทีนี้ก็จะขอปิดม่านชีวิตคู่หวานแหววโรแมนติคไปดื้อๆ   เอาให้คุณศรีปิงเวียงอ้าปากค้าง ขนมบ้าบิ่นหลุดร่วงจากปากเชียวละ
ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
ส่วนคุณอากิระจะตามคุณหมูไปแช่น้ำในทะเลตายไปพลางๆก่อน  อีกสามวันกลับมาก็ยังทันนะคะ

[เทาชมพู]

พอเปิดฉากใหม่  ทีนี้เป็นเมืองเล็กๆเมืองหนึ่งในรัฐอลาบาม่า

ใครเคยดู Sweet Home Alabama คงนึกออกว่าเมืองบ้านนอกที่นั่นมันเชยขนาดไหน  เมืองนี้ก็ประมาณนั้น

ในโรงเรียนมัธยมท้องถิ่น    สาวน้อยชั้นม.ปลาย ชื่อแอนจี้  เป็นสาวขี้อาย ไม่สะสวยอะไรนัก   หนุ่มๆในโรงเรียนมักมองข้ามไปหาคนเก่งกว่าสวยกว่ากันหมด

แต่แอนจี้ก็มีแฟนกับเขา ไม่น้อยหน้าใคร    กับเจ้าหนุ่มที่เรียนอยู่ชั้นอ่อนกว่าเธอ ๑ ชั้น

เป็นหนุ่มหล่อชื่อชาร์ลี


พ่อแม่ของแอนจี้ไม่ค่อยชอบหน้าที่ชาร์ลีข้ามรุ่นมาจีบสาวรุ่นพี่     อีกอย่างดูแล้วเจ้าหนุ่มก็ไม่มีอนาคตอะไร
เรียนยังไม่ทันจบก็ดร็อปออกจากโรงเรียนไปทำงานเป็นเด็กปั๊มเสียเฉยๆ
ผิดกับแอนจี้ที่เรียนดี   มีหวังว่าจะได้เข้ามหาวิทยาลัยดีๆกับเขาสักแห่ง
แต่แอนจี้ก็รักชาร์ลีแน่นแฟ้น    ถึงพ่อแม่ไม่ค่อยชอบเขา เธอก็ไม่แคร์    เด็กอเมริกันไม่เคยฟังพ่อแม่มาแต่ไหนแต่ไร โดยเฉพาะเรื่องแฟน
เธอกะว่าพอเรียนจบไฮสกูลแล้วก็จะบินออกจากบ้าน  ไปหางานทำ แล้วอยู่กับแฟน  
ถ้ามีโอกาสก็จะหาทางดิ้นรนส่งเสียตัวเองเรียนในระดับมหาวิทยาลัย  

แต่แล้ว แผนอนาคตอันสวยงามของแอนจี้ก็พังทลายลง
ขอหยุดพักก่อนค่ะ

[หมูน้อยในกะลา]

 ผลุนผลันลุกจากบ่อโคลนในทันใด ?
อย่าว่าแต่คุณศรี ฯ เลยครับที่อ้าปากค้าง หมูฯเองก็ค้างไม่น้อย ทั้งรำทั้งหยวกร่วงจากปากกราว (หมูฯที่ถูกเลี้ยงแถวบ้านนอกเขาหั่นหยวกกล้วยใส่ปนรำให้กิน เพื่อจะได้ประหยัดงบ) ม่านปิด เปลี่ยนฉากแบบไม่ทันตั้งตัวเลย


มีตัวเอกเพิ่มมาอีก2 ... คราวนี้ ยิ่งเดาทางไม่ออกใหญ่เลยครับ ถ้าจะให้เดาก็เดาต่อไปว่าทั้ง2คู่ อาจต้องโคจรมาพบกันล่ะกระมัง ?? ต้องรอลุ้นต่อไป

มา...กระเถิบเข้ามาใกล้ๆ กันนี่คุณศรีฯ อย่าไปนั่งไกลเดี๋ยวพลาดตอนสนุกกันพอดี!!

[กุรุกุลา]

 เรื่องสั้นจะกลายเป็นเรื่องยาวเสียแล้ว หรืออาจารย์เทาจะให้เป็นอย่างนี้มาตั้งแต่แรก ผมเดานะครับ อีกสักเดี๋ยวทั้งสองคู่จะได้มาเจอกัน (หุหุหุ)

รออ่านตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อครับ

[หมูน้อยในกะลา]

 

                       ฮั่นแน่ !! 

ผมรู้นะ พวกคุณแอบอ่านกันอยู่ใช่ไม๊ ??..

ไม่ต้องเลย
ไม่ต้องหัน ไปมองใคร .

คุณนั่นแหละ.. ใช่ ตัวคุณนั่นแหละครับ (ปล่อยมือขวาออกจากเมาท์ และเอานิ้วชี้ มาชี้ตัวเอง เดี๋ยวนี้เลย จะได้รู้ว่าไม่ผิดตัว !!)


ไหนๆก็แอบอ่านมาหลายตอนแล้วจะไม่ลงชื่อรับตั๋วฟรี มานั่งชมนิทานให้สบายๆหน้าเวทีหน่อยรึครับ


ของฟรี มีที่ไหน ??
เมื่ออยากจะชมนิทานสนุกๆ ก็มาลงชื่อให้กำลังใจ ผู้กำกับกันหน่อยสิครับ ท่านจะได้รู้ว่าเราใจจดจ่อแค่ไหน  (อย่าบอกว่าไม่มีใคร
แอบดูนิทานนะ ลองคลิ๊กลากเมาท์ขึ้นไปด้านขวามือบนสุดของกระทู้ จะรู้ว่ามีคนมาอ่านอยู่มิใช่น้อยเลย...)

[neverheal]

 ขอแอบฟังหลังเสาในมุมมืดแล้วกันครับ
แหะๆ

[ภูมิ]

 แล้วทั้งสองคู่ วิญญาณก็สลับร่างกัน :::::::::::::::

[หมูน้อยในกะลา]

เห็นไม๊..จับแจกตั๋วฟรี ได้แล้ว 2 !! ! .

[กุรุกุลา]

 สวัสดีครับ คุณหมูน้อย มาแต่เช้าเลยนะครับ ผมก็ลุ้นอยู่อย่างตื่นเต้นเหมือนกันล่ะ พวกติดละครงอมแงม