ใกล้วันสุนทรภู่ มารำลึกถึงชีวิตและงานของท่านกันเถิด

[นิรนารี]

cellspacing="0" cellpadding="0" width="100%">

src="rtimages/RW2566x0.jpg"> 26 ศกนี้วันมีค่า.......... ...........................มิถุนา'พาใจข้าไหวหวาน /> ชื่อสุนทรกลอนไทยใครปาน ..............ท่านฝากงานการเปรื่องจนเลื่องลือ /> ลิขิตเขียนเพียรสร้างหนทางปราชญ์.........ยอดฉลาดมาดครูท่านรู้สื่อ /> งานอักษรกลอนร้อยฝึกถ้อยคือ ................ยอดคนชื่อกวีศรีสุนทร(ภู่)ฯ

[นิรนารี]

ขอเทอดท่านผ่านกลอนเคยสอนสั่ง ...อักษรหลั่งพรั่งมาบูชาก่อน ลอยดอกไม้ให้ชมภิรมย์พร ..............กราบเยือนย้อนฟ้อนฝันถึงวันวาน มิถุนา’มาจวบกี่ขวบครั้ง ...................มิตรกลอนยังฝังใจอาลัยผ่าน บรมครูผู้สอนกลกลอนกานต์..............น้อมสร้างงานหว่านขลังพลังกลอนฯ

[นิรนารี]

ทั้งชีวิตจิตใจรับใช้ชาติ ......................จิตสะอาดพลาดยั้งระวังผ่อน แม่จันทร์เอ๋ยเคยรักเจ้านักอร ..............มิ่งสมรจรจากจำพรากลา อันน้ำเมาเขาว่าพี่บ้าซด .....................ใจกำศรดงดดื่มคงทึ่มบ้า นักกลอนหวานพล่านจิตสู่นิทรา............ได้สุรามาข่มที่ตรมทรวง เจ้านอนไหนในคืนพี่ขื่นขม ...................พี่ซานซมบ่มทุกข์หัวซุกทิ่ม จันทร์กระจ่างหว่างฟ้าน้ำตาริน .............ทุกข์ถวิลกินใจเราไกลกันฯ

[นิรนารี]

 ทั้งชีวิตจิตใจรับใช้ชาติ ......................จิตสะอาดพลาดยั้งระวังผ่อน
แม่จันทร์เอ๋ยเคยรักเจ้านักอร ..............มิ่งสมรจรจากจำพรากลา
อันน้ำเมาเขาว่าพี่บ้าซด .....................ใจกำศรดงดดื่มคงทึ่มบ้า
นักกลอนหวานพล่านจิตสู่นิทรา............ได้สุรามาข่มที่ตรมทรวง
เจ้านอนไหนในคืนพี่ขื่นขม ...................พี่ซานซมบ่มทุกข์หัวซุกถ่วง
จันทร์กระจ่างหว่างฟ้าสุดาดวง .............ทุกข์ทลวงห่วงใยเราไกลกันฯ

[กึ่ม]

 ฝากบทกลอนท้อยคำที่อ่อนหวาน
คือตำนานกวีศรีสดใส
นามสุนทรนามกระเดื่องไกล
กวีไทยชื่อเสียงก้องกังวาล

[นิรนารี]

เทอดกวีศรีสยามนามว่าภู่                 ท่านยังอยู่คู่ใจคนไทยสิ้น ทั้งคำสอนกลอนนิราศปราชญ์แผ่นดิน ใครยลยินปิ่นว่าเป็นน่าฟัง ทั้งกาพย์กลอนสอนคนยังดลจิต ตรึกตรองคิดนิยามในความขลัง เวลาผ่านนานเนิ่นมิเกินพลัง คำสอนยังฝังจำและย้ำชาวชนฯ อันหวานอื่นหมื่นแสนมิแม้นเหมือน   วาจาเฉือนเชือดคมด้วยลมพ่น อาจสุขซึ้งถึงแสบแปรบเจ็บปน            ด้วยคำคนบ่นบ้าหรือน่าฟัง ท่านสุนทรสอนหญิงไว้จริงแท้        ดูอย่างแม่แน่ชัดแบบวัดผัง บุตรธิดานารีกุลสตรีวัง                         เรียบร้อยจังดั่งผ้าเขาว่ากัน คำสอนหญิงยิ่งนานก็พาลหาย          เลือนลบกลายวายวอดจอดสบั้น 26มิถุนา'มาฟื้นให้คืนพลัน        ทั้งคุณฉันรำลึกคุณท่านสุนทรฯ (น้องส้มซ่า เด็ก ม.6 มาขอช่วยกันแต่งกลอนนี้)

[กุรุกุลา]

 สุนทรภู่ครูกลอนอักษรศาสตร์
ผู้เปรื่องปราดรสร้อยถ้อยภาษา
วรรณกรรมหลากรสพจนา
เป็นมหากวีแพร้วแก้วกานท์กลอน
ทั้งนิราศพลาดพลัดดังรัตน์ร้อย
ประสานสร้อยถ้อยล้ำในคำสอน
สุภาษิตสอนหญิงประวิงวอน
ผูกละครดังผูกจิตประดิษฐ์ใจ
แม้ชีวิตปลิดปลงงานคงอยู่
ยังเป็นครูคู่ยุคทุกสมัย
กวีเอกเฉกปราชญ์แห่งชาติไทย
ดำรงในงานกวินไม่สิ้นนาม

[นิรนารี]

กวีนักรักซึ้งหวานตรึงจิต ยอดนักคิดมิตรมากไปหลากหน สุนทรภู่รู้ทั่วทุกตัวตน ดีร้อยหนจนอับคล้ายคลับคลาฯฯ นักกวีมีมุมปานหลุมลึก หากท่านนึกคึกพลาดในปรารถนา ไฟเนื้อหนังซึ้งซาบคือบาปตรา อนิจจาว่าดีก็มีเกินฯ สวรรคทราบบาปรักเกินหักลบ มหรรณพทบบ่วงสุดล่วงเหิน อันหญิงชายหน่ายกันก็พลันเมิน ยามรักเพลินเกินแยกเข้าแทรกกลางฯ อีกด้านดีมีหลายเกินร่ายขาน แม้เลยกาลผ่านคงถกวงกว้าง งานคิดเขียนเวียนว่ายมิตายจาง ชีพวายวางร่างสิ้นเหลือวิญ'กวีฯ

[CrazyHOrse]

 โอ้อาลัยใจหายเสียดายเอ๋ย
ร้อยห้าสิบเอ็ด ปีแล้ว ไม่มีเลย
ที่จะเคยได้ฟังอีกถ้อยสุนทร

เมื่อพลัดพรากจากแดนดินสู่เมืองฟ้า
ท่านคงลาโลกเล่นเป็นอักษร
เล่าเรื่องร้างห่างโลกเป็นคำกลอน
เช่นครั้งก่อนที่เคยเล่าทุกเช้าเย็น

แดนสวรรค์เป็นเช่นไรใคร่รู้นัก
วิมานจักงามเพียงไหนท่านคงเห็น
เทียบธานีศรีอยุธย์พิสุทธิ์เป็น
จะเฉกเช่นหรือแตกต่างกันอย่างไร

เรื่องกินอยู่เป็นอย่างไรท่านอาลักษณ์
อีกเรื่องรักเรื่องเล่นเป็นไฉน
เหล่านางฟ้าที่ว่างามงามปานใด
จะเปรียบได้เท่ากี่นางในนครา

แสนเสียดายไม่ได้ฟังสำนวนซึ่ง
สุนทรภู่รำพึงเรื่องเมืองเวหา
เล่าเรื่องร้อยเรียงพจน์รจนา
นิราศคราสู่สวรรค์ชั้นตรัยตรึงส์ ฯ

[นิรนารี]

 นิราศอภิวันสวรรค์อักษร
คารวะคละดั้นกาพย์ฉันด์กลอน   
อดีตย้อนร้อยห้าสิบเอ็ดปี

ปรัตจุบันสวรรค์ โปร่งลานโล่งเมฆ      
งามคือเอกเสกสวรรค์ทุกวันวี่
เหล่านางฟ้าอ่าอนงค์เธอปลงภักดี      
นั่งพัดวีจี้จุ้นรุมสุนทรฯ ((ยิ้ม))

ขอลายเซ็นเห็นปุ๊บจุ๊จุ๊บส่ง         
นางทุกองค์หลงเสน่ห์ตามเหล่ฟ้อน
รักคารมชมชิดติดเว้าวอน         
ขอฟังกลอนร้อนรนแทบชนกันตาย

การกินอยู่สู้ตายด้วยกายทิพย์         
เงินสักปิ๊บริบซ่อนอย่าห่อนหมาย
เดินตัวเบาเข้าห้องมิต้องอาย         
สดวกกายหายหิวเหาะลิ่วทะยานฯ

อีกเมรัยไม่ต้องมาดองหมัก
นางฟ้าตักหักแคป ซูล แป๊บผ่าน
เป็นเมรัยไฮแทคซ่านแตกญาณ
เสพสำราญหวานตาซู่ซ่าเอยฯ

[CrazyHOrse]

 ถึงคุณนิรนารี

ที่หยิบเอากลอนของผมไปช่วยวางในเว็บไซต์กรุงเทพธุรกิจนั้นขอขอบคุณครับ

แต่การดัดแปลงแก้ไขบทประพันธ์ของผู้อื่นโดยไม่บอกกล่าว ปล่อยให้ผู้อ่านเข้าใจว่าเป็นงานต้นฉบับแบบนี้ไม่งามนะครับ

หวังว่าจะไม่เกิดขึ้นอีกนะครับ

[เทาชมพู]

 อ้าว มีอย่างนี้เกิดขึ้นในสมาชิกเรือนไทยด้วยหรือ

คุณอาชาผยองมีลิ้งค์ไหมคะ อยากอ่าน

[CrazyHOrse]

 ไม่ใช่เป็นการแอบอ้างผลงานครับ ไม่ได้ร้ายแรงถึงขั้นนั้น คุณนิรนารียกไปแต่ดัดแปลงบางส่วน และแจ้งว่าเป็นของผม และนำมาจาก vcharkarn.com นี่แหละครับ

ที่ยกไปให้เครดิต ผมถือว่าถูกต้องตามมรรยาทระดับหนึ่งแล้วครับ แต่ไม่ชอบเลยที่มีการดัดแปลงและไม่แจ้งให้ทราบว่าดัดแปลงตรงไหน แบบนี้ถือว่าผิดมรรยาทนะครับ

ใน link มีข้อความบางส่วนที่ผมเห็นว่าไม่เหมาะสมและไม่ยุติธรรมต่อคุณนิรนารี ดังนั้นขออนุญาตไม่ยกมาที่นี้นะครับ

[Malagao]

 www.svbhumi.com
เพลงดนตรีไทยในศาลาวัด

ณ วัดเทพธิดาราม แขวงสำราญราษฎร์ (ประตูผี)
ทุกวันขึ้น 15 ค่ำ และ แรม 15 ค่ำ ตลอดเข้าพรรษา
บริการฟรีเป็นพุทธบูชา เพื่อสมานฉันท์ สันติวิธี
โดย กองทุนสุนทรภู่ วัดเทพธิดาราม
และ Suvarnabhumi Museum

วันเสาร์ที่ 7 ตุลาคม 2549 ตั้งแต่ 13.00 น (ขึ้น 15 ค่ำ เดือนสิบเอ็ด)
วันออกพรรษา

กิจกรรมสัญจร สอนศิลป์ โดย ครูเบิ้ม เติมศิลป์ (ชมรมลูกรักศิลป์)

เพลงดนตรีไทยวงกรุงเทพมหานคร
ควบคุมโดย ชาตรี อบนวล

บรรยายประกอบเพลงเรื่อง“สุนทรภู่ครูเพลงใหญ่แห่งสยาม”
โดย ถาวร สิกขโกศล นักวิชาการอิสระ

ดำเนินรายการอธิบายเพลงดนตรีโดย
อานันท์ นาคคง วิทยาลัยดุริยางศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล
กัญจนปกรณ์ แสดงหาญ กรมศิลปากร


ย่ำค่ำมีเทศน์มหาชาติ
กัณฑ์ฉกษัตริย์ (พระครูปลัดสุวัฒนวิสุทธิคุณ)
นครกัณฑ์ (พระโสภณธีรคุณ)



__________________________________________________

มหาวิทยาลัยศิลปากร โดย สถาบันวิจัยและพัฒนา และ ศูนย์คอมพิวเตอร์
ร่วมฉลองผ้าป่าวรรณคดี จัดสร้าง E-Library
ณ บ้านมหากวี กุฎิสุนทรภู่ วัดเทพธิดาราม
เพื่อเป็นแหล่งเผยแพร่แบ่งปันแลกเปลี่ยนเรียนรู้สู่สาธารณะ

[OBORO]

 อนิจจาลาลับพลัดนิราศ
รัตนชาติลับแล้ววะแว่วเสียง
คติสอนกลอนรักร่วมร้อยเรียง
ดุจสำเนียงเสียงสวรรค์รำพันมา

เรียบเรียงร้อยถ้อยรักสลักจิต
แทรกข้อคิดคติคมบ่มจิตหนา
อันนิราศคลาดกันช้ำอุรา
ใจโศกาเมื่อพลัดพรากจากดวงมาลย์

ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร
ไม่สิ้นสุดความรักสมัครสมาน
แม้นอยู่ในใต้หล้าสุธาธาร
ขอพบพานพิศวาสมิคลาดคลา

นารีรักจากไปใจยังอยู่
สุนทรครูโหยไห้ใจครวญหา
ถ่ายทอดรักประสานถ้อยร้อยพรรณา
เศร้าอุราภาษารักปักในใจ

แม้เจ้าไกลไปใจรักจะตามติด
จะตามพิศชิดใกล้ไกลเพียงไหน
เพราะรักเจ้าเดือนโฉมประโลมใจ
ให้เจ้าไปทั้งฤทัยที่พี่มี

เมื่อคำมั่นสัญญามาบรรจบ
เมื่อถึงครบมิถุนาดฤถี
เมื่อนั้นพึงอภิวาทครูกวี
นามรวี ภู่ สะท้านผ่านโลกา

รวิโชติตระการแผ้วแพร้วพิลาศ
อภินาทพาดฟ้านภาหา
เจิดจรัสรัศมีดุจดารา
เทพยดาจุติฟ้ามาสู่ดิน


****************