ยินดีต้อนรับ
ท่านผู้มาเยือน
กรุณา
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
ส่งอีเมล์ยืนยันการใช้งาน?
หน้าแรก
ตู้หนังสือ
ค้นหา
ข่าว
: การแนบไฟล์ กรุณาใช้ชื่อไฟล์ภาษาอังกฤษเท่านั้นครับ
เรือนไทย
>
General Category
>
ประวัติศาสตร์ไทย
>
เจ้าจอมเพิ่ม กวีหญิงแห่งราชสำนัก
หน้า:
1
...
4
5
[
6
]
พิมพ์
อ่าน: 17817
เจ้าจอมเพิ่ม กวีหญิงแห่งราชสำนัก
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
ตอบ: 33479
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
ความคิดเห็นที่ 75
เมื่อ 19 ก.ค. 06, 09:02
และอีกบทหนึ่งของเจ้าจอมเพิ่ม ที่ถวายต่อเนื่องกับตอนก่อนหน้านี้
จิตตั้งหวังมอบไว้.......................ซึ่งความ เสน่ห์นา
ใช่คิดปองสองสาม...........................สี่ห้า
สิ่งใดไม่ทรงถาม..............................ข้าบาท บ้างเฮย
ด่วนเสด็จเด็ดข้า...............................บาทให้อยู่เดียว
พระราชนิพนธ์
ยินคำอำมฤตเจ้า.......................โทรมกาย พี่ฤๅ
จักจากฉันใดวาย.............................สวาทน้อง
ดุจจิตพี่จักสลาย..............................เพราะจาก นุชนา
กายจากแต่จิตข้อง...........................อยู่ขู้เคียงนาง
เจ้าจอมเพิ่ม
พระสุนทรพจน์ปลื้ม...................อภิเปรย
ลับพักตร์จักลืมเลย..........................โปรดเกล้า
ข้าบาทบ่เสบย................................จิตหวั่น
นึกแน่ไผทเจ้า................................จากด้วยจืดจาง
พระราชนิพนธ์
จักพูดดุจกล่าวแกล้ง...................ปดนาง เล่นเฮย
ไปจากใช่จิตจาง.............................จืดเจ้า
แรกรักแต่เริ่มปาง............................ฤๅเริด ร้างแฮ
เห็นทุกขวบค่ำเช้า...........................จากข้าฤๅเดิม
เจ้าจอมเพิ่มถวายกาพย์ห่อโคลง
อนิจจาจะขาดเฝ้า.....................เช้าเย็น
ประดุจเดือนบ่เห็น..........................บาทไท้
เวรตามส่งความเข็ญ........................พระจาก ไกลเฮย
สุดโศกยั้งบ่ได้...............................จิตเศร้าเหงาทรวง
จะขาดเฝ้าทั้งเช้าเย็น......................ดุจเดือนเพ็ญบ่เห็นไท้
พระจากเวรสร้างไว้.........................ได้รับเศร้าแสนเหงาทรวง
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
ตอบ: 33479
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
ความคิดเห็นที่ 76
เมื่อ 19 ก.ค. 06, 09:18
เจ้าจอมเพิ่มบันทึกเหตุการณ์ตอนนี้ไว้ว่า
วันรุ่งเช้า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จประทับห้องเหลือง ทรงพระราชทานพระบรมรูป มีโคลงเบื้องหลังพระบรมรูป ๒ บท
ได้นิพนธ์โคลงใส่กระดาษทูลเกล้าฯถวายไป ๒ บท
มีพระดำรัสพอควรแก่เวลาแล้วเสด็จบางปะอินแต่เช้า
โคลงที่หลังพระบรมรูป ดังต่อไปนี้
เวลาจวนจำจากเจ้า................จักจร แล้วนา
พี่จักลาจอมสมร...........................แม่ร้าง
แม้นุชแม่อาวรณ์..........................ถึงพี่ ชายแฮ
ฝากแต่รูปพี่ค้าง...........................คู่เจ้าจักเห็น
ตัวไปถ่ายรูปไว้...........................ทั้งจิต ใจนา
รูปช่วยเตือนวรคิด........................อย่าม้วย
แม้ลืมมลายพิศ-..........................วาสพี่ ไปแฮ
รูปช่วยเตือนนุชด้วย.....................อย่าให้เลยลืม
พระราชนิพนธ์สองบทนี้ หวานจับจิตจริงๆ อ่านแล้วนึกถึงกำศรวลศรีปราชญ์ เยี่ยมยอดทั้งสองกวี
สารนี้นุชแนบไว้..........ในหมอน
อย่าแม่อย่าควรเอา........อ่านเหล้น
ยามนอนนาฎก์เอานอน...เป็นเพื่อน
คืนค่ำฤๅได้เว้น............ว่างใด
บันทึกการเข้า
tuka007
พาลี
ตอบ: 291
คนจับจอบจับเสียม
ความคิดเห็นที่ 77
เมื่อ 19 ก.ค. 06, 12:10
มากราบขออภัย อาจารย์ค่ะที่ใช้ถ้อยคำไม่เหมาะสม
บันทึกการเข้า
จงยิ้มให้โลก...แล้วโลกจะยิ้มให้เรา
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
ตอบ: 33479
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
ความคิดเห็นที่ 78
เมื่อ 20 ก.ค. 06, 11:31
โคลงตอบจากเจ้าจอมเพิ่ม ก็คือ
เทวษเนตรชุ่มด้วย...............ชลนา
โคลงแต่งต่างพักตรา.................ค่อยน้อย
ฝากโศกใส่สารา.......................ตามเสด็จ
เพื่อทราบจิตละห้อย..................จ่อไท้ไป่จาง
บัดเดี๋ยวเสด็จด้าว......................แดนไกล
แลจะลับอาลัย..........................ผ่านหล้า
เหงาจิตคิดเศร้าใจ.....................ไป่สร่าง
ทรงระลึกค่ำข้า.........................บาทขึ้นปรางค์คอย
ฝีปากของเจ้าจอมเพิ่มไพเราะคมคายไม่น้อยเลย น่าเสียดายที่ไม่ค่อยจะมีใครรู้กัน
ไม่งั้นก็คงเป็นที่เชิดชู เหมือนคุณพุ่มและคุณสุวรรณ
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เสด็จกลับจากบางปะอินเวลาบ่าย เวลาค่ำเสด็จถึงพระนคร รุ่งขึ้นประทับที่เสวยพระกระยาหาร พระราชทานโคลงดังต่อไปนี้
จากไปใจจอดเจ้า..................จริงตรง
แต่ไม่มีที่คง.........................คู่อ้าง
แม้ถ่ายรูปรักลง.....................กระดาษ ได้แฮ
จะซู่เสียทรัพย์จ้าง.................จุ่งเจ้าเห็นใจ
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
ตอบ: 33479
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
ความคิดเห็นที่ 79
เมื่อ 20 ก.ค. 06, 11:35
โคลงตอบของเจ้าจอมเพิ่ม
ยามนี้รับใส่เกล้า.................พจมาน
รูปรักและพยาน........................ปลดได้
หวั่นจิตคิดถึงกาล......................ผ่ายน่า
นานเนิ่นนึกเกรงไท้....................จักสิ้นทรงโคลง
พระราชนิพนธ์บทนี้เพราะมาก
ความรักจักเปรียบด้วย...........ใบบัว
เด็ดกิ่งยังใยพัว..........................ห่อนม้วย
บริสุทธิ์ฤๅจักกลัว.......................ใบเน่า ไฉนนา
รักต่อรักร่วมด้วย.........................เด็ดได้ฉันใด
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
ตอบ: 33479
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
ความคิดเห็นที่ 80
เมื่อ 20 ก.ค. 06, 18:40
โคลงตอบที่เจ้าจอมเพิ่มถวาย
ข้าบาทหวาดจิตด้วย................เคยเห็น
ทรงพระการุญเป็น........................มากผู้
พระสลัดตัดกระเด็น......................เด็ดสวาท
ข้าบาทฤๅจักขู้............................เสน่ห์ไท้วายชนม์
พระราชนิพนธ์
บัวโรยราเริดร้าง..................แรมไป
เพราะสัตว์พิบัติใบ......................บ่อนไส้
ถึงโรยเท่าไรไร.........................กลับงอก ใหม่นา
กลัวก็กลัวแต่ให้........................คิดแล้วคงเห็น
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
ตอบ: 33479
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
ความคิดเห็นที่ 81
เมื่อ 23 ก.ค. 06, 20:58
คำตอบของเจ้าจอมเพิ่ม อ่านแล้วก็เหมือนกับการถวายสัจจะในความจงรักภักดี
บัวจักกลับงอกนั้น............สุดตรอง เห็นเฮย
แม้ปลดปลิดจิตปอง................ชิดใช้
ขอเห็นฤๅรับรอง.....................ราชกิจ
พระจืดบจางไท้..................... ชีพข้าขอถวาย
น่าเสียดายว่าในหนังสือ " ชุมนุมยอดหญิงของไทย" โดย ไทยน้อย จบลงแบบห้วนๆแค่นี้
ไม่มีคำบอกเล่าต่อว่าโคลงของเจ้าจอมมีมากกว่านี้อีกหรือไม่ ท่านหยุดเขียนเมื่อไร
และเหตุการณ์ที่ได้ตามเสด็จครั้งต่อๆไปเป็นยังไง
ไปค้นประวัติของเจ้าจอมเพิ่ม จากหนังสือ "พระบรมราชินี และ เจ้าจอมมารดา "ของคุณ ส.พลายน้อย พบเพียงไม่ยาวนักว่า
"เป็นธิดาขุนสมุทรสาคร(ยอด) และท่านขำ เสมียนพระคลังใน
ท่านขำเป็นธิดาพระยาวิเศษภักดี (เถี้ยนจ๋ง)
เจ้าจอมเพิ่มเกิดเมื่อปีมะเส็ง พ.ศ. ๒๔๐๐ เมื่ออายุ ๕ ขวบได้เข้าถวายตัวเป็นข้าทูลละอองธุลีพระบาทในสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
และได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าให้อยู่ในละครสำรับเล็ก ได้เป็นศิษย์ของคุณโต(แย้ม อิเหนา)
ถึงรัชกาลที่ ๕ เมื่ออายุ ๑๗ ปี ทรงพระกรุณายกขึ้นเป็นเจ้าจอมอยู่งาน ได้รับพระราชทานเบี้ยหวัด ๒ ชั่ง ๑๐ ตำลึง และได้รับพระราชทานเงินกลางปีอีก ๕ ชั่ง
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
ตอบ: 33479
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
ความคิดเห็นที่ 82
เมื่อ 23 ก.ค. 06, 21:01
ต่อมาได้รับพระราชทานหีบหมากกะไหล่ทอง และหีบหมากตราจุลจอมเกล้า
พ.ศ. ๒๔๕๔ในรัชกาลที่ ๖ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานสัญญาบัตรให้เป็นท้าวภัณฑสารนุรักษ์ ตำแหน่งพระคลังใน
เจ้าจอมเพิ่มถึงอนิจกรรม เมื่อวันที่ ๑๔ เมษายา พ.ศ. ๒๔๙๔
อายุได้ ๙๔ ปี
จบแค่นี้ค่ะ อยากฟังความเห็นของท่านที่เข้ามาอ่าน
บันทึกการเข้า
tuka007
พาลี
ตอบ: 291
คนจับจอบจับเสียม
ความคิดเห็นที่ 83
เมื่อ 24 ก.ค. 06, 20:37
ท่านอายุยืนมากนะคะ ท่านอยู่ถึง 6 แผ่นดินเชียวหรือคะ เท่าที่ได้ตามอ่านมา ท่านมีพรสวรรค์ในทางกวีจริงๆ เหตุใดจึงไม่มีงานของท่านมากกว่านี้ล่ะคะ แล้วทายาทของท่านไม่เก็บงานที่ทรงคุณค่าไว้เลยหรือ น่าเสียดายจังค่ะ
บันทึกการเข้า
จงยิ้มให้โลก...แล้วโลกจะยิ้มให้เรา
หน้า:
1
...
4
5
[
6
]
พิมพ์
กระโดดไป:
เลือกกระทู้:
-----------------------------
General Category
-----------------------------
=> ศิลปะวัฒนธรรม
=> ภาษาวรรณคดี
=> ระเบียงกวี
=> ชั้นเรียนวรรณกรรม
=> หน้าต่างโลก
=> ประวัติศาสตร์โลก
=> ประวัติศาสตร์ไทย
=> ทันกระแส
=> วิเสทนิยม
=> ห้องหนังสือ
=> ชมรมอนุรักษ์ภาพจิตรกรรมไทย
Powered by SMF 1.1.21
|
SMF © 2006, Simple Machines
Simple Audio Video Embedder
XHTML
|
CSS
|
Aero79
design by
Bloc
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.032 วินาที กับ 19 คำสั่ง
Loading...