กุรุกุลา
|
ความคิดเห็นที่ 60 เมื่อ 14 ก.ค. 06, 16:25
|
|
มานั่งกินลมชมกลอนด้วยคนครับ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
    
ตอบ: 33477
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
|
ความคิดเห็นที่ 61 เมื่อ 15 ก.ค. 06, 08:00
|
|
เจ้าจอมเพิ่ม เขียนบันทึกเล่าถึงการเดินทางไว้ว่า
" ได้โดยเสด็จพระเจ้าอยู่หัวประพาสครั้งนี้ ได้เห็นเขาชนไก่ตั้งแต่พื้นตลอดขึ้นไปบนเขา ไม่มีต้นไม้และหญ้าต่างๆ เตียนแลระรื่น กล่าวว่าเขานี้ขุนช้างเคยมาชนไก่ ได้เห็นพระปรางค์ยอดชำรุด กล่าวกันว่าพระปรางค์ยายทองประศรีสร้าง และได้เห็นหินดาดลาดหญ้า
ต่อมาเสด็จกลับกรุงเทพ ฯ ทางชลมารค มาตามลำน้ำนครไชยศรี หยุดประทับบางนกแขวก ได้ตามเสด็จ พากันขึ้นไปเที่ยวตามไร่พวกจีน ถอนหอมกระเทียมบรรทุกมาในเรือ เวลาล่องเรือมา เวลากลางคืน เดือนหงายแจ่มสว่าง เป็นที่เพลิดเพลินใจมาก
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
    
ตอบ: 33477
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
|
ความคิดเห็นที่ 62 เมื่อ 15 ก.ค. 06, 08:13
|
|
กลับจากกาญจนบุรีแล้ว โปรดเกล้าฯไม่ต้องให้ออกไปเรียนหนังสือ ให้ขึ้นเฝ้าตามโมงยามอยู่หลายเดือน ต่อแต่นั้น พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จฉลองวัดบรมวงศ์ ได้โดยเสด็จพระราชดำเนินด้วย ที่บริเวณรอบๆพระอุโบสถดูเป็นน้ำไปหมด เวลาค่ำปักโคมกระดาษดอกบัวบานเกลื่อนกลาด รุ่งขึ้นเวลาบ่ายไปเที่ยวทุ่งนา ประทับแรมอยู่ ๒-๓ ราตรี เสด็จกลับ ต่อนั้นมาก็ไม่ได้เสด็จทางไกล เสด็จเที่ยวพระราชวังบางปะอิน
วันหนึ่งเป็นวันแจกเบี้ยหวัดที่ท้องพระโรงหน้า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จประทับทอดพระเนตร ได้ตามเสด็จไปพักอยู่ที่พระที่นั่งไพศาลทักษิณ ท้าวทรงกันดาล(วัน) เป็นประธาน คุณเสมียนชุ่มเป็นผู้ขานบัญชี เรียกนามธิดาเจ้าจอมผิด จึงโปรดเกล้าฯให้ข้าพเจ้าขานบัญชีเบี้ยหวัด จนเสด็จขึ้น
ในวันนั้น โปรดเกล้าฯให้ท่องพระบรมนามาภิไธย แล้วมีพระราชกระแสว่าจะใคร่เสด็จบางปะอินเช้า เย็นกลับ แต่ก็เป็นหลายราตรี ก็ยังมิได้เสด็จ จึงทูลเกล้าฯถวายโคลงกราบบังคมทูลถาม ดังต่อไปนี้
จักประพาสพักนี้....................บางปะอิน โปรดเกศเหตุอยากยิน............ใคร่รู้ ฤๅเสด็จจักให้กิน....................ชลเนตร ฤๅพระแสร้งกระทู้...................ตรัสให้ใจตรม
อ่านแล้ว รู้สึกว่าคุณจอมเพิ่มคงเป็นเจ้าจอมที่ทรงโปรดปรานมาก ปกติไม่ใช่วิสัยที่ใครจะไปทูลถามพระเจ้าอยู่หัวว่าจะเสด็จหรือไม่เสด็จ หรือทำไมไม่เสด็จที่ไหนสักที
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
หัวหมู่ทะลวงฟัน
อสุรผัด

ตอบ: 2
|
ความคิดเห็นที่ 63 เมื่อ 16 ก.ค. 06, 17:09
|
|
เข้ามาอ่าน และก็รายงานตัวครับ เพิ่งเข้ามาครั้งแรก แล้วติดใจต่อคงเข้ามาอีกครับ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
หัวหมู่ทะลวงฟัน
อสุรผัด

ตอบ: 2
|
ความคิดเห็นที่ 64 เมื่อ 16 ก.ค. 06, 17:13
|
|
อยากให้อาจารย์เล่าถึง เจ้าพระยาบดินทร์เดชาที่เป็นขุนศึกใน รัชกาลที่ 3 หน่อยครับ ทีได้ไปปกครองเขมรนะครับ ขอบคุณครับ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
    
ตอบ: 33477
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
|
ความคิดเห็นที่ 65 เมื่อ 16 ก.ค. 06, 19:31
|
|
สวัสดีค่ะ ประวัติเจ้าพระยาบดินทรเดชา มีอยู่ในหลายเว็บ ลองใช้กูเกิ้ลค้นดูก่อนดีไหมคะ ************************** ต่อ พระราชนิพนธ์ที่พระราชทานตอบกลับมาก็คือ จักไปแกล้งใช่กล่าว...................ลองใจ จริงจิตจักอย่างไร.............................ก็รู้ จักไปฤๅมิไป...................................ไนยเปล่า คงแต่เราดอกสู้.................................สั่งเจ้าจนเคือง
เมื่อทรงพ้อมาอย่างนี้ คุณจอมก็ถวายโคลงตอบกลับไป ว่าไม่ได้เคืองอะไรทั้งสิ้น เยียใยทรงสั่งแค้น......................เคืองจิต ข้อยบ่มีคู่คิด....................................ห่างไท้ เพราะทรวงห่วงลิขิต..........................แรมฤๅ กลับนอ เพื่อจักได้เตรียมไว้...........................เคร่าถ้าฝ่าละออง
ต่อจากนี้เป็นโคลงรักหวานค่ะ พระราชนิพนธ์ พรุ่งนี้จักยาตรแล้ว......................จะกลับ มานา ร้อนจิตด้วยจักลับ..............................จากเจ้า ยามค่ำจุ่งคอยรับ...............................ให้พบ หน่อยแฮ แม้ติดธุระเข้า....................................กลับแล้วจักเหลว
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
    
ตอบ: 33477
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
|
ความคิดเห็นที่ 66 เมื่อ 17 ก.ค. 06, 10:16
|
|
คำตอบจากคุณจอมก็หวานไม่น้อยกว่ากัน มีตัดพ้อเสียด้วย
ทรวงอัดดำรัสนี้..............ดุจพระ แหนงฤๅ ข้าพระบาทฤๅจะ..................นอกไท้ กิจใดย่อมสละ.....................จากจิต คงแต่ละห้อยไห้...................มุ่งถ้าเสด็จคืน
พระราชนิพนธ์ที่พระราชทานกลับมา ก็เลยทั้งหวานทั้งปลอบ และตัดพ่อต่อว่าพร้อมเสร็จ คิดคิดจักอยู่ค้าง.............แรมคืน หนึ่งนา แต่อกป่วนปานปืน.................พิษต้อง จนจิตจักจำฝืน......................ใจอยู่ เล่าแฮ ห่วงฤๅหายฝ่ายน้อง...............นุชน้อยจะละเลิง
เจ้าจอมเพิ่ม ท่านก็มีปฏิภาณเฉียบคมไม่น้อย สามารถที่จะตอบถวายได้ อ่านแล้วคิดว่าคงจะสบพระราชอัธยาศัย
คำลือเตรียมเสด็จค้าง.......แรมคืน รับโศกทรวงโทรมกลืน............เก็บไว้ แม้แรมต่อสุดฝืน....................ความคิด คนึงนา จะละเลิงใดได้......................จิตเศร้าเหงาทรวง
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
NickyNick
พาลี
   
ตอบ: 290
ทำงานแล้วครับ
|
ความคิดเห็นที่ 67 เมื่อ 18 ก.ค. 06, 09:12
|
|
ผมสงสัยอยู่อย่างหนึ่งครับ นานมาแล้ว แต่มิกล้าถามใคร
เจ้าจอมเพิ่ม ท่านมีผลงานโคลงกลอนอยู่มาก เป็นเจ้าจอมที่โปรดมากคนหนึ่ง แต่ทำไม พอจะหาอ่านเรื่องราวของท่าน รวมทั้งผลงาน กลับหาข้อมูลเหล่านี้ได้ไม่ง่ายนัก เปรียบเหมือนยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทร
หรือเพราะท่านไม่มีทายาทที่จะร่วมกันเชิดชูเกียรติคุณ?
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
    
ตอบ: 33477
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
|
ความคิดเห็นที่ 68 เมื่อ 18 ก.ค. 06, 09:54
|
|
ดิฉันก็ถามตัวเองเช่นเดียวกับคุณ ว่าทำไมเรื่องราวของเจ้าจอมเพิ่มถึงไม่เผยแพร่เท่าที่ควร หนังสือที่ดิฉันได้มา ผู้เขียนเขียนเมื่อพ.ศ. ๒๕๐๓ คือ ๔๖ ปีมาแล้ว เก็บความจากบันทึกของเจ้าจอมเพิ่มอีกที แต่ตัวบันทึกของจริงนั้นลงในหนังสืออนุสรณ์ หรือหนังสืออะไร ผู้รวบรวมไม่ได้บอกไว้ และที่น่าเสียดายก็คือบันทึกที่นำมาลงนั้น ขาดหายไปห้วนๆ ไม่มีตอนต่อ นอกจากไปสรุปบั้นปลายชีวิตท่านอย่างรวบรัด
สิ่งสำคัญก็คือ ไม่ได้มีแต่โคลงของเจ้าจอมเพิ่ม แต่มีโคลงพระราชนิพนธ์รวมอยู่ด้วยจำนวนมาก เป็นโคลงที่ไพเราะ ควรแก่การนำมารวบรวมและศึกษา แต่ก็เรียกได้ว่า เกือบไม่มีใครรู้จัก
ถ้าหากว่าใครมีรายละเอียดเพิ่มเติมเรื่องนี้ หลังจากกระทู้มาถึงตอนท้ายแล้ว ขอช่วยต่อเติมให้สมบูรณ์ด้วยค่ะ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
NickyNick
พาลี
   
ตอบ: 290
ทำงานแล้วครับ
|
ความคิดเห็นที่ 69 เมื่อ 18 ก.ค. 06, 14:51
|
|
ขอบพระคุณมากครับ
คุณครูที่เคารพของผมท่านหนึ่ง ท่านเคยทำรายงานหรือวิทยานิพนธ์อะไรทำนองนี้แหละ เกี่ยวกับโคลงกลอนของท่านเจ้าจอมเพิ่ม แล้วอาจารย์ที่ปรึกษาเก็บไว้ ไม่ได้คืนให้ เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นประมาณ ๓๐ ปีแล้วครับ
คุณครูท่านนั้น ผู้ที่ใกล้ชิดย่อมยอมรับอย่างไม่มีข้อแม้ว่าท่านเป็นพหูสูตร ท่านต้องศึกษาลุ่มลึกอย่างแน่นอน และผมก็เชื่อว่าท่านคงเก็บข้อมูลไว้มาก จากหลายแหล่งที่เราไปค้นกันได้ไม่ง่ายนัก แล้วก็ต้องสมบูรณ์พอควร
ท่านบอกว่าเสียดายงานชิ้นนั้นเหมือนกัน ตอนหลังไม่ค่อยมีเวลาไปศึกษาลึกๆ อย่างนั้นอีกแล้ว ก็ต้องปล่อยไปบ้าง ถึงแม้จะรักหรือเสียดายเพียงใด
ผมพอจะคลายใจได้บ้างแล้วครับ ที่ผมไม่ได้เป็นเพียงผู้สงสัยเรื่องนี้แต่เพียงผู้เดียว
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
    
ตอบ: 33477
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
|
ความคิดเห็นที่ 70 เมื่อ 18 ก.ค. 06, 16:19
|
|
งานที่ครูคุณทำคงจะเป็นรายงานประจำภาค หรือวิทยานิพนธ์ปริญญาตรี จึงมีชุดเดียว อาจารย์ที่ปรึกษาเก็บไปก็เป็นอันว่าไม่มีอีก ถ้าเป็นวิทยานิพนธ์ปริญญาโท มีหลายก๊อปปี้ เจ้าตัวต้องมีเก็บไว้เองแน่นอน คุณครูน่าจะมีฉบับร่างตอนทำงานส่ง แต่เวลาตั้ง ๓๐ ปี คงไม่ได้เก็บไว้แล้ว ถ้าคุณจะค้นเรื่องนี้ ลองไปที่หอสมุดแห่งชาติน่าจะมีนะคะ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
tuka007
พาลี
   
ตอบ: 291
คนจับจอบจับเสียม
|
ความคิดเห็นที่ 71 เมื่อ 18 ก.ค. 06, 20:27
|
|
อ่านโคลงที่ได้พระราชทานให้เจ้าจอมต่างๆ แล้วทึ่งในอัจฉริยะภาพของ พระองค์ท่านมากๆเลยนะคะ แล้วก้อเป็นโคลงที่ อ่านแล้ว หวานมากๆ นึกแล้ว ขนาดท่านมีเมียเยอะ แต่ก็ทรงรักทุกคนเลยนะคะ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
จงยิ้มให้โลก...แล้วโลกจะยิ้มให้เรา
|
|
|
Andreas
แขกเรือน
ชมพูพาน
  
ตอบ: 130
|
ความคิดเห็นที่ 72 เมื่อ 18 ก.ค. 06, 21:21
|
|
Just came back from field work operation kharb.... I therefore would like to say "Hello" to Khun PinkandGrey kharb.
Let me read through this topic, I will talk to you later na kharb.
Best Regards Andreas
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
    
ตอบ: 33477
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
|
ความคิดเห็นที่ 74 เมื่อ 19 ก.ค. 06, 08:48
|
|
ต่อจากคหพต. 67
ในช่วงนี้มีบทถามตอบกันไปมาอยู่หลายบท ขอนำมาลงติดต่อกันไปเลยนะคะ ไม่มีบรรยายคั่น
พระราชนิพนธ์ที่พระราชทานตอบมา
ความอยากจะให้อยู่.................ค้างคืน เห็นแฮ แต่ปากดอกหากฝืน......................เหนี่ยวรั้ง จริงใจก็คงยืน..............................อย่างเยี่ยง ใจนา เหมือนปากปิดฟันกลั้ง...................พลาดแย้มคงเห็น
บทโคลงของเจ้าจอมเพิ่ม
ความสัตย์ใช่อยากให้...............พระจาก ไกลเฮย เวลาเชื่อเพราะลมปาก...................กล่าวแสร้ พลังแล้วก็ลำบาก..........................บ่กลับ ได้นา เศร้าจิตผิดสุดแก้..........................กล่าวนี้ควรแหนง
พระราชนิพนธ์
คอยคอยน้อยฤๅเจ้า..................จอมอนงค์ คู่หนึ่งสิลืมหลง...............................หมดแล้ว อื่นฤๅอื่นจักคง...............................ดังกล่าว หากว่าพ้นพักตร์แคล้ว.....................คลาดหน้าคงลืม
เจ้าจอมเพิ่มทูลตอบกลับไปด้วยกาพย์ห่อโคลง
ทรงคอยข้าบาทช้า..................ความผิด จริงนอ แต่ใช่ลืมความพิศ-.........................วาสไท้ คำกล่าวก็ตั้งจิต.............................จำมั่น โปรดเกศเหตุนี้ไซร้........................โทษต้องคนตาม
ทรงคอยเป็นความผิด.....................แต่ใช่จิตไม่จ่อให้ กล่าวคำจริงจำไว้...........................ได้ทรงโปรดโทษต้องตาม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|