มดอยากรู้ สำรวจกรุภาพเก่า

[เทาชมพู]

วัดที่คุณพิพัฒน์เข้าใจว่าเป็นวัดดุสิตาราม
คือวัดบวรสถานสุทธาวาส เป็นไปได้ไหมคะ
เพราะวัดที่เห็นจากภาพถ่าย ไม่น่าไกลถึงข้ามแม่น้ำไปได้ น่าจะอยู่สุดเขตวังหน้าทางฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยานี่เอง

[pipat]

อาจารย์เทาฯ คงสับสน ผมต้องเป็นคนถามสิครับ ส่วนอาจารย์เป็นเจ้าของญาณโดราเอม่อน ต้องเป็นคนตอบครับ เห็นแผนที่ นึกอะไรได้ งัดฉบับที่โตกว่ามาลองลากแนวดู สรุปว่าผมเพี้นครับ โบสถ์นั้นคือวัดตองปุ ค่อยยังชั่ว ไม่งั้นผมคงนึกเรื่อยเปื่อยกู่ไม่กลับมากกว่านี้

[pipat]

. คราวนี้ตอบได้เกือบครบครับ 1 พระอุโบสถวัดบวรสถานสุทธาวาส อันนี้ผมจำแม่น เพราะเป็นที่ตั้งสามแยกปากดีของผม 2 โบสถ์วัดตองปุ 3 พระที่นั่งพลับพลาสูง ขนาบสองข้างด้วยประตูพิศาลสุนทร (ใกล้ตาเรา) กับ บวรยาตรา (ไกลตาออกไป) 4 พระที่นั่งศิวโมกข์พิมาน 5 พระที่นั่งพุทไธสวรรย์ ทีนี้จะเป็นนิยายเรื่องใหญ่ละครับ แผนที่ ไม่ตรงกับรูปถ่ายครับ หลังพลับพลาสูงมีโรงอะไรสักอย่างที่มีมุขหน้า ซึ่งอาจจะอ้อมแอ้มเป็นศาลากลาโหม อันมีโรงปืนอยู่ข้างหน้า แต่อาคารมหีมาที่วางตัวขนานกำแพงบวรราชวังสิครับใหญ่โตใหฬารยิ่งกว่าพลับพลาสูงเสียอีก........ ไม่มีอยู่ในแผนที่ครับ

[เทาชมพู]

. ขอย้อนไปชมภาพนี้  ด้วยฝีปากของนายนรินทร์ธิเบศร์ หน่อยเถอะ เรืองเรืองไตรรัตน์พ้น............. พันแสง รินรสพระธรรมแสดง.............. ค่ำเช้า เจดีย์ระดะแซง..................... เสียดยอด ยลยิ่งแสงแก้วเก้า.................แก่นหล้าหลากสวรรค์ วัดโพธิ์วัดเดียว ก็เห็นเจดีย์ "ระดะแซง เสียดยอด" ไม่รู้กี่แห่งแล้ว

[เทาชมพู]

. . วันนี้จะพาสมาชิก ผ่านเข้าประตูเวลา ไปชมสองฟากฝั่งเจ้าพระยา นัดพบกันลงเรือที่ท่าช้างวังหน้า ล่องลงทางใต้ ผ่านท่าช้างวังหลวงไงคะ  ลืมนึกถึงสิ่งก่อสร้างปัจจุบันให้หมด จะได้ไม่เสียอารมณ์ ลงมาเถอะ  ทัวร์นี้นั่งเรือแปดแจว  โอ่อ่าเหมือนขุนนางผู้ใหญ่  ชมสองฟากฝั่งเจ้าพระยา เดี๋ยวแวะไปรับชายหนุ่มแถวกะดีจีน  ชื่อนายฟะรันศิส จิต มาเป็นไกด์ท้องถิ่น พอนายฟะรันศิส จิต ขึ้นเรือ  ก็เล่าให้ฟังเชียวว่า "ทวดฉันจำได้ว่ากระบวนทัพเรือในวังหน้ามหาสุรสีหนาท  ยกผ่านลงไปทางใต้  ผ่านหน้าเรือนแพของทวดนี่ละ  ออกปากอ่าวมุ่งไปต่อเรือที่ชุมพร" "ทวดรู้จักมหาดเล็กวังหน้าคนหนึ่ง ฝีปากแต่งโคลงไม่มีใครเทียบ   แต่งหนังสือถวายให้ทรงแก้รำคาญ  เพราะต้องลงเรือขึ้นบกบุกป่ากันเป็นแรมเดือน" แกชื่อนายนรินทร์ธิเบศร์   โวหารกวีไม่มีใครเกิน    ผ่านหน้าแพ  คนอื่นๆเห็นแต่แพกับของค้าของขายบนแพ   แต่นายนรินทร์ธิเบศร์เห็นไปถึงผ้าห่มสาวงามในวังที่แกแอบชมเป็นประจำ" ชาวแพแผ่แง่ค้า..........  ขายของ แพรพัสตราตาดทอง...... เทศย้อม ระลึกสีสไบกรอง............ เครือมาศ แม่เฮย ซัดสอดสองสีห้อม.......... ห่อหุ้มบัวบัง อ่านประกอบที่นี่ค่ะ  http://www.vcharkarn.com/include/vcafe/showkratoo.php?Pid=39945

[sound engineer]

 คห.ที่28 สรุปคือหน้าวัดอรุณหรือเปล่าครับ เหมือนว่าผมเคยอ่านเจอ

[pipat]

. มดน้อยขนรูปมาช่วยครับ ท่าราชวรดิฐ เพิ่งสร้างเสร็จ ก่อนหน้านี้เป็นตำหนักแพ

[pipat]

. ส่วนรูปนี้มาช่วยเสริม "เจดีย์ระดะแซง..................... เสียดยอด"

[pipat]

. หรือจะเป็นรูปนี้ดีครับ

[pipat]

. เฉลยคุณเสียงวิศวก์ ....ถูกต้องครับ เกาะน้อยหน้าวัดอรุณ

[pipat]

. รูปนี้มอบให้เป็นคู่มือ "ท่องอดีตบางกอก" ต่อกันจากสี่รูปครับ ฝีมือถ่ายฟรันซิศ จิต ฝีมือต่อกระผมเอง ไม่ได้ลบรอยต่อนะครับ ฝากไว้เป็นข้อมูล

[pipat]

. มองใกล้เข้ามาอีกหน่อย

[pipat]

. ลองขยายตรงโค้งแม่น้ำดูนะครับ

[เทาชมพู]

 เก็บความมาบอกว่า
มิศฟะรันซิส จิต เล่าให้กลุ่มทัวร์ฟังว่า  เจ้าพระยาช่วงทอดตัวผ่านหัวใจเมืองไปจนถึงคุ้งน้ำ เป็นภาพที่งามเหลือพรรณนา  

ท่านอุตส่าห์รู้ภาษาปะกิตเมื่อสองร้อยปีให้หลัง  ถึงขั้นบอกเล่าให้ฟังว่าเรือนแพริมแม่น้ำทั้งหลายแหล่นั้น  เป็น Floating Mall หนึ่งเดียวในเอเชียอาคเนย์ หรือจะเรียกว่าในโลกก็ว่าได้
เหมือนสุนทรภู่(ที่ท่านจิตก็รู้จักดี)  บรรยายไว้ตรงตามข้อเท็จจริง
ว่า
ไปพ้นวัดทัศนาริมท่าน้ำ..........แพประจำจอดรายเขาขายของ
มีแพรผ้าสารพัดสีม่วงตอง..............ทั้งสิ่งของขาวเหลืองเครื่องสำเภา
ของที่ขายบนเรือนแพ เป็นของโก้ พวกของอิมพอร์ต   ไม่ใช่ของท้องถิ่นทำกันเอง   ขึ้นชื่อว่าแพร น่าจะมาจากเมืองจีน  ผ้าก็เหมือนกัน
ผ้าโหมด ผ้าตาด ผ้าอัตลัด  สั่งมาจากเมืองแขก   ผ้าปูมที่ขุนนางนุ่งบอกชั้นยศศักดิ์ มาจากเขมร    
พวกของขาวเหลือง  ในนี้ไม่ได้บอกว่าอะไร อาจจะเป็นเครื่องเงินหรือทองเหลือง   ส่งเข้ามาทางเรือสำเภาสามเสาที่จอดทอดสมออยู่ห่างออกไป

[pipat]

. ผมเดาว่าตรงนี้แหละครับ คือปากคลองคูเมืองชั้นกลาง ที่เรียกปากคลองตลาดในปัจจุบัน แต่วันก่อนหน้าวันนี้จะเรียกว่าอะไร ต้องเชิญคนมีกุญแจไขประตูเวลามาเล่าต่อ มดน้อยตาเจ็บ ทำงานไม่ไหวแล้วครับ