เรือนไทย
ยินดีต้อนรับ ท่านผู้มาเยือน
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน
ส่งอีเมล์ยืนยันการใช้งาน?
ข่าว: การแนบไฟล์ กรุณาใช้ชื่อไฟล์ภาษาอังกฤษเท่านั้นครับ
หน้า: 1 ... 4 5 [6] 7 8 9
  พิมพ์  
อ่าน: 33009 นอร์แมน ร็อคเวลล์ ศิลปินวาดภาพประกอบชาวอเมริกัน
pipat
แขกเรือน
นิลพัท
*******
ตอบ: 1802


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 75  เมื่อ 30 พ.ค. 06, 13:37


.
อันนี้ ขยายใหญ่ครับ
เป็นฝันมะริกันฉบับจริง ไม่ใช่ฉบับฝัน
บันทึกการเข้า
เฟื่องแก้ว
พาลี
****
ตอบ: 327

เลขานุการ


ความคิดเห็นที่ 76  เมื่อ 30 พ.ค. 06, 13:40

 หา ให้แปลต่ออีกหรือคะ :: ตาปริบๆ ::

สเว็ท ช็อป (โรงงานนรก ?) นี่ รวมอยู่ในโลกศิลปะด้วยหรือคะครู
เดี๋ยวอู้งานมาแปลต่อให้ค่ะ ตอนนี้ ขอออกจากบ้านไปทำงานก่อน
สายแย้ววว
บันทึกการเข้า
pipat
แขกเรือน
นิลพัท
*******
ตอบ: 1802


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 77  เมื่อ 30 พ.ค. 06, 13:42


.
Ben Shahn เป็นช่างภาพด้วย
แก้คำผิดครับ Armory Show 1913 ครับ มั่วไปหน่อย ขออำไพ
บันทึกการเข้า
pipat
แขกเรือน
นิลพัท
*******
ตอบ: 1802


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 78  เมื่อ 30 พ.ค. 06, 13:57

 ที่นี่บลัด สะเว๊ท แอนด์ เทียร์ส
โน เพนน์ โน เกนน์

ไม่ต้องแปลก้อด้าย สงสารสมองจิ๋ว เอาไปทำอย่างอื่นนะจ๊ะ
เดี๋ยวจะมาถลกมะริกัน ดรีม ให้แหลกเป็นลูกไรในมูลิเหน็ก
ตอนนี้เอารูปตัวอย่างไปดูก่อน

Dorothea Lange in 1936
.
บันทึกการเข้า
SILA
หนุมาน
********
ตอบ: 6362


ความคิดเห็นที่ 79  เมื่อ 30 พ.ค. 06, 15:18

 ขอแสดงความเห็นเกี่ยวกับลุงร็อค และลุงวาย แบบคนที่เล่าเรียนวิทย์ว่า

            ลุงร็อค ท่านเป็น illustrator คุณภาพ  ภาพวาดของลุงสวยงาม เล่าเรื่องตรงไป ตรงมา ง่ายแต่ประทับใจมาก  

            ส่วนลุงวาย เป็น artist  รังสรรค์ภาพที่สั่นสะเทือนอารมณ์ ปั่นป่วนจิตนาการ ดูแล้วคิดไปได้หลายเรื่อง หลายราว  
              ภาพโลกของคริสทินา ดู (โดยไม่ทราบว่าเธอเป็นเพื่อนบ้านของจิตรกร) แล้วสัมผัสสายลมริ้ว แสงแดดเริง
              สงสัยว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ไปทำอะไรอยู่กลางท้องทุ่ง บ้านหลังนั้นเป็นบ้านของใคร นั่นเธอซมซานกลับบ้าน มาหาอ้อมอกแม่ หรือ คนรัก หรือ เธอเป็นหญิงพลัดถิ่น หวังไปพักพิงที่บ้านหลังนั้น

           ภาพเธอคงติดตา แม้เมื่อเวลาผ่านไป ในขณะที่ภาพของลุงร็อคเลือนไปบ้างตามกาลเวลา    

      หากเปรียบเป็นเพลง ฟังว่า ผลงานลุงร็อคนั้นคือเพลงพ็อพ ชั้นดี มีเนื้อร้องเล่าเรื่องราว มีท่วงทำนองไพเราะเสนาะหู ในขณะที่ผลงานลุงวายเป็นเพลงบรรเลงคลาสสิค ฟังแล้วสั่นสะเทือน ซาบซึ้งตรึงใจ
บันทึกการเข้า
pipat
แขกเรือน
นิลพัท
*******
ตอบ: 1802


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 80  เมื่อ 30 พ.ค. 06, 18:01


.
ก่อนไปสำรวจโลกศิลปะรอบตัวลุงนอร์ม
ด้วยงานของสาวเจ๋ง แลงก์ และคนอื่นๆ

เอาคนที่ไม่เอากับฝันมะริกัน  หัวเด็ดตีนขาดก็ไม่รับรู้เหตุผลของท่านยายเทาฯ ฮิฮิ... แกเป็นสมาชิกเรือนไทยนี่แหละครับ
บุรุษที่สร้างรอยด่างให้โรงเรียนนายร้อยเวสต์ป๊อย
อาชาผยอง crazy horse

รูปอนุสรณ์สถานที่ไม่น่าจะเสร็จในชั่วชีวิตเรา แต่ศิลปินเตรียมลูกไว้รับช่วงแล้ว แกชี้มือไปที่ขอบโลก ซึ่งเป็นที่ฝังศพบรรพชน
แต่ แยงกี้มาแย่งไปแล้ว
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33585

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 81  เมื่อ 30 พ.ค. 06, 18:26

 เหรียญยังมีสองด้านเลยนะคะท่านอาจารย์พีพี
****************
เดิม American Dreams หมายถึงความหวังใหม่(ซึ่งไม่ใช่พรรคการเมือง)ในดินแดนใหม่    เป็นดินแดนในฝันของคนจนที่มาจากประเทศเก่าแก่ในยุโรป

ลืมตาอุแว้ออกมาก็เจอชนชั้นซะแล้ว    ระบบฟิวดัลลิสม์มันกดหัวคนไม่ให้โงขึ้นพ้นดินตั้งแต่เกิด   ไม่ว่าคุณเก่ง คุณขยัน คุณดีแค่ไหน  คุณเกิดมาเป็นชาวนา คุณก็ยากจนทำไร่ไถนาอยู่จนตาย
ส่วนลูกชายท่านลอร์ดเจ้าของผืนนาที่ให้เช่า ขี้เกียจหรือสารเลวแค่ไหน  คลอดออกมาก็เป็นคุณชายไปเรื่อยจนตาย   ไม่ต้องเสียภาษี ไม่ต้องกระดิกตัวทำงาน

แต่อเมริกาไม่มีผู้ดีไพร่  ทุกคนมีโอกาสเท่ากันที่จะทะยานขึ้นจากจนเป็นรวย  

ในเมื่อเพ่งไปที่เป้าหมายคือความสำเร็จ   วิธีการทำให้สำเร็จเป็นยังไงแบบไหนก็มักจะลืมๆกันไปมั่ง ว่ามันสุจริตหรือทุจริต
หนัง The Godfather จึงเป็นตัวอย่างของ American Dreams ที่บิดเบี้ยวไปจากเดิม  
แต่ก็ไม่มีใครปฏิเสธได้ถึงความสำเร็จของดอน คาลิโอเน่  
โดยเฉพาะเจ้าลูกชายคนเล็กที่ไม่ต้องการความสำเร็จเลยเชียวละค่ะ   แต่ก็กลับผงาดขึ้นมายิ่งใหญ่กว่าพ่อและพี่ในตอนจบของภาค 1
******************
ครูไหวแกหิ้วห่อผ้าเก่าๆห่อเดิม งกเงิ่น หลบไปนั่งอยู่มุมห้องด้านหลัง อย่างเจียมตัว  ให้ท่านศ.ดร.พิพัฒน์เลกเชอร์เรื่องท่านอาชาผยองไปตามลำพัง
เสร็จเมื่อไร   ครูไหวแกจะกลับมาพร้อมด้วยตะบันหมาก
บันทึกการเข้า
pipat
แขกเรือน
นิลพัท
*******
ตอบ: 1802


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 82  เมื่อ 30 พ.ค. 06, 18:54


.
ฉากเปิดเรื่องดอน คอเลโอเน แต่นี่ของจริง
ฝีมือ Alfred Stieglitz
ลูกชายแกเคยทำงานที่เมืองไทย อาจารย์คงรู้จัก

อภินันทนาการครูไหว จากพีพี เด็กกวาดเรือนไทย
บันทึกการเข้า
ติบอ
นิลพัท
*******
ตอบ: 1906


Smile though your heart is aching.


ความคิดเห็นที่ 83  เมื่อ 30 พ.ค. 06, 19:42

 อ่า..... ผมว่าจะเข้ามาส่งการบ้านอยู่เชียว
ที่ไหนได้ ท่าน ศ. ดร. พิพัฒน์ (ที่ควบตำแหน่งภารโรงด้วย) ออกปากว่าไม่ใช่วิธีที่เหมาะสมซะแล้ว
เอามันพับกลับไปบ้านจะดีกว่า จะได้ไม่ต้องเปลืองเนื้อที่บอร์ดเรือนไทยให้รกหูรกตาสมาชิกท่านอื่นๆ


ครูไหวครับ อยากได้เด็กรับใช้เมื่อไหร่ ก็เขย่าเต้าปูนเรียกนะครับ กระผมจะรีบคลานไปให้ไวเชียว
แต่ตอนนี้ขอตัวไปจัดหาน้ำร้อนน้ำชาใส่แก้วมารอท่าน อินสะตรั๊กเตอร์หน้าห้องก่อนท่านจะกระหายเสียก่อนดีกว่า
เพราะถ้าผมขี้เกียจ หรือเผลอนั่งหลับขึ้นมา อาจจะโดนแปลงลบกระดานมาลงตรงกลางกระบาลเอาได้น่ะครับ



.
บันทึกการเข้า
pipat
แขกเรือน
นิลพัท
*******
ตอบ: 1802


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 84  เมื่อ 30 พ.ค. 06, 20:54

 การจะป้องกันตัวเองจากตะพันหมาก ท่านว่าต้องใช้ตะลุมพุกสถานเดียว

กลับมานินทาโมมาต่ออีกหน่อยตามลิงค์ข้างต้น หากคล๊กไปอีก 2-3ที จะเข้าสู่รูปถ่ายชุดฟองสบู่แตก the great depression เขายกงานของ Dorthea Lange (ทั่วไปจะใช้ Dorothea นะครับ) ไว้เหนืองานของ Walker Evans ดังบรรยายว่า
" Unlike Lange, Evans was not necessarily motivated to take images for social or political reasons. Working for the government was a good job for Evans because he was funded to take photographs of many people and places that interested him. As he said later, "I was looking upon this as a great opportunity for myself and I was exploiting the United States government, rather than having them exploit me."

หยั่งนี้มันเหยียดเพศนี่หว่า ผู้ชายต้องแพ้ผู้หญิงตลอดหรือไง
ตามความรู้งี่เง่าของผม Walker Evans ยังไงก็เป็นหนึ่งในสายงานของตัว งานของเขาไม่ใช่อย่างที่ไอ้โมเมมันพูดแน่นอน อันที่สุดยอดคือ  "Let Us Now Praise Famous Men" ลองตามรอยเขาผ่านลิงค์ที่ผมสรรหามานะครับ
 http://xroads.virginia.edu/~ug97/fsa/welcome.html

ส่วนอันนี้สำหรับครูสอนวัฒนธรรมร่วมสมัย โดยเพาะที่เก่งภาษาต่างด้าว หนูเฟื่องลองอันนี้ดูมะ
 http://www.english.uiuc.edu/maps/depression/photoessay.htm

.
บันทึกการเข้า
pipat
แขกเรือน
นิลพัท
*******
ตอบ: 1802


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 85  เมื่อ 31 พ.ค. 06, 00:58


.
อีแวนพิมพ์รูปสามัญชนผู้ยิ่งใหญ่นี้ หน้าละรูป ปล่อยด้านข้างขาว เหมือนที่เขาทำกับรูปศิลปะชั้นสูง คำบรรยายน้อยมาก กลายเป็นต้นแบบของโฟโต้เอ็สเสมาจวบจนทุกวันนี้
ผมขี้เหนียว เลยแสดงทีละสองรูป
บันทึกการเข้า
pipat
แขกเรือน
นิลพัท
*******
ตอบ: 1802


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 86  เมื่อ 31 พ.ค. 06, 01:00


.
อีกสองรูปครับ
บันทึกการเข้า
เฟื่องแก้ว
พาลี
****
ตอบ: 327

เลขานุการ


ความคิดเห็นที่ 87  เมื่อ 31 พ.ค. 06, 15:33

 เอี้ยวตัวหลบตะลุมพุกของท่านศาสตราจารย์อย่างว่องไว

จากคหพต. 84 ของครูไหวนะคะ
คนฝรั่งเศสเองก็คงรู้สึกถึงความไม่เท่าเทียมกันของคนในสังคมเช่นกัน
เลยลุกขึ้นมากุดหัวราชวงศ์เรียบในสมัยปฏิวัติครั้งใหญ่
แต่พอนานเข้า จิตวิญญาณของประชาชนยุคหลังปฏิวัติก็เจือจางเต็มที
พวกอริสโตแครตก็มามีบทบาทในมาดใหม่ในชุดนายทุน
ดังนั้น แม้แต่คนฝรั่งเศสเองก็ยังนิยม les reves americains
หรืออเมริกัน ดรีมส์
ในแง่ของการให้โอกาสคนโดยเท่าเทียมกันเหมือนกันค่ะ

ครูพัดเจ้าขา สมาชิกห้องนี้ เก่งๆ ภาษาต่างด้าวกว่าเพื่องหลายขุมนัก
แต่ยินดีรับใช้ช่วยแปลสนองพระเดชพระคุณครูพัดเจ้าค่ะ
ผิดพลาดประการใด รับรองว่าคุณครูหลายๆ ท่านคงช่วยแก้ไขเป็นวิทยาทานต่อไป

บ่ายๆ มาแปลให้ค่ะ ขอไปทำงานก่อน แว้บบบ...
บันทึกการเข้า
ติบอ
นิลพัท
*******
ตอบ: 1906


Smile though your heart is aching.


ความคิดเห็นที่ 88  เมื่อ 01 มิ.ย. 06, 07:38


.



เอาภาพมาฝากคุณpipat ซักนิดครับ
ภาพนี้เขาว่าถ่ายเอาไว้เมื่อปี 1997 ตอนลุง Wyeth อายุ 80 แน่ะ ยังดูหนุ่มอยู่เลยนะเนี่ยะ
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33585

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 89  เมื่อ 01 มิ.ย. 06, 09:27

 แวะมาส่ง May Basket ให้ทุกคนค่ะ  
เป็นภาพฝีมือ Wyeth อีกภาพหนึ่งที่เห็นแล้วชอบมาก

มีงานด่วนนอกเน็ตเข้ามา   ต้องทำจนถึงวันเสาร์  
ถ้าแว้บเข้ามาได้จะเข้ามาคุยนะคะ  ถ้าไม่ได้ก็จะมาไล่ตามเก็บค.ห.ทีหลัง
หวังว่างานจะเสร็จก่อนกำหนด
.
.
บันทึกการเข้า
หน้า: 1 ... 4 5 [6] 7 8 9
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006, Simple Machines
Simple Audio Video Embedder

XHTML | CSS | Aero79 design by Bloc หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.051 วินาที กับ 19 คำสั่ง