นอร์แมน ร็อคเวลล์ ศิลปินวาดภาพประกอบชาวอเมริกัน

[เทาชมพู]

 ดิฉันรู้จักภาพ Christina's World เมื่อลงเรียนวิชาศิลปการละคร ที่อักษรฯ

อาจารย์ชาวอเมริกันนำภาพนี้มาให้ตีความ   บอกสั้นๆว่าผู้หญิงในภาพพิการ ต้องคืบคลานไป

จำได้ว่าอาจารย์เกริ่นนำถึงเส้นโค้งในภาพ  เส้นของรอยล้อบดคู่กันไปบนพื้นหญ้า  ตลอดจนเส้นของทุ่งหญ้าที่เก็บเกี่ยวถากถางไปใหม่ๆ    สอดคล้องไปทางเดียวกัน

มันสะท้อนแรงผลักดันให้คริสตินามุ่งไปที่จุดหมายปลายทางคือบ้านบนเนิน

เธอไต่คืบคลานขึ้นไปสู่ที่สูงนะคะ ไม่ได้คลานลงสู่ที่ต่ำ  



ทั้งที่เป็นภาพนิ่ง  เราก็ยังมองเห็นการเคลื่อนไหว  เห็นกำลังแขนที่เอื้อมพาตัวคืบคลานไปอย่างไม่หยุดนิ่ง   แขนที่อยู่ข้างหน้าแฝงพลังกว่าขาซึ่งพับอยู่ข้างหลัง

เส้นผมน้อยๆกระจายปลิว  ทำให้เราพอมองเห็นความเหน็ดเหนื่อย



ไวเอ็จซ่อนดวงหน้าเธอไว้ไม่ให้เห็น   เพื่อเปิดกว้างจินตนาการเองว่าคริสติน่ารู้สึกยังไง

เหนื่อยล้า ทุกข์ระทม  ถมึงทึง  หรือว่าเธอกำลังยิ้มละไมที่รู้ว่าอีกไม่นานก็ถึงบ้านแล้ว

เสื้อผ้าสีอ่อน สวยสะอาด แบบเรียบร้อย   พูดถึงความละเมียดละไมในตัวตนและบุคลิก

เราไม่รู้ว่าเธอเป็นสาวน้อย หรือวัยกลางคน ในภาพนี้   เป็นคริสติน่าที่ไม่มีอายุขัยอยู่ในภาพ  

แล้วก็เป็นความจริง

[pipat]

มีคนไปสอบโลกของเธอ มันก็โลกธรรมดา เหมือนกรวดทรายในท้องธาร แต่ไวยเอ็จ เปรียบไปก็เหมือน ที่พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า ธรรมะของพระองค์ เหมือนใบประดู่ลายในป่าใหญ่ เป็นเพียงส่วนน้อยนิดของจักรวาลแห่งสรรพสิ่ง อยู่ที่ใครจะตีความคำนี้ออกมาอย่างไร ไวยอัจ มีตาวิเศษ มองเห็นสิ่งดาษดื่นในสำนึกของตนทั้งหลาย ว่าล้ำค่าเพียงใด หากได้ผ่านมือศิลปิน นี่เอง ที่เราต้องยอมรับ ว่าศิลปิน ไม่ว่าจะด้วยสาขาสำแดงออกอย่างใด ล้วนทำให้ชีวิตเต็มชีวิต ไม่ใช่หายไปครึ่งค่อน เพราะอะไรก็ไม่รู้ที่เราไม่ได้เชิญเข้ามาในโลกของเรา

[pipat]

. รายละเอียดเพียงน้อยนิด ในโลกของคริสตินา

[pipat]

. รูปเต็มของรายละเอียดเมื่อกี้ กาน้ำชาของคริสตินา

[pipat]

. โลกของเธอ จากอีกมุมหนึ่ง

[pipat]

. ความต้องการของเธอ น้อยกว่าที่น้อยที่สุด ที่เราต้องการ

[pipat]

. คราวนี้เป็นโลกภายในของคริสตินา

[pipat]

. ไวยอัจกำลังเล่นกับความคิดของผู้ชม เขาจงใจสร้างองค์ประกอบที่แตกสลาย แล้ววางแผ่นหลังของเธอไว้ตกขอบด้านหนึ่ง ใครที่ชำนาญภาษาละคอนเวทีอาจจะอธิบายนัยยะได้ดีกว่าผมกระมัง

[pipat]

. เป็นความจงใจอย่างยิ่งนะครับ ที่จัดเธอไว้ตรงขอบด้านซ้ายของรูป ดูรายละเอียดสิครับ

[pipat]

. คริสตินาตามที่เป็นจริง ผมอยู่แผนกหารูปครับ อาจารย์เทา แผนกหาเรื่อง ...555

[ติบอ]

เข้ามาขออภัยสมาชิกทุกท่าน ที่พิพม์ปีที่ Norman วาดภาพไว้ผิด และขอบพระคุณ คุณหลวงนิล ที่ช่วยแก้ให้ผม แล้วก็นั่งอ่านเรื่อง Wyeth ในกระทู้ Norman ครับ ปล.1 อ่านความเห็นเพิ่มเติมที่ 25 ของคุณpipat แล้วทำให้ผมนึกถึงภาพนี้ยังไงก็ไม่รู้แฮะ ปล.2 เอาภาพที่ว่ามาแปะไว้นี่จะถูกตีมั้ยครับเนี่ยะ แหะๆ .

[เทาชมพู]

ตอบค.ห. 40 ค่ะ ขอย้ำคำเดิมว่า ใครเข้าไปเอี่ยวกับกระทู้คุณพิพัฒน์แล้วจะเจ็บตัวกลับไป   ต่อให้ไม่ใช่กระทู้คุณพิพัฒน์ แต่คุณพิพัฒน์เข้ามาแจม ก็อนุโลมได้ว่าเช่นเดียวกัน ขอลาไปทำตรายาง มาปั๊มเตือนตัวเองเวลาโพสต์ครั้งต่อไป สรุปว่าหมดภูมิค่ะ ส่วนภาพ Wood Stove  ดิฉันขอเอาส่วนของคริสติน่ามาขยายให้ดูใหญ่ๆละกัน  เห็นชัดๆ เธอนั่งหันข้าง  ไวเอ็จเก็บดวงหน้าเธอไว้ตามเคย   มองเห็นเพียงลำตัวท่อนบนที่แข็งแกร่ง    สีสันของผนังและประตูที่กรำแดดลมจนซีด กับเตาทำอาหารแบบโบราณที่แม่ของลอร่าใช้ในยุคบุกเบิก.. อุ๊บ   พูดมากไปแล้ว   . .

[เทาชมพู]

.

[นิลกังขา]

 ลึกซึ้งครับ

เห็นคริสตินาแล้ว ผมนึกถึงเฮเลน เคลเลอร์ อีกคนหนึ่ง

เรียนพระเจ้าตาและ อ. เทาฯ ครับ เรื่อง ดร. วัยอาจ ณ คอร์แนล ซึ่งไม่ใช่จิตรกร ผมหมายความแต่เพียงว่าท่านเป็นนักประวัติศาสตร์ที่ศึกษาประวัติศาสตร์ของเมืองไทยครับ หรือจะเรียกว่าท่านเป็นนักประวัติศาสตร์เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ก็ได้ คือวิชาของท่าน แต่ตัวของท่านเอง ก็ยังสัญชาติเชื้อชาติอเมริกันอยู่ดีครับ

[เทาชมพู]

ป.ล. ถึงคห.25
ขอยกมือประท้วง
"เมื่อมาถึงตรงนี้ ผมขอเชิญท่านที่สนใจ กลับไปความเห็น 15 ที่อาจารย์กรุณาทำรูปใหญ่ไว้ให้"
คนที่ทำรูปใหญ่ไว้ให้ คือดิฉันเองละค่ะ

อยากจะบอกใครต่อใคร..จำได้ก็คุณนกข.  และคนอื่นๆอีกสองสามคน  ที่ชอบเรียกดิฉันผิดๆว่า อาจารย์กรุณา ยังโง้นยังงี้ อยู่บ่อยๆ
เดี๋ยวก็..อาจารย์กรุณาตอบ...บางทีก็..ขอบคุณครับที่อาจารย์กรุณาทำลิ้งค์...หรือ ตามที่อาจารย์กรุณาตั้งกระทู้...ฯลฯ
หนักๆเข้าคุณพิพัฒน์ก็พลอยเผลอตามไปอีกคน  ชักจะไปกันใหญ่แล้ว

ดิฉันชื่อว่า "เทาชมพู " ต่างหากล่ะคะ
อาจารย์กรุณา ท่านเป็นผู้เชี่ยวชาญทางสันสกฤต ถึงขั้นแปลคีตาญชลีและงานอื่นๆที่ทรงคุณค่า  
เป็นนักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ทางภาษา และวรรณคดี  เป็นศิลปินแห่งชาติ
ท่านไม่มาเฝ้าเรือนอยู่ที่นี่แน่ๆ