เรือนไทย
ยินดีต้อนรับ ท่านผู้มาเยือน
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน
ส่งอีเมล์ยืนยันการใช้งาน?
ข่าว: การแนบไฟล์ กรุณาใช้ชื่อไฟล์ภาษาอังกฤษเท่านั้นครับ
หน้า: 1 [2] 3 4 ... 9
  พิมพ์  
อ่าน: 58635 น้องๆของเรา ที่เลี้ยงไว้ในบ้าน
เฟื่องแก้ว
พาลี
****
ตอบ: 327

เลขานุการ


ความคิดเห็นที่ 15  เมื่อ 15 พ.ค. 06, 19:16

 น้องโดของอาจารย์เก่งจังค่ะ นักล่าแท้ๆ

วันนี้ ว่าจะเล่าวีรกรรมน้องแมวไทยไซด์สตรีทของเฟื่องให้ฟัง

แต่ยังไม่ได้หม่ำข้าวเลยเดี๋ยวมาใหม่ค่ะ

มีอาหารแปลกๆ ที่น้องหมาชอบไหมคะ
น้องหมาของเฟื่อง กินผลไม้ด้วย
เจ้าบุ้งนี่ ชอบทุเรียน มะละกอ ส้ม
(จริงคือ ตะกละ กินไม่เลือกฮ่ะ)
บันทึกการเข้า
Nuchana
สุครีพ
******
ตอบ: 979


ความคิดเห็นที่ 16  เมื่อ 15 พ.ค. 06, 21:26

 อาจารย์ค่ะ ทำไมร็อทของดิฉันถึงไม่ดุล่ะคะ ตั้งแต่แรกเขาก็ไม่ดุอ่ะค่ะ...แต่แม่เขาดุขาดใจเลย
บันทึกการเข้า
นิรันดร์
องคต
*****
ตอบ: 522


ความคิดเห็นที่ 17  เมื่อ 16 พ.ค. 06, 00:01


เจ้ามังคุดของผม กัดแมวก็ไม่เป็น
ได้แต่ช่วยแมวทำความสะอาด
แต่น้ำลายมังคุดแยะมาก
เจ้าเสือ(ชื่อแมว)ก็แฉะไปหมดทั้งตัว
บันทึกการเข้า
นิรันดร์
องคต
*****
ตอบ: 522


ความคิดเห็นที่ 18  เมื่อ 16 พ.ค. 06, 00:18


กลางวันเจ้าเสือจะอยู่นอกบ้าน ไปเที่ยวตามใจชอบของมัน
พอเย็นค่ำก็จะเข้ามานอนในบ้าน
ผมนั่งตรงไหน ก็จะมาซุกอยู่ใกล้ ๆ
จนลูก ๆ ทั้งสามคนอิจฉาเจ้าเสือ

เวลามันไม่สบาย ผมก็พาไปหาหมอ
หมอก็แนะนำว่า ถ้ารักแมว ก็ให้ตอน
ตัดใจทำไม่ได้ ไม่ใช่เสียดายตัง
แต่สงสาร กลัวมันเสียชาติเกิดเป็นแมว
บันทึกการเข้า
นิรันดร์
องคต
*****
ตอบ: 522


ความคิดเห็นที่ 19  เมื่อ 16 พ.ค. 06, 00:30


แมวกับหมาที่บ้านผม เป็นมิตรกันดี
ดีกว่าหมากับหมาเสียอีก
อาจเป็นเพราะมันตัวเล็กกว่าแมวก็เป็นได้

แต่ถ้าเป็นแมวบุกรุก ก็โดนหมาไล่กระเจิดกระเจิง
บันทึกการเข้า
เฟื่องแก้ว
พาลี
****
ตอบ: 327

เลขานุการ


ความคิดเห็นที่ 20  เมื่อ 16 พ.ค. 06, 02:16

น้องเสือน่ารักจังเลยๆๆๆๆๆ
แทบบี้ ตาสีฟ้า แมวในฝัน ฮือๆๆๆ
ดูท่าทางใจดีมากๆ เลยค่ะ อาจารย์
น่าร้ากกกกกกกกก โอ๊ย เฟื่องชอบ

เฟื่องรักทั้งหมา ทั้งแมว
แต่ชั่วชีวิตไม่เคยมีแมวเลยเพราคุณแม่ไม่ชอบ
ตอนอยู่หอ ก็ชอบแอบอุ้มแมวใต้ถุนตึกไปเลี้ยง
ให้ข้าวให้ขนมจนแมวอิ่มก็ปล่อยลงมา
เพื่อน ๆ จะเซ็งมาก เพราะแมวที่ว่า
ก็เรื้อนมั่ง กะรุ่งกะริ่งมั่ง แต่เฟื่องไม่ถือ อิอิ

แล้ววันหนึ่ง ฟ้าก็ประทานแมวมาให้เฟื่อง

วันนั้น เฟื่องไปซื้อของหน้าปากซอย
พอกลับไปถึงอพาร์ทเมนต์
อเล็กซานเดอร์เพื่อนเฟื่องก็คอยอยู่ใต้ตึก
พร้อมกับลูกแมวน้อยสีขาวแต้มดำ
ตัวเล็กจิ๊ด ผอมแห้ง สกปรกมอมแมม
อเล็กซ์เพื่อนเฟื่องก็รักแมว
แต่เขามีแมวใหญ่สองตัวอยู่แล้ว
เลยขอให้เฟื่องรับเลี้ยงเจ้าตัวเล็กนี่ไว้
เจ้าตัวเล็ก เลยได้ชื่อว่า ร็อกซานนา
(มเหสีของอเล็กซานเดอร์มหาราช)
เฟื่องเรียกสั้นๆ ว่า ร็อกซี่
และมีชื่อไทยว่า จารุนัยนา

ดูตาเธอซีคะ
บันทึกการเข้า
เฟื่องแก้ว
พาลี
****
ตอบ: 327

เลขานุการ


ความคิดเห็นที่ 21  เมื่อ 16 พ.ค. 06, 02:23

วันนั้น เฟื่องไปซื้อกระบะทรายมาใส่ทรายทำห้องน้ำให้ร็อกซี่
(ทรายมีอยู่แล้ว เพราะชอบอุ้มเจ้าปลากะพงขึ้นมาเลี้ยง)
ปลากะพง เป็นแมวใต้ถุน ไปๆ มาๆ อยู่แถวนั้น
แต่พอกินอิ่มก็ร้องออกจากห้อง เฟื่องเลยต้องปล่อยไป
เป็นแค่แมวรับเชิญเวลาเขาหิว

เฟื่องซื้อแชมพูสำหรับอาบน้ำแมวมาด้วย
แต่ไม่มีโอกาสได้ใช้ เพราะเพียงวันรุ่งขึ้น
ยายร็อกซี่ ก็จัดการเลียขนตัวเองสะอาดเอี่ยมเป็นเงา
กลายร่างเป็นแมวน้อยเอี่ยมสะอ้านน่ารัก
เฟื่องก็งง ๆ  เอ๊ะ นี่แมวตัวเดียวกันหรือเปล่า อิอิ
จากนั้นมา เฟื่องก็เลยติดแมวงอมแงม
เล่นกับร็อกซี่ทั้งวัน เพราะช่วงนั้นว่างงาน
ร็อกซี่ เป็นแมวแก่นมาก ชอบนั่งเล่นในที่สูง
แต่หล่อน กลัวความสูงเป็นที่สุด
เฟื่องใจจะขาด เวลาเห็นเขาขึ้นไปนั่งอยู่ขอบระเบียง
พอทำท่าจะจับโยนลงไป หล่อนดิ้นกะแด่วๆเชียว
ดูท่านั่งหล่อน ราวกับนางพญาเจ้าป่า
บันทึกการเข้า
เฟื่องแก้ว
พาลี
****
ตอบ: 327

เลขานุการ


ความคิดเห็นที่ 22  เมื่อ 16 พ.ค. 06, 02:27

ที่นั่งตรงนี้นะคะ ร็อกซี่ชอบนั่งตั้งแต่ตัวติ๊งเดียว
ในรูปอายุราวหกเดือนแล้ว ตัวโตแทบนั่งไม่พอ
แต่ก็ยังชอบนั่งบนนั้นอยู่
(เป็นเขามอน้ำตกเก่า แต่เฟื่องเอามาปลูกต้นไม้แทน)

คุณนายร็อกซี่ ชอบไล่ตะครุบข้อเท้าเฟื่อง
โตขึ้น หล่อนกลายเป็นแมวสาวแสนซน
แก่น และ ไวลด์ เป็นที่สุด
อเล็กซ์ถามเฟื่องเรื่อยเลยว่า
เฟื่องเลี้ยงร็อกซี่ยังไง๊
ทำไมเจ้ากลายเป็นแมวแก่นเซี้ยวอย่างนี้ได้
บันทึกการเข้า
เฟื่องแก้ว
พาลี
****
ตอบ: 327

เลขานุการ


ความคิดเห็นที่ 23  เมื่อ 16 พ.ค. 06, 02:31

เฟื่องติดแมวจริงๆ เราเล่นกันได้ทั้งวันทั้งคืนไม่มีเบื่อ
ร็อกซี่ไม่ชอบอ้อนเคล้าเคลีย อย่าง แมวเอ๋ยแมวหมียวทั่วไป
แต่ต้องนอนห้องเดียวกันทุกคืน
ก่อนนอนเวลาเรียกมานอนด้วย หรืออุ้มมานอนด้วย
ร็อกซี่ โดดหนีทุกครั้ง ไปนอนทำหน้ากวนอยู่ห่างๆ

แต่ทุกเช้า เฟื่องต้องตื่นมาพบเจ้าแมวตัวดี
นอนอยู่เหนือหัวเฟื่อง บางทีเอาหางพาดหน้าเฟื่อง
กรนครืดๆ สบายอารมณ์อยู่ทุกเช้า

ซื้อบ้านให้นอนก็ไม่นอน
บันทึกการเข้า
เฟื่องแก้ว
พาลี
****
ตอบ: 327

เลขานุการ


ความคิดเห็นที่ 24  เมื่อ 16 พ.ค. 06, 02:39

เราอยู่ร่วมบ้านกันอย่างมีความสุข
ถ้าวันไหนเฟื่องไม่กลับมากินกลางวัน
เฟื่องต้องโทรเข้าบ้านหาร็อกซี่
เพราะพอติดเครื่องรับโทรศัพท์
ร็อกซี่จะได้ได้ยินเสียงเฟื่องคุยกับเขา
กลัวแมวเหงาอ่ะค่ะ แหงะๆ

จนกระทั่ง วันหนึ่งเฟื่องต้องย้ายที่อยู่ถาวร
เอาเขามาด้วยไม่ได้ ฮือออออออออออออ
แฟนของอเล็กซานเดอร์ เป็นชาวเซาธ์ อัฟริกัน
ก็มาขอร็อกซี่ไปเลี้ยง เพราะเธอก็รักแมวอยู่แล้ว
เฟื่องก็ขอให้ร็อกซี่อยู่กับเฟื่องไปจนกว่าเฟื่องจะเดินทาง
ระหว่างนั้น เฟื่องเก็บข้าวเก็บของที่อพาร์ทเม้นท์ไปพลางๆ
คุณแม่ ก็มาช่วยเก็บของด้วย
พอแม่เจอกับแมว แม่ก็ชี้หน้าร็อกซี่แล้วก็บอกว่า
ไม่ต้องมาอ้อนนะ เรารักหมานะ ไม่รักแมว
ร็อกซี่ มองหน้าแม่ ไม่ว่าอะไรแต่ก็ไปห่างๆอย่างรู้ตัว

รูปนี้ ร็อกซี่ กับออกัส แฟนหนุ่ม
บันทึกการเข้า
เฟื่องแก้ว
พาลี
****
ตอบ: 327

เลขานุการ


ความคิดเห็นที่ 25  เมื่อ 16 พ.ค. 06, 02:52

 ร็อกซี่เป็นแมวแก่กล้า ไม่กลัวใคร เวลาแขกไปใครมา เจ้าหล่อนไม่เข้ามาเคล้าเคลียให้รำคาญใจ
แต่ก็อวดศักดาความเป็นเจ้าของบ้านเล็กน้อย ด้วยการเดินวนเวียนไปมา ไต่อยู่ตามขอบโซฟา พนักเก้าอี้
แสดงท่าให้รู้ว่า ไม่ใช่กลัวนะ แค่ไม่อยากสุงสิง

วันหนึ่ง คุณแม่มาเก็บของให้ระหว่างที่เฟื่องไปทำงาน
พอกลับมาถึงบ้านตอนเย็น คุณแม่ก็เล่าว่า ทั้งวันคุณแม่ไม่เห็นร็อกซี่
จนบ่ายจัด ก็นึกขึ้นมาได้ ว่ามีแมวอาศัยอยู่ตัวหนึ่งนี่นา เอ๊ะ มันหายไปไหน
คุณแม่ก็เดินตามหา ปรากฎว่า แม่ร็อกซี่ตัวเก่ง ไปแอบซุกอยู่ซอกเตียง
ด้วยความที่เจียมตัว ว่าเขาไม่ชอบตัว แม่เลยอดขำความรู้อยู่ของร็อกซี่ไม่ได้

(คุณแม่อิชั้น ขนาดแมวยังสยองเล้ย คิดดู ยังขำได้อีกแน่ะ)

พอเฟื่องออกจากเมืองไทย ก็ได้รับแจ้งเหตุว่า ร็อกซี่อยู่บ้านวิคกี้ได้สักพักก็สำแดงเดช
โดดจากชั้นสอง สงสัยจะเห็นนกหรืออะไร (สัญชาตญาณป่ายังแรง)
เห็นบอกว่า ร็อกซี่ เจ็บมากพอดู เดินเขยกนิ้ดดดดดเดียว ไม่พิการ
อย่างไรก็ตาม ร็อกซี่ยังไม่เข็ด และต้องผจญภัยในโลกกว้างต่อไป

รูปนี้ แมวบาหลีค่ะ
บันทึกการเข้า
เฟื่องแก้ว
พาลี
****
ตอบ: 327

เลขานุการ


ความคิดเห็นที่ 26  เมื่อ 16 พ.ค. 06, 03:20

 หนึ่งปีให้หลัง เฟื่องกลับเมืองไทยไปเยี่ยมร็อกซี่  ก็ได้รับทราบจากแม่บ้านของบ้านนั้นว่า
วิกกี้ ย้ายกลับไปเซ้าธ์ อัฟริกาแล้ว โดยที่ไม่ลืมที่จะหนีบเจ้าแมวจอมแก่นของเฟื่องไปด้วย

ร็อกซี่ลูกแม่ ไปเป็นแมวอัฟริกันเสียแล้วววว

เฟื่องรีบตะแล็บแก็บไปถามอเล็กซ์ ซึ่งตอนนี้ ย้ายไปอยู่สาธารณรัฐเชคแล้ว
ก็ได้ความว่า แม่วิคกี้ป่วย เลยต้องกลับ ร็อกซี่ก็อยู่ดีมีสุขอยู่กับเธอ

จนกระทั่งวันหนึ่ง เฟื่องก็ได้รับอีเมล์ แจ้งวีรกรรมสุดแสบของแม่จอมแก่น
ร็อกซี่ กลายเป็นวีรสตรีแมวไปแล้ว ในละแวกบ้านของวิคกี้

เรื่องของเรื่องคือ ตอนเกิดเหตุ วิคกี้ไปทำงาน จนตอนเย็นกลับมาเพื่อนบ้านจึงมาหาและถามว่า นี่แมวคุณหรือ
วันนี้ มันช่วยชีวิตเด็กน้อยคนหนึ่งไว้ ให้รอดพ้นจากงูเห่า

ว้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

เพื่อนบ้านเล่าว่า ตอนบ่าย เขาออกมาตรงสนาม เห็นเด็กน้อยคนหนึ่ง
กำลังยืนเผชิญหน้ากับงูเห่า ซึ่งชูคอแผ่แม่เบี้ยเตรียมฉกเต็มที่
แกเห็นอย่างนั้น ก็ทำอะไรไม่ถูก คิดว่า ถ้าไปคว้าเด็ก ตัวหล่อนเองแหละจะกลายเป็นเป้าให้งูฉกแทน

ขณะที่กำลังพะวักพะวงทำอะไรไม่ถูก ฮีโร่ก็โดดเข้ามาขวางระหว่างแมว กับ เด็ก รวมทั้งขู่แง้วววววววววว
เพื่อนบ้านผู้เห็นเหตุการณ์ได้ทีเลยวิ่งไปคว้าเด็กออกมา รอดเพราะแมวแท้ๆ
ส่วนงู ก็ตกใจแมว ร็อกซี่ก็ไล่งูร้ายหนีไปในที่สุด กลายเป็นวีรแมวของหมู่บ้านไป

ฟังแล้ว เฟื่องก็ปลื้มเสียไม่มี นี่ถ้าไม่ได้รับการดูแลกวดขันจากเฟื่องละก็
ดีกรีความแก่นเซี้ยวของร็อกซี่ คงไม่เข้มข้นขนาดผจญงูได้อย่างนี้หรอกนะ อิอิ

ตอนนี้ ชีวิตเฟื่องแห้งแล้งเพราะขาดหมาแมวค่ะ
ได้แต่แอบรักแมวชาวบ้านเขาไปวันๆ อย่างตอนไปลอนดอนก็ไปหาแมวเพื่อน
นี่ วางแผนจะไปสวีเดนอีกแล้ว เพราะได้ข่าวว่าเพื่อนเอาแมวแฝดมาเลี้ยง

รูปแมวเพื่อน แม่ชูการ์ แสนงาม
.
.
บันทึกการเข้า
ติบอ
นิลพัท
*******
ตอบ: 1906


Smile though your heart is aching.


ความคิดเห็นที่ 27  เมื่อ 16 พ.ค. 06, 07:50

 แอบเข้ามาอ่านเงียบๆอยู่นานแล้วครับ แต่ยังไม่ได้พิมพ์ซักที
เพราะผมก็เป็นคนรักหมารักแมวคนนึงล่ะครับ
เมื่อก่อน ที่บ้านมีหมาไม่เคยขาด (ที่จริงจนเดี๋ยวนี้ก็ยังมีไม่ขาดหรอก)
แต่คนพิมพ์ดันย้ายมาอยู่คอนโดมิเนี่ยม ชั้นสูงปรี๊ด จะเลี้ยงอะไร ทางคอนโดก็ห้ามไปซะหมด

เมื่อก่อนเคยอยากแอบเอาหนูน้อยมาเลี้ยงซักคู่นึงเป็นเพื่อนเล่นแก้เหงา
ที่ไหนได้ คุณพี่ชายผมสั่งให้เอาออกไปภายใน 24 ชั่วโมง เพราะเหตุผลที่ว่า "พี่เป็นกรรมการคอนโดเอง แกยังกล้าเอามาเลี้ยงอีกเหรอ"
ผมก็เลยต้องตามคำสั่งครับ เพราะพี่เขาเป็นเจ้าของห้องนี่ แหะๆ

เข้ามาแล้วก็แอบอิจฉาสมาชิกเรือนไทยท่านอื่นเล็กๆ ที่ตั้งชื่อน้องหมาและน้องแมวได้น่ารักน่าเอ็นดูทุกชื่อเลย
(ขออนุญาตไม่เรียกน้องสุนัข และแมว เพราะ เดี๋ยวผมพูดน้องสุนัข และน้องวิฬาร์จะกลายเป็นดัดจริตไปอีก)
ครั้งแรกที่ผมตั้งชื่อหมา คือเมื่อตอนซัก 9 หรือ 10 ขวบได้ หมาที่บ้านออกลูกมา 9 ตัว คุณพ่อก็มาให้หัดตั้งชื่อซะเลย
แต่ด้วยความรำคาญว่ามันออกลูกมาเยอะเหลือเกิน (9 ตัวแน่ะ ไม่น้อยนี่นา)
ผมก็เลยจับชื่อที่ดูเป็นหมาใส่ให้ครบทุกตัว แล้วก็เป็นอันเสร์จพิธี ไม่มีอะไรต่อ

ครั้งที่ 2 คุณปู่โทรมาตอน 2 ทุ่มกว่าได้ ว่ามีหมาลักษณะดีให้ไปเอา แต่พอไปถึงเธอเป็นหมาพันธุ์ทาง
ด้วยความที่ทั้งเซ็งทั้งง่วง กว่าจะกลับถึงบ้านผมก็หลับเงกอยู่บนรถซะแล้ว (ตอนนั้นยังเป็นเด็กประถมอยู่เลยครับ)
กลับมาถึงบ้านคุณพ่อก็ถามอีกล่ะ "หมาชื่ออะไรลูก" ผมก็ตอบส่งเดชไปว่า "ชื่อด่างสิ"
ก็เป็นอันว่าเจ้าตัวนั้นก็ชื่อด่างไปตามคำพูดพล่อยๆของผมในคืนนั้นน่ะแหละ

จนครั้งที่ 3 ที่ได้ตั้งชื่อหมาสิครับ เป็นเรื่อง เพื่อนคุณแม่หอบลูกหมาพันธุ์อเมริกัน ค๊อกเกอร์สแปเนียลเพศเมีบจากบ้านเธอมาฝากคู่นึง
คุณพ่อก็ถามอีกล่ะ ว่า "คราวนี้หมาชื่ออะไรดี"
ผมก็ไปนั่งนึกอยู่เป็นนาน ว่าอยากให้หมาชื่ออะไร ผมไปนั่งนึกซะนาน กว่าจำคิดได้
แล้วก็ตัดสินใจไปบอกคุณพ่อว่า "ชื่อ ชารินี กับ ตรีจิตร แล้วกันครับ"
เท่านั้นล่ะครับ คุณพ่อเอ็ดผมเป็นเรื่องใหญ่โตว่าห้ามตั้งชื่อหมาเหมือนชื่อคน โดยเด็ดขาด
แม้กระทั่งชื่อแปลกๆอย่าง "เป๊ปซี่" ที่คนเดี๋ยวนี้ชอบเอามาตั้งชื่อเล่นลูกก็ให้ดูก่อนด้วย ว่าเป็นชื่อเล่นลูกเพื่อนๆคุณพ่อคุณแม่คนไหนหรือเปล่า
แล้วคิดมาได้ยังไง ว่าให้หมาชื่อตรีจิตร เพราะคุณนายบ้านฝั่งตรงข้ามชื่อจริงชื่อจิตรี
เวลาพาหมาไปเดินเล่น เรียกหมา ดุหมา ถ้าคนหันมาด้วยจะเข้าหน้ากันไม่ติด.. แล้วก็อะไรต่อมิอะไรอีกไม่ทราบล่ะครับ จำไม่ได้แล้ว

ตั้งแต่บัดนั้นจนบัดนี้ผมไม่ขอรับหน้าที่ตั้งชื่อหมาแล้วล่ะครับ ให้คุณพ่อไปเปิดตำราตั้งเอาเองดีกว่า จะมหาทักษา หรือพรหมชาติ หรืออะไรก็ได้ เปิดเอาเถอะ
ลูกคนนี้คอยตามดูอยู่ห่างๆดีกว่าครับ กลัวโดนดุ หิหิ
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33584

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 28  เมื่อ 16 พ.ค. 06, 08:25

 น้องหมาบ้านดิฉัน   มีชื่อตามสิ่งที่เจ้าของและคนในบ้านโปรดปราน นั่นคือของกิน   แขกมาก็คงนึกว่าบ้านนี้ จอมบริโภคกันทั้งบ้าน
ตั้งง่ายค่ะ   ของกินมีอยู่รอบตัว   ถ้าคุณติบอนึกถึงของชอบต่างๆของคุณได้ ไม่ว่าจะเป็นของกิน ของใช้  ยานพาหนะ  ละก็   ตั้งชื่อน้องหมาน้องแมวได้ไม่ยาก

เริ่มต้นด้วยพูเดิ้ลคู่ที่มีคนให้มา     เป็นตัวผู้ตัวเมียคู่กัน  เจ้าของเขาตั้งชื่อมาเรียบร้อยแล้วว่า น้ำชา กับกาแฟ
น้ำชา ขนสีน้ำตาลอ่อนๆออกทอง    ส่วนกาแฟ ขนสีน้ำตาลเข้ม  เห็นเขาว่าพูเดิ้ลสีนี้หายาก
อยู่กันมาจนน้ำชาตายจากไปก็เหลือแต่กาแฟตัวเดียว  นับอายุไม่ถูกแต่ว่าเกิน ๑๐ ขวบแล้ว

ลูกๆ ๔ ตัว ของกาแฟน่ารักมากตอนเล็กๆ    ตัวนิดเดียวนอนบนฝ่ามือได้  ขนหยิกสลวย  หน้าตาน่าจะเอามาถ่ายโปสเตอร์ไปวางขายแถวจตุจักร
ตัวขนสีเหลืองทอง ชื่อบะหมี่   ตัวที่สองสีน้ำตาลอ่อนๆ หยิกเป็นขอด ชื่อหมูหยอง   ตัวที่สามสีน้ำตาลเข้มชื่อหมูหวาน  ตัวที่สี่สีน้ำตาลแก่จัด ชื่อช็อกกะแลต

ลูกหมาน่ารักมากจนกระทั่งให้ใครไม่ลง   ตัดใจเลี้ยงไว้หมดทั้งที่ไม่ควรจะทำเลย เพราะประชากรหมาเพิ่มมากในช่วงนั้นอยู่แล้ว
โดเบอแมนเข้าไป ๔ ตัว  ร็อทยังไม่มา
กว่าจะรู้ว่ามันโตขึ้นเป็นพูเดิ้ลน่าเกลียด ปากเปราะ  ขนสกปรกเพราะชอบคลานไปนอนใต้รถยนต์ เปื้อนน้ำมันเครื่อง   ก็สายเกินกว่าจะยกให้ใครเสียแล้ว   ไม่มีใครเขาเอา
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33584

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 29  เมื่อ 16 พ.ค. 06, 08:38

 โดเบอแมนคู่แรกที่ได้มา ชื่อโค้ก กับเป๊บซี่   ขนดำสมชื่อ    สองตัวนี้ดุมาก
กิจกรรมประจำคือล่าสัตว์ทุกชนิด โดยเฉพาะงู
 
ตอนนั้นข้างบ้านเราเป็นที่ดินว่างๆที่เจ้าของทิ้งไว้ ยังไม่ได้ทำอะไร   หญ้ารก มีบ่อน้ำ  งูอาศัยกันอย่างสุขสบาย
ต่อมาเขาปรับพื้นที่ ถางหญ้า ถมดิน  งูเลยอพยพมุดกำแพงเข้ามาในบ้านบ่อยๆ   ยิ่งในหน้าฝน  งูหนีน้ำมาเป็นประจำ
คนในบ้านแทบจะลงสนามไม่ได้
ก็สนุกน้องโดละซิคะ

ดิฉันเคยมองจากในบ้าน(ไม่กล้าชมติดเวที) ดูน้องโดช่วยกันจัดการกับงูเห่าตาลาน  
ตัวหนึ่งจะล่อทางหัว   อีกตัวจะล่อทางหาง   ที่ล่อนี่คือเห่ากรรโชก ให้งูวอกแวก
งูก็หันหัวมาทางตัวที่ล่อ    พะวงกับตัวนั้น     อีกตัวได้จังหวะว่างูมัวส่ายหัวมองอีกทาง   ก็โดดเข้าคว้าหางงู  
พอคาบได้ก็กัด เหวี่ยงฟาด งูกระเด็นไปกลิ้งอยู่บนพื้น    ยังกะท่าทุ่มของนักมวยปล้ำ
ถ้างูยังไม่ขาดสองท่อน  น้องโดก็ปราดเข้าไปซ้ำ  บางทีก็กัดหัวขาด แล้วคาบตัวมากำนัลเจ้าของอย่างภูมิใจ
อึ๋ยยยยยยย

แม้แต่งูเห่า ก็โดนมาแล้วด้วยวิธีนี้     บางทีเห่าล่ออยู่นานเป็นครึ่งค่อนชั่วโมงกว่างูจะเผลอ เสียจังหวะ ให้ตัวหนึ่งโดดเข้าทางหางได้
เจ้าของกับคนในบ้านก็ร้องโหวกเหวกด้วยความกลัวน้องหมาจะโดนงูฉกตาย
แต่ก็ไม่เคยพลาดนะคะ    อยู่กันมาจนน้องหมาทั้งสองชราตายไปเอง   ฝังร่างเขาไว้ใกล้บ้านหมาใต้ต้นมะม่วงที่ทำให้เขาอยู่   ได้รู้สึกว่าเขาจะได้นอนเล่นอย่างที่เคยชอบ
บันทึกการเข้า
หน้า: 1 [2] 3 4 ... 9
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006, Simple Machines
Simple Audio Video Embedder

XHTML | CSS | Aero79 design by Bloc หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.075 วินาที กับ 19 คำสั่ง