สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุริยวงศ์(ช่วง บุนนาค)

[จ้อ]

 เรื่องเปลี่ยนการนับถือศาสนาจากอิสลามเป็นพุทธ มีมาตั้งแต่ปลายอยุธยาค่ะ
หนังสือของคุณชัย เรืองศิลป์ถ้าเป็นเรื่องสมเด็จเจ้าพระยา ยังไม่เคยอ่านค่ะ
เรื่องกรมหลวงวงษาฯ ก็ไม่ได้อ่านเหมือนกัน

ส่วนเรื่องความรู้ภาษาอังกฤษ อ่านเจอที่สมเด็จกรมพระยาฯท่านเล่าว่าสมเด็จเจ้าพระยาท่านสนใจการต่อเรือ เสียมากกว่าสนใจเรื่องอ่านและเขียนภาษาอังกฤษ แต่ว่าท่านพูดได้ และฟังได้รู้เรื่อง

ลองมาอ่านที่หมอบรัดเลย์บันทึกไว้ดีกว่า
"วันนี้ (๒๓ ตุลาคม ๒๓๗๘) มีขุนนางไทยหนุ่มคนหนึ่งมาหาพวกมิชชันนารี ขุนนางหนุ่มผู้นี้พวกมิชชันนารีกล่าวว่าท่าทางคมขำ พูดจาไพเราะ เมื่อแรกมาถึงได้สนทนากับพวกมิชชันนารีอยู่พักหนึ่ง ครั้นจวนจะกลับ จึงได้สนทนากับยอห์น แบบติสต์ผู้ช่วยในร้านขายยา ตอนที่คุยกับยอร์น แบบติสต์นี้เอง ขุนนางหนุ่มคนนั้นได้บอกว่า ตัวท่านคือหลวงนายสิทธิ์ บุตรหัวปีของเจ้าพระยาพระคลัง เสนาบดีกระทรวงการต่างประเทศ เพิ่งกลับจากจันทบุรี โดยเรือที่ไปต่อมาจากที่นั่นซึ่งได้ให้ชื่อว่า "อาเรียล"

โดย: เทาชมพู  [IP: hidden]  
วันที่ 9 เม.ย. 2549 - 10:44:09

[จ้อ]

 ตามที่ดิฉันเข้าใจ สมเด็จกรมพระยาดำรงฯ ท่านไม่ได้ดูแคลนสมเด็จเจ้าพระยา แต่ท่านบอกว่าสมเด็จเจ้าพระยาสนใจเรื่องต่อเรือ เสียมากกว่าจะสนใจอ่านเขียนภาษาอังกฤษจนแตกฉาน อย่างพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าฯ หรือพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าฯ แต่สมเด็จกรมพระยาดำรงฯ ท่านก็ทรงยอมรับว่าสมเด็จเจ้าพระยาฯ พูดภาษาอังกฤษได้ โต้ตอบกับฝรั่งรู้เรื่อง

ถ้าถามว่าภาพลักษณ์ของสมเด็จเจ้าพระยาฯ สมัยยังหนุ่ม เป็นยังไง ก็ขอตอบว่ามองผ่านสายตามิชชันนารีแล้ว โก้มาก เท่มาก ทีเดียว
หมอบรัดเล เล่าต่อว่า

" ในวันรุ่งขึ้นพวกมิชชันนารีได้พากันไปเยี่ยมที่บ้านหลวงนายสิทธิ์ตามที่ท่านบอกเชิญไว้เมื่อวาน เมื่อไปถึงก็พบบ้านใหญ่โตงดงามมาก ที่หน้าบ้านมีคำขวัญเขียนเตรียมรับรองไว้ว่า "นี่บ้านหลวงนายสิทธิ์ ขอเชิญท่านสหายทั้งหลาย"
(คำรับรองนี้เขียนเป็นภาษาอังกฤษ)

ที่บ้านหลวงนายสิทธิ์นี้เองมิชชันนารีได้พบคนดีๆของเมืองไทยอีกหลายคน ทำให้พึงพอใจการพบปะครั้งนี้มาก และพวกมิชชันนารีก็พอใจรักใคร่หลวงนายสิทธิ์ขึ้นอีกมาก

ส่วนภรรยาหลวงนายสิทธิ์ที่ชื่อคุณกลิ่น(ต่อมาคือท่านผู้หญิงกลิ่น) มีอัธยาศัยคล้ายสามี ชอบสมาคมกับชาวต่างประเทศ ได้ชอบพอกับนางแบบติสต์มากถึงกับเคยไปนอนค้างที่บ้านนางแบบติสต์ด้วย

(เก็บความจากหนังสือ "เฉกอะหมัด และต้นสกุลบุนนาค "ของพระยาโกมารกุลมนตรี (ชื่น โกมารกุล ณ นคร)
******************
เดินยังไม่ถึงโคมระย้าแก้วสักที  

โดย: เทาชมพู  [IP: hidden]  
วันที่ 9 เม.ย. 2549 - 10:55:44

[จ้อ]

 ข้อความนี้ต่อจากค.ห. ๒๗ ค่ะ
*****************
แทนที่จะยุติการประชุมลงเพียงแค่นั้น ถือว่าสยามได้พระเจ้าแผ่นดินพระองค์ใหม่เรียบร้อยแล้ว ต่อไปจะเป็นยังไง ก็เท่ากับเป็นเรื่องของงานแผ่นดินที่พระเจ้าอยู่หัวพระองค์ใหม่จะทรงรับพระราชภารกิจต่อไป
การประชุมก็ยังไม่จบ พูดอีกทีคือไม่ยักจบ

เจ้าพระยาศรีสุริยวงศ์ถามที่ประชุมอีกว่า ขอให้เสนอพระนามผู้ที่จะมาดำรงตำแหน่งกรมพระราชวังบวรสถานมงคล ซึ่งว่างมาตั้งแต่พระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จสวรรคต รวม ๓ ปีกว่าแล้ว

อันที่จริงธรรมเนียมนี้ไม่มีมาก่อน ที่บรรดาเจ้านายจะมาประชุมเลือกตำแหน่งกรมพระราชวังบวรฯ ก่อนหน้านี้ทั้ง ๔ รัชกาล ล้วนแต่เป็นพระบรมราชวินิจฉัยของพระเจ้าแผ่นดิน ที่จะโปรดเกล้าฯสถาปนาเจ้านายพระองค์ใดก็ได้แล้วแต่จะทรงเห็นสมควร หรือจะไม่ทรงเลือกองค์ไหนก็ทรงทำได้เช่นกัน

อย่างที่เป็นมาแล้วในรัชกาลที่ ๓ เมื่อกรมพระราชวังบวรศักดิพลเสพย์สิ้นพระชนม์ไปแล้วหลังทรงดำรงตำแหน่งแค่ ๗ ปี ตำแหน่งนี้ก็ว่างจนสิ้นรัชกาล ไม่ใช่หน้าที่ของพระบรมวงศานุวงศ์หรือขุนนางจะมาเลือกกันเอง

ผู้ที่คิดเห็นอย่างนี้คงจะมีหลายองค์ เพราะเจ้านายย่อมทรงทราบโบราณราชประเพณีกันมาดี แต่ก็ไม่มีใครพูดออกมา คงเอออวยตามวิธีการของเจ้าพระยาสมุกลาโหม กรมหลวงเทเวศร์วัชรินทร์จึงทรงเสนอพระนามกรมหมื่นบวรวิไชยชาญ พระโอรสองค์ใหญ่ในพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัวขึ้นมา

โดย: เทาชมพู  [IP: hidden]  
วันที่ 9 เม.ย. 2549 - 10:58:53

[จ้อ]

 ตอนอ่าน" โครงกระดูกในตู้" ถึงตอนนี้ก็อดคิดไม่ได้ว่าฉากนี้มีการเตี๊ยมรายพระนามกันมาล่วงหน้าแล้ว ถึงเสนอกันได้ไม่ผิดพลาดระหว่างกรมหลวงเทเวศร์ฯและเจ้าพระยาศรีสุริยวงศ์
เจ้านายองค์อื่นๆก็คงทรงรู้หมือนกัน แต่ว่าไม่มีใครกล้าที่จะคัดค้าน
แต่มีองค์เดียวเท่านั้นที่กล้าพูดขึ้นมากลางที่ประชุม ก็คือกรมขุนวรจักรธรานุภาพ(พระองค์เจ้าปราโมช)

กรมขุนวรจักรฯเป็นพระราชโอรสในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ประสูติแต่เจ้าจอมมารดาอำภา และทรงเป็นเสด็จปู่ของม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมช ในรัชกาลที่ ๔ ทรงกำกับกรมนครบาล ตอนนั้นพระชนม์ ๕๒ แล้ว ไม่ใช่น้อยๆส่วนเจ้าพระยาศรีสุริยวงศ์อายุ ๖๐ ปี

กรมขุนวรจักรฯ ตรัสขึ้นมาว่า
" ตำแหน่งกรมพระราชวังบวรหรือวังหน้านั้น ตามพระราชประเพณีการปกครองแต่ดั้งเดิมมา สมเด็จพระเจ้าแผ่นดินทรงแต่งตั้ง ผู้อื่นจะมาแต่งตั้งไม่ได้ เมื่อที่ประชุมได้ลงมติให้สมเด็จเจ้าฟ้าฯกรมขุนพินิตประชานาถ ทรงสืบราชสันตติวงศ์เป็นสมเด็จพระเจ้าแผ่นดินแล้ว ก็ควรจะได้โปรดเกล้าฯตั้งผู้ใดผู้หนึ่งเป็นกรมพระราชวังบวรฯ ตามพระราชอำนาจ ไม่ใช่อำนาจหรือหน้าที่ของที่ประชุมนั้นจะมาแต่งตั้งกรมพระราชวังบวรฯเอาเอง"

โดย: เทาชมพู  [IP: hidden]  
วันที่ 9 เม.ย. 2549 - 11:00:42

[จ้อ]

 เจ้าพระยาศรีสุริยวงศ์ฟังกรมขุนวรจักฯทรงแย้ง แทนที่ท่านจะตอบตามประเด็นนี้ว่ามันผิดหรือมันถูก หรือมันมีเหตุผลอะไรที่จะต้อง" เลือกตั้ง" ตำแหน่งกรมพระราชวังบวรฯ หรือจะถามที่ประชุมว่าจะเอาแบบไหน แบบกรมขุนวรจักรฯตรัสมา หรือว่าจะแบบที่ท่านเสนอที่ประชุม

เปล่า เจ้าพระยาฯท่านไม่ได้ตอบตามประเด็นนี้สักคำ แต่ท่านย้อนถามกรมขุนวรจักรฯว่า " อยากจะเป็นเองหรือ?"

โดย: เทาชมพู  [IP: hidden]  
วันที่ 9 เม.ย. 2549 - 11:01:53

[จ้อ]

 การเปลี่ยนประเด็นจาก "เรื่องที่พูดกันอยู่" เป็น "ใครที่พูดขึ้นมา" แบบนี้ มีที่มาเบื้องหลังที่หนักหน่วงไม่เบา

ก่อนหน้านี้ เมื่อพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงสถาปนาสมเด็จเจ้าฟ้าจุฬาลงกรณ์เป็นกรมหมื่นพิฆเนศวรสุรสังกาศ
พระเจ้าอยู่หัวก็ทรงกระทำสัตย์ปฏิญาณต่อหน้าพระพุทธมณีรัตนปฏิมากร แล้วทรงแสดงความในพระราชหฤทัยว่า ในเวลาต่อไป ถ้าเจ้านายทรงกรม ๔ พระองค์ คือ กรมหมื่นพิฆเนศวรสุรสังกาศ กรมหมื่นบำราบปรปักษ์ กรมหมื่นวรจักรธรานุภาพ และกรมหมื่นราชสีหวิกรม
ถ้าในภายหน้าพระองค์ใดพระองค์หนึ่งเสด็จขึ้นครองราชย์ ก็จะมิได้ทรงรังเกียจเดียดฉันท์เลย

แปลออกมาได้ความว่าผู้ที่ทรงเห็นว่าเหมาะสมเข้าข่ายจะเป็นพระเจ้าแผ่นดินได้มีอยู่ ๔ พระองค์

พระองค์แรกคือพระราชโอรสที่ทรงพระเยาว์อยู่มาก
พระองค์ที่ ๒ และ ๓ เป็นพระราชอนุชา
ส่วนพระองค์ที่ ๔ เรียกอย่างชาวบ้านว่าเป็น "หลานอา"

ขออธิบายถึงแต่ละพระองค์ก่อนนะคะ
กรมหมื่นบำราบปรปักษ์ พระนามเดิมคือเจ้าฟ้ามหามาลา เป็นพระราชโอรสในรัชกาลที่ ๒ ประสูติแต่เจ้าฟ้ากุณฑลทิพยวดี รับราชการในกรมวัง กรมพระคชบาล และกรมสังฆการีธรรมการ เมื่อถึงรัชกาลที่ ๕ โปรดเกล้าฯสถาปนาเป็นสมเด็จกรมพระยาบำราบปรปักษ์ ทรงเป็นต้นราชสกุล มาลากุล

กรมหมื่นวรจักร - อธิบายแล้ว

กรมหมื่นราชสีหวิกรม (พระองค์เจ้าชุมสาย)องค์นี้เป็นพระราชโอรสในพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๓ ประสูติแต่เจ้าจอมมารดาเอมใหญ่ ทรงกำกับกรมช่างศิลาและกรมช่างสิบหมู่ เป็นต้นราชสกุล ชุมสาย

โดย: เทาชมพู  [IP: hidden]  
วันที่ 10 เม.ย. 2549 - 10:03:04

[จ้อ]

 ราชสกุลชุมสายนี้ไงคะที่เคยเป็นข่าว เชื้อสายของท่านเคยให้ทนายยื่นโนติสน้องป๊อปให้เลิกใช้นามสกุลพ้องกับราชสกุลโดยไม่มีสิทธิ์ตามกฎหมาย
ราชสกุลชุมสายนี้เหมือนกันที่เป็นราชสกุลของพระองค์เจ้าปฤษฎางค์ เจ้านายผู้อาภัพองค์หนึ่งของสยาม

เอาละ ออกนอกเรื่องมากไปแล้ว เลี้ยวกลับมาที่เดิม

พระราชประสงค์ในพระเจ้าอยู่หัวข้อนี้แทนที่จะเป็นเรื่องน่าปลาบปลื้มของเจ้านายทั้ง ๓ พระองค์ ว่าเป็นการสรรเสริญพระปรีชาสามารถ
ก็กลับเป็นสิ่งน่าสะพรึงกลัว ให้ทรงหวาดหวั่นว่าจะเป็นที่เพ่งเล็งจากพระบรมวงศานุวงศ์และขุนนางข้าราชการว่า อาจจะมักใหญ่ใฝ่สูงคิดการใหญ่
ทุกพระองค์ต่างก็ทรงระมัดระวังพระองค์ ไม่ทรงทำสิ่งใดให้เกิดเสียงครหานินทาว่าทรงทะเยอทะยานในเรื่องนั้น

เมื่อเจ้าพระยาศรีสุริยวงศ์ย้อนในเรื่องที่เป็นข้อลำบากพระทัยของกรมขุนวรจักรฯ มาแต่ไหนแต่ไร
เจ้านายพระองค์นี้ก็ไม่อาจตรัสถึงประเด็นนี้อีก แต่ทรงตอบว่า
" ถ้าจะให้ยอมก็ต้องยอม"

ก็เป็นอันว่าผู้ดำรงตำแหน่งกรมพระราชวังบวรสถานมงคลหรือวังหน้า ได้แก่พระราชโอรสองค์ใหญ่ในสมเด็จพระปิ่นเกล้าฯ
ลำดับญาติแล้วก็ทรงเป็น "ลูกพี่ลูกน้อง"ของพระเจ้าแผ่นดิน ผิดกับวังหน้าองค์ก่อนๆ ที่ทรงเป็น "ลูก" บ้าง "น้องชายแท้ๆ"บ้าง เป็น "อา" บ้าง
ทั้งที่ในรัชกาลที่ ๕ ก็มีทั้ง "น้องชาย" และ "อา" อยู่รวมกันแล้วหลายพระองค์
คำตอบในข้อนี้ก็เป็นอันชี้ชัดแล้วว่าในช่วงนั้นใครเป็นผู้มีอำนาจสูงสุดในแผ่นดิน

โดย: เทาชมพู  [IP: hidden]  
วันที่ 10 เม.ย. 2549 - 10:07:06

[จ้อ]

 หลังจากการประชุมจบลง กรมขุนวรจักรฯก็เสด็จกลับวัง และประทับอยู่ในวัง ไม่เสด็จออกมาสู่สังคมภายนอกที่สมเด็จเจ้าพระยาฯเป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดินอีกเลยแม้แต่ครั้งเดียว เป็นเวลานานถึง ๕ ปี

จนกระทั่งมีอำนาจการปกครองแผ่นดินกลับมาสู่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว สมเด็จเจ้าพระยาฯได้พ้นจากตำแหน่งผู้สำเร็จราชการแล้วนั่นแหละ กรมขุนวรจักรฯถึงประทับเสลี่ยงเสด็จออกจากวังเพื่อจะไปเฝ้ารับเสด็จ เวลาเสด็จออก

มีเกร็ดเล่าโดยม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมชว่า กรมขุนวรจักรฯเสด็จออกประตูวังไม่ได้ เพราะว่าประตูนี้ไม่เคยเปิดเสียนานหลายปี จนต้นตะขบขึ้นงอกงาม ขวางอยู่หลายต้น คนธรรมดาพอจะเดินลอดผ่านไปได้ แต่เสลี่ยงผ่านไม่ได้
พอเสด็จออกก็เลยกลายเป็นเรื่องใหญ่ ต้องวางเสลี่ยงให้มหาดเล็กไปหามีดพร้ามาตัดต้นตะขบ
กรมขุนวรจักรฯก็ทรงลงจากเสลี่ยงมาช่วยตัดกับเขาเหมือนกัน เอะอะเอิกเกริกอยู่พักใหญ่ เสโทท่วมองค์ กว่าจะทรงขึ้นเสลี่ยงตั้งขบวนให้หามออกนอกประตูวังไปได้

โดย: เทาชมพู  [IP: hidden]  
วันที่ 10 เม.ย. 2549 - 10:08:37

[จ้อ]

ตะขบ หน้าตาเป็นยังงี้ค่ะ  http://wanakorn.com/index.php?modules=article/samunpai&PHPSESSID=61a59cd0ea7865b5c7331c6b46883fff   โดย: เทาชมพู  [IP: hidden]   วันที่ 10 เม.ย. 2549 - 10:11:23

[จ้อ]

 คราวนี้ถึงเรื่องโคมระย้าแก้ว ตามที่ม.ร.ว. คึกฤทธิ์เล่าไว้ใน "โครงกระดูกในตู้"

สมเด็จเจ้าพระยาฯท่านนิยมความเป็นอยู่ทันสมัยแบบฝรั่ง สมกับที่ท่านนิยมสมาคมกับฝรั่ง จึงมีฝรั่งพ่อค้าเอาแคตตาล็อคสินค้ามาให้ดู ในนั้นมีโคมระย้าแก้วเจียระไนแบบฝรั่ง (chandalier) สวยงามหรูหรามาก

ฝรั่งก็ไซโคว่าโคมระย้าแก้วแบบนี้ผู้มีเกียรติยศสูงและมีอำนาจวาสนามากในเมืองฝรั่งจึงจะใช้ติดเพดานตึกได้
ในเมืองไทยก็เห็นมีแต่ท่านเท่านั้นที่มีบุญวาสนาและอำนาจราชศักดิ์พอที่จะมีโคมแบบนี้แขวนบนตึกที่บ้านได้

สมเด็จเจ้าพระยาฯดูรูปแล้วก็ถูกใจ เพราะสวยงามหรูหราสมกับบุญวาสนาของท่านจริงๆ ท่านก็สั่งเข้ามา เสียเงินไปเป็นพันๆชั่ง (๑ ชั่งเท่ากับ ๘๐ บาท ๑๐๐๐ชั่งก็ ๘๐๐๐๐ บาท ถ้าสองสามพันชั่งก็เป็นแสน)

โดย: เทาชมพู  [IP: hidden]  
วันที่ 11 เม.ย. 2549 - 08:28:14

[จ้อ]

 พอโคมมาถึงจริงๆ ปรากฏว่ามันใหญ่โตขนาดเข้าประตูไม่ได้ ไม่ว่าประตูกำแพงบ้านหรือประตูเข้าตัวตึก ต่อให้รื้อประตูเอาเข้าไปจริงๆ พอแขวนเพดาน โคมก็จะห้อยลงมาถึงพื้น จนปัญญาเข้าท่านก็ต้องปลูกโรงมุงจากไว้ริมตลิ่ง เอาเสาซุงปักไว้ แล้วเอาโคมแขวนไว้ตรงนั้นหลายปี

จนกระทั่งพระที่นั่งจักรีมหาปราสาทสร้างเสร็จ สมเด็จเจ้าพระยาท่านคอยดูแลเรื่องท้องพระโรงกลางบนพระที่นั่ง ที่ใช้เสด็จออกรับเอกอัครราชทูตประเทศต่างๆ ให้มีขนาดกว้างยาวและสูงจนถูกใจท่าน

แล้วท่านก็ให้คนหามโคมระย้าเข้าไปน้อมเกล้าฯถวาย ให้ติดบนท้องพระโรงกลางพระที่นั่งจักรี ได้พอเหมาะ ท่านก็รื่นเริงเบิกบานมากในครั้งนั้น

ม.ร.ว. คึกฤทธิ์บอกว่าโคมระย้ายังติดอยู่จนบัดนี้ ใครเคยเห็นบ้างคะ?

โดย: เทาชมพู  [IP: hidden]  
วันที่ 11 เม.ย. 2549 - 08:37:51

[จ้อ]

 อำนาจของสมเด็จเจ้าพระยามีมากแค่ไหน รู้ได้จากบันทึกของหม่อมเจ้าพูนพิศมัย ดิศกุล พระธิดาในสมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ
เรื่องนี้ท่านหญิงพูนฯ ทรงได้ยินจากพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหมื่นราชศักด์สโมสร(พระองค์เจ้าชายกมลาสเลอสรรค์ พระราชโอรสในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว กับเจ้าจอมมารดาเที่ยง ต้นราชสกุล กมลาสน์)

ขอลอกมาให้อ่านกันค่ะ จะได้รสชาติครบถ้วน

"เสด็จลุงกรมราชศักดิ์ ท่านเคยเสด็จมาเยี่ยมเสด็จป้าที่วังเราเสมอๆ ข้าพเจ้าชอบไปคุยกับท่านเพราะท่านเป็นคนตรงๆ และคุยสนุก
ครั้งหนึ่งข้าพเจ้าทูลถามท่านว่า "เสด็จลุงทรงจำทูลกระหม่อมปู่ได้ไหมเพคะ?"
ท่านก็เลยทรงเล่าประทานว่า
"ได้ซีวะ ข้าอายุ ๑๑ ปีแล้ว กำลังเป็นเณร เขามาเรียกไปเก็บไว้ในพระที่นั่งกันเป็นแถว พูดถึงสวรรคตเข้าจริงข้าก็ร้องไห้ออกมาทั้งเป็นเณร"
ข้าพเจ้าทูลถามต่อไปว่า "แล้วอย่างไรต่อไป"
ท่านตรัสว่า " แล้วยังไง พอสึกจากเณรแล้วข้าก็อยู่กับแม่ ถึงเวลาก็ขึ้นเฝ้าในหลวงทางข้างหน้า แหม เอง เรากลัวเขาจริง พอคลานผ่านที่เขาเอกเขนกอยู่ละก็ เราหมอบกราบกันราบเทียว"

(เอง ในที่นี้ คือ เอ็ง ค่ะ)

โดย: เทาชมพู  [IP: hidden]  
วันที่ 11 เม.ย. 2549 - 08:39:48

[จ้อ]

 ทูลถามว่า "เขาน่ะใคร"
ท่านตอบว่า "ใครล่ะ สมเด็จเจ้าพระยาน่ะซี วันหนึ่งเขาเขยิบตีนไปถูกเอาหัวสมเด็จพระมหาสมณะ*ที่กำลังกราบอยู่เข้า เขาหันมาบอกว่า "ขอโทษทีนะ เจ้า"
ข้าพเจ้าอดไม่ได้ก็แซกขึ้นไปว่า
"ทำไมจะต้องกราบล่ะ เพียงนั่งคุมเท่านั้นไม่พอเทียวรึ"
ท่านทรงพระสรวลแล้วตอบว่า "มึงอย่าอวดดีไปหน่อยเลย ถ้าเองเกิดทัน เองก็กลัวเขาเหมือนกัน"

ข้าพเจ้าเล่าถวายเสด็จพ่อว่า เสด็จลุงท่านว่าอย่างนี้ เสด็จพ่อเลยตรัสว่า
"จริงของท่านนะ พ่อเคยเห็นคนมามากแล้ว ไม่เห็นใครมีสง่าเหมือนสมเด็จเจ้าพระยาฯคนนี้ ถ้าเดินมาในที่ประชุม คนทั้งร้อยก็กลัวทั้งร้อย ไม่รู้ว่าเป็นอย่างไร"

หมายเหตุ : หมายถึงสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส พระนามเดิมคือพระองค์เจ้าชายมนุษยนาคมานพ พระราชโอรสในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ประสูติแต่เจ้าจอมมารดาแพ
เมื่อสมเด็จพระจอมเกล้าฯเสด็จสวรรคต พระองค์เจ้ามนุษยนาคมานพยังทรงพระเยาว์ พระชันษาแค่ ๘ ปี
นึกภาพพระเจ้าลูกยาเธอพระองค์เล็กๆ ไว้จุก กราบสมเด็จเจ้าพระยากันเป็นแถว เจ้านายท่านก็คงยำเกรงสมเด็จเจ้าพระยาตามประสาเด็ก

โดย: เทาชมพู  [IP: hidden]  
วันที่ 11 เม.ย. 2549 - 08:46:49

[จ้อ]

นำภาพท้องพระโรงกลาง พระที่นั่งจักรีมหาปราสาท มาให้ชมโคมระย้าที่คุณเทาชมพูกล่าวถึงไว้ในความเห็นที่ ๓๙ ครับ โดย: UP  [IP: 24.196.81.139,,]   วันที่ 11 เม.ย. 2549 - 08:49:37

[จ้อ]

 เพิ่งเข้ามาอ่านกระทู้นี้จริงจังครับ ขอโอกาสคุณเทาชมพูวกออกไปเล่าเรื่องการเปลี่ยนศาสนาของพวกบุนนาคสักนิด เป็นการเพิ่มเติมจากที่คุณ pipat ได้เล่าไว้ในความเห็นที่ ๒๘ ครับ

เรื่องการเปลี่ยนจากอิสลามเป็นพุทธซึ่งพัวพันกับการเสด็จพระพุทธบาทนั้นเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในยุคของ "เจ้าพระยาเพ็ชรพิไชย (ใจ)" ในวงศ์เฉกอะหมัด ชั้นที่ ๔ เมื่อแผ่นดินสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศครับ

ในปีหนึ่ง การเสด็จพระราชดำเนินไปสมโภชพระพุทธบาท เป็นมหกรรมเอิกเกริกว่าปกติทุกปี เพราะเป็นระยะที่พระเจ้าบรมโกศทรงหายจากพระอาการประชวร บรรดาพระบรมวงศานุวงศ์และขุนน้ำขุนนางก็ยินดีกันมากเป็นพิเศษที่จะตามเสด็จสนองพระเดชพระคุณไปพระบาทในปีนี้ แต่ไม่ได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ พระยาเพ็ชรพิไชย (ต่อมาเป็นเจ้าพระยา) ตามเสด็จ

พระยาเพ็ชรพิไชยจึงกราบบังคมทูลพระกรุณาขอตามเสด็จ แต่พระเจ้าอยู่หัวมีพระราชปรารภว่าพระยาเพ็ชรพิไชยเป็นแขกมุสลิม ไม่ควรตามเสด็จไปนมัสการพระพุทธบาท ดังนี้ พระยาเพ็ชรพิไชยจึงตัดสินใจเปลี่ยนมานับถือพระพุทธศาสนา โดยได้ปฏิญาณตนเป็นพุทธมามกะต่อสมเด็จพระสังฆราช และเฉพาะพระพักตร์พระเจ้าอยู่หัว เป็นอันว่าพระยาเพ็ชรพิไชยก็ได้ตามเสด็จสมดังตั้งใจ

เมื่อเสด็จกลับพระนครแล้ว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ อวยยศให้พระยาเพ็ชรพิไชย (ใจ) เป็น "เจ้าพระยาเพ็ชรพิไชย" ที่สมุหนายก

โดย: UP  [IP: 24.196.81.139,,]  
วันที่ 11 เม.ย. 2549 - 09:28:35