ไปย่ำญี่ปุ่นมา เลยอยากมาแบ่งปันประสบการณ์อันน้อยนิดให้ฟัง...

[Peking Man]

 เอ... ไม่รู้ท่าน นกข อยู่ไหน เพราะว่า ท่านนั้นก็คงสามารถเล่าเรื่องพวกนี้ได้อีกเยอะ โดยเฉพาะ หากคำนึงถึงช่วงเวลาที่ท่านอยู่เมืองจีน (ต้นยุค ๙๐) น่าสนใจอย่างยิ่งครับ

สำหรับ  1 Jiao (เจี่ยว) สามารถเรียกว่า ๑ เหมา ก็ได้ครับ

การต่อราคาที่เมืองจีน คุณแม่ผม ตอนไปเยี่ยม ผมประทับใจมากเลยครับ ทึ่งในความสามารถในการต่อ ตอนท่านไปต่อเสื้อ โดยอาศัยเครื่องคิดเลขเป็นสื่อกลาง ราคาป้าย ๑๐๐ ท่านต่อ ๑๕ สุดท้ายได้มาในราคา ๒๕ แล้วท่านก็แปลกใจเมื่อได้มาทั้งเสื้อและเสื้อคลุม ...ตอนแรกท่านคิดว่าจะเอาแค่เสื้อด้านใน ท่านก็ว่าอยู่แล้วว่า เสื้อตัวเดียว ๑๐๐ หยวนแพงไป

ผมฟังแล้วก็รู้สึกตัวเอง ๑๐๐ ต่อได้ ๔๐ นี่จิ๊บจ๊อยมาก...

[Akira]

กลับมาอีกแล้ว... รู้สึกคราวนี้จะไปนานเลยแหะ.... การต่อราคาจากร้านข้างถนน 100 หยวนลงมาเหลือ 25 หยวน ได้นี่ก็นับว่าเยี่ยมแล้วครับ ถ้าผมต่อเองก็คงจะได้ประมาณ 30-35 หยวน ราวๆนั้นแหละครับเพราะผมจะเทียบจากราคากลางมากกว่า (ราคาของเสื้อผ้าที่วางขายในห้างเองก็ขายกันอยู่ที่ราคาประมาณนี้แหละครับ ...) พูดถึงเรื่องการต่อราคาสินค้าในจีนเนี่ยมีหลักอยู่นะครับ โดยปรกติก็ราคาที่เขาบอก หาร4 ไปเลยครับ แล้วถ้าไม่ได้ค่อยหาร3 แต่จะได้ของที่แพงกว่าปรกตินิดหน่อย อีกวิธีการที่ดูว่าเราต่อราคาลงมาถูกแล้วหรือยัง ก็คือ ถ้าต่อราคาร้านไหนแล้วเราไม่พอใจในราคาที่เขาเสนอเรามานั้น  ปรกติเราก็จะใช้วิธีเดินออกจากร้านไปเลยก็ได้นะครับ ถ้าราคาที่เราต่อยังไม่ต่ำมากพวกนี้ก็มักจะตื๊อเราให้กลับไปซื้อด้วยราคาที่เราเสนอมานั่นแหละ... มันก็จึงเหมือนเป็นการบอกว่าราคาที่เราคิดว่าถูกแล้วเนี่ย เขาเองก็ยังมีกำไรอยู่.... คิดในแง่ดี ก็ถือว่าดีครับเราเองก็ได้ของไป ส่วนเขาก็ได้เงินไป ถือว่าต่างคนต่างได้ การค้าต่างคนต่างกำไร แต่หลังจากเราพยายามต่ออยู่พักนึงแล้ว ถ้าเราเดินออกจากร้านเขาแล้วเขาไม่ตามมาแถมทำทีท่าว่าไม่อยากขายเราด้วย (ปรกติพวกนี้จะกระตือรือร้นมาก) แสดงว่าราคาที่เราต่อนั้นต่ำเกินไป ก็ไม่เป็นไรครับ ก็ไปเข้าร้านอื่นก็ได้ แล้วปรับราคาที่จะต่อให้สูงขึ้นอีกนิดนึง แค่นี้เราก็จะได้ของในราคาที่ค่อนข้างถูกแล้วล่ะครับ แต่มีข้อแม้ว่าเดินออกจากร้านไหนแล้วห้ามเดินกลับเข้าร้านเดิมเด็ดขาด แม้ว่าของชิ้นนั้นจะไม่มีขายที่ร้านอื่นก็ตาม (ถือว่าซวยไป) เพราะถ้าเราเดินกลับไปที่ร้านเดิมแล้ว นอกจากเขาจะหมั่นไส้เราแล้ว ยังขายแพงมากแบบไม่ยอมลดอีกต่างหาก.... อ้อ..ระวังเรื่องการใช้ภาษาหน่อยก็ดีนะครับ พวกคนขายบางคนก็สามารถฟังภาษาไทยรู้เรื่องด้วย โดยเฉพาะ คำว่า ถูกแล้ว ถูกนะ ถูกจริงๆ หรือ ถูกจังเลยเนี่ยห้ามพูดเด็ดขาด... เพราะเหมือนคนขายจะได้ยินคำนี้จาก เสี่ยมล่อตือ มาเยอะครับเลยรู้ความหมายของมันโดยปริยาย...