เรือนไทย
ยินดีต้อนรับ ท่านผู้มาเยือน
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน
ส่งอีเมล์ยืนยันการใช้งาน?
ข่าว: การแนบไฟล์ กรุณาใช้ชื่อไฟล์ภาษาอังกฤษเท่านั้นครับ
หน้า: [1]
  พิมพ์  
อ่าน: 2887 วีรกรรมคุณหญิงโมผ่านทางบทเพลง : วีรกรรมทุ่งสำริด
ลุงแก่
บุคคลทั่วไป
 เมื่อ 19 พ.ย. 00, 18:00

ลำพื้นเวียง  บั้น  "ยุทธภูมิที่ทุ่งมูลเค็ง" (ทุ่งสำริด)
(บั้น หมายถึง บรรพ ตอน หรือ ภาค)
....................................................................................
คำร้อง - ทำนอง : เชลยชาวลาว
ขับร้อง : ชาวลาว
    ๐   แต่นั้น  องค์อาชญ์เจ้า  ตนพระราชเลงโย  พระก็มีโองการ  ใส่หัวคนใช้
สูจึง  ไปจัดให้  ครัวไทยรัดเร่ง  ไปเทอญ  อย่าอยู่ช้า  สิฮามสร้างไฮนา  ท่านเฮย
เขาก็  โดยอาชญ์เจ้า  ยั้งขม่อมเลยไป  เถิงครัวไทย  ที่แคมมูลเค็ง
เขาก็  เกาะเกวียนไว้  เป็นเวียงวังอยู่  หลายหมู่แท้  พอด้ามชั่วตา  หั้นแล้ว
   ๐   ภายในนั้น  ครัวเขาเต็มอยู่  เหมิดหมู่นั้น  เสมอเพี้ยงดั่งเดียว แท้แล้ว
ก็จึง  จัดเขาให้  เดาดาตกแต่ง  เขาก็  ตีล่ายแก้  เสียแล้วว่าบ่เห็น  แท้แล้ว
ฝูงข้า  ขอโจ๋ะยั้ง  หลายวันเสียก่อน  ดอมถ่อน  เพื่อว่า  จักแต่งห้าง  เกวียนล้อบุพเพ เจ้าเฮย
   ๐   ฝูงหมู่ข้าว  เป็นเสบียงก็เขินขาด  ไปนั้น  ครั้นว่า  ครั้นว่าได้ย้าย  ไปแท้สิบ่นาน  ท่านเฮย
แต่นั้น  นายคนใช้  กลับคืนมาคอบ  พระองค์นั้น
   ๐   ถวายเหตุแจ้ง  ตามข้อสู่อัน  หั้นแล้ว  เถิงเมื่อ  วันลุนแล้ว  จำไปจัดอีก
ไทยก็  คึดเคียดฮ้าย  จากล้าตอบคืน  แท้แล้ว  สังเล่ามาจัดซ้ำ  นีนีหน่ำหน่ำ
พอแต่  ขออยู่ยั้ง  ดาห้างก็บ่ทัน  ดังนี้
มีทั้ง  คนผู้ฮ้าย  จับลูกบายเมีย  ข้านั้น  เขาก็  ฉวยเอาของ  ซ่อนตนตงเลี้ยง
แต่นั้น  นายลาวต้าน  คำแข็งขัดตอบ  ท่านก็ จำหน้าได้  จริงแท้ดังฤๅ  นั้นเด
   ๐   จับนำให้  สิฟันหัวมุดมอด  เสียนั้น  หลวงหาก  มีอาชญ์แล้ว  ไผสิล้ำล่วงกราย  นั้นเด
แต่นั้น  ไทยจาต้าน  เป็นคำอันต่าง  ข้าจัก  บนบอกให้  คนฮ้ายบ่นาน  เที่ยงแล้ว
ไทยก็  ฟันคอเมี้ยน  นายลาวตายไขว่  เขาว่ามึงหาก  เป็นผู้ฮ้าย  จริงแท้บ่แม่นไผ  แท้แล้ว
ไทยก็  เลยมาเฝ้า  บาทายั้งขม่อม  เขาก็  ตั๊วล่ายแก้  หลายข้อขาบทูล  หั้นแล้ว
แต่นั้น  พระบาทเจ้า  เลยเล่าฟังคำ  สูจึง  สีนคอเสีย  ล่วงความกูห้าม
เขาก็  แจ้งอาชญ์แล้ว  ทูลเลิกลาเมือ
   ๐   เถิงครัวเขา  แต่งดีดาห้าง  เขาก็  ใช้ถีบม้า  ปบแล่นไปมา
ทั้งวันคืน  ดังเดียวกันนั้น  เขาก็  ทำกลให้  ฝูงลาวนั้นเชื่อ
บั้นที่แท้  เขาเต้นบอกกัน แท้แล้ว เขาก็ จัดกันแล้ว  ไทยครัวทุกหมู่
   ๐   สงัดอยู่ปิ้ง  คองท่าสิต่าวคืน  หั้นแล้ว  แต่นั้น  พระบาทเจ้า  ปลงพระราชโองการ
สูจึง  ไปคุมครัว  อยู่นานเดี๋ยวนี้  เขาก็  โดยอาชญ์เจ้า  ลุกแล่นเลยไป
   ๐  เถิงไทยครัว  ป่าวเตินดาห้าง  แต่นั้น  ครัวเยือกกุ้ม  ฟันเหล่าลาวเสีย
ฝูงยังเหลือ  แล่นคืนทั้งฟ้าว  เขาก็มาทูลไหว้  บาทายั้งขม่อม
บัดนี้  ครัวลุกขึ้น  เสียแท้สู่ภาย  หั้นแล้ว
   ๐  เขาฟันฆ่า  นายเมืองมุดมอด  จริงแล้ว  ยังปล่อยพ้น  หนีแท้และคน  พระเฮย
แต่นั้น  พระบาทเจ้า  จัดเร่งโยธา  สูจึง  ไปคุมครัว  อย่านานเนิ่นช้า
เขาหาก  ยังขัดแท้  ฟันหัวมุดมอด  เสียนั้น  แต่ว่า  ไทยขี้ฮ้าย  แข็งเข้มข่มกู  ดังนี้
   ๐   แต่นั้น  ลูกพระเจ้า  ยั้งขม่อม  โดยเสด็จ  ถือพลแพน  ถือพลไปบ่มีช้า
แต่นั้น  ชาวครัวเต้า  เดาดาทุกหมู่  เขาก็  ตกปีกซ้าย  ขวาแท้สู่ภาย
หญิงชายพร้อม  แจงกันเป็นหมู่  ถือค้อนป้ง  ปืนนั้นสู่คน
เขาก็  ตื่นเต้นปบ  แล่นวนสนส่วน  มือถือปืน  หอกทวนทั้งง้าว
ตั้งแต่  แคมมูลเค็ง  เถิงด่านครครบ  เขาก็  เป็นใจเดียว  สู่คนจริงแท้
   ๐   หัวกลางนั้น  ส้มโฮงช่องดู่  เกาะก่ายเกี้ยว  เถิงเท่าโคกพระยา  หั้นแล้ว
เมืองแปะพร้อม  เมืองปักปลายด่าน  เขาก็  ตกแต่งห้าง  ดาไว้สู่ภาย
แต่นั้น  ลูกพระเจ้า  พลพลไสผ่า  ครัวเยือกออก  ฟันเข้าสู่ภาย  หั้นแล้ว
ครัวก็  ฟันแทงเข้า  หญิงชายพร้อมพร่ำ  เขาก็  ตีม้าล้อม  ระวังเข้าช่อยกัน
เสียงปืนก้อง  กุมกันเค็งคื่น  ควันมืดกลั้ว  ปลายไม้บ่วาย
คนตายล้น  ปูนปานขอนไฮ่  แดดแฮงฮ้อน  เดือนห้าทั่งมูล
เขาก็  ซูนซนเข้า  บ่มีถอยลาเลิก  เป็นแล้ว  ไทยก็  ตายมากล้น  เสมอเพี้ยงดั่งเดียว  หั้นแล้ว
ลาวก็  ยังตีม้า  นำแทงฝูงบ่าว  คันท่งกว้าง  เสียงร้องดั่งควาย  หั้นแล้ว
เวียงจันทน์พร้อม  เมืองละครหักพ่าย  บ่อาจ  ตั้งอ่วยหน้า  คืนได้ต่อเขา  แท้แล้ว
ไทยนำฆ่า  ฝูงลาวตายไขว่  เพื่อว่า  อึดอยากน้ำ  เขาเต้นบ่ไว
เห็นแต่  ม้าส่วนเต้น  เต็มท่งขงมูล  ลังคนหาย  แค่วังเวินน้ำ.
..........................................................................................................
ที่มา : แวง พลังวรรณ, ลูกทุ่งอีสาน, หนังสือพิมพ์ผู้จัดการรายวัน
บันทึกการเข้า
คุณพระนาย
บุคคลทั่วไป
ความคิดเห็นที่ 1  เมื่อ 18 พ.ย. 00, 12:53

เคยได้ยินมีข่าวว่ามีการศึกษาว่า
เรื่องราวของท้าวสุรนารีหรือย่าโม ไม่ใช่เรื่องที่เกิดขึ้นจริงในประวัติศาสตร์ ไม่ทราบว่ายังไงครับ
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33584

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 2  เมื่อ 18 พ.ย. 00, 13:52

เป็นวิทยานิพนธ์ค่ะ   ทำเสร็จแล้วตีพิมพ์เผยแพร่ ก่อให้เกิดความไม่พอใจกับชาวโคราชที่นับถือ "ย่าโม" มาก จนสำนักพิมพ์ที่ตีพิมพ์ออกมาขออภัย  
แล้วเรื่องก็เงียบไป
ย่าโมก็ยังมีตัวตนให้กราบไหว้อยู่จนทุกวันนี้
ส่วนแม่บุญเหลือที่ว่าเป็นชาวบ้านซึ่งต่อสู้พม่าจนตัวตาย  เป็นตัวละครในละครของพระองค์ชายใหญ่  ไม่มีตัวจริงค่ะ
บันทึกการเข้า
ลุงแก่
บุคคลทั่วไป
ความคิดเห็นที่ 3  เมื่อ 19 พ.ย. 00, 06:16

เรื่องนี้ สนพ. มติชนทำเป็น pocketbook ออกมาเมื่อหลายปีมาแล้ว
ผมอ่านแล้วก็เลือนไปแล้ว คุณพระนายลองไปอ่านดูนะครับ
แต่ถ้าบทเพลงข้างต้นเป็นความจริง ผมว่าคุณหญิงโมก็มีตัวตนจริงครับ
บันทึกการเข้า
คนเคยชอบฟิสิกส์
บุคคลทั่วไป
ความคิดเห็นที่ 4  เมื่อ 20 พ.ย. 00, 06:01

ผมไม่ค่อยรู้เรื่องประวัติศาสตร์เท่าไหร่นะครับ
แต่รู้สึกว่าของบางอย่างมันมีความขลัง มีพลังอยู่ในตัว
ก็เพราะว่าคนเรามีความเชื่อในสิ่งนั้นครับ
ไม่ว่านักประวัติศาสตร์จะสรุปและถกเถึยงกันอย่างไร
ผมว่าย่าโมก็ยังอยู่คู่โคราชต่อไปหากทุกคนเลือกที่จะเชื่อและเคารพท่าน
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006, Simple Machines
Simple Audio Video Embedder

XHTML | CSS | Aero79 design by Bloc หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.043 วินาที กับ 19 คำสั่ง