เรียนเชิญคุณจิตแผ้ว แล ผองมิตร

[ศนิ]

 ทุกเรื่องราวล้วนมีค่าพาชีวิต
เพื่อพิชิตจิตใจไม่หมองหม่น
เปรียบบทกลอนย้อนด้วยช่วยสอนคน
ให้คิดค้นความคำเป็นสำนวน

จะสืบสานบทกลอนอย่านอนเปล่า
รีบเร่งเร้าร่วมกันอย่าผันผวน
พรมบรรเลงบทกลอนอย่าเรรวน
อย่าพะวงคร่ำครวญถึงสิ่งใด

[จิตแผ้ว]

 สักวาอาจารย์ของผองศิษย์
เป็นมิ่งมิตรมิรวนเรฤๅเหหัน
ช่วยแต่งเติมเสริมให้ใช่ประชัน
ครูนิรันดร์ฟูเฟื่องเรื่องบทกลอน

เราผู้น้อยค่อยเพียรเรียนรู้ตาม
คอยไถ่ถามคุณครูผู้พร่ำสอน
ฉันทลักษณ์อักษรไทยในบทกลอน
ขอไหว้วอนรักษ์ให้มั่นกันเถิดเอย

[หมูน้อยในกะลา]

 . . เป็นนักกลอน ห้ามนอนทน กรนสนั่น
ตื่นมาช่วย ร่วมด้วยกัน ปันความรู้
ทั้งหญิงชาย สหายมิตร ศิษย์และครู
มาช่วยกัน ปั่นกระทู้  หมูฯแทบตายฯ




วันก่อนผมเกิดนึกคึกคักตั้งกระทู้หนึ่งขึ้นมา วันนี้ก็รู้สึกว่าจนด้วยแต้มด้วยความรู้น้อย
ที่มาโพสที่นี้ก็เพื่อวอนด้วยมิตรภาพ ขอแรง เพื่อนๆผองมิตร รวมทั้งอาจารย์ที่เคารพ
ทุกท่าน  ลงขัน  มาช่วยกันปันความรู้สู่บ้านเรา กันดีกว่า

จะว่าไปแล้วนักกลอนของเราก็หาใช้เบาความรู้เชิงชั้นภาษาเสียเมื่อไหร่
เอาน่ะ!! อย่าให้เสียเชิงนักเลงกลอนอย่างเรา !
ยกทัพยกทีมมาช่วยกันนะครับ..




ปล.เรียนเชิญ อ.นิรันดร์และคุณจิตแผ้ว ด้วยนะครับ

[หมูน้อยในกะลา]

 (ขอโทษครับ ...ลืมให้กระทู้)

กระทู้นี้ครับผม...


 http://www.vcharkarn.com/include/vcafe/showkratoo.php?Cid=19&Pid=51071




.

[นิรันดร์]

 . . . . ไม่อาจนับรับคำเพรียกเรียกครูกลอน
ได้แต่สอนฟิสิกส์นักศึกษา
ฉันทลักษณ์สมัครเล่นเป็นเวลา
ไว้คบหาเพื่อนเล่นเป็นรางวัล
ให้ชีวิตจิตแผ้วแล้วผ่องใส
เปิดหัวใจไปทางอย่างที่ฝัน
จินตนาการไร้ลิมิตนิจนิรันดร์
ไม่แบ่งชั้นแก่อ่อนกลอนเป็นกลาง

[จิตแผ้ว]

 แม้นมิใช่ครูสอนภาษาไทย
เลือดของไทยพล่านในกายใจสิ้น
ชาติเจ้าบทเจ้ากลอนเคยได้ยิน
ทั่วธรนินทร์ถิ่นนี้มีตำนาน

[ศนิ]

 มารู้เรียนเขียนอ่านงานแถลง
เพียรพลิกแพลงแปลงกลอนสุนทรแสง
แสงสุนทรกลอนแปลงแพลงพลิกเพียร
แถลงสารอ่านเขียนเรียนรู้มา

[หมูน้อยในกะลา]

 สนุกนึกก์
ตอนแรก

...จัดทัพ...


..............  ..............   .......บัดนั้น
คณาลักษณ์  นักกลอน  ไม่นอนเฉย
ประกาศกร้าว  ชาวกวี  มีรึเคย
จะอยู่เฉย  นอนนิ่ง  ประวิงกาล


... บังเกิดคึก  หึกเหิม  เป็นเริ่มต้น
แต่ละคน  ตอบกลับ  รับคำขาน
แต่งองค์  ทรงผ้า  มิช้านาน
โผทยาน  ตั้งท่า  มาทันที ฯ

[หมูน้อยในกะลา]

 สนุกนึกก์
ตอนสอง

ทัพหน้า(แผลงฤทธิ์)


... ท่านMathGuy  ร่ายมนต์ยาว  ใส่เกล้าเกศ
จำแลงเพศ  เป็นองอาจ  ราชสีห์
เผ่นผงาด  ผาดโผน  กระโจนที
จากคีรี  สุเมรุฟ้า  สุรากานต์

… ท่านจิตแผ้ว  แกล้วกล้า  พญาแกร่ง
ร่ายจำแลง  แปลงบท  คชสาร
มีสามเศียร  หกงา  มิช้านาน
เหาะทะยาน  ผ่านไกรลาส  มิขลาดกลัว

… นวลพิศ  Little Sun  ขยันยิ่ง
แม้นเป็นหญิง  อย่าหมายหยาม  ทำข้ามหัว
วายุภักษ์  เทพปักษา  ไม่มีกลัว
จำแลงตัว  ร่อนถลา  มาแต่ไกล

…  ท่านชื่นใจ  ไวว่อง  คะนองเดช
จำแลงเพศ  เป็นพญา  ชลาศัย
จอมนาคี  มีพิษ  ฤทธิไกร
แหวกน้ำไป  สมทบ  บรรจบกัน

…  ท่านเฟื่องแก้ว  แพรวพราว  สาวแสนสวย
ขอแปลงกาย  หมายจะช่วย  ด้วยมิตรฉัน
กินรี  มีปีกหาง  แผ่กางพลัน
อโนดาต  ผาดผัน  พลันบินมา

…  เหล่านักกลอน  นักกวี  ยี่สิบโกฏ
ต่างลิงโลด  เร่งอาลักษณ์  กันนักหนา
แปลงกาย  ดั่งคำ  จำนรรจา
เร่งรีบมา  เพื่อผองมิตร  ช่วยคิดกัน ฯ


.

[หมูน้อยในกะลา]

 สนุกนึกก์
ตอนจบ

ทัพหลัง(คลังเสบียง)


…  ฝ่ายหมูน้อย  กลอยใจ  รีบไวว่อง
เห็นพวกพ้อง  มาช่วย  ด้วยตัวฉัน
จึงเร่งแปลง  เปลี่ยนผ้า  พัลวัน
โธ่! ตัวฉัน  ตือโป้ยก่าย หน่ายอุรา

หิ้วปิ่นโต  อีกมือ  ถือกระติก
เดินดุ๊กดิ๊ก  อุ้ยอ้าย  อายนักหนา
สะพายย่าม  หยิบขนม  นมเนยมา
ขออาสา  เฝ้าแนวหลัง  ระวังการ ฯ

……………………………………….


.

[ศรีปิงเวียง]

 สวัสดีครับคุณหมูน้อย และทุก ๆ ท่านครับ
สนุกนิ์นึก (ภาคพิสดาร)
สวัสดี คุณหมูน้อย ที่เคารพ
ที่ได้พบ ในวัน จันทร์นั้นหนา
เห็นถือของ ก็เกรงว่า หมดแรงนา
จะขอมา ช่วยถือ คงจะดี
.....
ตอนนี้ข้อยนั้นหมดมุก กะลุกกะหลุกกลุกกลุกขักขัก แต่งกลอนไม่ได้ยังงงมากนัก แต่งร่ายยิ่งชะงักดังที่เห็นนา

[นิรันดร์]

 ได้ปิ่นโตโขของหมูสู้สุดฤทธิ์
เบือนบิดกายามหาศาล
จากนิรันดร์พลันเปลี่ยนเป็นเวตาล
น่ารำคาญเย็นเยือกเมือกทั้งตัว
แล้วเคลื่อนพลล้นเลื่อนมาทางอากาศ
นุ่งระบาดแทนภูษาช่างน่าหวัว
แฝงกายตามหลังคาคล้ายน่ากลัว
จะดีชั่วคราประชันไม่พรั่นใคร ฯ

[จิตแผ้ว]

 ฝ่ายจิตแผ้วแกล้วกล้าพญาช้าง
ตามคำอ้างวราห์น้อยคอยสนอง
ทะยานจากไกรลาสดังใจปอง
สู่หอห้องเรือนไทยในทันที

มีบางครั้งตกมันขยันเกิน
เที่ยวดุ่มเดินเลาะเลียบไปไม่ใช่ที่
อาจฟาดงวงงาบ้างสร้างราคี
เคราะห์ยังดีพอมีคนล้นเมตตา

ให้กล้วยอ้อยคอยปลอบมอบความรัก
ใจจึงภักดิืสมัครอยู่คู่เคหา
ขอหลังสวนดอกไม้ไกลชายคา
ที่พำนักกายาของนาเคนทร์

[ชื่นใจ]

 ... ...มาจะกล่าวบทไป
ถึงนาคีชื่นใจใต้สมุทร
ได้ยินเสียงกึกก้องประลองยุทธ
รีบโผผุดโผล่พ้นชลธาร

จากบาดาลทะยานมารวมพล
หมายประจญกลอนศึกอย่างฮึกหาญ
แต่จำศีลใต้ชลามาช้านาน
จึงไขคำรบราญไม่ชาญชัย

สนิมเกาะถ้อยคำดูดำด่าง
จะเงื้อง้างอ้างต่อก็ไม่ไหว
ขอซุ่มซ้อมกลอนศึกฝึกหัดไป
แล้วชื่นใจจะยืนทัพกับทุกคน

... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...

ป.ล. คุณหมูน้อยฯ เลือกได้ถูกตัวดีจัง
นาคนี่คงตัวยาวๆ ...อิฉันก็สันหลังยาว อิอิ
จะไปเคาะสนิมก่อนนะคะ
กำจัดสนิมหมดเมื่อไหร่จะมาร่วมทัพ
อย่าเพิ่งแตกทัพกันไปซะก่อนนา

[หมูน้อยในกะลา]

 แม่หมู “เจ้าหมู….แกนี่เหลือเกินจริงเชียว  รบเร้าเหล่านักกลอนให้จัดทัพมาช่วยในกระทู้ตัวเองแท้ๆ แทนที่แกจะอยู่ฝ่ายประจันบาน กลับยัดเยียดให้คนอื่นเขาไปเป็นทัพหน้า .. ส่วนตัวแกนี่ แหม๋….อยู่กับกองเสบียง สบายพุง……….เอาเปรียบ บ บ บ บ บ บ บ บ…..”

หมูน้อยฯ “ แหม๋ …..   แม่ก็
หมูมันไม่มีฤทธิ์ มีเดช จำแลงแปลงร่างได้เหมือนท่านอื่นเค้านี่ ..ราชสีห์งี้ , ช้างสามเศียรงี้ , กินรีงี้ , หมูฯได้สวมชุดเปลี่ยนผ้ามาศึกกะเค้าก็ดีถมแล้ว…. เค้าเหาะ เขาทะยาย กระโจน เขาว่ายแหวก แทรกน้ำ ดำกันมา
หมูน้อยฯ เดิน!! !
เหาะก็ไม่ได้ ว่ายน้ำก็ไม่เป็น วิ่งก็เหนื่อย เพราะฉะนั้น…. อยู่แนวหลัง กับคลังเสบียงนี่แหละ ดีแล้ว..”

ว่าแล้วก็..( งั่มๆๆ อ่ำ  แจ๊บๆๆๆ ) กินต่อ