ใช่แล้วค่ะ...ยกย่องและนับถือคนที่การกระทำถูกแล้ว
แต่ที่บอกว่าเชื้อสายก็ยกย่อง มิใช่การยกย่องแบบยกย่อง (เออ....อย่างไรเนี้ย อธิบายไม่ถูก)
แต่เป็นความรู้สึกที่ว่าการที่ใครสักคนมีเชื้อสายสืบทอดมาจากเจ้านาย เป็นความรู้สึกที่อ้างอิงไปถึงอดีตอันยิ่งใหญ่ของเขา และยกย่องในจุดนั้น ไม่ใช่ว่ายกย่องในปัจจุบันของเขา
(ว้า...สับสน...บอกอย่างไรดี)
เอาเป็นว่าเรารู้สึกไปสนใจเขาในปัจุจบัน โดยที่เราสนใจสายเลือดเจ้านายของเขา เข้าทำนองเกรงใจ ภูมิใจ ดีใจ ที่เห็นสายเลือดเจ้านายที่สืบทอดมาจนปัจจุบัน
เอ้า....พอเห็นเข้าสืบสายเลือดมาจากเจ้านายในอดีต...ก็เหมือนเห็นความป็นเจ้าเป็นนาย น่าสรรเสริญว่างั้นเถอะ....
เฮ้อ...ออกงงตนเอง...ใครจะเข้าใจหนูไหมนี่
เฮอะๆๆๆ อย่างไรก็ตาม เข้าเรื่องเถอะค่ะ...ดูเหมือนการีนจะพาออกนอกเรื่องไปเสียเอง ขอโทษคะ คนไม่มีความรู้เท่าไหร่อย่างการีน ออกความเห็นมันเลยแปลกๆแบบนี้ล่ะค่ะ