เมื่อริจะเป็นนักกลอนอย่านอนเปล่า

[จิตแผ้ว]

 กลับคืนสู่ชายคาอีกคราหนึ่ง
เป็นที่ซึ่งพึงใจให้ความหวัง
ได้เห็นหน้าคราใดดีใจจัง
เด็กน้อยยังเริงร่าคราเปฺดเทอม

[Little Sun]

 ดีจังเปิดเทอมแล้วเด็กจะได้ไปโรงเรียน
คุณจิตแผ้วสอนเด็กระดับชั้นอะไรคะ

[จิตแผ้ว]

 สอนระดับมัธยมศึกษา
ตั้งยี่สิบปีกว่าครานึกถึง
บางครั้งท้อแท้ใจในรำพึง
แต่ไม่ถึงถอดใจในความจริง

[Little Sun]

 ดีจังลิตเติ้ลก็อยากเป็นครูค่ะ เคยไปสอนเด็กป.6โรงดรียนนานาชาติอยู่อาทืตย์หนึ่ง ถอยออกมาเสียก่อนเพราะยังไม่พร้อม
คิดถึงเด็กๆมากๆค่ะ น่ารักกันทั้งน้าน ลิตเติ้ลอยากไปสอนเด็กบ้านนอกมากกว่าค่ะ

[จิตแผ้ว]

พระพุทธองค์ ถือว่า้ป็นบรมครู ดวงจิตทุกดวง ที่รักการเป็นครู จึงถือว่าได้น้อมนำวิถีพุทธเข้าสู่ครรลองของชีวิต ชีวิตที่สมถะ เรียบง่ายไม่ร่ำรวยวัตถุ แต่อิ่มเอมกับคุณูปการที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบที่ตั้งใจอบรมสั่งสอนเด็กให้เป็นคนดี งานหนัก เห็ดเหนื่อยแต่สุขใจครับ

[จิตแผ้ว]

 ทรนงหลงตัวไม่กลัวบาป
เที่ยวหยามหยาบคนดีมีเหตุผล
เหลิงอำนาจขาดสติจนลืมตน
ในกมลไร้ศีลธรรมนำครอบครอง
วิถีพุทธแต่ไม่หยุดกามราคะ
ไม่ยอมละเลิกอบายใจมัวหมอง
เที่ยวคิดคดไร้สำนึกไม่ตรึกตรอง
ไม่ทำตามครรลองทำนองธรรม
มือใครยาวสาวได้ก็สาวเอา
ความโง่เขลาเบาปัญญาพาถลำ
หลงเกียรติยศลืมหมดกฏแห่งกรรม
พุทธรรมไม่น้อมนำชำระใจ
เมอื่สิ้นลมหายใจไปจากโลก
วิญญาณโศกจิตหมองไม่ผ่องใส
แทนจุติแดนสวรรค์อันอำไพ
กรรมนำไปในนรกอเวจี

[Little Sun]

 แต่งกลอนได้คล่องจริงๆนะคะคุณจิตแผ้ว
ลิตเติ้ลกำลังจะหัดแต่งโคลงสี่สุภาพค่ะ
ยังเริ่มไม่ได้สักบทเลย ไม่รู้จะเริ่มยังไง

[หมูน้อยในกะลา]

 ใดใดในโลกล้วน....................................อนิจจัง
คนไม่ดูหนังสือยัง...................................สอบได้
คนดูหัวแทบพัง......................................สอบไม่ . ได้นา
คิดได้อย่างนี้ไซร้.....................................อย่าได้ .  ดูมัน

[หมูน้อยในกะลา]

 ...๐๐๐xy……….๐ ๐ (๐๐)
๐x๐๐๐…………xy
๐๐x๐๐…………๐x (๐๐)
๐x๐๐y………….xy ๐๐




x คือคำที่เป็นมีวรรณยุกต์ รูปไม้เอก ( อาจใช้คำตายแทนที่ได้)
y คือคำที่เป็นมีวรรณยุกต์ รูปไม้โท
สีแดง  ต้องคล้องจองกับ  สีแดง
สีน้ำเงิน ต้องคล้องจองกับ สีน้ำเงิน


ตัวอย่างที่ดีที่สุดของโคล4สุภาพ ก็คือ โคลงบทที่ว่า

เสียงลือเสียงเล่าอ้าง.........อันใด
(ไปหาดูต่อเองนะจ๊ะ)
โคลง4สุภาพหมูไม่ถนัด หมูถนัดเฉพาะโคลง4หยาบคาย จ๊าา

[ชื่นใจ]

 เสียงลือเสียงเล่าอ้าง...อันใด พี่เอย
เสียงย่อมยอยกใคร....ทั่วหล้า
สองเขือพี่หลับใหล.....ลืมตื่น ฤาพี่
สองพี่คิดเองอ้า..........อย่าได้ ถามเผือ

คุณดวงอาทิตย์น้อย ลองเทียบดูดีๆ นะคะ
เหมือนเปี๊ยบตาม โอ เอ๊กซ์ วาย ของคุณหมูฯ เลย
บทนี้ใช้เป็นแม่แบบได้ดีเชียว

ป.ล. (oo) ที่เห็นคุณหมูฯ เขียนไว้ในผังนั่น
(เทียบได้กับตำแหน่งของคำว่า "พี่เอย" และ "ฤาพี่")
เป็นตำแหน่งที่จะใส่คำลงไปก็ได้ หรือไม่ใส่ก็ได้ เพราะไม่ได้บังคับตายตัว
ดังนั้นถ้าเห็นโคลงสี่สุภาพบทไหน ไม่มีคำตรงตำแหน่งนี้
ก็ไม่ได้หมายความว่า คนแต่งเขาแต่งเขาลืมนะคะ

[นิรันดร์]

 เท็จจริงประการใด ผมได้ยินมาเนินนานแล้ว
คือเขาเล่าว่า(ไม่รู้ว่าใครเล่า) ท่านบรมครูสุนทรภู่ ถูกสบประมาทว่า
ไม่ได้เป็นกวี เพราะแต่งได้แต่กลอนตลาด ใคร ๆ ก็แต่งได้
ท่านจึงแต่งกลโคลงขึ้นมาว่า

......เฉน็งไอจึ่งเว้า .... วู่กา
รูกับกาวเมิงแต่ยา .... มู่ไร้
ปิดเซ็นจะมู่ซา ...... เคราฒู่ นี้เฮย
เชะแต่จะตอบให้ .... ช่วยมี้บมังรณอ

ก็ไม่ขอบืนยันว่าโคลงที่เขียนข้างบนจะถูกต้องสักเท่าไรนะครับ
รบกวนท่านที่ทราบชัดเจนช่วยแก้ไขให้ด้วยครับ

แล้วท่านก็ได้แต่ง"นิราศสุพรรณ"ขึ้นมา เป็นโคลงนิราศทั้งเรื่อง

[จิตแผ้ว]

 ขออนุญาตแก้ไขความเห็นที่ 69 จากยอยกใคร เป็นยอยศใคร เพื่อความถูกต้องครับ ยอยศพระลอครับ

[นิรันดร์]

 โคลงครูอีกบทหนึ่ง ถ้าจำไม่ผิด น่าจะมาจากนิราศนรินทร์

........ จากมามาลิ่วล้ำ ........ ลำบาง
บางยี่เรือราพลาง ............. พี่พร้อง
เรือแผงช่วยพานาง .......... เมียงม่าน มานา
บางบ่รับคำคล้อง ............. คล่าวน้ำตาคลอ

[Little Sun]

 โหแต่งกันได้เหมือนแต่งง่ายๆเลยนะคะ
ลิตเติ้ลแต่งอยู่นานมากหว่าจะได้มา1บท
ศีลคือกอบที่ต้อง..............  ปฏิบัติตามนา  
ถือเคร่งไม่เสียสัตย์................เยี่ยมแท้
เริ่มต้นอาจเคืองขัด...........ใจหน่อย
พอเชียวชาญดีขึ้น........... ไม่ท้อใจเลย

[หมูน้อยในกะลา]

 .........เสียงถามเสียงหนุ่มซื้อ.............ลำใย . แม่เอย
เสียงบ่นบอกแพงไป...........................แม่ค้า
สองโลยี่สิบไหม...................................ลดหน่อย . เถิดแม่
สองท่อนฟืนเฉียดหน้า.......................แม่ค้า . ปาหัว ฯ