เรือนไทย
ยินดีต้อนรับ ท่านผู้มาเยือน
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน
ส่งอีเมล์ยืนยันการใช้งาน?
ข่าว: การแนบไฟล์ กรุณาใช้ชื่อไฟล์ภาษาอังกฤษเท่านั้นครับ
หน้า: 1 ... 18 19 [20] 21 22 ... 28
  พิมพ์  
อ่าน: 81806 เมื่อริจะเป็นนักกลอนอย่านอนเปล่า
OBORO
ชมพูพาน
***
ตอบ: 158

มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เมเจอร์ฟิสิกส์


ความคิดเห็นที่ 285  เมื่อ 11 ก.ย. 06, 16:54

 เอ๋ ความรู้สึกลอยๆมาคล้ายๆว่าผมจะสะกดผิด รู้สึก "อุธรรจ์" ที่พิมไปมันผิด  จะต้องเป็น "อุธัจ" ใช่หรือไม่
บันทึกการเข้า
กุรุกุลา
พาลี
****
ตอบ: 235


ความคิดเห็นที่ 286  เมื่อ 11 ก.ย. 06, 17:36

 จะฝึกฝนกลกลอนอย่าร้อนใจ
วาดอักษรถอนใส่ให้ระวัง
อีกคำนึงถึงความอย่าวามจิต
เรื่องจะผิดติดตายไปภายหลัง
ที่เคยรักจักคลายกลายเป็นชัง
…………….
บันทึกการเข้า
หมูน้อยในกะลา
พาลี
****
ตอบ: 392

อะแฮ่ม!!


ความคิดเห็นที่ 287  เมื่อ 11 ก.ย. 06, 18:59


.

คุณ OBORO แต่งได้ไวและลื่นไหลดีครับ
เห็นคุณเครซี่ฯกรุณาแนะนำน้องๆเรื่องฉันทลักษณ์ ผมจึงขอเอา ความเห็นเก่าๆ ในกระทู้"เรียนเชิญคุณจิตแผ้วฯ" มาแปะไว้ประกอบการบรรยายด้วยครับ

ปล.ว่ายังไงคุณกุรุฯ? พ่อไกด์หนุ่มของเราก็แต่งผิดเหมือนกันนะนี่

*********
ความเห็นเพิ่มเติมที่ 48


นำแผนผังโครงสร้างมาให้ดูกันครับ เผื่อไว้สำหรับ ผองมิตร อีกหลายๆคน ที่อยากแต่งเข้ามาแต่ไม่รู้จะเริ่มตรงไหนดี
จะได้แต่ง ได้รื่นและสนุกกันยิ่งขึ้นครับ
..เอ๊า ..ล้อมวงกันข้ามาครับ.

แผนผังกลอนแปด
๑) แสดงผังโครงสร้างกลอนแปด ความยาว ๒ บท
๒) กลอน ๑ บท มี ๒ บาท คือ บาทเอกและบาทโท
๓) กลอน ๑ บาท มี ๒ วรรคคือบาทเอกประกอบด้วย วรรค สดับ และวรรค รับ
บาทโทประกอบด้วย วรรค รอง และวรรค ส่ง
๔) กลอน ๑ วรรค มี ๘ คำ จึงเรียกว่ากลอน ๘
๕) เส้นโยงภายในวรรค เรียกว่าสัมผัสใน มีหรือไม่มีก็ได้ ส่วนเส้นโยงคำท้ายวรรค เรียกว่า สัมผัสนอก เป็นกฎบังคับต้องมี
๖) กลอนยาว ๒ บทขึ้นไป ต้องเชื่อมสัมผัส ท้ายวรรค ส่ง ไปยังคำท้ายวรรค รับ ของบท
ถัดไปเสมอ  


โดย: หมูน้อยในกะลา  [IP: 125.24.74.144,,]  
วันที่ 18 เม.ย. 2549 - 11:29:55
ร่วมแบ่งปันความรู้และประสบการณ์ แล้ว 485 ครั้ง - พาหนะคู่กาย: เครื่องบินปีก 2 ชั้นแรงคนถีบ - เพดานบินยอดเขา
บันทึกการเข้า
หมูน้อยในกะลา
พาลี
****
ตอบ: 392

อะแฮ่ม!!


ความคิดเห็นที่ 288  เมื่อ 11 ก.ย. 06, 19:01

 ความเห็นเพิ่มเติมที่ 49

ขออนุญาตหยิบยกกลอนของอาจารย์นิรันดร์มาให้ชมเป็นตัวอย่างสัก2 บทครับ


"อันบางกอก บอกว่า เวลาเก่า
เรียกขานเล่า ว่าเวนิส น่าอิจฉา
จะไปไหน ไปได้ ด้วยเภตรา
ไม่มีรถ มีรา มากวนใจ

อนิจจา มากรุงฯ กันตอนนี้
เวนิสลี้ คลองหนี ไปที่ไหน
พอฝนมา ฟ้ากระหน่ำ ลงคราวใด
คลองค่อยผุด โผล่ให้ มาเห็นกัน"



ใครคิดจะแข่งกลอนกับอาจารย์ ล่ะก็คงเห็นทีต้องปาดเหงื่อเลยล่ะครับ
ตรงนี้จะเห็นว่า นอกจากจะได้ใจความที่กระชับ ได้ความหมายของเนื้อหาที่เจตนาจะสื่อชัดเจนแล้ว ยังมีสัมผัสนอกครบถ้วน เพิ่มความไพเราะด้วยสัมผัสใน ไม่สัมผัสสระ ก็สัมผัสอักษร

สัมผัสในด้วยสระก็เช่น ในบาทเอกวรรคสดับของบทที่1
"อันบางกอก บอกว่า เวลาเก่า" ก็มี
กอก-บอก, ว่า-ลา

สัมผัสในด้วยอักษรหรือพยัญชนะก็เช่น ในบาทโทวรรคส่งบทที่2
"คลองค่อยผุด โผล่ให้ มาเห็นกัน" ก็มี
ผุด-โผล่,ให้-เห็น

เป็นต้น

ส่วนสัมผัสนอกไม่ต้องพูดถึง
บอกได้ว่าครบถ้วน กระบวนยุทธ

อ๋อ อีกส่วนหนึ่งที่จะสร้างความไพเราะขึ้นอีกระดับหนึ่งก็คือ
ตรงตัวสุดท้ายของวรรค รับ ของทุกบท ควรใช้เสียง สูง หรือเสียงจัตวา จะทำให้ไพเราะขึ้นมากเลยครับในตัวอย่างของ อ.ก็เป็น (..ฉา) กับ (ไหน)

โดย: หมูน้อยในกะลา  [IP: 125.24.74.144,,]  
วันที่ 18 เม.ย. 2549 - 12:10:30
ร่วมแบ่งปันความรู้และประสบการณ์ แล้ว 485 ครั้ง - พาหนะคู่กาย: เครื่องบินปีก 2 ชั้นแรงคนถีบ - เพดานบินยอดเขา

ความเห็นเพิ่มเติมที่ 50

ขออนุญาตต่ออีกนิดเถอะครับ

พอดีแลไปเห็นบาทโทของทั้งสองบทอาจารย์
บทแรก

"..จะไปไหน ไปได้ ด้วยเภตรา
ไม่มีรถ มีรา มากวนใจ"

อาจเห็นว่าสัมผัสวรรค3 ที่ต้องสัมผัสกับวรรค4 ทำไมไม่สัมผัสเหมือนผังตัวอย่าง
คือคำว่า "เภตรา" ไม่ได้สัมผัสกับคำว่า "รถ"
ตรงนี้เข้าใจว่าเป็นการอนุโลม ให้ไปสัมผัสกับตัวอักษรที่5ของวรรคถัดไปได้ ได้เสียงไพเราะเช่นกัน
"เภตรา" สัมผัสกับคำว่า " รา" แทน

บทที่2ก็เช่นกัน
"..พอฝนมา ฟ้ากระหน่ำ ลงคราวใด
คลองค่อยผุด โผล่ให้ มาเห็นกัน"

ตรงนี้หากเราจะใช้การสำผัสดังกล่าว ก็ควรจะทำให้เพราะยิ่งขึ้น
ด้วยการใส่สัมผัสใน ในวรรคที่เราเว้นสัมผัสไปนั้นไม่ให้มันดู ทื่อๆเกินไป เช่น ของอ.ก็มี
"มีรถ- มีรา "
และ
"ผุด-โผล่"

ซึ่งเป็นสัมผัสอักษรหรือพยัญชนะ

เป็นต้น

เอาล่ะที่นี้ เรามาเริ่มแต่งและเข้ามาร่วมสนุกกันดีกว่าครับ..  

โดย: หมูน้อยในกะลา  [IP: 125.24.74.144,,]  
วันที่ 18 เม.ย. 2549 - 12:29:28
ร่วมแบ่งปันความรู้และประสบการณ์ แล้ว 485 ครั้ง - พาหนะคู่กาย: เครื่องบินปีก 2 ชั้นแรงคนถีบ - เพดานบินยอดเขา
บันทึกการเข้า
OBORO
ชมพูพาน
***
ตอบ: 158

มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เมเจอร์ฟิสิกส์


ความคิดเห็นที่ 289  เมื่อ 11 ก.ย. 06, 19:30

 ชอบกลอนบทนี้มากครับหวังว่าทุกคนยังจำได้  ผมฟังทีไรแล้วซึ้งในพระคุณของพ่อแม่จริงๆ  ขอยกมาลงไว้ที่นี่ด้วยคงไม่ว่านะครับ

พ่อไม่มีเงินทองจะกองให้
จงตั้งใจพากเพียรเรียนหนังสือ
หาวิชาความรู้เป็นคู่มือ
เพื่อยึดถือเอาไว้เลี้ยงกายา
พ่อกับแม่มีแต่จะแก่เฒ่า
จะเลี้ยงเจ้าเรื่อยไปนั้นอย่าหมาย
ใช้วิชาเลี้ยงตนไปจนตาย
ลูกสบายแม่กับพ่อก็ชื่นใจ.......

*************************
ตอบ+ถาม คุณกุรุกุลา



ต่อไปนี้จักระวังดั่งคำสอน
อันว่ากลอนนี้จากไหนที่ใดหนา
แม้ว่าเคยแม้ว่าคุ้นดูเจนตา
สุดระอานึกไม่ออกช่วยบอกที

*********************


เกิดอารมณ์อยากแต่งขึ้นมาตะแหง่วๆอีกแล้วครับ

*****************
อันตัวเราดีชั่วก็รู้อยู่
คอยแต่ดูรู้แต่ชั่วคนอื่นเขา
พอทำผิดคิดปกปิดเฮ้อ..คนเรา
ดูแล้วเศร้าโทษแต่เขาเราไม่ตรอง

*****************

แม่จ๋าแม่ดูแลลูกจนแก่เฒ่า
แม่รักเจ้าเฝ้าอุ้มชูดูเสมอ
แม่รักษาเลี้ยงดูมิเผลอเรอ
แม่มิเจอลูกอยู่ไหนใจแม่หาย

ห่วงแสนห่วงลูกไปไกลใจแม่สั่น
ห่วงและหวั่นรักลูกมิรู้หาย
ห่วงมากมายกลัวดวงใจไปอันตราย
ห่วงเคราะห์ร้ายมีแก่เจ้าเศร้าอุรา

ลูกไปไกลใช่ว่าแม่ไม่คิดถึง
แม่คำนึงคิดถึงเจ้าเฝ้ารอหา
ลูกอยู่ไกลลำบากไหมบอกแม่มา
แม่จะมาปัดเป่าเจ้าให้เบาภัย

ลูกลำบากแม่เหนื่อยยากกว่าแสนเท่า
ลูกจะเอาแม่ไม่มีรีบหาให้
ลูกกลับใช้ไม่รู้ค่าว่าจากใจ
แม่นั้นไซร้ลำบากแสนแม้นเกินตัว

ถามเจ้าว่าเหนื่อยไหมไปพักก่อน
เคยบอกสอนบอกเตือนเจ้าว่ายั่ว
เจ้าเถียงมาแม่กลับเงียบก็เพราะกลัว
ใจระรัวกลัวลูกโกรธไม่โอดไป

จากวันนั้นจนวันนี้เคยหรือเปล่า
เข้าไปเล่าคุยกับแม่ดูแลไหม
เข้าไปเถิดให้ท่านซึ้งตรึงหัวใจ
เดินเข้าไปยิ้มให้ (ผมรักแม่)/(หนูรักแม่)

แม่จะยิ้มพิมพ์ใจเป็นคำตอบ
แม่น่ะชอบใคร่ชิดใกล้ใจลูกแน่
แม่จะมีความสุขที่ได้แล
แม่แท้ๆรักลูกมากจากใจจริง
บันทึกการเข้า
OBORO
ชมพูพาน
***
ตอบ: 158

มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เมเจอร์ฟิสิกส์


ความคิดเห็นที่ 290  เมื่อ 11 ก.ย. 06, 20:28

 ขออภัยแต่งไวไม่ดีนัก
ดูเร่งรัดไม่ละเมียดละเอียดหนา
อันกลอนแม่ที่แต่งไปเร่งเวลา
กระผมว่าไม่ค่อยดีมีบกพร่อง

ดูกลอนแม่ที่ลงไปไม่ดีนัก
บ้างสัมผัสความหมายไม่เข้าช่อง
แต่ต่อไปจะค่อยนึกตรึกไตร่ตรอง
ขอปราญช์กลอนพี่ๆอย่าตีเลย
*********************
ดาวระยับเดือนจรัสวับวิบแสง
ดุจคนแย่งยศฐามาแต่ไหน
แย่งกันจริงอำนาจชาติบรรลัย
แย่งทำไมไม่นานก็เสื่อมลง

อันอำนาจยศฐาบรรดาศักดิ์
เจิดจรัสเพริศแพร้วดั่งแก้วหงส์  (คำว่าแก้ว-หงส์แยกกันนะครับ)
อยู่บนแท่นทระนงตนไม่ยอมลง
หมดลาภส่งตกอัพอาภัพจริง

*****************

ใบไม้ไหวใจก็ไหวไร้ที่มั่น
ใบมันสั่นใจก็สั่นพลันเร็วรี่
ใบไม้เอนใจก็เอนไปพอดี
คนแบบนี้อย่าพานพบบรรจบกัน

เพราะไม่มีดวงฤทัยที่ตั้งนิ่ง
เพราะมัวหยิ่งตัดสินใจไม่ย่อสั้น
เพราะมัวเอนมัวอ่อนนอนใจนั่น
คนแบบนั้นเหล่ามิตรหลีกลี้ไกล

******************

เกิดเปนคนพาทีให้มีน้ำ
อย่าครั่นคร้ามจงพูดดีศรีสมัย
พูดไม่ดีกลายเป็นชั่วอัปราชัย
พูดดีไว้ศรีมงคลคนร่มเย็น

*********************
จะรักใครโบราณว่าให้ดูแม่
ให้แน่แท้ดูยายที่ภายหลัง
หากมิใช่ดั่งว่าสาวน่าชัง
โบราณขลังเล่ากันมาพาเจริญ

บางอย่างเชื่อกลับดีเป็นศรียิ่ง
ดูเป็นมิ่งขวัญศรัทธาพาสรรเสริญ
หากบางอย่างอย่าพึ่งเชื่อลองทำเมิน
อย่าเชื่อเพลินใช้ดวงจิตพินิจดู

********************
บันทึกการเข้า
OBORO
ชมพูพาน
***
ตอบ: 158

มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เมเจอร์ฟิสิกส์


ความคิดเห็นที่ 291  เมื่อ 11 ก.ย. 06, 20:43

 ใครว่างๆลองไปเขียนกลอนประกอบภาพในกระทู้ เขียนกลอนประกอบภาพนะครับเป้นรูปภาพของในหลวงที่อัญเชิญมาลงในกระทู้กับเด็กตัวเล็กๆที่เข้าไปแสดงความรักและเคารพพ่อหลวงแทบเท้า ซึ่งผมเองยังคิดกลอนประกอบไม่ออก สมองดันไม่สั่งการกระทันหันรึอาจเป็นเพราะแต่งกลอนสรรเสริญไม่ค่อยเก่งก็เป็นได้ ขอเชิญร่วมแต่งกลอนเพราะๆมากล่อมกันครับนะครับ
บันทึกการเข้า
กุรุกุลา
พาลี
****
ตอบ: 235


ความคิดเห็นที่ 292  เมื่อ 11 ก.ย. 06, 21:54

 คุณหมูน้อยกลอยใจในกะลา
ไม่พบพามานานนักชักคิดถึง
ขอบพระคุณรุนช่องน้องคะนึง
ช่วยแนะกลอนสอนซึ้งสะบัดใจ

ตอบคุณโอโบโรโต้เป็นกลอน
ใช่อวดดีตีสอนให้หมั่นไส้
รักจะแต่งแกล้งจะว่ากลอนพาไป
ขออย่าได้ถือสาคนบ้ากลอน
บันทึกการเข้า
OBORO
ชมพูพาน
***
ตอบ: 158

มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เมเจอร์ฟิสิกส์


ความคิดเห็นที่ 293  เมื่อ 12 ก.ย. 06, 18:35

 อันตัวผมนิยมชมชื่นจิต
ชอบพินิจคิดผันผวนป่วนอักษร
พอมือว่างหัวว่างก็แต่งกลอน
อย่าให้พร(ด่า)ว่ามือบอนวอนเอ็นดู

คนบ้ากลอนต้องรีบจรเพราะกลอนบ้า
ไม่ประสาแต่งตามใจให้อดสู
ผมไม่รู้เแต่งไปพอใครดู
พวกครูๆเขาติกลับซะยับเลย

คุณกุรุกุลามาเตือนจิต
ค่อยแต่งคิดพินิจความไม่วางเฉย
ให้เลือกคำตรงความหมายใช้ถูกเอย
ถ้าละเลยส่งผลเสียจะเพลียใจ

*************
อันคำชายฟังได้แต่อย่าหลง
สตรีจงตรองหนักระงับหนา
ฟังคำชายระรื่นจิตระริกมา
พอชายลาจรไปใจระทม

****************
บันทึกการเข้า
นิรันดร์
องคต
*****
ตอบ: 522


ความคิดเห็นที่ 294  เมื่อ 12 ก.ย. 06, 19:59

 อ้างถึง 291 ของคุณ OBORO
ภาพไหนครับ หรือนำลิ้งค์มาวาง
หรือเอาภาพมาแปะที่นี่ก็ได้
เดี๋ยวก็จะมีคนมาร่วมแต่งเองครับ
บันทึกการเข้า
หมูน้อยในกะลา
พาลี
****
ตอบ: 392

อะแฮ่ม!!


ความคิดเห็นที่ 295  เมื่อ 12 ก.ย. 06, 20:50


ภาพนี้กระมังครับ  
บันทึกการเข้า
OBORO
ชมพูพาน
***
ตอบ: 158

มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เมเจอร์ฟิสิกส์


ความคิดเห็นที่ 296  เมื่อ 13 ก.ย. 06, 21:18

 เห็นฝีไม้ลายมือของอ.นิรันดร์แล้วทึ่งๆจริงๆครับทั้งวิชาการและภาษาขอแต่งร่วมด้วยแล้วกันครับ  ประกอบภาพข้างบนครับ
***********************
เด็กตัวน้อยจ้อยร่อยคล้อยลงกราบ
เห็นแล้วซาบซึ้งฤดีศรีสยาม
เกริกเกียรติไกลทั่วฟ้าระบือนาม
ก้องเขตคามภูมิพลล้นหทัย

เดือนดาราว่าสูงนกยูงหมอง
จรัสทองก้องฟ้ามาแต่ไหน
ให้ดูเด่นระบือฟ้ามาแต่ใด
มิอาจไซร้ยืนอยู่คู่พ่อเรา

จรัสแสงแรงฤทธิ์พิศสมัย
ภูวนัยใครร้อนจิตคิดช่วยเขา
จะเดือดร้อนเร่าจิตพ่อผ่อนเบา
พ่อปัดเป่าความสุขไร้ทุกข์เอย

ดุจจะเป็นดั่งฉัตรแก้วกั้นเกศ
ภูวเนศเมตตาจิตมิคิดเฉย
ดั่งควันธูปลอยละลิ่วลมรำเพย
มิเคยเลยที่จะหวั่นครั่นคร้ามภัย

60ปีนี้ดั่งฟ้าไร้หมอก
ไร้ละลอกคลื่นซ้ำธรรมพ่อให้
จะใครเล่าก็เพราะพ่อในหลวงเรา
พ่อบรรเทาทุกข์เจ้าเบากายา

คำพ่อสอนวอนเว้าให้เข้าจิต
ทำเป็นคิดรักพ่อมิพอหนา
ปากรักพ่อแต่รอรีใช่ศรัทธา
เปล่งวาจาแต่ไม่ทำช้ำฤดี

ทุกวันนี้มีแต่คนรักพ่อ
กำมะลอว่าภักดิ์รักมิ่งศรี
หากไม่มีที่รักจริงลวงวจี
สร้างราคีแก่ประเทศวิเศษจริง

**********************
ที่วาดกลอนเว้าวอนให้รักพ่อ
ที่เขียนต่อว่าใครก็ใช่ที่
ที่เรียนมาอ่านหนังสือคงรู้ดี
ว่าพ่อนี้รักเราปัดเป่าภัย

หากที่อดมิได้เพราะป่วนจิต
ดูพินิจคิดเกลียดคิดผลักไส
อยากให้ชาติดำรงอยู่คู่คนไทย
อยากให้ภัยหายพลันนิรันดร

**********************
จันทร์เจ้าขา............



จันทร์ดาราเจ้าขาช่วยปลอบหน่อย
ใจน้อยๆกลอยจิตคิดสับสัน
อยากขอพรจากฟ้ามิใช่ซน
อยากเป็นทำดีมีศรัทธา

อยากให้โลกสดใสด้วยใบไม้
อยากให้ใจคนหนักแน่นแท่นภูผา
อยากให้รักละลิ่วไปทั่วนภา
อยากให้ฟ้าไร้หม่นคนปรองดอง

อยาก  ให้ชนคนเราเข้าใจเถิด
เพราะ  ได้เกิดร่วมฟ้าอย่าผยอง
รัก      กันเถิดเกิดร่วมโลกโปรดมาลอง
ทุกคน  มองด้วยรักฟูมฟักมัน

*****************************
ยาวไปหน่อยเพราะคันมือมาก เอ๋...เก็บกดหว่า  อิอิ
บันทึกการเข้า
OBORO
ชมพูพาน
***
ตอบ: 158

มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เมเจอร์ฟิสิกส์


ความคิดเห็นที่ 297  เมื่อ 13 ก.ย. 06, 21:22

 ขอแก้นิดนึงครับ

จรัสแสงแรงฤทธิ์พิศสมัย
ภูวนัยใครร้อนจิตคิดช่วยเขา
จะเดือดร้อนเร่าจิตพ่อผ่อนเบา
พ่อปัดเป่าให้สุขไร้ทุกข์เอย


แก้คำว่า  ความสุข=ให้สุข

เพราะมันดูผิดความหมาย
บันทึกการเข้า
OBORO
ชมพูพาน
***
ตอบ: 158

มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เมเจอร์ฟิสิกส์


ความคิดเห็นที่ 298  เมื่อ 13 ก.ย. 06, 21:28

 ขออภัยแก้อีกที่นึง  
แก้เป็น

จันทร์ดาราเจ้าขาช่วยปลอบหน่อย
ใจน้อยๆกลอยจิตคิดสับสัน
อยากขอพรจากฟ้าหาใช่ซน
อยากเป็นคนทำดีมีศรัทธา
บันทึกการเข้า
นิรันดร์
องคต
*****
ตอบ: 522


ความคิดเห็นที่ 299  เมื่อ 13 ก.ย. 06, 22:21

 ผมว่า ที่ผมเรียนหนังสือรู้เรื่องได้ดี โดยเฉพาะฟิสิกส์
เพราะภาษาไทยผมดี ฟังครูพูดรู้เรื่อง
คำนิยามของปริมาณต่าง ๆ ถ้าเราไม่เข้าใจภาษาไทยที่ใช้นิยาม
ความหมายของธรรมชาติ(ฟิสิกส์แปลว่าธรรมชาติ)แล้ว บทเรียนก็ไม่ยากครับ

ในความเห็นของผม
ภาษาเป็นศาสตร์แรกที่คน นักเรียน ต้องเรียนให้รู้เรื่อง
เอาเป็นว่า ถ้าผมกำหนดหลักสูตรได้ ผมจะต้องให้ทุกคน
มีภาษาไทยเป็นวิชาบังคับ
ไม่ผ่าน ไม่ให้เรียนวิชาอื่น
โดยเฉพาะวิชาอ่านเอาเรื่อง(อ่านให้รู้เรื่อง ไม่ใช่อ่านแล้วไปยกพวกตีกันนะ   )
ไม่รู้ว่า เดี๋ยวนี้มีให้เด็กเรียนหรือเปล่า
อีกวิชาก็คือการฟัง ฟังจับใจความ ฟังเขียนตามคำบอก มรรยาทในการฟัง

ฟังเป็น อ่านเป็น เรียนหนังสือโลดแน่ทุกวิชา(ในความเห็นของผม)
บันทึกการเข้า
หน้า: 1 ... 18 19 [20] 21 22 ... 28
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006, Simple Machines
Simple Audio Video Embedder

XHTML | CSS | Aero79 design by Bloc หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.102 วินาที กับ 19 คำสั่ง