เมื่อริจะเป็นนักกลอนอย่านอนเปล่า

[elvisbhu]

 ผมเป็นหนุ่มช่างศิลป์กินไก่วัด
จิตปฏิพัทธ์(สาว)นาฎศิลป์กันเป็นแถว
แต่พวก(หนุ่ม)มันกันท่าจีบต้องแจว
จึงไม่แคล้วลงเอยคนกันเอง

เขียนไปเซ็งไป

[หมูน้อยในกะลา]

 

       แม้นว่าจะเข้ามาไต่ถามหรือตอบกระทู้ไม่มากเท่าใด  แต่ก็นับได้ว่าผมเข้ามาพักในเรือนไทยเป็นระยะเวลานาน
พอที่จะรู้จักแทบทุกท่านที่เป็นสมาชิกเรือนนี้ทั้งใหม่และเก่า   เท่าที่จำได้ว่านับแต่เข้ามาอยู่เคยเห็นเจ้าของบ้านยก
ตัวอย่าง โคลงกลอนของราชกวีและกวี ต่างๆ มาโพส เสนอประกอบความเห็นก็มากหลายอยู่  แต่ก็ไม่เคยสักทีที่จะเห็น
ท่านแต่งเข้ามาร่วมสนุกด้วยกับกระทู้ใดกระทู้หนึ่ง
จึงคิดเอาเองว่าท่านคงจะถนัดสารพัดในด้านอื่นเสียมากกว่า   จึงไม่กล้าลองชวนสักที

ที่ไหนได้ วันก่อนท่านเกิดนึกครึ้มใจถอดดาบจากฝัก มาโชว์ความ คมขาววาววับ เสียแล้ว

โคลงที่อาจารย์เทาชมพูแต่งเข้ามาร่วมใน คหพต.ข้างบนนั้นเป็นโคลงสี่สุภาพ ใช้กลบท ชื่อ วิติมาลินี
ถือเป็นเกียรติของผมครับอาจารย์ ที่ได้รับโคลงบทนี้จากอาจารย์  ขอบพระคุณครับ

[เทาชมพู]

 พวกที่เอกหรือโทภาษาไทยมักถูกอาจารย์จับแต่งโคลงกลอนกันพอได้ค่ะ    แต่ของดิฉันหนักไปทางกลอนประตูหน้าต่างเสียมากกว่า ก็เลยไม่ค่อยโชว์ใคร
เคยแอบๆไว้ท้ายกระทู้ที่หัวข้อไม่เกี่ยวกับกลอนมาบ้าง  โต้เพลงยาวกับคุณ UP แกครั้งหนึ่ง

เคยเปิดอัลบั้มเก่าที่เก็บกลอนสมัยเรียนไว้เหมือนกัน  ประเภท"มองเห็นจามจุรีร่วงสู่ดวงใจ"  หรือ " ร่างสูงเด่นเป็นสง่าหน้าคมเข้ม"  อะไรทำนองนี้
ว่าจะเอามาลงให้อ่านกัน แต่ทำใจไม่ไหวค่ะ   หัวเราะตัวเองจนตกเก้าอี้เสียก่อนหลายทีแล้ว  ยังเคล็ดยอกอยู่เลยว่าแต่งเข้าไปได้ยังไง

[หมูน้อยในกะลา]

 

    
                      โคลงสี่สุภาพ
                           กลบท   พยัคฆฉันทลรรโลง + สีหติกำกาม + โตเล่นหาง(แบบที่๑)  

            น้ำค้าง พรางพร่างหญ้า                ยามสาง
       น้ำคำ พร่ำมิ จาง      จืดนั้น
       น้ำฝน หล่นโปรยบาง      บนภพ
       น้ำทิพย์  สิบสรวงชั้น      ใช่แม้น  น้ำใจ ฯ

[หมูน้อยในกะลา]

 

   กลบท  
     พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน  พ.ศ.๒๕๒๕  ให้ความหมาย ไว้ดังนี้
     
        กลบท (กน-ละ-บด)  น.คำประพันธ์ที่บัญญัติให้ใช้คำหรือสัมผัสเป็นชั้นเชิงยิ่งกว่าธรรมดา เช่น
   อมรแมนแม่นแม้นเจ้างามโฉม(กลบทตรีประดับ)

             กลบท  คือบทกวีนิพนธ์ที่กวีได้บัญญัติลักษณะบังคับเพิ่มเตอมลงไปเป็นพิเศษกว่าลักษณะ
 บังคับเดิมที่มีอยู่ หรือเป็นการยักย้ายวิธีร้อยกรองโดยมีการจัดเรียนรูปคำพลิกแพลงเป็นกระบวน
 ต่าง ๆ ให้ผิดแผกแตกต่างไปจากบทร้อยกรองปรกติ เป็นการเล่นถ้อยคำสัมผัส และอักษรให้เกิดรส
ไพเราะเป็นพิเศษแล้วตั้งชื่อขึ้นมาใหม่ตามวิธีนิยมของผู้ที่คิดค้นแบบนั้น ๆ ขึ้น   จึงเกิดมีชื่อมากมาย
หลายชนิดไม่รู้จบ บางอย่างก็มีลักษณะคล้ายกับคำทายที่ตั้งเป็นปริศนาไว้ให้ผู้อ่านต้องใช้ความคิด
พินิจพิจารณาจึงจะอ่านได้ถูกต้อง

 แต่ถึงแม้จะยักเยื้องไปอย่างไรก็ตาม วิธีการประพันธ์ก็ยังคงเป็น  โคลง  ร่าย  กลอน   กาพย์   ฉันท์ 
ในคำประพันธ์ร้อยกรองแต่โบราณของไทยเรานั้น   เรามีกลบททั้งที่เป็นกลอนกล  ร่ายกล  โคลงกล 
กาพย์กล  และฉันท์กล แต่ในที่นี้จะกล่าวถึง โคลงกล


        โคลงกล ก็คือโคลงสุภาพนั่นเอง แต่มีการแต่งเพิ่มลักษณะบังคับให้วิจิตรพิสดารมากยิ่งขึ้น
 เช่นบังคับให้มีสัมผัสสระ สัมผัสอักษร คำเป็น คำตาย คำซ้ำ และรูปวรรณยุกต์ เป็นต้น ว่าจะต้องมี
อยู่ในตำแหน่งคำใดของโคลง     แล้วตั้งชื่อเรียกการกำหนดข้อบังคับนั้นว่าเป็นกลบทชื่ออะไรต่างๆ 
 ออกไป 

กลบทที่อาจารย์เทาชมพูใช้นั้นชื่อ    วิติมาลินี

                                                                                  โคลง: วิติมาลินี 
                                                              บังคับกระทู้ ๑ คำ ต้นบาท โดยให้เป็นคำคล้องจอง

                                   X  O O O O                O O

                พี่   กำพร้าหน้าต่ำ                  ออมอด
             น้อง เป็นดีมียศ                      ก่อเกื้อ       
                                                                                     ซ้อง  ฦๅชาปรากฏ                 โฉมแม่ เดียวแม่
             แซม ซุมซนต้นเนื้อ                บ่ให้ เห็นองค์

                       (จินดามณี)

จากเว็บไซด์ http://www.geocities.com/bot_kawee/kolbot.htm  

[หมูน้อยในกะลา]

 

       โคลง: ชลาสังวาลย์ 
    บังคับกระทู้ ๑ คำ ต้นบาท ทุกบาท 
 X   O O O O                 O O
 หมู  หลง เลยล่วงล้ำ                        หลุดคอก
 น้อย จิต หากคิดบอก                      แบ่งชั้น
 ใน กาย แผกภายนอก                     เพียงร่าง  หมูนา
  กะลา ครอบตัวนั้น                         ห่อนกั้น  ไมตรี ฯ   

กลบนชนิดนี้บังคับตรงต้นกระทู้เช่นกัน แต่อาจไม่ต้องให้เป็นคำคล้องจองเหมือน โคลง: วิติมาลินี ก็ได้
(ขออนุญาต ยกตัวอย่างโคลงของที่ตัวเองแต่งนี่แหละนะครับ ง่ายดี ไม่ต้องระแวงลิขสิทธิ์)

[หมูน้อยในกะลา]

 

       โคลง: สกัดแคร่ 
ซ้ำคำแรก กับ คำ ท้าย ทุกวรรค
X  O O O O                O X
ฉลาด  จริงจึงมิอ้าง                   อวด ฉลาด 
รู้  มัก มิ บังอาจ                         อวด รู้ 
โง่  กลับบอกเป็นปราชญ์            ปิด โง่ 
คำ  โอ่ ฤ จะ สู้                            สงบถ้อย เสงี่ยม คำ ฯ 

   
เห็นไหมพอนำกลบทมาแทรกใส่ไว้ในโคลง ก็ทำให้ดูมีศิลปะในการใช้ถ้อยคำมากขึ้น

[หมูน้อยในกะลา]

 ขออภัยครับ โคลงกลบทสกัดแคร่ ในความเห็นที่ผ่านมา มีชื่อว่า

สกัดแคร่ : ทวาตรึงประดับ

ขอโทษด้วยครับ ผมเติมไปไม่ครบ

[หมูน้อยในกะลา]

 

       โคลง: สกัดแคร่ ทวารประดับ  
บังคับซ้ำคำถอยหลัง ๒ คำต้นบาท   กับ ๒คำท้ายบาท ของทุกวรรค
X X  O O O                 X X
 ชัยชาญ  หาญศึกกล้า     ชาญชัย 
 ป้องปก  แผ่นดินไทย    ปกป้อง 
 หวั่นฤ  เลือดรินไหล     ฤหวั่น 
 สยามถิ่น  ประกาศก้อง   แซ่ซ้อง  ถิ่นสยาม ฯ 

   
กลบทนี้คล้ายกับกลบท สกัดแคร่ ทวาตรึงประดับ แต่บังคับมากกว่า

[หมูน้อยในกะลา]

 

       โคลง: โตเล่นหาง   

บังคับให้ซ้ำเสียงพยัญชนะในคำที่ ๕-๖ ทุกบาท
O O O OX                 X  O
เทพสรรค์ สรวงแห่ง พื้น             พิ ภพ 
แดนแห่ง ดินบรรจบ             จูบ ฟ้า 
ปางอุ๋ง อาบสงบ             งาม ผ่อง 
หมอกลูบ ละโลม หล้า             เร่ง เร้า วิญญาณ์ ฯ 

กลบทนี้ ผมว่าค่อยแต่งง่ายขึ้นหน่อย

[เทาชมพู]

 เชิญคุณหมูน้อยเข้าไปอ่านกลโคลงในกระทู้นี้ค่ะ
คุณอาชาผยองหาเจอจนสำเร็จ   ขอขอบคุณไว้อีกครั้ง
กลโคลงเป็นเรื่องอ่านสนุกมาก

 http://www.vcharkarn.com/include/vcafe/showkratoo.php?Cid=19&Pid=4997  

[จิตแผ้ว]

 หยาดสายฝนหล่นมาพรมหล้าโลก
เพื่อคลายโศกวิโยคครวญกำสรวลไห้
ความปรานีจากแดนฟ้าสุรารัย
หลอมดวงใจไทยน้อมรักภักดีบดินทร์

[ชายองค์]

 ขอร่วมแต่งนะครับ

๐ เรืองเรืองพิลาสล้ำ......................เมืองดิน
เพี้ยงเทพลงหล่อริน.......................เสกปั้น
หอมกลิ่นกรุ่นจับจินต์...................ธรรมวิเศษ
วิเทศเทิดเทียบชั้น..........................เฉกห้อง ทิพย์อมร ฯ

๐ เรืองเรืองสุริยไล้.........................เจ้าพระยา
ระยับวาบวับวามตา.......................ตื่นเต้น
รองรองส่องสุวรรณา....................ลอยเลื่อน
ปวงราษฎร์บ่หว่างเว้น...................สักห้วง ฝั่งชล ฯ

๐ เรืองเรืองวิโรจน์ล้วน.................หลากสวรรค์
วิเศษวิศิษฏ์แต่เพรงบรรพ์..............สืบสร้าง
พิภพพิพัฒน์พิโดรคันธ์..................คามเขต
ประเทศทั่วลือเล่าอ้าง....................สุขล้น เมืองสยาม ฯ

[อ้อ]

 ชอบบทกลอนกาพย์โคลงเป็นที่สุด
ไม่สะดุดพริ้วสวยระรื่นไหล
ทั้งนิราศปราดเปรื่องชื่นมื่นใจ
ระเรื่อยไปเลี้ยวลดอย่างงดงาม
    อันตัวฉันแสนภูมิใจเป็นไทยแท้
ให้เผื่อแผ่มีน้ำใจยิ้มสยาม
ชอบท่องเที่ยวทั่วไทยทุกเขตคาม
แล้วติดตามขีดเขียนเรียงบทกลอน

[Little Sun]

 สวัสดี คุณ คุณชายองค์ และคุณอ้อค่ะ

คุณชายองค์แต่งโคลงได้เพราะจริงๆนะคะ