เรือนไทย
ยินดีต้อนรับ ท่านผู้มาเยือน
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน
ส่งอีเมล์ยืนยันการใช้งาน?
ข่าว: การแนบไฟล์ กรุณาใช้ชื่อไฟล์ภาษาอังกฤษเท่านั้นครับ
หน้า: 1 [2]
  พิมพ์  
อ่าน: 15493 growth spurt ทางภาษา... อิอิ
Karine!!
ชมพูพาน
***
ตอบ: 130

กำลังค้นหาทางสว่างของชีวิต


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 15  เมื่อ 28 ก.พ. 06, 16:14

 ความรู้ๆ...
บันทึกการเข้า

การศึกษาก้าวไกล ประเทศไทยรุ่งเรือง (แต่ตอนนี้ตูรุ่งริ่งชอบกล)
เฟื่องแก้ว
พาลี
****
ตอบ: 327

เลขานุการ


ความคิดเห็นที่ 16  เมื่อ 28 ก.พ. 06, 17:01

 น่าสนใจมากเลย คุณติบอ

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ ค่ะ
บันทึกการเข้า
ติบอ
นิลพัท
*******
ตอบ: 1906


Smile though your heart is aching.


ความคิดเห็นที่ 17  เมื่อ 28 ก.พ. 06, 23:40


ขอโทษทีครับ ที่จริงผมควรจะโพสต์เรื่องให้ไปมากกว่านี้ตั้งแต่วันเสาร์แล้ว (แต่ก็ไม่ได้มาโพสต์เพราะเหตุขัดข้องทางเทคนิคเล็กน้อย)

มาเล่ากันต่อตรงนี้ดีกว่า

ผมเคยเรียนกับสมาชิกบอร์ดรุ่นผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง(คุณNuchana แหละครับ)ขึ้นไป ว่า
"ปล่อยให้เด็กหลายคน (รวมถึงผมด้วย) เข้ามาพูดไม่รู้เรื่องในบอร์ดดีกว่า ถ้าเห็นว่าตรงไหนไม่รู้เรื่องมากเกินไป หรือดูน่าหงุดหงิดค่อยเตือนดีกว่าครับ"
(จำไม่ได้แล้วว่าผมเรียนไปด้วยหรือเปล่า ว่าถ้าเป็นผมก็ขอให้เมตตาเตือนหลังไมค์ด้วยนะครับ)

ที่เรียนขึ้นไปแบบนั้น เพราะเห็นว่าผมเองก็เคยหงุดหงิดกับการโพสต์ถามของสมาชิกท่านนึง
ซึ่งลอกเอาคำบรรยายภาพหลายภาพจากพันทิปดอทคอมพ์มารวมไว้ในกระทู้เดียวกัน
ที่หงุดหงิดเพราะ เขาไม่ได้ปรับข้อความใหม่ให้เป็นข้อความที่เหมาะสม ประโบคที่ลอกมายังเป็นการบรรยายภาพ
แต่ไม่มีภาพที่ประโยคบรรยายไว้ ผมก็เลยโพสต์เชิงต่อว่าไป (ค่อนข้างดุมากพอควรล่ะครับ) แล้วค่อยไปหาภาพมาลงไว้ในกระทู้เขาต่อ
แต่หลังจากได้ไปคิดดูแล้ว บ่อยครั้งที่ผมเองก็พูดผิดพูดถูก ทำเรื่องไม่สมควร ยิ่งหัดเข้าสังคมใหม่ๆ หลายทีก็ไปทำไม่ดีให้ใครต่อใครเห็นเข้า


เช่น ยกตัวอย่างง่ายๆ ว่าผมเคยส่งจดหมายเรื่องการนัดพบ ให้กับผู้ใหญ่สองท่าน
หลังจากที่ท่านนึงตอบผมมาในเชิงปฏิเสธ ว่าอาจจะไปไม่ได้เพราะงานค่อนข้างยุ่ง

ผมเลยส่งจดหมายยกเลิกการนัดพบครั้งนั้นไปถึงผู้ใหญ่ที่งสองท่าน
แต่แล้วหลังจากคุยกับผู้ใหญ่ท่านที่ปฏิเสธซักพัก ท่านตอบกลับมาว่าถ้าจัดตารางคงไปได้
ผมเลยส่งจดหมายฉบับใหม่ ยืนยันการนัดพบครั้งนั้นออกไป

ปรากฎว่าผู้ใหญ่อีกท่านที่ได้รับจดหมายปฏิเสธอ่านแล้วเข้าใจว่าการนัดครั้งนั้นเป็นอันยกเลิกไป


พอได้ทราบเรื่องเข้า ผมเลยต้องมานั่งพิจารณาการใช้ภาษาของตัวเองเป็นการใหญ่
(แต่ก็ไม่ได้แก้ได้ทั้งหมดซะทีเดียว เพราะผมก็ยังเผลอใช้ภาษาที่อ่านแล้วเข้าใจยากอยู่ดี)


ปล. กระทู้นี้อ่านแล้วเข้าใจยากมั้ยครับ อิอิ
บันทึกการเข้า
ติบอ
นิลพัท
*******
ตอบ: 1906


Smile though your heart is aching.


ความคิดเห็นที่ 18  เมื่อ 01 มี.ค. 06, 00:13

 ว่าแล้ว พอนึกถึงตัวเองได้ก็เริ่มเข้าใจคนอื่นๆครับ

เด็กจำนวนมากที่ยังไม่เคยเข้ามาพูดคุยกับผู้ใหญ่ พอเข้ามาในบอร์ด ก็อาจจะวางตัวให้ผู้ใหญ่รู้สึกรำคาญใจได้
เคราะห์ดีครับ ที่ที่นี่สมาชิกผู้ใหญ่จำนวนมากเข้าใจเรื่องนี้ ไม่ได้ถือสาเอาความจนเกิดเรื่อง ให้เข้าทำนอง "น้ำผึ้งหยดเดียว"
ผมเลยอยู่รอดมาได้จนถึงทุกวันนี้ไงครับ อิอิ


โดยความเห็นส่วนตัวของผมเอง ผมว่ามันไม่แปลก ที่เด็กที่เริ่มรู้จักบอร์ดหลายที่ใหม่ๆจะวางตัวไม่เหมาะสม
(เพราะบางครั้ง คนที่เริ่มปรับตัวได้แล้วเวลาไม่อยู่กับร่องกับรอยขึ้นมา ยังวางตัวไม่เหมาะได้เลยนี่ครับ)
สมาชิกมัธยมปลาย หรือมหาวิทยาลัยหลายท่านที่เข้ามาก็อาจจะโดนเตือนไปบ้าง
เพราะสังคมบอร์ด นอกจากชื่อลอคอิน จำนวนกระทู้ (กับเทพประจำกาย)แล้ว ก็ไม่ได้มีอะไรที่แสดงตัวตนของสมาชิกแต่ละท่านมากไปกว่าคำเรียกระหว่างกันและกันนัก
เด็กที่เข้ามาบางคนก็อาจจะโพสต์ป่วน จนเกิดกรณีแบบที่เคยเกิดมาบ้างแล้วไปได้ไงครับ



วันนี้ขอตัวแค่นี้ก่อนดีกว่า พรุ่งนี้มีงานต้องทำแต่เช้าครับ
บันทึกการเข้า
เฟื่องแก้ว
พาลี
****
ตอบ: 327

เลขานุการ


ความคิดเห็นที่ 19  เมื่อ 01 มี.ค. 06, 03:31

 ยิ้ม

ดิฉันว่า คุณติบอเข้าใจนำเรื่องวิชาการมาปรับใช้ในสถานการณ์ในชีวิตประจำวัน
อ่านบทสรุปวันนี้ แล้วอดยิ้มไปด้วยไม่ได้ค่ะ
บันทึกการเข้า
หน้า: 1 [2]
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006, Simple Machines
Simple Audio Video Embedder

XHTML | CSS | Aero79 design by Bloc หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.053 วินาที กับ 19 คำสั่ง