กลอนเก่าที่ข้าเจ้าประทับใจ

[เฟื่องแก้ว]

สวัสดีค่ะ คุณลีซอ ตามมาจากทู้มานี มานะ ค่ะ รู้สึกเสียใจจังที่ไม่เคยคลิกกระทู้นี้เลย เฟื่องรักหนังสือเรียนภาษาไทยชุดนี้มากๆ รู้สึกเหมือนมานี มานะ ปิติ ชูใจ ดวงแก้ว เป็นเพื่อนที่โตด้วยกันมาทีเดียว และเราก็คอยดูพัฒนาการของพวกเขาไปด้วย อย่างไรก็ตาม จำบทกลอนท่อนที่คุณลีซอยกมาไม่ได้ค่ะ แต่มีความสุขมากๆ ที่ได้มาร่วมรำลึกความหลัง กับเพื่อนร่วมรุ่นเก่า (แก่) กับมานี มานะ

[ชื่นใจ]

 โอ้โฮ...ขอแซวหน่อย ใครบางคนวิ่งไปขอความช่วยเหลือไกลข้ามกระทู้เชียว

อิฉันเริ่มมั่นใจมากขึ้น (อย่างมากๆด้วย) ว่ากลอนที่คุณลีซอตามหา อยู่ในอยู่ในบทเที่ยวทะเลนั่นแหละ
คุณลีซอก็จำรายละเอียดอื่นได้ตรงกันกับที่อิฉันนึกออกเลย

ตามเรื่อง (ที่ค่อยๆนึกได้ทีละน้อย) น่าจะเป็นช่วงเย็นถึงหัวค่ำ
ลุงพาเด็กๆ ไปเดินเล่นริมทะเล
กลอนที่คุณลีซอตามหา ก็บรรยายภาพเรือทะเลที่ลอยลำอยุ่นอกชายฝั่ง
ว่าแล้วอิฉันก็นึกออก บาทหนึ่ง (แค่บาทเดียวแหละ)
ที่บรรยายถึงเด็กๆ ทั้งหลาย บ้างวิ่ง บ้างเดิน อยู่ที่ชายฝั่ง
กลอนบาทนั้นว่าอย่างนี้ค่ะ
"...
...
...
บ้างวิ่งไล่ปูลมล้มทับกัน"

คือก็ไม่เข้าตัวเองนะคะว่าทำไมถึงต้องนึกออกเฉพาะบาทนี้บาทเดียว
แต่มั่นใจมากว่า ถ้าคุณลีซอหาหนังสือเจอ
คุณจะเจอทั้งบทที่คุณตามหา
บทที่คุณเจ้าสำราญเคยเขียนไว้ (แล้วมันจุดประกายให้อิฉันนึกออก)
และบาทที่อิฉันก็เพิ่งจะนึกออกเดี๋ยวนี้ด้วย

ตอนนี้ก็ขึ้นอยู่กับว่า คุณจะตามหาหนังสือเล่มนั้นเจอไหมเท่านั้นเอง
เอาใจช่วยที่สุดในโลกค่ะ

[ชื่นใจ]

 ป.ล. แก้ไขข้อความที่พิมพ์ตก

คือก็ไม่เข้าใจตัวเองนะคะว่าทำไม...

[ลีซอ]

 ใน 1 วัน 1 ปี และ 1หน มี 1 คน 1สิ่ง ใน 1รัก
แต่ 1 สิ่ง 1 อย่าง ที่รู้จัก คือ 1 ใจ 1 รัก ใน 1คน

วันนี้...ฉันเล่นละคร
ชื่อตอนว่า "ความรัก"
ฉันเล่นเป็นคนอกหัก
เลยต้องชะงักอยู่กลางเวที
เพราะละครบทนี้
ตรงพอดีกับตัวฉัน
ไม่รู้จะเล่นไปทำไมกัน
ที่เป็นอยู่ทุกวัน...ก็ช้ำพอ

[ชื่นใจ]

 แหม...นึกว่ามาบอกข่าวดีว่าตามหาหนังสือเจอละ
จะได้ช่วยดีใจเพิ่มอีกคน

แต่สงสัยวันนี้จะได้ปลอบใจคนอกหักซะมากกว่าละมั้งเนี่ย

[ลีซอ]

 มีข่าวดีมาบอก หาหนังสือเจอแล้วครับ  เจอทั้งชุดเลยตั้งแต่ป.1จนถึงป.6เลย  บทกลอนที่ผมประทับใจก็เจอแล้ว

[ชื่นใจ]

 ดีใจจ้าดนักโตยเน้อเจ้า
(แกมอิจฉาเล็กน้อย ได้ทีเดียวครบเลย)

แต่...ดีใจอย่างยิ่งจริงๆ ค่ะ

[ลีซอ]

เที่ยวชายทะเล ผลิตผลจากไร่กำไรมาก        ลุงจึงอยากให้บำเหน็จกันทั่วหน้า จึงจัดสรรแบ่งกำไรในอัตรา   ต่างยินดีปรีดากันทุกคน    เงินยังเหลือลุงว่าพาหลานเที่ยว   ดูทะเลน้ำเขียวเล่นสักหน คมนาคมดีมีรถยนต์   ทุกแห่งหนไปได้สบายกระไร วีระว่าอยากพาเพื่อนไปด้วย   ลุงก็ช่วยรับรองดูแลให้ เพชร มานะ มานี และชูใจ      ปิติก็ได้ไปเที่ยวด้วยกัน ป้าหาของฝากน้องให้พร้อมสรรพ   รถมารับเช้าวันเสาร์ไม่แปรผัน ออกแล่นฉิวลิ่วสู่ที่หมายพลัน   ต่างสุขสันต์ลุงหลานสำราญใจ ลุงชี้ให้หลานดูแนวภูเขา      กั้นเขตเรากับพม่าเป็นทิวใหญ่ ยาวเป็นพืดสูงเด่นแลเห็นไกล   เกือบสุดใต้ของประเทศเขตพรมแดน ถึงประจวบคีรีขันธ์ตะวันบ่าย   พบน้องชายป้าสะใภ้ใจดีแสน ให้พักบ้านหลังใหญ่ไม่ขาดแคลน   อยู่สบายเหมือนแม้นอยู่บ้านตน เป็นหมู่บ้านเรียงรายริมชายหาด   ดูสะอาดเรียบร้อยทุกแห่งหน เขาเลี้ยงชีพด้วยประมงกันทุกคน   ไม่มีใครขัดสนเพราะหมั่นเพียร เด็กตื่นเต้นเห็นทะเลช่างกว้างใหญ่   อ่าวโค้งไกลเห็นเรือเกลื่อนเหมือนภาพเขียน นกนางนวลโผผินบินวนเวียน   บ้างหันเหียนเป็นหมู่อยู่แสนไกล ลุงพาหลานเดินเลียบเลาะริมหาด   คลื่นซัดสาดกระเซ็นฟองละอองใส เก็บเปลือกหอยสีสวยฝาก ใคร ใคร   บ้างวิ่งไล่ปูลมล้มทับกัน เด็ก เด็ก ว่าน้ำทะเลรสเค็มเหลือ   ยังกับเกลือเจือปนในน้ำนั่น ลุงจึงเล่านิทานดึกดำบรรพ์      เทวดาสาปสรรเค็มระคน มีภูเขาหลายลูกคนถูกสาป      เพราะใจบาปหยาบคายร้ายสับสน แบ่งดินแดนเป็นทวีปทั่วสกล   ทั้งผู้คนผิวพรรณต่างกันไป แล้วลุงพาหลานลงอาบน้ำเล่น   ที่ว่ายน้ำไม่เป็นเล่นใกล้ใกล้ บ้างดำผุดดำว่ายสบายใจ      เป็นครู่ใหญ่จึงกลับบ้านกินข้าวปลา ได้ลิ้มลองของทะเล กุ้ง ปู หอย   แสนอร่อยรสเลิศเป็นหนักหนา กินเสร็จช่วยเก็บกวาดสะอาดตา   แล้วลงนั่งสนทนาที่หาดทราย แสงจันทร์ผ่องส่องพื้นทะเลกว้าง   ดูเวิ้งว้างห่างไกลจนใจหาย เรือหาปลาแลลิบอยู่เรียงราย   มองคล้ายดวงประทีปประดับทะเล ลุงเล่าว่าเรือหาปลาเวลากลับ   มากมายเหมือนกองทัพใช่แสร้งเส ปลาติดโป๊ะ แห อวน เอามาเท   เป็นสินค้าส่งเร่ขายทั่วไทย วันรุ่งขึ้นถึงเวลาจะลาจาก      เจ้าของบ้านมีของฝากถุงใหญ่ใหญ่ ทั้งปลาหมึก กุ้งแห้ง แบ่งให้ไป   ลุงขอบใจชวนหลานกล่าวคำลา แล้วขับรถกลับถึงบ้านเวลาบ่าย   ลุงส่งหลายทุกรายแสนหรรษา ทั้ง พ่อ แม่ ย่า ยาย ต่างปรีดา   ได้กุ้งปลาเป็นของฝากมากทุกคน เด็ก เด็ก ต่างเล่าเรื่องไปเที่ยวเตร่   ชายทะเลแสนสุขทุกแห่งหน ต่างขอบคุณน้ำใจลงเหลือล้น    ขอให้ผลผลิตดีทุกปีเอย.

[Little Sun]

 ดีใจด้วยนะคะที่ได้หนังสือแล้ว แถมยังเอามาให้
คนอื่นได้อ่านด้วย ขอบคุณนะคะ

[ชื่นใจ]

 คุณลีซอคะ
ขอบคุณเหลือเกินที่พาเพื่อนรักมาให้เจอ
อ่านไปยิ้มไป คิดถึงวันเวลาเก่าๆ ไปด้วย

 

ว่าแต่ว่า กลอนเรื่องนี้อยู่ในหนังสือของ ป. ไหนคะ
ทราบแล้วเปลี่ยน

[ลีซอ]

 ตอบคุณชื่นใจ  เรื่องนี้อยู่ใน หนังสือเรียนภาษาไทยชั้นป.3เล่ม2 คับผม   ตอนนี้ทำเป็นเพลงเรียบร้อยแล้ว  อีกไม่นานจะไปเล่นที่สวน จจ. ครับผม หาเงินซื้ออุปกรณ์การเรียนให้เด็กยากจนคับ

[pjding789]

กลอนดีๆ มีความหมายทั้งนั้นเลย ขอยืมไปใช้บ้างนะครับ

[oxic]

ขออนุญาติ พานอกเรื่องนิดนึงนะครับ ^^

ก๊อปปี๊มาจาก ฟอร์เวิร์ดเมลล์นะครับ ^^"



ใครยังจำ มานะ มานี ปิติ ชูใจ ได้ยกมือขึ้น

ในที่สุดความฝันของผมที่จะเห็นมานะ มานี เป็นภาพยนตร์แอนนิเมชัน ก็ใกล้จะเป็นจริงแล้ว ทางอาจารย์รัชนีผู้เขียนมานะมานี ท่านได้มอบลิขสิทธิ์การทำภาพยนตร์แอนนิเมชันให้ทางทีมงานผมแล้ว  และตอนนี้กำลังอยู่ในช่วงการทำ pre-production ครับ ใครยังจำมานะมานี ปิติ ชูใจ ได้ยกมือขึ้น





พอหอมปากหอมคอเท่านี้ก่อนนะครับ และนี่เป็นรูปที่ถ่ายร่วมกับ อ.รัชนี(คนกลาง )ผู้เขียนมานะ มานี ส่วนคนที่อยู่ด้านหลัง อ.รัชนี ส่วนใหญ่คนมักจะไม่รู้จัก ท่านชื่อ อ.นิตยา ผู้แต่งแบบฝึกหัดท้ายบท ในแต่ละบทของมานะ มานี นะครับ