กลอนเก่าที่ข้าเจ้าประทับใจ

[นิรันดร์]

ที่คุณ"เจ้าสำราญ"บอกมาใน#43 ผมนึกไม่ออกเลย
ที่เกี่ยวกับพระคุณครูและเพื่อนที่พอจำได้ก็มี


...คุณแม่หนาหนักเพี้ยง .... พสุธา
คุณบิดรดุจอา-...................กาศกว้าง
คุณพี่พ่างศิขรา ................ เมรุมาศ
คุณพระอาจารย์อ้าง .......... อาจสู้สาคร

... เพื่อนกินสิ้นทรัพย์แล้ว ....... แหนงหนี
หาง่ายหลายหมื่นมี ................. มากได้
เพื่อนตายถ่ายแทนชี- ............... วาอาตม์
หายากฝากผีไข้ ....................... ยากแท้จักหา

[ลีซอ]

ถึงคุณเจ้าสำราญครับ   ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณในความกรุณาที่ได้ ให้ข้อคิดเห็นที่มีค่ากับผมอย่างยิ่ง ตอนนี้ผมดีใจมากครับที่ความหวังอันน้อยนิดของผมเริ่มจะมีมากขึ้น  จากข้อความนี้ "ผลิตผลจากไร่กำไรมาก ลุงจึงอยากให้บำเหน็จกันถ้วนหน้า จึงจัดสรรแบ่งกำไรในอัตรา ต่างยินดีปรีดากันทุกคน เงินยังเหลือลุงว่าพาหลานเที่ยว ดูทะเลนำเขียวเล่นสักหน คมนาคมดีมีรถยนต์ ทุกแห่งหนไปได้สบายกระไร"   เอาล่ะตอนนี้ผมว่าถ้ากลอนที่ผมตามหามานี้เปรียบเหมือนจิกซอ  ตอนนี้คุณเจ้าสำราญก็ได้เริ่มต่อขอบข้างของจิกซอแล้ว     รบกวน ขอเรียนถามคุณเจ้าสำราญครับว่า พอจะจำได้ไหมครับว่าหนังสือเรียนภาษาไทยที่มีเรื่อง กลอนที่ว่านี้  ชื่อเต็มว่าอย่างไร หรือว่าบทเรียนที่มีกลอนนี้บรรจุอยู่นั้นชื่อว่าอย่างไร เพื่อเป็นแนวทางครับ ปล1.ถ้าคุณเจ้าสำราญหรือพี่น้องท่านใดจำส่วนหนึ่งส่วนใดของกลอนได้ก็ช่วยลงไว้ด้วยนะครับ   ปล2.ขอบคุณทุกท่านที่กรุณากระทู้นี้ครับ ขอบคุณครับ

[ลีซอ]

 ถึงคุณชื่นใจครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับผม ความรู้สึกเหมือน ตัวเองได้ย้อนเวลาและมีเพื่อนร่วมทาง ผมจะค้นหาต่อไปครับ

[ชื่นใจ]

 ยินดีเสมอค่ะคุณลีซอ

เท่าที่จำได้ กลอนที่คุณเจ้าสำราญยกมา ไม่มีชื่อเรื่อง
แต่เป็นบทเรียนบทหนึ่งในหนังสือเรียนภาษาไทยชั้นประถม (มานะ มานี นั่นแหละค่ะ)
เนื้อหาหนังสือเรียนภาษาไทยที่ว่าส่วนใหญ่จะใช้วิธีเล่าเรื่อง (เหมือนเล่านิทาน)
ถ้าไม่นับบทที่หนึ่ง ของชั้นประถมหนึ่งแล้วหละก็ บทที่คุณเจ้าสำราญยกมานับว่าเป็นบทเรียนบทเดียวที่เล่าเรื่องด้วยกลอนแปดล้วนๆ ไม่มีร้อยแก้วผสมอยู่เลย
คุณลีซอน่าจะลองตามหาหนังสือเรียนภาษาไทยมานะ มานี ประมาณระดับชั้น ป.๓ หรือ ป.๔ ดูก่อนนะคะ ค่อนข้างมั่นใจว่าคุณต้องเจอ

"แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น อิฉันก็ขุดความทรงจำมาบอกต่อ จึงไม่กล้าฟันธง"

ลองหาหนังสือเรียนที่ว่าก่อนเถิดค่ะ แล้วพลิกหาดูบทที่ว่า
คุณอาจจะสมหวังนะ

ยังลุ้นต่อไป

[ชื่นใจ]

 ขอแก้ไขเล็กน้อย

"ถ้าไม่นับบทเรียน (หลายบทอยู่เหมือนกัน -ไม่ใช่บทที่ ๑ แค่บทเดียว) ของหนังสือภาษาไทยระดับชั้นป.๑ แล้ว"

อิฉันแค่จะบอกว่า บทที่คุณลีซอกำลังตามหา น่าจะหาง่าย
เพราะเล่าเรื่องด้วยกลอนแปดทั้งบท ซึ่งบทอื่นๆ ในเล่มนั้นเล่าเรื่องด้วยร้อยแก้ว
รายละเอียดที่ว่ามานี้ค่อนข้างแน่ใจ
แต่ที่ไม่แน่ใจก็คือ หนังสือเล่มที่ว่าเป็นของระดับชั้นไหน ระหว่าง ป.๓ และ ป.๔

[ชื่นใจ]

 อีกนิดนึงค่ะ
ไม่ว่าอิฉันจะจำถูกหรือจำผิดก็ตาม
คุณลีซอช่วยบอกให้รู้ด้วยนะคะ
ต่อมอยากรู้ของอิฉันมันก็เอาเรื่องอยู่เหมือนกัน
ถ้าอิฉันจำผิด และคุณตามหาอันที่ถูกต้องเจอ
ก็ช่วยบอกเถิดว่า ที่ถูกนั้นคืออะไร
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

[ลีซอ]

 ครับผมคุณชื่นใจ  ผมว่าจะลองไปเดินดูที่สวน จจ. ครับได้เรื่องยังไงจะแจ้งให้ทราบ ผมก็จำได้ว่าเรื่องนี้เล่าเรื่องเป็นกลอนทั้งหมดจริงๆ

[นิรันดร์]

 สมัยที่ผมเรียนชั้นประถมศึกษา ไม่ได้เรียนมานะมานีชูใจ
แต่เรียนบทดอกสร้อยสุภาษิต และนิทานร้อยบรรทัด
บทดอกสร้อย ก็มี แมวเหมียวแยกเขี้ยวยิงฟัน
ตุ๊ดตู่ ซักส้าว ฯลฯ
ส่วนนิทานร้อยบรรทัดก็เป็นเรื่องพี่น้องสองคนที่ไปเจอนกเจ้าปัญญา
ชวนคุยได้เหมือนคน พามาเลี้ยงที่บ้านแล้วมีแมวจ้องจะตะครุบนก
จำแทบไม่ได้แล้วเพราะเกือบ 50 ปีแล้ว
ที่ยังพอจำได้อย่างประทับใจ เพราะมักเป็นแบบนั้นเหมือนกันก็คือ
....
สองพี่น้องทันใดก็ไปถึง
เห็นแม่นิ่งหน้าบึ้งรีบลงนั่ง
ยกมือไหว้อภัยโทษลูกสักครั้ง
ที่ไม่ทำตามคำสั่งอย่างที่เคย
เพราะเจ้านกตัวนี้ที่บนบ่า
มันชวนหยุดสนทนาถ้าลูกเฉย
มันคงนึกเสียใจไม่น้อยเลย
ว่าเราสองเฉยเมยไม่คบมัน
....
ใครมีต้นฉบับ ขอดูด้วยนะครับ
อยากกลับเป็นเด็กอีกสักรอบ    

[Rinda]

 วันก่อนเห็นนิทานร้อยบรรทัดที่ห้องสมุด   อ่านมาจำได้แค่นี้  อาจผิดๆถูกๆค่ะ

นางแมวหมอบข้างแม่แลดูนก
เจ้าโปดกช่างพลอดยอดภักษา
เนื้อคงหวานกินสดสดรสโอชา
แล้วแยกเขี้ยวตั้งท่าจะตะครุบ

[นิรันดร์]

 แม่ตวาดนางแมวแล้วกันเจ้า
พลางตีเข้าอย่างจังเสียงดังปุบ
นางแมวกลัวระย่อลงงอฟุบ
เนื้อกระดุบกระดิบริบหรี่ตา  

ขอบคุณคุณรินดาที่เข้ามาช่วยกระตุ้นความทรงจำครับ

[viva]

 แง้วววว่างๆมานั่งเฝ้ากระทู้นี้ดีกว่าพูดถึงหนังสือเล่มนี้แล้วนึกถึงหนังสือเมื่อคุณตาคุณยายยังเด็ก  คุณค่าไม่แพ้กันเลย

[นิรันดร์]

 ตอนคุณตาคุณยายผมยังเด็ก ท่านเรียนมูลบทบรรพกิจ
จะผันสระ วรรณยุกต์ ไล่มาตราตัวสะกด ครบทุกตัว
และยังมีกาพย์พระไชยสุริยา ที่เอาการบังคับมาตราตัวสะกดมาแต่งเป็น
เรื่องราวที่แทรกคติและการบ้านการเมืองได้อย่างน่าอัศจรรย์

ตอนที่ผมอยู่ชั้นประถม ได้เรียนนิดหน่อย เป็นมาตราตัวสะกดแม่กง
แต่คัดมาเพียงบางส่วน
ไม่แน่ใจว่าเด็กรุ่นหลังจะยังได้เรียนบ้างหรือเปล่า

[Vinicy de Planetia]

 น้องเมพาน้องหมาไปหาหมอ
หมาฟันหลอเพราะลูกอมขนมหวาน
หมอเปลี่ยนฟันให้ใหม่ไม่เนิ่นนาน
เมและหมากลับบ้านสำราญใจ

[ลีซอ]

ถึงทุกท่านที่ติดตามครับผม  เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมาผมได้ไปเดินดูหนังสือที่สวน เดินหาอยู่ 2ชม.กว่าๆ  ร้อนมาก ยังไม่พบครับ อาทิตย์นี้จะไปหาใหม่อีกครั้ง    ปล.แวะไปสวนรถไฟมาครับ  อากาศดีเลยพากระต่ายไปวิ่งเล่น

[ลีซอ]

 เพิ่มเติมอีกนิดครับ  ผมจำได้ลางๆ ว่าทะเลที่ในเรื่องกล่าวถึงอยู่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์  ผลผลิตที่ได้คือสับปะรด(ไม่แน่ใจนะครับ)  มีใครคุ้นๆเหมือนผมบ้างไหมครับ