เรื่องกาพย์ๆ กลอนๆ

[นิลกังขา]

 เลยไม่หยุดตรง 222 เลย

แล้วแต่คุณครูใหญ่ เทาชมพู ก็แล้วกันครับ

ผมยินดีด้วยที่คุณติบอได้คุยกับคุณพี่ถาวภักดิ์ของผมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ที่จริง ยินดีที่คุณติบอคิดได้ในการเห็นว่าควรจะไปคุยกับผู้อาวุโสคือคุณถาวภักดิ์มากกว่าอื่น

ว่าแล้วก็ขอตั้งข้อสังเกตด้วยว่า คุณติบอยังไม่ได้มาคุยกับผมทั้งหน้าไมค์และหลังไมค์เลย ซึ่งตามตรรกะ อย่างน้อยตรรกะของผม นับว่าแปลกดีพอสมควร แต่เอาเถอะเอาเป็นว่าผมขี้เกียจติดใจอะไรต่อไปแล้ว ขอให้อโหสิกรรมและขออโหสิกรรมกันตรงนี้กับทุกท่านแล้วกัน ขอให้ผ่านกันไปตามที่คุณครูนิรันดร์ว่า ที่จริงแต่เดิมผมก้ไม่ได้คิดจะติดใจอะไรมากหรอก เป็นแต่หลายๆ หนเข้ารู้สึกว่า เล่นไม่รู้จักเลิกสักที จากสนุกผมเลยกลายเป็นรำคาญ ก็เพียงเท่านั้น ย้ำว่า เพียงรำคาญ จะได้เลยเถิดไปถึงขั้นโกรธเกลียดเลยนั้นหามิได้

ก็เพราะแค่รำคาญเท่านั้นนั่นแหละ ผมเลยพยายามจะนิ่งๆ เสีย

เมื่อมีความเห็นที่ 207 เกิดขึ้นเป็นปฏิกิริยาตอบรับแล้ว ผมก็ขอตีขลุมเอาว่า ถือว่าแทนใจผมด้วย (โดยท่านเจ้าของความเห็นอาจจะไม่รู้ตัว - ขอบคุณคุณพี่ถาวภักดิ์ครับ ขออภัยด้วยถ้าผมอาจเป็นเหตุส่วนหนึ่งที่ทำให้เกิดล่วงล้ำก้ำเกินไป) และเมื่อมีการเคลียร์กันโดยตรงกับท่านไปแล้ว ก็เป็นเรื่องที่ดีแล้ว

[นิลกังขา]

 เรื่องขึ้นกระทู้ใหม่ ไม่ยากนี่ครับ ขึ้นไปแล้วก็คงมีคนไปร่วมวงกลอนเอง ไม่น่ามีปัญหาอะไร อันที่จริงกระทู้นี้ก็ชักจะยาวแล้วด้วย