ราชาเจ้าสำราญ : ชาร์ลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ

[เทาชมพู]

ยังไม่เห็นมีใครมาถาม  จำนวนผู้เข้าดูกระทู้เพิ่มขึ้นร้อยกว่าแล้ว เลยขอเล่าต่อนะคะ **************************** ในบรรดาพระสนมทั้งหมดของชาร์ลส์   เนลเป็นคนนิสัยน่าชมเชยที่สุด   เมื่อหล่อนได้เป็นพระสนม หล่อนก็จงรักภักดีต่อพระราชาเสมอต้นเสมอปลาย  ไม่เคยไยดีชายอื่น ทั้งที่มีขุนนางมาเกี้ยวพาราศีไม่ขาดสายด้วยความหวังว่าหล่อนก็คงเป็นแบบเลดี้คาสเซิลเมนหรือหลุยส์ ดัชเชสแห่งปอร์ตสมัธ แม้ว่าได้ดีเป็นพระสนม  เนลก็ไม่เคยลืมความลำบากยากแค้นที่หล่อนเคยประสบ   หล่อนเรี่ยไรเงินเพื่อนำมาตั้งโรงพยาบาลหลวงเพื่อประชาชนยากไร้  หลังจากหล่อนเห็นทหารบาดเจ็บจนทุพพลภาพจากสงคราม  ต้องมาเร่ขอทานตามถนน พระเจ้าชาร์ลส์ทรงรักและเมตตาเนลเสมอต้นเสมอปลาย    ประทานบ้านอย่างดีให้หล่อนเป็นเจ้าของ 2 หลัง   หลังหนึ่งอยู่ในลอนดอน  เสด็จไปเยี่ยมหล่อนเป็นประจำ เนลมีโอรสกับพระราชา 2 คน  คนหนึ่งตายแต่ยังเล็ก   อีกคนอยู่มาได้จนโต     วิธีที่หล่อนทูลขอให้ลูกชายหล่อนได้ยศถาบรรดาศักดิ์ก็แหวกแนวไม่ซ้ำใคร

[เทาชมพู]

วันหนึ่งพระเจ้าชาร์ลส์เสด็จมาเยี่ยมแม่และลูก  เนลก็ร้องเรียกลูกชายว่า "มานี่ ไอ้ลูกไม่มีพ่อ" แปลเป็นไทยอาจไม่สะใจเท่าคำฝรั่ง  Bastard เป็นคำด่าหยาบๆไว้ด่าผู้ชาย   แปลตามความหมายคือลูกไม่มีพ่อ   จะเป็นเพราะนอกกฎหมายหรือว่าหาผู้ชายยอมรับเป็นพ่อไม่ได้เพราะแม่สำส่อนก็ตาม   แต่นัยของมันสบประมาทดูถูกกันมากกว่าแปลตรงๆแบบนี้ พระเจ้าชาร์ลส์ตกพระทัยว่าทำไมพระสนมเรียกโอรสของพระองค์แบบนั้น   รับสั่งถาม เนลก็ตอบว่า " ก็มันจริงนี่เพคะ  ลูกหม่อมฉันเป็น bastard หรือพระองค์ว่าไม่จริง" พระเจ้าชาร์ลส์ก็เลยตั้งเด็กน้อยเป็นดยุคแห่งเซนต์อัลบันส์  น้องชายของเขาเป็นลอร์ด  เช่นเดียวกับโอรสจากพระสนมอื่นๆ *********************** นอกจากซื่อสัตย์แล้วเนลยังเจียมตัวไม่เห่อเหิม    หล่อนไม่เคยกอบโกยเงินทองอย่างพระสนมอื่นๆ    เมื่อได้เป็นพระสนมใหม่ๆ หล่อนทูลขอแค่ 500 ปอนด์ต่อปี นับว่าน้อยมาก แต่พระเจ้าชาร์ลส์ก็ประทานให้หล่อนมากกว่าที่ขอ คือปีละ 4000 ปอนด์ และภายหลังเพิ่มให้อีก 5000 ปอนด์ต่อปี

[เทาชมพู]

พระเจ้าชาร์ลส์รักและเอ็นดูหล่อนไม่เสื่อมคลาย   แม้ในวาระสุดท้ายก่อนสวรรคต ก็ทรงสั่งเสียกับพระอนุชาคือดยุคแห่งยอร์ค   ซึ่งต่อมาขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าเจมส์ที่ 2 ว่า "น้องอย่าปล่อยให้เนลที่น่าสงสารต้องอดตาย" เนลกลับมาอยู่บ้านพระราชทานเมื่อสิ้นรัชสมัยแล้ว   เงินทองที่เคยได้ก็ขาดมือ หล่อนตกเป็นหนี้สินรุงรัง จนเกือบจะถูกเจ้าหนี้เอาเข้าคุก   แต่เมื่อทูลพระเจ้าเจมส์ที่ 2 ให้ทราบถึงความเดือดร้อน   พระราชาองค์ใหม่ก็ทรงส่งเงินมาล้างหนี้สินให้หล่อนจนหมด   ตามที่พระเชษฐาทรงฝากฝังไว้ และให้บำนาญหล่อนปีละ 1500 ปอนด์ แม้ว่าสิ้นพระเจ้าชาร์ลส์แล้ว  เนลก็ไม่เคยคิดจะมีสามีใหม่     มีชายมาติดพันหล่อนหลายคน แต่หล่อนตอบตามตรงว่า " ยังไงฉันก็ไม่เอาหมามานอนในที่กวางเคยนอน" กวาง เป็นสัตว์ชั้นสูง สงวนไว้สำหรับพระราชาและขุนนางใหญ่ๆ ส่วนหมา..ก็อย่างว่าละค่ะ ชาวบ้านทั่วไปก็มีได้ น่าเสียดายว่าเนลอายุไม่ยืน   แค่อายุสามสิบเศษๆ หล่อนติดเชื้อไข้ทรพิษ   เสียชีวิตหลังจากพระเจ้าชาร์ลส์สวรรคตเพียง 2 ปี ชื่อเสียงของเนล กวินน์ยังติดปากชาวอังกฤษอยู่จนบัดนี้   หากว่ามีหนังสือ หนังหรือละครทำเกี่ยวกับ Restoration   ถ้ามีพระเจ้าชาร์ลส์อยู่ในเรื่อง  ก็ต้องมีพระสนมเนลอยู่ด้วยเสมอ   ส่วนพระสนมอื่นๆอาจจะมีบทหรือไม่มีก็ได้ในเรื่องนั้น   แม้แต่พระราชินีเองบางทีก็อาจจะถูกนักเขียนข้ามไปเฉยๆก็มี ภาพที่เอามาลงนี้เป็นดาราฮอลลีวู้ดยุคหนังขาวดำ   ดิฉันไม่เคยดู ชื่อ Anna Neagle เธอเล่นเป็นเนล กวินน์ ค่ะ

[เทาชมพู]

ภาพจากหนังมินิซีรี่ส์เรื่อง Charles II: The Power & the Passion ใครอยู่อังกฤษคงได้ดูเรื่องนี้เมื่อปี 2003 ส่วนเมืองไทย ไม่แน่ใจว่ายูบีซีเอามาฉายหรือเปล่า เป็นหนังอังกฤษ ไม่ใช่อเมริกัน Rufus Sewell เป็นพระเจ้าชาร์ล์ที่ 2  Emma Pierson เป็นเนล กวินน์

[เทาชมพู]

ทีนี้ก็มาถึงคิวพระสนมอีกคนหนึ่ง   ที่มีชีวิตโลดโผนในตัวของเธอเอง ฉีกแนวไปอีกแบบจากเนล คือ สาวผู้ดี ชื่อ ออตองซ์ มันชินี ชื่อ Hortense ดิฉันไม่แน่ใจว่าออกเสียงว่า ฮอเตนซี หรือออเตนซ์ แต่ถ้าฝรั่งเศสออกเสียงว่า ออต็องซ์   ถ้าคุณ Hoฯ หรือคุณ Roi ฯทราบมาว่าออกเสียงแบบอื่นก็ช่วยแก้ไขให้ด้วยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้า เธอเป็นหลานลุงของสังฆราชมาซาแร็ง อัครมหาเสนาบดีของฝรั่งเศส   แต่ตัวเธอไปเกิดที่โรม ประเทศอิตาลี   พ่อเป็นผู้ดีอิตาเลียนตระกูลมันชินี ต่อมาเธอกับน้องๆย้ายมาอยู่ที่ฝรั่งเศส   พออายุ 14 ปี ท่านสังฆราชจัดให้แต่งงานกับขุนนางฝรั่งเศส ผู้ได้สืบตระกูลฝ่ายภรรยาเป็นดยุคแห่งมาซาแร็ง     ส่วนเธอได้เป็นดัชเชสแห่งมาซาแร็ง ออต็องซ์ได้ชื่อว่าเป็นสาวโฉมงามเป็นที่เลื่องลือ   เมื่อมาเป็นพระสนมก็เป็นคนสวยที่สุด  สวยยิ่งกว่าเลดี้คาสเซิลเมนและหลุยส์   แต่รูปวาดที่เหลือมาถึงทุกวันนี้  คงได้ศิลปินฝีมือไม่ดีเลยไม่เห็นความงามเท่าไร เธอมีผมดำขลับสยายยาวถึงสะเอว   และดวงตาสีสวยประหลาด เปลี่ยนสีไปได้ตามแสงที่มากระทบ อธิบายแบบนี้ท่านผู้อ่านอาจจะนึกไม่ออกว่าเป็นดวงตาสีไหนแบบไหน   ขอยกตัวอย่างจากดาราฮอลลีวู้ดคนหนึ่งดีกว่าค่ะ เอารูปมาให้ดูกันเลย เธอชื่อ ลินดา คาร์เตอร์ เป็น Miss World USA เมื่อปี 1972 แล้วมาเป็นดารา เล่นหนังทีวีชุด Wonder Woman สาวน้อยมหัศจรรย์ ดวงตาแบบนี้สีอ่อน ค่อนข้างใส ออกน้ำเงิน อมม่วง อมเทา  ถ้าใส่เสื้อผ้าสีเข้มๆ เฉดสีเขียว น้ำเงิน หรือดำ จะขับเฉดสีในดวงตาให้ออกมาตามนั้น ในพสวมเสื้อสีดำ  สีดวงตาออกมาเป็นเทา

[เทาชมพู]

พระเจ้าชาร์ลส์เคยหลงรักสาวน้อยออต็องซ์ เมื่อทรงพบที่ปารีส  อยากจะอภิเษกสมรสด้วย แต่หลานสาวอัครมหาเสนาบดีเป็นดอกฟ้าสำหรับพระราชาตกยาก  ก็เลยแคล้วคลาดกันไป เธอมีชีวิตสมรสที่ทุกข์ทรมานกับสามีตั้งแต่เริ่มแรก    ดยุคแห่งมาซาแร็งเป็นชายเคร่งศาสนาจนบ้าคลั่ง   วันๆเอาแต่สวดมนตร์ และชิงชังความสวยงามทุกชนิดว่าเป็นกิเลสมาร  รวมทั้งความงามของภรรยาและลูกสาวด้วย   เขาสั่งถอนฟันลูกสาวออกหมดเพื่อไม่ให้ดูน่ารัก และทั้งที่เขารักออต็องซ์มาก เขาก็เกลียดชังความงามของเธอว่าเป็นสั่งยั่วยุให้เขาเกิดกิเลส ตัณหา งานศิลปะงามๆที่ประดับคฤหาสน์ก็ถูกเขาทุบทำลายหมดเพื่อไม่ให้เป็นสิ่งเร้ากิเลส ในที่สุด ออต็องซ์ทนสามีไม่ไหวก็ขอหย่า หอบลูก 4 คน หนีออกจากฝรั่งเศส  ให้พ้นเงื้อมมือเขา เธอร่อนเร่ไปหลายประเทศ  สามีก็ฟ้องกับศาลฝรั่งเศสให้มีคำสั่งเอาตัวเธอกลับไป   ออต็องซ์หนีไปอิตาลี จากอิตาลีไปชอมบรี เพื่อขอความคุ้มครองจากดยุคแห่งซาวอย

[เทาชมพู]

ออต็องซ์ต้องออกจากชอมบรีอีกครั้งเมื่อท่านดยุคถึงแก่กรรม ร่อนเร่ไปสวิตเซอร์แลนด์ เยอรมนีและฮอลแลนด์ จนได้มาอังกฤษในที่สุด พระเจ้าชาร์ลส์ทรงอ้าแขนปกป้องเธอจากสามีด้วยความเต็มพระทัย เพราะไม่เคยลืมผู้หญิงที่ทรงหลงรักมาก่อน ออต็องซ์ผิดกับสาวในราชสำนักคนอื่นๆ   เธอชอบแต่งกายด้วยเสื้อผ้าผู้ชาย  ฟันดาบและยิงปืนได้แม่นยำอีกด้วย ออต็องซ์มีห้องชุดอยู่ในพระราชวังเซนต์เจมส์ในฐานะพระสนมผู้มีเกียรติ เธอจัดห้องรับแขกของเธอเป็น "ซาลอง" ที่พบปะของนักปรัชญา กวี ศิลปิน นักเขียน   โดยมากเป็นชาวฝรั่งเศสที่ต้องลี้ภัยออกนอกประเทศ

[เทาชมพู]

สามียังคงใช้สิทธิ์ทางศาลข่มขู่ให้เธอกลับไปฝรั่งเศส แต่ออต็องซ์ก็ยืนกรานไม่ไป  เธอลี้ภัยอยู่ในราชสำนักอังกฤษ  จนพระเจ้าชาร์ลส์สวรรคต สิ้นพระราชา  เงินรายได้ที่ทรงประทานก็หมดลง   ออต็องซ์ตกเป็นหนี้เป็นสิน มิหนำซ้ำความผันผวนในการสืบบัลลังก์อังกฤษทำให้ราชสำนักไม่เป็นที่พึงประสงค์สำหรับเธออีก ออต็องซ์ย้ายออกมาอยู่ข้างนอกวัง    เธอถึงแก่กรรมที่เชลซี เมื่ออายุได้ 53 ปี สมบัติที่เธอทิ้งไว้ให้กับวงวรรณคดี คือ บันทึกส่วนตัว เป็นบันทึกฉบับแรกๆในวงการประพันธ์ที่ผู้หญิงเป็นคนเขียน   ยังหาอ่านได้จนถึงปัจจุบันนี้ หลังจากเธอถึงแก่กรรม  สามีเธอข้ามมาจากฝรั่งเศสเพื่อจัดการเรื่องศพ  เขาชำระหนี้ให้เจ้าหนี้ แล้วอ้างสิทธิ์เป็นเจ้าของศพเธอโดยไม่มีใครค้าน แต่แทนที่จะฝังตามประเพณี  เขาเอาร่างของเธอใส่โลงตระเวนไปทั่วฝรั่งเศสอยู่ 1 ปีเต็มๆ จนกระทั่งญาติพี่น้องทนไม่ไหว  เกลี้ยกล่อมให้เขายอมฝังศพเพื่อวิญญาณเธอจะได้ไปสู่สุคติ ที่College of Four Nations ในปารีส

[เทาชมพู]

เชิญเก็บหมอน เก็บผ้าห่ม  แล้วตามขึ้นไปที่กระทู้ข้างบนนี้ค่ะ  http://www.vcharkarn.com/include/vcafe/showkratoo.php?Cid=20&Pid=45163