ก่อนจะตั้งกระทู้ถามการบ้าน อ่านทางนี้ก่อนจ้ะ (First Aid)

[ภูมิ]

 อันนี้นี่ชมนะครับ     ผมก็ชอบคนดุ

ส่วนตัว ผมมักจะเป็นคนอะไรก็ได้ ที่เขียนตอบก็เพราะอยากเขียน เขียนแล้วเขาจะมาขอบคุณหรือไม่ ก็ไม่ค่อยได้สนใจเท่าไร
เวปบอร์ดอีกแห่งที่ผมช่วยดูแลอยู่ นอกจากพวกกระทู้ขายของแล้ว ผมแทบไม่เคยลบกระทู้ใครเลย (ผ่านมาหมื่นกว่ากระทู้ เคยลบไปแค่หนึ่งเอง)

แต่ก็เห็นด้วยว่า เราก็จำเป็นต้องมีผู้คุ้มกฎ (คำนี้ต้องส่งประกวดกระทู้ข้างล่างแฮะ)ด้วย

ทำให้นึกถึงสมัยก่อน ตอนไปเป็นโคชให้น้องๆเด็กมัธยม (ชมรมผมมีธรรมเนียมว่า ช่วงที่อยู่มหาลัย จะกลับไปเป็นโคชให้กันรุ่นน้องในชมรม)  พี่ๆแต่ละคนก็แบ่งหน้าที่กัน บางคนก็ทำหน้าที่ปลอบ บางคนก็ทำหน้าที่ดุ มีทั้งคนคิดว่าตัวเองจะเล่นบทอะไร แต่บางคนก็ไม่คิดอะไรเลยนิสัยเป็นอะไรก็เป็นอย่างนั้น

นอกเรื่องไปหน่อย คิดแล้วอยากกลับไปใช้ชีวิตอย่างนั้นอีกจัง

[ปุยฝ้าย]

 เอ ฟังแล้วคิดว่าเข้าข่ายตัวเองไม๊น้อ555

จริงๆแล้วแอบอ่านวิชาการมานานแล้วล่ะค่ะ แต่ไม่กล้าโพสอะไร ((รู้สึกความรู้ไม่พอจะโพส))   พอมีงานมาก็คิดว่าน่าจะมีผู้รู้มาช่วยไขความคิดให้กระจ่างขึ้น ไม่ได้คิดจะงอมืองอเท้าแต่อย่างใดนะคะ55 แหม่ แต่ก็ขอขอบพระคุณทุกท่านมากค่ะ

[ติบอ]

 เมื่อวานนี้ ได้คุยกับพี่คนหนึ่ง ซึ่งไม่เคยยอมสมัครสมาชิกเวบบอร์ดที่เกี่ยวกับข้อมูล - ความรู้ต่างๆเลย นอกจากอ่านอย่างเดียว พอถามขึ้นมา ว่า "ทำไมไม่เล่น" เรื่องที่พี่เขาตอบผมก็พาให้นึกถึงกระทู้นี้
เช้านี้ตื่นมาเลยเอามาเล่าซะหน่อยดีกว่า


ผม : ทำไมพี่ไม่สมัครสมาชิกซักบอร์ดล่ะครับ สนุกดีนะพี่
พี่ : ไม่หรอก เบื่อเด็ก
ผม : ยังไงเหรอครับ
พี่ : พวกที่ชอบทำตัวเป็นเด็กสมัยนี้ บ่อยไปที่มาถึงอยากถามการบ้านก็ทะลุกลางปล้องขึ้นมา เหมือนเอาขี้มาโยนไว้กลางเนต
ผม : ครับ
พี่ : เหมือนรู้ไง ว่าขี้เป็นปุ๋ยเอาไปรดผักได้ แต่ไม่หมัก ไม่ทำอะไร จู่ๆก็เอามาโยนไว้หวังให้คนมาทำให้หมด เด็กพวกนี้ก็พอๆกัน บางเรื่องที่ถามก็น่าสนใจอยู่นะแต่ไม่ทำอะไรเลย หวังให้คนมาเล่ามาตอบ ไม่รู้จักช่วยเล่า แถมบางคนเขาอุตส่าห์พิมพ์เล่าซะยาวจิ้มคีย์บอร์ดเป็นพันๆหน ก็ไม่ขอบคุณอีก
ผม : บอร์ดที่ผมเล่นก็เจอราวๆนี้ล่ะครับ
พี่ : บอร์ดไหนมันก็เป็นทั้งนั้น ไอ้พวกชอบทำตัวเป็นเด็กมันโพสต์ถามได้ทุกบอร์ดแหละ แต่เสื_กหาข้อมูลไม่เป็น ไม่ชอบใช้สมองอย่างเป็นประโยชน์ เด็กบางคนเดินเข้าห้องสมุดไปใช้คอมพิวเตอร์โพสต์ถามการบ้าน แล้วก็เดินออกมา ไม่ค้นหนังสือด้วยซ้ำ
ผม : รู้แบบนี้ก็เล่นได้นี่พี่
พี่ : ไม่ล่ะ บอกแล้วไงพี่เห็นกระทู้พวกนี้เป็นขี้ จะให้พี่เป็นแมลงวันบินไปตอมเหรอ
ผม : ซะงั้น
พี่ : ถ้าเป็นเจ้าของบ้านก็ว่าไปอย่าง คงต้องไปตามเช็ด แต่จะเอาน้ำสาดไล่ไม่ให้มาทำรกอีกด้วย
ผม : บลอคไอพีเลยเหรอพี่
พี่ : เออสิ ส่งเมลล์ไปด่าด้วย
ผม : โห แบบนี้ถ้าพี่เปิดบอร์ดขึ้นมาจะมีคนเล่นบอร์ดพี่เหรอ
พี่ : รู้ก็ดี พี่เลยไม่เล่นบอร์ดพวกนี้ไง

(บทสนทนามันแรงไปนิดนึงนะครับ ถ้าคิดว่าไม่สุภาพก็ลบได้เลยครับ แต่คุยกันแล้วนึกถึงกระทู้นี้พี่นุชนามากๆเลยครับ อิอิ)

[ติบอ]

 พิมพ์ตกครับ ประโยคสุดท้ายควรจะเป็น "ถ้าสมาชิกท่านไหนคิดว่าไม่สุภาพก็รบกวน SMS ให้พี่ๆทีมวิชาการลบไปได้เลยครับ"

[deathspirit]

 อยากจะถามความเห็นของหลายๆท่านครับว่า ผมควรทำแบบนี้มั้ย
กดดูในกระทู้นี้นะครับ
[ur]http://www.vcharkarn.com/include/vcafe/showkratoo.php?Cid=105&Pid=45235[/url]

[deathspirit]

 พิมพ์tagผิดไปหน่อยนึงครับ ขอโทษด้วย
http://www.vcharkarn.com/include/vcafe/showkratoo.php?Cid=105&Pid=45235
(จริงๆแล้วเป็นความผิดของผมเองที่ไม่ยอมกด preview ดูก่อนส่งข้อความ)

[Doraikufuki]

 ทราบแล้วคับ

[ประชาชน]

 การลอกคำตอบจากอินเตอร์เนต เป็นเรื่องที่ตรวจสอบง่ายที่สุด เพราะ แค่อาจารย์เอา Keyword พิมพ์เข้าไปที่กรูเกิลร์ ก็ค้นได้ไม่เกิน 3 นาทีครับ ว่าลอกใครมา หรือลอกแบบฉลาดหรือเปล่า หากตัดแปะ ก็ให้ตกเลย

นักเรียนบางคนอาจคิดว่า ได้คำตอบจากอินเตอร์เน็ตแล้วลอกไป จะไม่มีใครทราบ หารู้ไม่ว่าตรวจสอบง่าย กว่า ลอกในหนังสือมาก

ประเทศไทยควร เคร่งครัดเรื่อง plagiarism ให้มาก จะได้ไม่มีการตัดแปะจากเด็กนักเรียน

[เฟื่องแก้ว]

 ตายจริง มีให้ช่วยทำการบ้านด้วยหรือคะเนี่ย

เฟื่องเอง เข้ามาขอพึ่ง วิชาการ.คอม ตอนหมดทางแล้วจริงๆ ค่ะ
ปกติทำงานมีกู้กเลิลเป็นผู้ช่วยมือหนึ่งเหมือนกัน
ถ้าวันไหนระบบอินเตอร์เน็ตล่ม เห็นจะเดี้ยงแน่ ๆ ค่ะ
เพราะต้องค้นข้อมูลสารพัดรูปแบบจริง ๆ

ตอนเรียน อาจารย์ให้เขียน Thematic file
ก็มีเพื่อนโดนอาจารย์เอ็ดแรงเหมือนกันค่ะ
ว่าลอกอินเตอร์เน็ตมาทั้งดุ้น
(โดยนักเรียนไม่ทันคิดว่า อาจารย์จวนเกษียณจะออนไลน์!!)
โดนหักคะแนนไม่เหลือเลย
เดี๋ยวนี้ อาจารย์ถ้าไม่ออนไลน์ ก็ไม่ทันนักศึกษายุคดิจิตัลนะคะ

[ติบอ]

 ที่จริง ไม่ใช่แค่นักเรียนหรอกนะครับ

ผมเคยเจองานออกแบบของสถาปนิกจบใหม่คนนึง เห็นแล้วนึกไม่ออกว่าเคยเห็นมาจากไหน แค่ดูแล้วรู้ว่าสวยอย่างคุ้นๆ แต่ไม่กลมกลืนกันซักอย่าง

พอมานั่งนึกดูถึงได้รู้ว่าพี่แกไปเอาแต่ละส่วนในงานแกมาจากปราสาททางยุโรปมั่ง วัง-บ้านเก่าๆในเมืองไทยมั่ง จับมายำๆรวมกันโดยไม่ได้ดูให้ละเอียดว่าลายที่ใช้มาจากคนละสมัย แล้วเขียนขึ้นใหม่เพื่อเอามาขาย เห็นแล้วหงุดหงิดครับ มันไม่เข้ากันซักอย่าง บ้านคนจะอยู่อาศัยนะครับ ถ้าจะมาทำชุ่ยๆคนหลายคนคงไม่คิดอยากจ้างมาออกแบบให้หรอก จริงมั้ยครับ


สงสัยสันด_นเด็กไทยจำนวนหนึ่ง คงติดตัวไปจนโตอย่างไร้ความสำเหนี_ก ซะแล้วมั้งครับ

[เทาชมพู]

 http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E4092726/E4092726.html  

[ศรีปิงเวียง]

 ความเห็นที่ 40
ต้องเซ็นเซอร์ก็ได้ครับพี่ติบอ เล็ก ๆ น้อย ๆเท่านั้นเอง ใครคิดได้ก็ปรับปรุงใหม่ คิดไม่ได้มันก็น่านัก
อ่านความเห็นที่ 41 ตามลิงค์ที่ อ. เทาชมพูให้แล้วรู้สึกบอกไม่ถูกครับ ไม่คิดว่าจะทำอย่างนี้ได้ ลอกมาทั้งดุ้นแล้วเอาไปทำหนังสือขายอีก
คุณประชาชน คิดตรงใจผมพอดีครับ เพราะปัญหาเรื่องการcopy งานจากอินเตอร์เน็ตแล้วมาแปะทำรายงานถือเป็นปัญหาใหญ่
และจะทำให้นิยามของคำว่า รายงาน เปลี่ยนไป (ถ้าไม่มีใตรใส่ใจ)
ผมยอมรับว่าผมเคยสำเนามาทั้งดุ้น (แต่ทำไม่กี่หน้าและไม่กี่ครั้ง เพราะทำไปแล้วไม่ได้อะไรเลย ถ้ารู้ก็เสียหน้า ถ้าไม่รู้เราก็ไม่ภูมิใจอีก ทางที่ดีเมื่อเราได้ขอมูลควรจะขัดเกลาสำนวนเล็กน้อยจะดีกว่าครับ

[ศรีปิงเวียง]

 แก้ความเห็นที่ 42 ครับ
ต้องเซ็นเซอร์ เพิ่มเป็น ไม่ต้องเซ็นเซอร์
(ถ้าไม่มีใตรใส่ใจ) แก้เป็น ถ้าไม่มีใครใส่ใจ

[Karine!!]

 ตามอ่านกระทู้ที่อาจารย์เทาลงไว้มาค่ะ
ไม่น่าเชื่อว่าจะทำกันได้นะค่ะ
...
เห็นบอกว่าเป็นอาจารย์ และก็เห็นด้วยอีกที่ว่า ไม่น่าเชื่อว่าคนที่ลอกข้อมูลเขาไปจะเป็นอาจารย์ เฮ้อ...
...
อยากให้คุณศรีเวียงปิง เอานิยามของ "รายงาน" มาลงไว้ได้ไหมค่ะ...จะได้ให้นักเรียน นักศึกษา นิสิต และผู้สนใจที่กำลังทำอะไรไม่ถูก คิดอะไรไม่เป็นมาอ่านกันบ้าง

ปล.การีนก็ยอมรับค่ะ ว่าเคยลอกข้อมูลทางอินเทอร์เนตมาเหมือนกัน แต่ก็...ตั้งแต่เข้ามาอ่านเรื่องราวต่างๆในวิชาการแห่งนี้ก็ทำให้เลิกลอก...ก๊อบงาน และที่สำคัญกว่านั้น เวลาที่เราทำรายงาน หรืองานอะไรก็ตามสำเร็จได้ด้วยตนเองสักชิ้น มันจะเป็นความภาคภูมิใจอย่างที่สุด(เป็นความรู้สึกที่ว่า แม้คนอื่นจะทำมาดูดีกว่า แต่เราก็ยังเชื่อว่า"ฉันทำได้ดีกว่า..."เสมอๆ)

[ติบอ]

 ที่จริง เป็นแฟนกระทู้นี้ของพี่นุชนาอย่างเหนียวแน่นเลย (เพราะต้องคอยตอบคำถามงี่เง่าๆให้น้องกลุ่มหนึ่งบ่อยมาก เช่น "พี่ขา หนูอยากรู้ว่าภาพนี้อยู่ที่หน้าไหนในหนังสือเล่มนี้คะ" ผมก็ต้องไปเปิดดูให้ ทั้งๆที่ดรรชนีย์ท้ายเล่มก็มี เพราะบางทีก็ดุน้องมากไปไม่ได้ หลังๆก็เอาลิงค์กระทู้นี้แหละ ส่งให้เด็กไป อิอิ)

ผมเองก็ลอกข้อมูลจากอินเตอร์เนตเยอะนะครับ จะทำรายงานทีก็เข้าไปหาในฐานข้อมูลนี่แหละ แล้วก็ดาวน์โหลดไฟล์เข้ามา เจอประโยคที่เราอยากใช้ก็ลอกลงมาเขียนไว้ประกอบรายงาน

หรือบางทีมีอะไรไม่รู้ก็ลองโพสต์ถามดู ถ้าคิดว่าจะมีคนมาตอบให้ได้

แต่ผู้โพสต์ถามเองก็ควรจะมีสามัญสำนึกในการถามซักนิดก็ดี ลองนึกดูก่อนถามดีกว่ามั้ยว่าอะไรน่าถาม อะไรไม่น่าถาม
เดี๋ยวอีกไม่กี่ปีเราอาจจะมีคำถามแปลกๆเข้ามาให้เห็นในอินเตอร์เนตได้  เช่น

"ไม่ทราบว่าการบูรณะซ่อมแซมหลังคาเก่าของวัดต้องทำยังไง คือเราต้องไปทำงานให้กรมศิลป์อ่ะ อยากรู้ว่าเอาพลาสติกทำช่อฟ้าไปใส่ให้วัดได้มั้ยอ่ะ"

"ทำผ่าตัดใหญ่อยู่ คนไข้เกิด lung complication ไม่รู้จะทำยางงายดี ช่วยบอกด้วยด่วน"

"ลูกศิษย์อนุบาล 3 ทั้งห้องซนมาก สอนแล้วปวดหัวมากคะ ต้องทำไงดีค่ะเด็กจะได้ไม่ดื้อไม่ซน"

"เย็นนี้ต้องขึ้นสวดศพเป็นครั้งแรก ไม่ทราบว่ามีคาถาอะไรมั่งที่ต้องสวด บอกด้วยด่วน"

ฯลฯ


อิอิ