นิยายคุณแต่ง (และประกวดคำกลอน)

[..............]

ค่ะรางวัลใหญ่ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร
แต่อยากให้เพิ่มหัวข้อเรื่องเพื่อนแค่นี้แหละค่ะ

[เปี้ยว]

เพิ่มแล้วครับ :+)
เชิญแต่งกันได้ครับ

[............]

เอาหัวข้อวันเด็กน่ะพี่พี่

[เราเอง]

พึ่งเข้ามาครั้งแรกน่ะ สำหรับคนที่เข้ามาบ่อยๆ แบ่งย่อยหน้าละ 10 ตอนก็สะดวกดี แต่สำหรับคนเข้าใหม่อย่างเรา รู้สึกอ่านยากอ่ะ ต้องเปลี่ยนหน้าเรื่อยๆ รู้สึกไม่ต่อเนื่องเลย...

บนหน้าจอมันพลิกไปมาไม่ง่ายแบบหนังสือกระดาษนา

[vteam]

งั้นไว้ตอนผู้จัดทำมีเวลา แล้วจะใส่เมนูที่เลือกดูได้ทั้งหมดในหน้าเดียวกันให้นะครับ :+)

[เปี้ยว]

จบแล้วครับ จบแล้ว นิยายเรื่องแรกของเรา
อย่าลืมไปอ่านตอนจบนะ

[น.ธ. นรินทร]

ผมว่าเรื่องเแรกจบแล้วนะ เรื่องที่ 2 มาสักทีเถอะผมว่าจะเข้ามาร่วมแจมสักหน่อย แต่อ่านไปอ่านมาจบแล้ว รอเรื่องที่สองอยู่นะครับ

[VMaster]

ทีมงานอู้งานหนีไปเที่ยวตรุษจีนหมดครับ
แต่เอนจิ้นสำหรับเรื่องใหม่พร้อมแล้วครับ
เปิดให้เล่นกันอาทิตย์นี้แน่นอน (หลังตรุษจีน)  

[ไพจิตร สดวกการ]

ขอส่งเรื่องใหม่ค่ะ

รังสีตกกระทบและรังสีสะท้อนสอนคุณธรรม

        เมื่อตอนที่พี่ไผ่หน้าดำคร่ำเครียดอยู่กับการทำวิทยานิพนธ์ จนแทบจะสำลักความเครียดตายนั้น ญาติมิตรจะอาศัยไหวัวานอะไร ก็ให้รู้สึกว่าเป็นการรบกวน เหมือนคนไร้น้ำใจ

        ช่วงนั้นเอง "น้องน้อย" เพื่อนสนิทของพี่ไผ่ ซึ่งอยู่ต่างจังหวัดแสนไกล ก็มาขอให้พี่ไผ่ช่วยจัดการเรื่องการสมัครสอบเรียนต่อให้ นับตั้งแต่การซื้อใบสมัคร การสมัคร ดูสถานที่สอบ ดูรายชื่อผู้มีสิทธิ์สอบ หาที่พักให้ ส่งข่าวให้เป็นระยะ ๆ ไปรับ ไปส่ง ทุกครั้งที่เข้ากรุงเทพฯ แจ้งผลการสอบข้อเขียน การสอบสัมภาษณ์ รายละเอียดต่าง ๆ ในการรายงานตัว ฯลฯ ซึ่งล้วนแต่ต้องรีบแจ้งให้ทราบทางโทรศัพท์ทางไกลทั้งสิ้น และที่บ้านน้องน้อยไม่มีโทรศัพท์ ต้องโทรไปที่ทำงานของแฟนน้องน้อยในเวลากลางวันแสก ๆ ซึ่งสิ้นเปลืองค่าโทรศัพท์มาก และหาตัวน้องน้อยยากด้วย ต้องโทรตั้งหลายครั้ง ข่าวว่าตั้งแต่ประกาศผลว่าน้องน้อยสอบได้ ผอ. ก็อนุญาตให้น้องน้อยลาเพื่อเตรียมตัวเกี่ยวกับการรายงานตัวเข้าเรียนไม่ต้องไปโรงเรียนอีกแล้ว แทนที่น้องน้อยจะอยู่คอยรับโทรศัพท์จากพี่ไผ่ แต่กลับวิ่งไปโน่นมานี่ วัน ๆ ไม่ได้อยู่ติดบ้านเลย ซึ่งเรื่องนี้พี่ไผ่รู้สึกน้อยใจและเกิดความรู้สึกขัดแย้งมาก แฟนน้องน้อยก็ได้ดุน้องน้อยว่า พี่ไผ่เขาช่วยเหลือเธอ เธอควรจะตอบแทนด้วยการอยู่ให้พี่ไผ่ช่วยได้สะดวกหน่อย ไม่ใช่วัน ๆ เอาแต่ตะลอน ๆ ไปช่วยคนนั้นคนนี้ น้องน้อยตอบว่า

        "นี่แหละ ก็เพราะฉันเที่ยวช่วยคนอื่น พี่ไผ่เขาถึงได้ช่วยฉันไง"

        คำตอบของเขา ทำให้พี่ไผ่นึกไปถึงเรื่องรังสีตกกระทบและรังสีสะท้อนทันที  และสามารถขจัดความรู้สึกขัดแย้งและความน้อยใจไปได้เป็นปลิดทิ้ง รู้สึกว่าได้ยกระดับจิตใจของตนเองขึ้นมาอีกระดับหนึ่ง เกิดความเข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง ว่า

        A ช่วย B แต่ B ไม่จำเป็นต้องช่วย A เสมอไป อาจจะเป็น

      A ช่วย B แต่ B ไปช่วย C

ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาตามธรรมชาติดังภาพรังสีตกกระทบและรังสีสะท้อนข้างล่างนี้

ถ้าจะพิจารณาเป็นองศา  ก็จะมีเพียงหนึ่งในร้อยแปดสิบเท่านั้นที่รังสีสะท้อนจะย้อนรอยเดิมของรังสีตกกระทบ  คือ กรณีที่รังสีตกกระทบตั้งฉากกับแนวระนาบที่จุดตกกระทบเท่านั้น  กรณีอื่น ๆ ล้วนแต่สะท้อนไปในแนวที่ไม่ย้อนแนวเดิมทั้งสิ้น !

[ไพจิตร]

ส่งภาพประกอบค่ะ
http://vcharkarn.com/reurnthai/uploaded_pics/RW171x024.gif'>

[ไพจิตร]

ขอเชิญชวนท่านอื่น ๆ ที่มีประสบการณ์ในทำนองนี้   แต่งเรื่องของท่านที่เกี่ยวกับ  "รังสีตกกระทบและรังสีสะท้อนสอนคุณธรรม"  มาในตอนที่ 2, 3, 4, ...  ค่ะ

[พลจิตต์]

ทีมงานครับ อยากอ่านนิยาย เรื่องที่สองครับ เรื่องนี้ขอเป็นผู้ติดตามอ่าน ช่วยจัดให้ด้วยนะครับ