ตอบคุณ sound engineer ครับ
"ใครที่ชื่อเพราะ ชื่อยาว อาจจะสงสัยว่าทำไมบางทีไปพ้องกันกับชื่อคนอินเดีย ว่าแต่ว่า ทำไมการถอดความจากจดหมายเหตุ ต้องถอดความให้เป็นสันสกฤต แล้ว มานั่งถกเถียงกันถึงความหมายที่แท้จริง"
ตรงนี้ ผมก็งงๆ กับคำว่า "จดหมายเหตุ" เหมือนกัน อิอิ ยังดีที่คุณ Nuchan นึกออก ๒ ท่าน อิอิ
มีข้อสงสัยดังนี้ครับ
"การถอดความจากจดหมายเหตุ ต้องถอดความให้เป็นสันสกฤต" หมายความว่า "แปลจดหมายเหตุ จากภาษาหนึ่ง (ไทย หรือ อังกฤษ?) ให้เป็น ภาษาสันกฤต" หรือเปล่าครับ

หรือ
ถอด "ชื่อที่ตั้งจากภาษาสันกฤต" ที่เขียนด้วยอักษรไทย โดยใช้ ตัวอักษรโรมันที่เขียนแบบรักษารากคำที่เป็นสันกฤตไว้

เช่น
ทักษิณ ชินวัตร ถ้าเขียนแบบรักษารากคำสันกฤต ด้วยอักษรโรมันจะเป็น
"Daksina Jinavatra" แต่ถ้าเขียนตามคำเสียงไทยจะได้ว่า
"Thaksin Chinnawat"
ไม่รู้จะตรงตามที่คุณ sound engineer หมายถึงหรือเปล่าครับ
ถ้าเป็นเรื่องการถอดชื่อนี้ ผมก็เห็นด้วยครับ ว่ามีสับสนกันอยู่บ้าง ยิ่งสมัยนี้ ถอดชื่อด้วยอักษรโรมันตามใจกันไปหมด ไม่ได้คำนึกการถอดตามหลักการ (ของราชบัณฑิตฯ) ซึ่งก็อาจเป็นเพราะ เดี๋ยวนี้ใครก็เรียนภาษาอังกฤษมา ดังนั้นถอดเองได้
ผมมองว่าเรื่องนี้มีกัน ๒ แนวครับ
๑. ถอดตามแบบรักษาคำสันกฤตเลย แต่ก็มีปรับอักษรบางตัวให้เสียงไปตามภาษาอังกฤษ
๒. ถอดตามเสียงไทยอ่าน
แต่การถอดตามราชบัญฑิตยสถาน ก็เยิ่นเย้อมากถ้าใครมี "พ" เยอะ เช่น
(ขออนุญาต "น้องแตงโม" นะครับ)
ภัทรธิดา พัชรวีระพงษ์
ถ้าถอดตามแบบรักษารากสันสกฤต จะเป็น
"Bhadradhita Bajravirabamsa" หรือ
"Bhadradhita Vajraviravamsa" อ่านแล้วคนละชื่อเลยนะครับ อิอิ
ถ้าถอดตามเสียงอ่านไทย ตามราชบัญฑิตยสถาน จะเป็น
"Phatharathida Phacharawiraphong" อืม ยาวไหมหละครับ ทั้ง Ph - Th - Ch
ดังนั้น บางคนจึงนิยมตามเสียงภาษาอังกฤษ ก็จะเป็น
"Pattaratida Patsharawirapong"
บางคนก็ถอด "พงษ์" เป็น "Pongse" ก็มี (ไม่รู้คนอังกฤษจะอ่านยังไง อิอิ)
บางคนก็นิยมถอด "ว" ด้วย "v" แทนที่จะเป็น "w" ซึ่งในภาษาไทยของเราแล้วเราไม่มีเสียง "v" นะครับ แต่เรามีเสียง "w"
อย่างชื่อวีระ ที่ถูกตามเสียงไทยคือ Wira แต่ดูเหมือนจะไม่มีใครนิยมเท่าไหร่ แต่นิยมถอดเป็น Vira แทน
บางคนก็ว่า "ถอดๆ ไปเถอะ ให้มันอ่านได้เป็นภาษาก็แล้วกัน" อิอิ