สาวเครือฟ้า

[หากวัวยังไม่ลืมตีน]

 อยากทราบเรื่องราวอย่างละเอียดในบทละครร้องสาวเครือฟ้านี้นะคะ  จะเอาไปรายงาน  หาในเน็ตมีแต่เรื่องย่อ
ถ้ามีรูปด้วยก็จะดีมากเลยคะ

[ศศิศ]

สำหรับเรื่องราวอย่างละเอียดเกี่ยวกับเนื้อหา ก็ลองหาตามห้องสมุดมหาวิทยาลัยต่าง ๆ ก็น่าจะมีครับผม หรือจะที่หอสมุดแห่งชาติก็มีนะครับผม ส่วนใหญ่จะเป็นหนังสือที่ระลึกในงานฌาปนกิจศพ เป็นส่วนมาก เช่นของที่ระลึกงานฌาปนกิจนางเสงี่ยม ตุงคะเศรณี ณ ฌาปนสถาน วัดธาตุทอง กรุงเทพฯ วันพุธที่ 20 พฤศจิกายน 2517 เป็นต้นครับผม ผมเคยเขียนบทความเกี่ยวกับสาวเครือฟ้าอยู่ครั้งหนึ่ง หากไม่รังเกียจก็ลองเข้าไปอ่านได้นะครับผม ที่  สาวเครือฟ้า...โศกนาฏกรรมบนเส้นขนาน สำหรับบทคำร้องที่ประทับใจก็น่าจะเป็นฉากสุดท้ายนะครับผม ที่เศร้าและสะเทือนใจเป็นที่สุด ที่ว่า "โผผวาวิ่งหา คว้ามีดหมอ ของคุณพ่อ ตั้งจิตอธิษฐาน มีทองคร่ำจำจารึกโบราณ เสียชีพ อย่าเสียชื่ออ่าน กระจ่างตัว โอ้เครือฟ้า ครานี้ สิ้นที่หวัง ขอลาโลก โศกสั่ง ถึงหูผัว เมียอาภัพ คับชีวัน ประหวั่นรัว ขอลาบัว บาทพี่ หนีไป คอยดู อยู่กับพ่อ รอพี่ เพราะชาตินี้ วาสนา หาถึงไม่ จวบลุพระ อมฤตย์ สุราลัย เกิดชาติไหน ขออยู่ เป็นคู่กัน พอคอเหวอะ มีดเลอะ เลือดตกเปรี้ยง ก็แว่วเสียง ผัวเรียก สำเนียกได้ แค้นก็แค้น รักก็รัก สลักใจ เหลืออาลัย แล้วคลาน ซานออกมา โลหิตไหล กายสั่น อยู่ริกริก เหงื่อซิกซิก ซมซวน กำสรวลหา หน้ามืดหวึง จวนจะถึง ทวารา สาวเครือฟ้า สิ้นชีวาตม์ ขาดใจเอย" และท้ายสุดนี้ ผมก็เอาลิงค์นวนิยายเรื่อง Madam Butterfly มาฝากครับผม แต่เป็นเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษนะครับผม ที่ลิงค์นี้ครับ http://xroads.virginia.edu/~HYPER/LONG/contents.html

[ประชาชน]

 อ้าวผมโง่อยู่ตั้งนาน นึกว่าเป็นเรื่องจริงเสียอีก ที่แท้เเป็นเรื่องแต่งยืมเอามาจากฝรั่งอังกฤษหรือนี่

[หากวัวยังไม่ลืมตีน]

 ขอบคุณคุณศศิศมากเลยค่า