สถานที่แห่งนี้คือที่ไหนค่ะ

[ภารตี]

ดิฉันเคยผ่านตาในหนังสือเล่มหนึ่ง(จำไม่ได้แล้ว...)ว่าเป็นวังที่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าฯ ทรงสร้างเพื่อพระราชทาน สมเด็จพระบรมโอรสธิราชฯ เจ้าฟ้ามหาวชิรุณหิศ ที่ทุ่งนาปทุมวันใช่หรือไม่ค่ะ...แล้วปัจจุบันสถานที่นี้ใช้ทำอะไรคะ

[หยดน้ำ]

 วังนี้ชื่อว่าวังวินเซอร์ครับ  ถ้าผมจำไม่ผิดน่าจะเคยใช้เป็นหอพักของนักเรียนโรงเรียนมหาดเล็กหลวง  ปัจจุบันน่าจะเป็นสนามศุภชลาศัยนะคับ

[ภารตี]

 แล้ววังวินเซอร์นี้เป็นของเจ้านายพระองค์ใดคะคุณหยดน้ำ

[หยดน้ำ]

 ก็เหมือนที่คุณภารตีทราบมาอ่ะคับว่าเป็นวังที่รัชกาลที่  5  สร้างพระราชทานสมเด็จเจ้าฟ้ามหาวชิรุณหิศ  แต่ยังไม่ทันแล้วเสร็จก็เสด็จสวรรคตก็เลยไม่ได้ใช้เป็นที่ประทับน่ะครับ

[V_Mee]

 ในภาพนั้นคือพระตำหนักที่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว โปรดให้สร้างพระราชทานสมเด็จพระบรมโอรสาธิราช เจ้าฟ้าวชิรุณหิศ สยามมกุฎราชกุมาร  มีรูปแบบสถาปัตยกรรมคล้ายพระราชวังวินด์เซอร์ของอังกฤษ  จึงเรียกกันติกปากว่า "วินด์เซอร์คาสเซิล" บ้างก็เรียกว่า "วังใหม่"   ต่อมาในรัชกาลที่ ๖ ได้โปรดพระราชทานให้เป็นที่ตั้งของโรงเรียนข้าราชการพลเรือนของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ซึ่งต่อมาได้โปรดให้ประดิษฐานเป็น จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย  ต่อมาภายหลังเปลี่ยนแปลงการปกครอง  รัฐบาลได้ขอเช่าที่ดินบริเวณนี้จากจุฬาลงกณ์มหาวิทยาลัย  แล้วทุบพระตำหนักทิ้งเพื่อสร้างสนามศุภชลาศัย กรีฑาสถานแห่งชาติในปัจจุบัน
ขอย้อนไปที่ความเห็นของคุณหยดน้ำที่ว่า "...หอพักของนักเรียนโรงเรียนมหาดเล็กหลวง..."  ขออนุญาตชี้แจงเพิ่มเติมครับ  โรงเรียนมหาดเล็กหลวงนั้นมีที่ตั้งอยู่ที่สวนกระจัง  ริมคลองเปรมประชากร  ซึ่งต่อมาในรัชกาลที่ ๗ โปรดให้ยกโรงเรียนราชวิทยาลัยที่บางขวาง(ที่เคยเป็นศาลากลางจังหวัดนนทบุรี)มารวมกับโรงเรียนมหาดเล็กหลวง  แล้วพระราชทานนามให้ใหม่ว่า "โรงเรียนวชิราวุธวิทยาลัย  ส่วน "โรงเรียนมหาดเล็กหลวงตามความเข้าใจของคุณหยดน้ำ คือ "โรงเรียนมหาดเล็ก" ของกระทรวงมหาดไทย  ไม่มีคำว่าหลวงต่อท้าย  โรงเรียนนี้มุ่งเน้นผลิตนักเรียนออกรับราชการในกระทรวงมหาดไทย  ต่อมาในรัชกาลที่ ๖ ได้โปรดพระราชทานนามให้ใหม่ว่า โรงเรียนข้าราชการพลเรือนของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เรียกอย่างย่อว่า โรงเรียนข้าราชการพลเรือน จ.ป.ร. แล้วโปรดให้ยกโรงเรียนฝึกหัดอาจารย์  โรงเรียนยันตรศึกษา และโรงเรียนราชแพทยาลัยมารวมในโรงเรียนนี้ จัดหลักสูตรเป็นระดับอุดมศึกษา  ก่อนที่จะโปรดสถาปนาเป็นจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ในพ.ศ. ๒๔๕๙

[aha_s]

 ไม่น่าจะทุบทิ้งเลยนะครับ สวยงามมากๆ ถ้าไม่บอกคิดว่าเป็นวังอยู่ต่างประเทศเลย

[อ.อ้อย]

 ที่ถูกรื้อก็เพื่อสร้างกรีฑาสถานแห่งชาติ โดยสร้างเป็นสนามศุภชลาศัย เมื่อ พ.ศ. 2479

วังวินเซอร์

“วินเซอร์คาสเซิล” หรือ “วังวินเซอร์”ซึ่งขณะนั้นเป็นวังของสมเด็จเจ้าฟ้ามหาวชิรุณหิศ สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช สยามมงกุฎราชกุมารในรัชกาลที่ 5 ครั้นสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชพระองค์นี้เสด็จทิวงคต พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวซึ่งขณะนั้นทรงพระยศเป็นสมเด็จเจ้าฟ้ามหาวชิราวุธจึงทรงรับรัชทายาท เป็นสมเด็จพระบรมโอรสาธิราช สยามมกุฎราชกุมารแทน และเมื่อพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงสถาปนาจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยขึ้นเพื่อเป็นพระเกียรติยานุสรณ์แด่สมเด็จพระบรมชนกนาถ จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทาน “วังวินเซอร์” ให้อยู่ในบริเวณของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยที่ให้อยู่ประจำนั้น ให้ใช้ที่วังวินเซอร์หรือวังกลางทุ่งนี้เป็นหอพักมาตั้งแต่ยังใช้สถานที่นี้เป็นโรงเรียนข้าราชการพลเรือนของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว และเมื่อเปลี่ยนเป็นจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มีขุนสมิทธิอนุสาส์น (เชี้ยง สูยวณิช) เป็นผู้ปกครองหอ ครั้งถึง พ.ศ. 2465 ตำแหน่งนี้เรียกเป็น อนุสาสก มีหลวงธราภาคพาที (อั้น ศุขะวณิช) เป็นอนุสาสก และมีตำแหน่งเป็นผู้บังคับบัญชาเหนือขึ้นไปคือ ตำแหน่งอธิการหอ ซึ่งในชั้นต้นผู้ดำรงตำแหน่งนี้คือพระยานิพัทธ์กุลพงศ์(ชิน บุนนาค) และใน พ.ศ. 2465 นั้น ผู้ดำรงตำแหน่งอธิการหอ คือ พระยาราชดรุณรักษ์ (เสริญ ปันยารชุน) ซึ่งต่อมาเปลี่ยนราชทินนามเป็นพระยาปรีชานุสาส์น
       นิสิตสมัยหอวังส่วนมากเป็นนักเรียนทุนของกระทรวงที่ประสงค์จะฝึกฝนข้าราชการที่มีความรู้ถึงระดับอุดมศึกษาไว้ใช้ในราชการ มีกระทรวงมหาดไทย ซึ่งต้องการนักปกครอง (รัฐศาสตร์) กระทรวงศึกษาธิการ ซึ่งต้องการครูและแพทย์ (ครุศาสตร์และแพทยศาสตร์) กระทรวงเกษตราธิการ ซึ่งต้องการนักกสิกร (เกษตรศาสตร์) และกระทรวงคมนาคม ซึ่งต้องการวิศวกร (ยันตรศึกษาแล้วเปลี่ยนมาเป็นวิศวกรรมศาสตร์) เป็นต้น นิสิตที่เป็นนักเรียนทุนจึงนับว่ามีเจ้าของทำนุบำรุงให้การศึกษา นอกจากพำนักโดยไม่ต้องเสียค่าธรรมเนียมใดๆ แล้ว ยังได้รับเบี้ยเลี้ยงอีกเดือนละ 15 บาท ซึ่งในสมัยนั้นจะเรียกว่าเหลือเฟือก็น่าจะได้ นิสิตส่วนตัวซึ่งไม่สังกัดกระทรวงใดก็พลอยได้เบี้ยเลี้ยงดังกล่าวไปด้วย ต่อมานักเรียนทุนเพิ่มขึ้น นักเรียนส่วนตัวออกจะเป็นประโยชน์ของการศึกษาขั้นสูงมากขึ้น ทำให้”หอวัง” ซึ่งรับนิสิตได้ประมาณ 30 คน เพียงแห่งเดียวไม่เพียงพอจึงดำริจะสร้างหอพักเพิ่มเติมขึ้นอีกหอหนึ่ง ฉะนั้นเมื่อมหาวิทยาลัยได้งบประมาณสร้างตึกวิทยาศาสตร์ (ตึกแผนกชีววิทยาในปัจจุบัน) จึงดำริที่จะแบ่งบริเวณมหาวิทยาลัยเป็นสถานศึกษาส่วนหนึ่ง และเป็นสถานที่อยู่ คือหอพัก กับสนามกีฬา อีกส่วนหนึ่ง โดยให้สถานศึกษาตั้งอยู่ด้วนตะวันออกของถนนพญาไททั้งหมด หอพักและสนามกีฬาอยู่ทางด้านตะวันตกของถนนพญาไท การสร้างหอพักขึ้นใหม่จึงเป็นความจำเป็นอย่างยิ่ง เนื่องจากในสมัยนั้นนิสิตมหาวิทยาลัยทุกคนต้องพำนักหอพัก

สำหรับหอพักในชั้นต้นนั้นได้รับการดัดแปลงเสริมสร้างเป็นเรือนไม้ แบ่งเป็นเรือ ก.ข.ค. และ ง. เฉพาะเรือน ข. ยกพื้นสูง ชั้นบนเป็นที่พัก ชั้นล่างเป็นที่เรียน เรือนอื่นๆ ยกพื้นสูงแค่ 1 ศอก สำหรับเรือน ง. มีห้องพัก 2 ห้อง และห้องน้ำใช้ร่วมกัน รับนักศึกษาได้ทั้งสิ้น 72 คน เนื่องจากการศึกษาในสมัยนั้นมีนักศึกษาจำนวนน้อย นักศึกษาส่วนใหญ่จึงพำนักอยู่ในหอพัก จึงเป็นที่ยอมรับกันทั่วไปว่า การศึกษาขั้นอุดมในสมัยแรกของจุฬาลงกรณมหาวิทยาลัยนั้น เป็นแบบ Residential Collage หรืออีกนัยหนึ่ง นักศึกษานั้น ศึกษาอยู่กินในบริเวณมหาวิทยาลัย หน้าเรือนนอนของหอวังนั้น แต่ก่อนมีสนามกีฬากว้างใหญ่ ด้านหลังเป็นสระน้ำ สวนดอกมะลิและสวนผัก หอวังนี้ ในที่สุดก็ถูกรื้อถอนเพื่อสร้างกรีฑาสถานแห่งชาติ โดยสร้างเป็นสนามศุภชลาศัย เมื่อ พ.ศ. 2479

[UP]

 วังแห่งนี้เป็นที่มาของชื่อ "แขวงวังใหม่" ซึ่งได้แก่ท้องที่บริเวณจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยครับ

[Nuchana]

 พระตำหนักหอวัง (และประวัติโรงเรียนหอวัง)

...ต่อมาได้มีการตั้งแผนกฝึกหัดครูของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยขึ้น
จึงได้มีโรงเรียนมัธยมหอวังจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ขึ้นเมื่อ
วันที่ ๑๗ พฤษภาคม ๒๔๗๒ เพื่อให้บรรดานิสิตของแผนกฝึกหัดครู
หาความชำนาญในด้านการสอน และใช้ พระตำหนัก
คือ ตึกหอวัง เป็นอาคารเรียน

เมื่อ พ.ศ. ๒๔๗๘ ทางราชการต้องการให้มีสนามกีฬาแห่งชาติ
และเมื่อพิจารณาความเหมาะสมเรื่องที่ตั้งการก่อสร้างแล้วเห็นว่า บริเวณโรงเรียนมัธยมหอวังฯ
เป็นสถานที่ที่เหมาะสมที่สุดที่จะเป็นบริเวณสนามกีฬาแห่งชาติ จึงให้โรงเรียนมัธยมหอวังฯ
ย้ายไปยังอาคารเรียนที่สร้างใหม่ คือ โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา ถนนพญาไท
ซึ่งในปัจจุบันยังคงมีป้ายชื่อ “ โรงเรียนหอวังแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ”
อยู่บนอาคารเรียนของโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา( ตึก ๑) ตามเดิม

[Nuchana]

เมื่อ พ.ศ. ๒๔๘๑ ทางราชการมีความจำเป็นต้องตั้ง “ โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา ” เพื่อให้สอดคล้องกับแผนการศึกษาของชาติในระยะนั้น ที่ว่าผู้ที่จะศึกษาในขั้นอุดมศึกษา จะต้องผ่านในขั้นเตรียมอุดมศึกษาก่อน หลักสูตร ๒ ปี ดังนั้น ม.ล. ปิ่น มาลากุล จึงได้รับมอบหมายให้เป็นผู้จัดตั้ง “ โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา ” ขึ้น ส่วน โรง เรียนมัธยมหอวังฯ ก็ต้องสลายไป ซึ่งพวกเราชาวหอวังเข้าใจว่าเป็นการสลายตัวเพียงกิจกรรมเท่านั้น ป้ายชื่อของโรงเรียนก็ยังคงอยู่ ณ ตึกโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา ( ตึก ๑ ) ซึ่งการนี้เป็นความเมตตาของศาสตราจารย์ ม.ล. ปิ่น มาลากุล โดยแท้...  http://www.horwang.ac.th/03/history.html .