ผมอยากทราบเรื่อง"The Winchester house in America"

[ติบอ]

หอระฆังที่อาจารยืเทาชมพูเล่าเอาไว้ครับ เอาภาพใกล้ๆมาให้ชมกัน

[ติบอ]

ภาพบ้านหลังเก่าซึ่งประดับไว้ใน Daisy Room ครับ

[ติบอ]

ประตูลับที่น่ากลัวอีกแห่งหนึ่งของบ้านนี้ครับ

[ติบอ]

ออร์แกนตัวสวยในห้องรับแขกของวิญญาณซึ่งซาราใช้ต้อนรับแขกผู้มาเยือนจากโลกหลังความตาย ว่ากันว่าซาราเป็นสาวสวยหน้าตาน่ารักซึ่งมีความสามารถทางดนตรีมากตั้งแต่อายุยังน้อย เธอจึงเป็นดาวเด่นของสังคมในสมัยนั้นครับ

[ติบอ]

ร่องรอยที่ช่างพยายามจะพังประตู Daisy Room เข้าไปช่วยมหาเศรษฐีณีเจ้าของบ้านครับ

[ติบอ]

หนึ่งในกระจกที่ประตูห้องน้ำซึ่งพบได้ทุกบานในบ้านหลังนี้ครับ

[ติบอ]

ในยุคของซารา บ้านหลังนี้ไม่มีระบบไฟฟ้าครับ แต่บ้านก็สว่างไสวด้วยแสงจากไฟแกสซึ่งเปิดได้ด้วยการกดสวิตช์เท่านั้นเอง ทันสมัยมากนะครับ

[ติบอ]

หนึ่งในอีกหลายๆภาพที่มีปัญหากับการถ่ายภาพนะครับ ผู้ถ่ายบอกว่าภาพนี้ถ่ายใต้แสงอาทิตย์ที่ค่อนข้างสว่างทีเดียวล่ะครับ

[ติบอ]

ตู้เสื้อผ้าบานนี้เป็นตู้ที่เปิดเข้าไปยังห้องด้านหลังได้ถึง 30 ห้อง ลองคิดดูนะครับ ว่าจะเก็บเสื้อได้มากขนาดไหน ภาพจาก http://www.winchestermysteryhouse.com/tours.html  ครับ

[ติบอ]

Daisy เป็นดอกไม้โปรดของเจ้าของบ้านตั้งแต่เธอยังเป้นสาว ในภาพเป็นหน้าต่างกระจกสีใน Daisy Room ครับ

[ติบอ]

 แวะมาคอยอาจารย์เทาชมพูเล่าต่อนะครับ

และอยากพูดอะไรกับท่านเจ้าของกระทู้นิดนึงนะครับ เรื่องวิธีการโพส เพราะได้เห็นมาหลายรีพลายแล้วนะครับ

ผมอยากขอให้คุณช่วยอ่านทานเรื่องที่คุณจะโพสด้วยครับ ส่วนไหนที่อ่านแล้วอาจเกิดความสับสนได้ก็ขอให้ช่วยแก้ไขข้อมูลซักหน่อยนะครับ ให้เกียรติตัวคุณเองผู้เป็นเจ้าของรีพลายและคนอ่านรีพลายนะครับ ถ้าส่วนไหนเป็นคำบรรยายภาพ ก็น่าจะลองหาภาพประกอบดูไม่ให้ผู้อ่านสับสน หรือส่วนไหนนำมาจากที่ใดก็อยากให้คุณช่วยเติมที่มาของข้อมูลของคุณด้วย ถ้าไม่คิดจะไหว้ครูที่ได้อ่านมา ก็อยากให้ลงแหล่งอ้างอิงว่าข้อมูลของคุณไม่ได้ปั้นมาจากอากาศที่ไหนนะครับ

ที่อยากบอกคุณเพราะเห็นว่าคุณลงไว้ว่าเป็นนักศึกษาอยู่นี่ครับ เมื่อโตขึ้นเข้าศึกษาต่อหรือทำงาน จะได้เป็นบุคคลากรที่มีคุณภาพนะครับ หวังว่าคงไม่โกรธกันนะครับ

[ติบอ]

ภาพสุดท้ายที่หาเจอครับ นาฬิกาแขวนผนังยุคเก่าเรือนนี้ไม่ได้รับการไขลานแล้วล่ะครับ แต่แน่นอนครับ มันถูกตั้งเวลาไว้ที่ 1.13 น. อย่างที่คุณvun เล่าไว้ครับ

[เทาชมพู]

 เห็นด้วยกับคุณติบอค่ะ
อยากให้คุณ vun ช่วยเรียงเรียงข้อมูลที่ copy มาเสียก่อนนำลง

กลับมาเรื่องซาราห์
เธอสูงแค่ 4 ฟุต 10 นิ้ว ค่ะ ไม่ทราบว่ากี่ซ.ม. แต่ไม่ถึง 150 ซ.ม.

ในตอนจบของเรื่องนี้      ความเชื่อของซาราห์ที่ว่าตราบใดบ้านยังสร้างไม่เสร็จ
เธอก็ยังมีชีวิตอยู่     พิสูจน์ออกมาว่าไม่เป็นความจริง
คืนหนึ่งเธอเข้านอน  ก็หลับไปตลอดกาลไม่ตื่นขึ้นมาอีก   อายุ  83 ปี
ทั้งที่ช่างก็ยังตอกตะปูปึงปังโครมครามเหมือนทุกวัน
พอเธอตาย  การก่อสร้างก็หยุดชะงักทันควัน  ไม่มีใครทำต่อไปให้เสร็จ
ยังคงเหลือร่องรอยจุดก่อสร้างที่ค้างคาอยู่ หลายต่อหลายแห่ง ให้เห็นอยู่จนทุกวันนี้

[เทาชมพู]

 ทรัพย์สินของซาราห์ร่อยหรอลงไปมาก เมื่อมีการสำรวจดูหลังเธอถึงแก่กรรม
มีข่าวเล่าลือว่าเธอซื้อจานทองเป็นจำนวนมากเพื่อเอาไว้รับรอง "แขก" แต่ค้นหากันเท่าไรก็ไม่มีวี่แวว
ในตู้นิรภัย ค้นพบแต่เพียงขมวดผมของสามีและลูกน้อย เก็บไว้

หลานสาวผู้ได้มรดกเครื่องเรือนทั้งหมด จ้างรถบรรทุกขนวันละ 6 เที่ยว กินเวลาถึง 8 สัปดาห์ ถึงขนออกไปประมูลขายได้หมด
ส่วนบ้าน หลานสาวก็ขายให้นักธุรกิจที่ซื้อเพื่อเปิดให้นักท่องเที่ยวเข้าชม จนถึงทุกวันนี้

ยังมีข่าวเล่าลือถึงปรากฏการณ์ประหลาดๆ ในบ้านนี้
อย่างในเว็บนี้
 http://www.lostdestinations.com/winchstr.htm

อ้างอิงจาก
 http://www.winchestermysteryhouse.com/story.html
http://www.ghosts.org/haunted/winchester/winchester.html
http://www.vpa.org/wmhpics.html

จบแล้วค่ะ

[ศานติ]

 โรค Marasmus ที่คุณเทาชมพูกล่าวถึงในข้อ ๓ เป็นศัพท์ค่อนข้างเก่าที่ใช้เรียกโรคขาดอาหารที่สมัยนี้เรียก Malnutrition แต่ดูเหมือนจะจำเพาะว่าขาดแคลอรี่ไม่ใช่ขาดเฉพาะโปรตีน (ขาดโปรตีนเขามักจะเรียก Kwashiorkor)  มีอาการซึม อ่อนเพลีย ผอม กล้ามเนื้อไม่มี  ส่วนใหญ่พบในเด็กในประเทศที่อาหารขาดแคลนมากๆ