เลี้ยงเสียข้าวสุก . .ในสี่แผ่นดิน !

[นายชินจัง]

ผมมีสำเนาเอกสารอยู่ 1 ชุดไม่ทราบว่ามีท่านใดเคยเผยแพร่หรือยังเลยขออนุญาตลงในที่นี้เพื่อแบ่งปันเรื่องราวเก่าๆกันบ้างครับ ( จาก ศิลปวัฒนธรรม ฉบับเก่ามากๆครับ ประมาณศิลปวัฒนธรรมเพิ่งตีพิมพ์ใหม่ๆ) ขออนุญาตเรียบเรียงใหม่แบบเล่านะครับ . . จากเรื่อง ม.จ. อัปภัศราภา เทวกุล โดย ส.ศิวรักษ์ คุณ ส.ศิวรักษ์ ( สุลักษณ์ ) เคยเขียนเรื่อง ม.จ.จงจิตรถนอมที่ข้าพเจ้ารู้จัก แจกในหนังสือพระราชทานเพลิงศพมีข้อความตอนหนึ่ง ที่ท่านหญิงใหญ่ปรารภกับ  คุณ ส.ศิวรักษ์ ใจความว่า น้องๆของท่าน บางองค์ก็ฉลาด บางองค์ก็เก ต่อมาท่านหญิงแก้ว  (ม.จ. อัปภัศราภา เทวกุล) ก็มีรับสั่งถามคุณ ส.ศิวรักษ์ ว่า ท่านหญิงใหญ่รับสั่งถึงพระองค์ว่าอย่างไร   ฉลาดหรือเกคุณ ส.ศิวรักษ์ จึงทูลว่า เป็นทั้ง 2 อย่าง ท่านหญิงแก้วทรงพระสรวล และท่านหญิงใหญ่เคยรับสั่งว่า “ หญิงแก้วนี่แหละที่คุณชายคุกฤทธิ์เอาไปแต่งเป็น ยายช้อยในสี่แผ่นดิน “  เพราะสมเด็จพระพันวัสสา เคยกริ้วว่าท่านหญิงแก้ว เลี้ยงเสียข้าวสุก ท่านหญิงแก้วเลยหุงข้าวกินเองพอสมเด็จพระพันสัสสา ทอดพระเนตรเห็น จึงมีรับสั่งว่า  “ หญิงแก้ว เธอทำอะไรนี่นะ “ ท่านหญิงแก้วจึงทูลตอบว่า “ สมเด็จรับสั่งว่าหม่อมฉันเลี้ยงเสียข้าวสุก ก็เลยหุงข้าวรับประทานเอง จะขอรับพระราชทานแต่กับ “ สมเด็จพระพันวัสสาก็เลยทรงพระสรวล . . และเรื่องราวแบบนี้นี่เองที่น่าจะเป็นที่มาของ การเลี้ยงเสียข้าวสุกพอจะเป็นเกร็ดเล็กๆน้อยๆ ในสี่แผ่นดินได้

[Aukung]

 ดีจังเลยค่ะ ขอบคุณค่ะที่หามาให้อ่านกัน