กลอนใหม่ ก็ดีนะ

[ครูไผ่]

 นิราศ BTS      
     
 (ใครแต่งไม่รู้)

นัดนวลน้องที่สถานี อ่อนนุช
อันเป็นจุดพบเจอเธอและฉัน
เจ้าชิดในพี่ชิดใกล้ใจชิดกัน
รถไฟฟ้าแห่งฝันแล่นผ่านใจ

๛๛ สถานีต่อไป พระโขนง : Next station Phra Khanong. ๛๛
สถานี พระโขนง เจ้าส่งเสียง
เป็นสำเนียงเรียงร้อยถ้อยความหมาย
ถึงตำนานรักแม่นาคที่จากชาย
พี่สัญญาว่ามิหายห่างจากเธอ

๛๛ สถานีต่อไป เอกมัย : Next station Ekkamai. ๛๛
เอกมัย สถานีนี้ให้น้อง
เอกครรลองครองเฝ้าเจ้าเสมอ
เอกลักษณ์เอกบุรุษสุดใจเธอ
พี่มิเผลอเพ้อผ่านใจให้ใครเลย


๛๛ สถานีต่อไป ทองหล่อ : Next station Tong Lo. ๛๛
แม้นมีชายอื่นหมายมองที่ ทองหล่อ
พี่มิท้อขอสู้มิอยู่เฉย
ทองจะหล่อหลอมใจให้ทรามเชย
โอ้อกเอ๋ยฤทัยพี่มีแต่นาง

๛๛ สถานีต่อไป พร้อมพงศ์ : Next station Phrom Phong. ๛๛
ถึง พร้อมพงศ์ พี่พร้อมรักภักดีเจ้า
พร้อมสองเราพิราลัยไม่อาจขวาง
พรั่งพร้อมพรูพุฒินี้แก่นาง
มิมีร้างเจ้าศุภางค์นางดวงใจ

๛๛ สถานีต่อไป อโศก : Next station Asok. ๛๛
สถานี อโศก อโรคาพาธ
พจนารถสัจแท้แลความหมาย
ไร้ทุกข์โศกโรคภัยพามากล้ำกลาย
เรื่องเลวร้ายมิไหลผ่านพานสองเรา

๛๛ สถานีต่อไป นานา เพลินจิต ชิดลม : Next station Nana, Phloen Chit, Chit Lom. ๛๛
นานา นับนรกานต์มากลายกล้ำ
เจ้าถลำแปลเปลี่ยนใจให้กับเขา
มัว เพลินจิต ชิดลม บนจนมัวเมา
พี่นั่งเศร้าเปล่าเปลี่ยวใจในรถราง

๛๛ สถานีต่อไป สยาม : Next station Siam. ๛๛
๛๛ ท่านผู้โดยสารที่ต้องการเดินทางไปยังสะพานพระตากสิน กรุณาเปลี่ยนขบวนได้จากสถานีนี้ ๛๛
ถึงสถานี สยาม ยามเปลี่ยนรถ
เจ้าทรยศลงเปลี่ยนคันมิทันขวาง
ไปกับหนุ่มเซ็นเตอร์พ้อยคอยข้างทาง
เจ้าเดินห่างหายไปในผู้คน

๛๛ สถานีต่อไป ราชเทวี : Next station Ratchathewi. ๛๛
ตาละห้อยคล้อยระโหยโรยราอาตม์
เมื่อถึง ราชเทวี ศรีพหล
ฤาเทวะเทวดามาชี้ดล
ให้ทุกข์ล้นทุรนรายวายชีวี

๛๛ สถานีต่อไป พญาไท : Next station Phaya Thai. ๛๛
รถแล่นผ่าน พญาไท ใจยิ่งเปลี่ยว
พญาเหยี่ยวพญายมข่มฤานี่
เจ้าไม่หวนทวนมาแล้วแก้วฤดี
แล้วชีวีของพี่ผู้อยู่อย่างไร

๛๛ สถานีต่อไป อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ : Next station Victory Monument. ๛๛
มองหน้าต่างข้างข้างทางพรางยิ่งเศร้า
เมื่อเห็นเสาตั้งตระหง่านสานความหมาย
อนุสรณ์ อนุสาวรีย์ชัย
สมรภูมิ ตั้งไว้ให้จดจำ

๛๛ สถานีต่อไป สนามเป้า : Next station Sanam Pao. ๛๛
รถไหลเรื่อยเอื่อยเหมือนน้ำ สนามเป้า
เจ้านั้นเอาดวงใจพี่ที่ถลำ
ไปยิงทิ้งเห็นทนโท่โถเวรกรรม
พี่มันต่ำต้อยฤาไรเจ้าไม่แล

๛๛ สถานีต่อไป หมอชิต : The terminal station Mo Chit. ๛๛
ถึงสถานีสุดท้ายเบื่อหน่ายจิต
คือสถานี หมอชิต มิผิดหนา
ลงจากรถไฟเมียงมองหาหมอยา
ช่วยรักษาเอายาใจใกล้ชิดที
เป็นนิราศที่เรียงร้อยถ้วยคำหลอก
ที่เจ้าบอกจนช้ำชอกนอกใจหนี
ขอให้เจ้าสุขเถิดหนาลาคนดี
ณ สถานีใจพี่ไม่มีเธอ

๛๛ ขอให้ทุกท่านเดินทางด้วยความปลอดภัย. ๛๛

   
 เปี้ยว  [IP: hidden] วันที่ 5 พ.ย. 2545 - 07:11:58

[ครูไผ่]

 . . . ลูกปัดพราวขาวใสบนใบเขียว . . . ทอดยาวเรียวรับอรุณอุ่นวันใหม่
ก่อนแสงทองเผาน้ำค้างให้จางไป . . . . น้ำค้างได้โอกาสดีจึงมีงาน
ฉลองรำโลดเล่นบนเรียวหญ้า . . . . . . .ไม่หวั่นว่ารวีที่คลี่ผ่าน
จะทอแสงแรงกล้ามาประจาน . . . . . . .ถึงแดดรานเราก็ทำให้ฉ่ำใบ
มุ่งมั่นงานสานร้อยทะยอยแถว . . . . . .เรียงเป็นแนวดาหน้ารอฟ้าใส
มิยอมให้คนตื่นเช้าต้องเหงานัย . . . . . .มองพวกเราทีไรใจชื่นบาน
พินิจดูใกล้ใกล้พอได้เห็น . . . . . . . . . .น้ำค้างเป็นเลนส์ดีที่กล่าวขาน
ส่องให้เห็นเส้นขยายได้เบิกบาน . . . . . เล็กก็พาลเห็นใหญ่ได้ทัดเทียม
พรุ่งนี้หนาอย่าตื่นสายจะให้เห็น . . . . . .จะมาเป็นช่วงสั้นอันสวยเอี่ยม
มาพบกันอย่าปล่อยวันให้ตรมเกรียม . . .เราจะเรี่ยมโอ่อ่าเพียงนาที

ดูภาพประกอบที่
 http://www.vcharkarn.com/include/vcafe/showkratoo.php?Cid=91&Pid=28584

ในความคิดเห็นเพิ่มเติมที่ 113  

วันที่ 14 มิ.ย. 2548 - 16:42:19
โดย: นิรันดร์  [IP: hidden]

[ครูไผ่]

 คำถาม:  จะสอนจะกล่าวอย่างไรให้บูรณาการ ?

คำตอบ:

ที่เห็นชัดหัดเขียนกลอนแล้วนำเสนอ
ผ่านคอมพิวเตอร์ตกแต่งด้วยแสงสี
พร้อมบันทึกเสียงอ่านเสนาะดี
ส่งไปที่เว็บไซต์ให้ชื่นชม

หรือออกแบบ เขียนแบบ คำนวณคิด
ก็พินิจเลือกได้ตามเหมาะสม
ด้วย tools ต่างต่างที่นิยม
ให้กลืนกลมผสมสาระนานา

ที่สำคัญทำได้อย่างล้ำลึก
คือการฝึกกระบวนการแก้ปัญหา
นำความรู้หลากสายหลายวิชา
ประยุกต์มากับชีวิตประจำวัน

ฝึกสติก็ดีนะจะบอกให้
เชื่อมโยงไปถึงธรรมค่ามหันต์
เห็นชีวิตเป็นขณะขณะอย่างฉับพลัน
เฉกรังสรรค์ภาพเขยื้อนเคลื่อนไหวนา

ภาพเคลื่อนไหวที่เห็นเป็นหนึ่งภาพ
แยกอย่างหยาบก็ยังได้ตั้งหลายท่า
สั่งให้แสดงทีละภาพตามเวลา
หลอกสายตาคนได้ไม่ยากเย็น

โยงกระบวนการดังกล่าวสู่ชีวิต
เพ่งพินิจให้ถ้วนถี่สิ่งที่เห็น
จะเข้าใจความจริงได้ไม่ลำเค็ญ
ดุจดังเช่น Animation นั่นแหละนะ

ไพจิตร สดวกการ
วันที่ 20 มิ.ย. 2548 - 22:16:48

[ครูไผ่]

 ปลายทางของผีเสื้อ

  แพรน้ำค้างพรางตาครารุ่งเช้า  
แดดแรกเหย้าเยือนฟ้ามาแต้มสี  
พลิกพืชพันธุ์ผันพรากจากราตรี  
รับรพีอุ่นหล้าพาหนาวคลาย  
    พรึบพรึบพับสลับสีผีเสื้อน้อย  
ปีกขยับเคลื่อนคล้อยสู่เป้าหมาย  
เล็บมือนางกางดอกออกเรียงราย  
รอผีเสื้อกรีดกรายชิมกลิ่นไอ  
    เพราะแสงพรางจึงมิเห็นเส้นร้อยรัด  
ของแมงมุมคอยสกัดรัดด้วยไหม  
ติดกับดักหนักหน่วงด้วยบ่วงใย  
หากแรงใจดิ้นรนจึงพ้นพลัน  
    เล็บมือนางต่างรอผีเสื้อน้อย  
ซี่งหลงลืมย้อนรอยสู่ทางฝัน  
เปลี่ยนเป้าหมายย้ายทิศนิจนิรันดร์  
เพียงกับดักขวางกั้นฝันเปลี่ยนทาง  
    ไฉนคนจึงเป็นเช่นผีเสื้อ
ยอมเป็นเหยื่อเสียรู้ผู้ขัดขวาง
เพียงเล่ห์กลมนต์ดำมาอำพราง
กลับก้าวย่างหลบลี้หนีอุดมการณ์  

Butterfly 's Destination

The dew in the morning.
The sunshine wakes up the world.
Butterflies move their wings.
To get the flower's honney.
Unfortunately, a baby butterfly
Caught by a spider's net.
Struggle, struggle for life,
Then, free from the net,
it's a pity ! she lost her destination.
Like the man throw away his aim,
Inspite of knowing where to go on...

ครูภาทิพ ศรีสุทธิ์
 http://www.st.ac.th/bhatips/  

[เนยสด]

 สวัสดีครับ อ.ไพจิตร กลอนเพราะจังเลยนะครับ

[ครูไผ่]

 สวัสดีค่ะ  น้องนยสด

ส่งกลอนใหม่เข้ามาด้วยนะคะ

[เทาชมพู]

 สวัสดีค่ะครูไผ่

ขอบคุณที่เอากลอนเพราะๆมาแบ่งปันกัน

บทแรกอ่านสนุกค่ะ  เสียแต่คนเขียน สัมผัสระหว่างบทผิดไป
นัดนวลน้องที่สถานี อ่อนนุช
อันเป็นจุดพบเจอเธอและฉัน
เจ้าชิดในพี่ชิดใกล้ใจชิดกัน
รถไฟฟ้าแห่งฝันแล่นผ่านใจ

๛๛ สถานีต่อไป พระโขนง : Next station Phra Khanong. ๛๛
สถานี พระโขนง เจ้าส่งเสียง
เป็นสำเนียงเรียงร้อยถ้อยความหมาย
ถึงตำนานรักแม่นาคที่จากชาย
พี่สัญญาว่ามิหายห่างจากเธอ

รถไฟฟ้าแห่งฝันแล่นผ่านใจ  มาสัมผัสกับ เป็นสำเนียงเรียงร้อยถ้อยความหมาย
ใจ เป็นเสียงสั้น  หมายเป็นเสียงยาว
สัมผัสกันไม่ได้ค่ะ

[นิรนารี]

นิราศดานูบ.1 ------------* สังคีตเอยประเลงเพลงคิดถึง ดานูบซึ่งเคยคือถิ่นถวิลหา กาลลาเลยล่วงลับซับน้ำตา นกจากลาเรือนรังยังรอคอย ลมพัดหวนระฆังฆ้องร้องย่ำค่ำ พิไรร่ำพร่าพรันจวนหวลละห้อย เดือนดึกต่ำย้ำลูบไล้ใจยังลอย ดาวดวงน้อยกระซิบพริบพริบวอน อันหนาวเนื้อเหลือจะข่มห่มผืนผ้า หนาวน้ำฟ้ามีเดือนดาวเฝ้าสลอน ถึงราตรีเธอมีใครเป็นเพื่อนนอน สั่นสะท้อนดานูบจ๋าข้าเวงวัง เพียงส่งสื่อกระแสใจในคืนนี้ ล่องราตรีของคืนหนาวดาวสะพรั่ง ฟากฟ้าโน้นโพ้นนิเวศน์ประเทศบัง ณ ธารฝั่งที่ฝังหัวใจดนูฯ

[นิรนารี]

โอ้..คนครรเวียนนา ณ ครานั้น............. สายดานูบลูบโลมโฉมนวลจันทร์ เพลงซอชั้นกระทั้นสายร่ายลีลา เพลงมาร์ชพล่านซ่านเร้าเข้ามาหา เชิญขวนท้าข้ามหุบเขาเงาละหาน คริสตัลใสเล่านิยามความชื่นบาน หว่านรักหวานวิญญาณซึ้งจึงติดพัน ปฏิมาง้ำตระหง่านตระการนัก ยลตระหนักปานวิศวะ ธ รังสรรค์ ชาติเป็นกลางพันธมิตรศูนย์สัมพันธ์ สันนิบาตอันประโยชน์ยิ่งมวลชน เครื่องเป่าชั้นเหนือเมฆเอกอัจฉริยะ เพลงแจ๊ซฉะเขย่าใจให้ระเหิดหน แซ็กโซโฟนโชนแสงไฟไล้กมล กระเจิดจนกระเจิงใจไกวกระโจน อกหญิงเอ๋ยเยือนเวียนนา ณ ครานี้ ละลานตาดูดีสิ้นทุกถิ่นหน ประวัติศาสตร์ปรัชญาศิลป์สากล กลับสุดทนมนต์ความหลังฝังใจฯ

[นิรนารี]

รักที่สั่นบัลลังค์ยังไม่สิ้นสุด แม้มนุษย์ก่อเกิดเลิศพื้นฐาน สูงส่งกว่าสัตว์ใช้สัญชาตญาณ เปี่ยมปฏิธานเติบโตศิวิไลย์ ธรรมชาติบาปยังอยู่คู่มนุษย์ บริสุทธิ์ไม่มีครบสมบูรณ์ได้ หญิงผิดหรือถือพลาดพิศวาสใคร ก็หัวใจเนื้อมนุษย์สุดฝืนมัน หากว่ามีเจ็บใดในพื้นหล้า เจ็บแทบว่าชีวาตอาจอาสัญ ยอมอกหักทนได้ใจผูกพันธ์ รับโทษทัณฑ์ราจีตกรีดจงใจ ให้ขื่นขมถึงไหนในชีวิต จะยั้งคิดไม่ถึงตายใช่ไหม อลเวงแน่แค่คนเอาแต่ใจ จะอภัยกล้ำกลืนยืนมั่นคง ฯ

[นิรนารี]

ฯลฯ อันว่าหนักหนักอันใดที่ในโลก เท่าวิโยคหนักใจใครจะเห็น กรอบจารีตประเพณีที่เป็น เคี่ยวเข็ญมโนสำนึกลึกลึกมา โอหนอจิตมนุษย์สุดหยั่งถึง ดานูบซึ่งรี่ไหลวัดได้ว่า ความกว้างลึกยาวไกลไปกี่วา อนิจจาสุดหยั่งได้น้ำใจพธู วิมานฉิมพลีมีที่ไหนไร้รอยร่อง ขุนเขาหมองเศร้าสลดและหดหู่ บนหลังคาไม่สีซอหนอบรมครู เพลงมาร์ชกู่คึกคักชะงักงัน ระฆังหวานคริสตัลไม่สั่นเฉย รสรักเอยมิอ่นหวานซ่านเซ็นฝัน ดานูบอมตะละมนต์ครัน หลบหน้ากัน..คืนนี้ที่มาเยือนฯ

[นิรนารี]

ดานูบเอยเรื่อยไหลสายน้ำ เย็นย้ำยะเยือกใจในแดนฝัน ธารทุกสายมีทางไหลของมัน เช่นกันกับชีวิตปริศนาธรรม โลกหมุนให้เธอมาเจอกับฉัน สองธารฝันอันเชี่ยวกรากคราคร่ำ หาใช่เป็นกฏแห่งวิบากกรรม กิเลสนำและบาปเร้าเราเจิ่นไกล ธ ปางนี้ฤาปางไหนใครขืนขัด ละกำหนัดเหน่ห์สนิทไฉน มันเกิดมาก่อนทุกกาลและนานไป ร่ำรักไคร่ฝันถึงเธอเสมอกัน สุดเสียดายสายสวาทที่ขาดหาย ยังเสียดายรุ้งทอฟ้า ณ ขอบฝัน ฝากเอาไว้กับสายน้ำย้ำคืนวัน เชี่ยวเกรียวพลันผันพรากจากลา ฯ

[นิรนารี]

ผู้รบชนะกองทัพเป็นเจ้าโลก ก็ต้องโศกหากหัวใจพ่ายแพ้ ดาวิดปลิดชีพอุรีอาฆ่ารังแก เพราะรักแท้แม่รูปงามนามบัดเชบา ดานูบเอยย่อมเคยรู้เคยเห็น ขอเป็นพยานสุสานรักแห่งข้า ขอถ่วงหัวใจไว้กับสายธารา หุบผาหุนเขาเร้าสังคีตโลม ขอฟังเสียงซอคลอเสียงคลื่น ถึงกลางคืนนับดาวสกาวโสม สีฟ้าใสของกลางวันอันเล้าโลม ฟองโฟมฟ่องกลีบผกามารอนรอน ในโลกนี้มีอะไรเป็นสัจจะ มีธรรมะยามอับจนคนสั่งสอน นิราศบลูดานูบรูปคำกลอน เรื่องรักร้อนแล้วเย็นเป็นอนิจจัง ฯ

[นิรนารี]

 โอ้..นครเวียนนา
ณ ครานั้น.............
สายดานูบลูบโลมโฉมนวลจันทร์
เพลงซอชั้นกระทั้นสายร่ายตำนาน

เพลงมาร์ชพล่านซ่านเร้าเข้ามาหา
เชิญขวนท้าข้ามหุบเขาเงาละหาน
คริสตัลใสเล่านิยามความชื่นบาน
หว่านรักหวานวิญญาณซึ้งจึงติดพัน

ปฏิมาง้ำตระหง่านตระการนัก
ยลตระหนักปานวิศวะ ธ รังสรรค์
ชาติเป็นกลางพันธมิตรศูนย์สัมพันธ์
สันนิบาตอันประโยชน์ยิ่งมวลชน

เครื่องเป่าชั้นเหนือเมฆเอกอัจฉริยะ
เพลงแจ๊ซฉะเขย่าใจให้ระเหิดหน
แซ็กโซโฟนโชนแสงไฟไล้กมล
กระเจิดจนกระเจิงใจไกวกระโจน

อกหญิงเอ๋ยเยือนเวียนนา ณ ครานี้
ละลานตาดูดีสิ้นทุกถิ่นหน
ประวัติศาสตร์ปรัชญาศิลป์สากล
กลับสุดทนมนต์ความหลังฝังใจฯ  

(ขอโทษเขียนผิด)

[ครูไผ่]

ไพเราะมากค่ะ คุณนิรนารี  ครูไผ่คนไม่มีความหลังอ่านแล้วยังรู้สึกเหมือนใจจะขาดรอน ๆ ...  (คิก ๆ !  รู้จัก "ใจจะขาด" ด้วยหรือ ครูไผ่) รูปในความเห็นเพิ่มเติมที่ 8 เป็นรูปประดิษฐ์ หรือ แสง สี เสียง  ที่ไหนคะ อยากดูรูปเกี่ยวกับนครเวียนนา  แม่น้ำดานูบ และเรื่องราวในประวัติศาสตร์ ความรัก ความหลังของบุคคลที่เกี่ยวข้องค่ะ