อุณรุทร้อยเรื่อง

[เทาชมพู]

เป็นผลงานแหวกแนวอีกชิ้นหนึ่งของคุณสุวรรณ     ที่น่าทึ่งคือผู้แต่งรวบรวมรายชื่อตัวละครจากวรรณคดีเรื่องต่างๆมาได้มากมายเป็นประวัติการณ์
แสดงว่าเคยอ่านมาทั้งหมดจนรู้ว่าใครเป็นใคร  แล้วเอามาผูกเข้าเป็นเรื่องจนได้ แม้ว่าไม่ปะติดปะต่อกันนัก
แต่ก็เห็นร่องรอยของขนบวิธีการแต่งบทละคร ตั้งแต่เริ่มเรื่องไปจนจบท้ายเรื่อง
ตอนที่แสดงฝีมือผู้แต่งจนเป็นที่จดจำได้ คือตอนยกทัพ
 แต่ละคนที่เข้าร่วมกระบวนทัพล้วนแปลงกายกันเข้ามาร่วมทัพ
 คล้ายกับตอนอินทรชิตแปลงกายเป็นพระอินทร์มารบกับพระราม   แต่ตัวละครของคุณสุวรรณ แปลงกายเป็นคนเดิมหมดทุกตัว    
จำจะยกโยธาคลาไคล…………………ตามองค์พระอภัยเชษฐา
ว่าพลางนางแปลงกายา…….เป็นองค์สุดาเยาวมาลย์
รี้พลให้กลายเป็นโยธา………………….ไอยราแปลงเป็นคชสาร
พาชีแปลงเป็นอาชาชาญ…………… พระพรหมานแปลงเป็นท้าวธาดา
ไกรสรให้แปลงเป็นสิงหราช……………..สกุณชาติให้แปลงเป็นปักษา
พระราเมศแปลงเพศเป็นรามา…………..พยัคฆาแปลงเป็นพยัคฆี
พระยาครุฑแปลงเป็นสุบรรณจร…………วานรแปลงเป็นกระบี่ศรี
นาคาเป็นพระยาวาสุกรี………………….โกสีย์แปลงเป็นท้าวหัสนัยน์
พระสุริยันนั้นเป็นทินกร…………………..ศศิธรเป็นดวงแขไข
เจ้าพลายงามแปลงนามเป็นหมื่นไวย…….ชาละวันนั้นให้เป็นกุมภา
พระอิศวรแปลงเป็นพระศุลี……………….ทรพีแปลงเป็นมหิงษา
เทเวศรแปลงเพศเป็นเทวา…………………กินราแปลงเป็นกินรี
พระยาหงส์แปลงเป็นเหมราช………………พระดาบสแปลงชาติเป็นฤาษี
โคกลายกายาเป็นคาวี……………………..มฤคีแปลงเป็นมฤคา
มยุเรศกลายเพศเป็นยูงพลัน………………………ทศกัณฐ์นั้นแปลงเป็นยักษา
อุณากรรณนั้นเป็นบุษบา………………………….ปันหยีแปลงกายาเป็นอายัน
ขุนแผนแปลงกายเป็นพลายแก้ว………………….สียะตราเพริศแพร้วเป็นย่าหรัน
คนธรรพให้แปลงเป็นคนธรรพ์…………………….นางพิมกลายกายพลันเป็นวันทอง
ต่างคนสำแดงแผลงฤทธิ์…………………………….ทศทิศไหวจบสยบสยอง
โยธาเหลือหลายก่ายกอง…………………………….คับคั่งทั้งท้องสนามใน

[นกข.]

ขอบคุณครับ
มาระลึกชาติ หลังจากที่อ่านของคุณเทาชมพู
ผมอาจจะจำผิด แต่ยังกับว่า "พระยาหงส์แปลงองค์เป็นเหมราช?" และ "ขุนแผนแผลงแปลงกายเป็นพลายแก้ว?"

[พันตา]

โกสีย์แปลงเป็นท้าว'สหัส'นัยน์ ?

[เทาชมพู]

ในต้นฉบับใช้ว่า " ท้าวหัสนัยน์ "ค่ะ
การตัดคำหน้าออกคำหนึ่ง พบได้ในวรรณคดีไทยเพื่อให้ลงจังหวะกลอนบทละคร    ไม่ถือว่าสะกดผิดหรือกวีไม่รู้ความหมาย
ป.ล. เวลาพิมพ์ใช้เครื่องหมายตัวหนาเฉพาะชื่อตัวละคร  แต่ทำไมออกมาหนาหมดในตอนครึ่งหลังก็ไม่ทราบ   ลืม preview ไป

[หนอนน่ารัก]

คุณเทาชมพูขา กระทู้ที่สโมสรภาษาของคุณเทาชมพูไม่เห็นมีคนเข้าไปตอบกันเลยล่ะคะ คุณเทาชมพูช่วยไปตอบหน่อยสิคะ

[เทาชมพู]

คุณหนอนขา
ดิฉันรับจ๊อบเฝ้าเรือนไทยหลังเดียวค่ะ
 มีหน้าที่ต้อนรับแขก หาน้ำท่าของว่างมาให้กิน หาบทความมาให้อ่าน  ปัดกวาดเช็ดถูอยู่ที่นี่แห่งเดียว
ไม่มี โอที ที่สโมสรค่ะ  
ที่นั่นเปิดกว้างให้แขกไปนั่งพักคุยกันเอง

[หนอนน่ารัก]

คุณเทาชมพูมีความรู้ก็น่าจะไปช่วยเค้าตอบสักหน่อยนะคะ ถึงไม่ใช่เจ้าของบ้านหลังนั้น แต่ก็ช่วยกันตามประสาคนบ้านใกล้เรือนเคียงไงคะ น้ำใจคนไทยค่ะ

[อักษรานิพนธ์]

อุณรุฑร้อยเรื่องนี้ แปลกในแง่การรวบรวมตัวละครในวรรณคดีไทย จนมีผู้กล่าวว่าคุณสุวรรณมีสติวิปลาส

[เทาชมพู]

สมเด็จกรมพระยาดำรงฯ ทรงเล่าว่า
"...คุณสุวรรณมีชื่อเสียงโด่งดังในรัชกาลที่ ๔  เหตุด้วยเสียจริต  แต่ไม่คลั่งไคล้อันใด  เป็นแต่ฟุ้งซ่านไปในกระบวนแต่งกลอน"
ดิฉันเข้าใจว่า ที่ว่าเสียจริต คงไม่ถึงกับวิกลจริต  เธอคงแค่เพี้ยนๆ   คิดอะไรไม่เหมือนคนอื่น  แต่เธออ่านหนังสือมากและจดจำได้มาก ก็แสดงว่าสมองและความจำยังดี
แบบแผนการแต่งก็ถูกหมด

มีแหวกแนวอีกตอนคือบทครวญที่ตัวละครพลัดพรากกันไม่ทันลา     ปกติกวีจะแต่งเปรียบเทียบกับของคู่กัน  อย่างสิงห์สั่งลาก็จะลาถ้ำที่อาศัย  
แต่คุณสุวรรณสั่งลาสิ่งตรงกันข้ามกัน

โอ้ว่าพระทูลกระหม่อมแก้ว
หนีเมียไปเสียแล้วพระโฉมศรี
มิได้สั่งสนทนาพาที
สกุณียังรู้สั่งยมนา
จระเข้ยังรู้สั่งอากาศ
สิงหราชยังรู้สั่งมหิงษา
หัศรังยังรู้สั่งไอยรา
นาคายังรู้สั่งสุบรรณบิน
เหมราชยังรู้สั่งซึ่งคูหา
แต่มัจฉายังรู้สั่งซึ่งไพรสิณฑ์
พยัคฆ์ยังรู้สั่งมฤคิน
พระภูมินทร์ควรหรือไม่อาลัยลา