กลอนเก่า ของดี

[.....Tanu]

 ................อันบน ตก ไป นิด อันนี้ แก้ ครับ

พิศพักตร์ผ่องพักตร์ดังจันทร    พิศขนงก่งงอนดังคันศิลป
พิศเนตรดังเนตรมฤคิน       พิศทนต์ดังนิลอันเรียบราย
พิศโอษฐ์ดังหนึ่งจะแย้มสรวล    พิศนวลดังสีมณีฉาย
พิศปรางดังปรางทองพราย    พิศกรรณคล้ายกลีบบุษบง
พิศจุไรดังหนึ่งแกล้งวาด       พิศศอวิลาสดังคอหงส์
พิศกรดังวงคชาพงศ์       พิศทรงดังเทพกินรา
พิศถันดังปทุมเกษร       พิศเอวเอวอ่อนดังเลขา
พิศผิวผิวผ่องดังทองทา       พิศจริตกิริยาจับใจ


...............เค้าว่า นางสีดา เป็น นางในวรรณคดี ที่สวยที่สุด  ก้ บท นี้ หล่ะ ครับ

[เสลภูมิ]

 อันนี้ไม่ทราบว่าจะเก่าหรือปล่าวนะครับ
แต่เคยได้ใช้ร้องในทำนองเพลงมะตะแบเมื่อหลายปีก่อน

โอ้จันทรจรเร่ขอบเวหา
ไร้จันทราลอยเยี่ยมเหลี่ยมสิงขร
ดูว้าเหว่เอกาอนาทร
เที่ยวเร่ร่อนหวั่นหวาดอนาถใจ

หนาวน้ำค้างพร่างพรมจะห่มเสื้อ
พออุ่นเนื้อแนบสนิทพิสมัย
ถึงลมว่าวหนาวยิ่งจะผิงไฟ
แต่หนาวใจจำกลั้นทุกวันคืน

แม้นมีคู่ชูชิดสนิทนุ่ม
เหมือนห่อหุ้มผ้าทิพย์สักสิบผืน
หอมบุปผามาลัยไม่ยั่งยืน
ไม่ชูชื่นเช่นรสพจมาน

เพราะดีครับ

[เสลภูมิ]

 "ด้วยเดิมเรื่องเมืองนั้นถวัลย์ราชย์
เรียงพระญาติพระยากงสืบวงศา
เอาพานทองรองประสูติพระบุตรา
กระทบหน้าแต่น้อยเป็นรอยพาน

พอโหรทายร้ายกาจไม่พลาดเพลี่ยง
ผู้ใดเลี้ยงลูกน้อยจะพลอยผลาญ
พระยากงส่งไปให้นายพราน
ทิ้งที่ธารน้ำใหญ่ยังไม่ตาย

ยายหอมรู้จู่ไปเอาไว้เลี้ยง
แกรักเพียงลูกรักไม่หักหาย
ใครถามไถ่ไม่แจ้งให้แพร่งพราย
ลูกผู้ชายชื่นชิดไม่ปิดบัง

ครั้นเติบใหญ่ได้วิชาตาปะขาว
แกเป็นชาวเชิงพนมอาคมขลัง
รู้ผูกหญ้าผ้าพยนต์มนต์จังงัง
มีกำลังลือฤทธิ์พิสดาร

พระยากงลงมาจับกับรับรบ
ตีกระทบทับย่นถึงชนสาร
ฝ่ายท้าวพ่อมรณาพระยาพาน
จึงได้ผ่านภพผดุงกรุงสุพรรณ

เข้าหาพระมเหสีเห็นมีแผล
จึงเล่าแต่ความจริงทุกสิ่งสรรพ์
เธอรู้ความถามไถ่ได้สำคัญ
ด้วยคราวนั้นเขารู้ทุกผู้คน

ครั้นถามไถ่ยายหอมก็ยอมผิด
ด้วยปกปิดปฏิเสธซึ่งเหตุผล
เธอโกรธาฆ่ายายนั้นวายชนม์
จึงให้คนก่อสร้างพระปรางค์พระประโทน

แทนคุณตามความรักแต่หักว่า
ต้องเข่นฆ่ากันเพราะกรรมเหมือนคำโหร
ที่ยายตายหมายหลักปักเป็นหลักประโคน
แต่ก่อนโพ้นพ้นมาเป็นช้านาน

จึงสำเหนียกเรียกย่านบ้านยายหอม
ด้วยเดิมจอมจักรพรรดิอัธิษฐาน
ครั้นเสร็จสรรพกลับมาหาอาจารย์
เหตุด้วยบ้านนั้นมีเนินศีลา

จึงทำเมรุเกณฑ์พหลพลรบ
ปลงพระศพพระยากงพร้อมพงศา
แล้วปลดเปลื้องเครื่องกษัตริย์ขัตติยา
ของบิดามารดรแต่ก่อนกาล

กับธาตุใส่ในตรุบรรจุไว้
ที่ถ้ำใต้เนินพนมประธมสถาน
จึงเลื่องลือชื่อว่าพระยาพาน
ผู้สร้างชานเชิงพนมประธมทอง"

ตัดเก็บไว้นานแล้วครับ มาจากหนังสืออะไรก็จำไม่ได้ แหะๆ

[ครูไผ่]

 ขอนำกาพย์-กลอนใหม่ ๆ  มาร่วมเสวนาด้วยค่ะ

ความคิดสร้างสรรค์  พรสวรรค์ที่พัฒนาได้

ตอนที่ 1:  กระบวนการสร้างสรรค์ ใช่จะสั้นแค่คิดได้

กระบวนการสร้างสรรค์   ใช่จะสั้นแค่คิดได้
มิควรด่วนดีใจ             ว่าใครใครจะเห็นตาม
ความคิดวิเศษสุด           ที่ผลิผุดจนล้นหลาม
สวยสดและงดงาม         ก็เพียงตามตนว่าดี
ความคิดเป็นจุดเริ่ม       เมื่อปรับเพิ่มเติมวิถี
ทำแล้วได้ผลดี               จึงเป็นที่นิยมชม
ผู้คนจะชื่นชอบ              ตอบรับตามความเหมาะสม
ดีกว่าฝันลมลม               แล้วตรอมตรมกับความจริง


ตอนที่ 2:  หลักพื้นฐาน 8 ประการ ในการปฏิบัติการคิดสร้างสรรค์

1. คนทุกคน มีสิทธิ์ คิดสร้างสรรค์

2. ไม่ใช่ฝัน อย่างเลื่อนลอย คอยเสี่ยงหา
แต่มีจุด มุ่งหมาย ใช้ปัญญา
แก้ปัญหา สร้างประโยชน์ ขึ้นทดแทน

3. ลักษณะ ที่สำคัญ ของการคิด (สร้างสรรค์)
ชนิดที่หนึ่ง คิดวิเคราะห์ เจาะให้เห็น
สองนั้นใช้ จินตนาการ สานให้เป็น
สามปฏิบัติ ให้เห็น เป็นความจริง
สี่ร่วมมือ คือทาง ความสำเร็จ
หากหมกเม็ด อุบไว้ กลัวใครเห็น
ทำคนเดียว ไม่ไหว มันลำเค็ญ
ถึงคิดเป็น ก็ไร้ค่า น่าเสียดาย

4. ข้อมูลเพียง อย่างเดียว ไม่พอคิด

5. ต้องใช้จิต จินตนาการ ให้เห็นภาพ
หากมีการ อุปมาอุปไมย ให้คมปลาบ
ก็จะซาบ ซึมลึก นึกออกเอง

6. ปัญหา ทุกปัญหา นั้นแก้ได้
ถ้าตั้งใจ ไม่ย่อ ไม่ท้อถอย
ความฝันที่ ฝันอย่าง ไม่เลื่อนลอย
มีไม่น้อย เป็นไป ดังใจจินต์

7. การคิด สร้างสรรค์นั้น มีทั้งใช้
การคิดใน ระดับ จิตสำนึก
โดยรู้ตัว ตั้งใจ ไตร่ตรองตรึก
ใต้สำนึก ก็คิดได้ ไม่รู้ตัว

8. การคิด สร้างสรรค์นั้น ปลอดผู้แพ้
มีก็แต่ ผู้ชนะ หรือเสมอ
เพราะมีทาง ให้เลือก ตั้งพะเรอ
ย่อมได้เจอ สักทาง อย่างแปลกดี


ตอนที่ 3: ...คือสมดุลของการคิดแบบเปิดปิด...

การคิดแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์       หลักสำคัญคือคิดให้หลากหลาย
สร้างแนวทางแปลกใหม่ให้มากมาย     แต่สุดท้ายต้องเลือกคัดตัดสินใจ
คือสมดุลของการคิดแบบเปิดปิด       เปิดก่อนปิดปิดหลังเปิดเป็นไฉน
เปิดนั้นหรือคือการคิดอเนกนัย             ปิดนั้นไซร้เอกนัยไม่โลเล

หลักการคิดอเนกนัยหกข้อนั้น          หนึ่งไม่กั้นจินตนาการที่หลั่งไหล
เปิดใจรับความคิดให้กว้างไกล       อย่ารีบด่วนตัดสินใจใส่พลัง
สองมุ่งที่ปริมาณการคิดก่อน            ถอนเรื่องของคุณภาพไว้ภายหลัง
สามยอมรับทุกความคิดที่ประดัง     ไม่อินังว่าตลกรกหูตา
สี่พยายามยืดพรมแดนแห่งความคิด    อย่าดับจิตนั่งหลับทับสมอง
จงสังเกตสิ่งรอบตัวอย่างไตร่ตรอง      หรือทดลองสิ่งดีที่ไม่เคยทำ (สิ่งที่ไตร่ตรองแล้วว่าดี)
ห้าคิดหนักแล้วสุดสุดจึงหยุดคิด       ปล่อยจิตว่างผ่อนคลายหายช้ำ
บ่มความคิดไว้ในกระบวนธรรม*       อาจผุดนำความคิดใหม่ให้สำแดง
หกฝึกคิดต่อเติมเสริมแต่ง                ดัดแปลงต่อยอดทอดเถา
เชื่อมโยงความคิดเขาเรา                 หลอมเข้าเป็นหนึ่งซึ่งติดดาว

คิดเอกนัยก็มีหลักหกข้อครบ              หนึ่งคิดอย่างเป็นระบบมีเหตุผล
วางแผนตัดสินใจให้แยบยล              สองคิดจนแจ่มกระจ่างอย่างชัดเจน
สามไม่ด่วนตัดสินใจเร็วไปนัก           หลักนี้ใช้ได้ดีทุกที่เห็น
สี่กล้าเสี่ยงวิเคราะห์เจาะประเด็น       ไม่หลีกเร้นเงื่อนงำที่สำคัญ
ห้ามองหาส่วนดีและแง่บวก              อย่ารีบลวกตัดทิ้งสิ่งมีค่า
ต้องค่อยค่อยพินิจพิจารณา              หาจุดแข็งพลังเด่นอย่างเย็นใจ
หกยึดจุดมุ่งหมายไว้เป็นหลัก            ไม่ยึกยักตามพลังที่ผลักไส
ของเหตุการณ์เฉพาะหน้าอันยวนใจ   จนเบนไปจากจุดมุ่งหมายเดิม

* กระบวนธรรม หมายถึง กระบวนการของธรรมชาติ
---------------------------------------------------------

ไพจิตร สดวกการ
ประพันธ์จากคำสอนเรื่องความคิดสร้างสรรค์ ของ รศ. ดร. ประสาร มาลากุล ณ อยุธยา

[.....Tanu]

 ..........ใคร หา บท พระมเหล เถไถ... ได้ มั่ง อ่ะ ครับ ลืม ไป แล้ว จริง ๆ

.......... พระมเหลเถไถพระมไหลถา...

..........

[นิรันดร์]

..................................... พระมเหลเถไถมะไหลถา
สถิตยังแท่นทองกะโปลา . สุขาปาลากะเปเล
วันหนึ่งพระจึงมะหลึกตึก . มะไหลไถไพรพรึกมะรึกเข
แล้วจะไปเที่ยวชมมะลมเต . มะโลโตโปเปมะลูตู
ตริแล้วพระมะเหลจึงเป๋ปะ . มะไหลไถไคลคละมะหรูจู๋
จรจรัลตันตัดพลัดพลู . ไปสู่ปราสาทท้าวโปลา

ผิดถูกช่วยกันแก้ไขนะครับ จำยากมากบทนี้

[นิรันดร์]

 อีกเรื่องที่คุณสุวรรณแต่ง(ที่ผมทราบ) นอกจากพระมเหลเถไถ ก็คือ
อุณรุทร้อยเรื่อง
และตอนที่ชอบมากก็คือบทแปลงกาย
ดูได้ที่
 http://www.vcharkarn.com/include/vcafe/showkratoo.php?Cid=18&Pid=4636  

[นิรันดร์]

 เรื่องพระมเหลเถไถ ดูทั้งหมดได้ที่

 http://www.arts.chula.ac.th/~complit/etext/maley.htm

 

[จ้อ]

 ของนายมีลูกศิษย์สุนทรภู่ครับ



ถึงมีเพื่อนเหมือนพี่ไม่มีเพื่อน

เพราะไม่เหมือนนุชนาฏที่มาดหมาย

มีเพื่อนเล่นก็ไม่เหมือนกับเพื่อนตาย

มีเพื่อนชายก็ไม่เหมือนกับเพื่อนชม



Amidst Friends, I'm strangely friendless,

Barred from thy nearness, my heart's desire.

Playing Friends are no friends for whom I'll die.

Manly fires can't compare with Ladie's Charms.

[จ้อ]

 คำแปลภาษาอังกฤษของโคลงโลกนิติ ที่คุณ caeruleus โพสต์ไว้ในความเห็นที่ 13 ภาษาอังกฤษก็เพราะดีเหมือนกัน



Tell Fire not to smoke ............. Do try !

Tell The Sun not to shine ........ Try it !

Tell Age, Don't Decline ............ To Death !

All Such Accomplished, ............ can you end Slander.

[จ้อ]

ส่วนบทโปรดของผมในโคลงโลกนิติ ความหมายลึกซึ้งครับ

ฝูงชนกำเนิดคล้าย ........... คลึงกัน
ใหญ่ย่อมเพศผิวพรรณ ....... แผกบ้าง
ความรู้อาจเรียนทัน ............. กันหมด
เว้นแต่ชั่วดีกระด้าง ............. ห่อนแก้ฤาไหว

Born Men are we all ........ and one,
Brown, black by the sun ..... Cultured.
Knowledge can be won ........ alike.
Only the heart differs ........... from Man to Man.

[เทาชมพู]

 โคลงโลกนิติ อีกบทค่ะ

ปลาร้าพันห่อด้วย ..........ใบคา  
ใบก็เหม็นคาวปลา..........  คละคลุ้ง  
คือคนหมู่ไปหา............. คบเพื่อน  พาลนา  
ได้แต่ร้ายร้ายฟุ้ง........... เฟื่องให้เสียพงศ์

ใบพ้อพันห่อหุ้ม.............กฤษณา  
หอมระรวยรสพา..........  เพริศด้วย  
คือคนเสพเสน่หา...........นักปราชญ์  
ความสุขซาบฤาม้วย........ดุจไม้กลิ่นหอม

[เทาชมพู]

จากภาษิต อิศริญาณ ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า  น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย เราก็จิตคิดดูเล่าเขาก็ใจ รักกันไว้ดีกว่าชังระวังการ ผู้ใดดีดีต่ออย่าก่อกิจ ผู้ใดผิดผ่อนพักอย่าหักหาญ สิบดีก็ไม่ถึงกับกึ่งพาล เป็นชายชาญอย่าเพ่อคาดประมาทชาย รักสั้นนั้นอย่าให้รู้อยู่เพียงสั้น   รักยาวนั้นอย่าให้เยิ่นเกินกฎหมาย มิใช่ตายแต่เขาเราก็ตาย แหงนดูฟ้าอย่าให้อายแก่เทวดา อย่าดูถูกบุญกรรมว่าทำน้อย น้ำตาลย้อยมากเมื่อไรได้หนักหนา อย่านอนเปล่าเอากระจกยกออกมา ส่องดูหน้าเสียทีหนึ่งแล้วจึงนอน

[เทาชมพู]

ภาษิต อิศริญาณ (ต่อ) ถึงบุญมีไม่ประกอบชอบไม่ได้   ต้องอาศัยคิดดีจึงมีผล บุญหาไม่แล้วอย่าหลงทะนงตน ปุถุชนรักกับชังไม่ยั่งยืน ******************* ล้องูเห่าเล่นก็ได้ใจกล้ากล้า   แต่ว่าอย่ายักเยื้องเข้าเบื้องหาง ต้องว่องไวในทำนองคล่องท่าทาง ตบหัวผางเดียวม้วนจึงควรล้อ *********************** อันเสาหินแปดศอกตอกเป็นหลัก ไปมาผลักบ่อยเข้าเสายังไหว จงฟังหูไว้หูคอยดูไป เชื่อน้ำใจดีกว่าอย่าเชื่อยุ ****************** ผีมันหลอกช่างผีตามทีมัน คนเหมือนกันหลอกกันเองกลัวเกรงนัก

[เนยสด]

 ยินดีที่ได้รับกลอนเรื่อยๆ ครับ
ของคุณจ้อ มีแบบแปลอังกฤษด้วย มีอีกมั้ยครับ