กลอนเก่า ของดี

[โก๋แก่]

     

ดีใจจังเข้ามาช่วยกันเยอะเลย เด็กไหม่ๆ อ่านไว้
เอาไปใช้บ้าง เป็นประโยชน์ แก่ตัว แก่ชีวิต แก่คนรอบข้าง ทั้งชาติ และ โลกด้วย
ใคร นึกอะไร ดีๆ อีก เชิญเลย

น้องเนยสด อ่านแล้ว อย่าลืมเอาไปเผยแพร่แก่เพื่อนๆ และไปใช้ในโอกาส อันควรได้ผลดีประการใด เล่าให้ฟังบ้าง

ของเก่าเรามีดี ไม่ควรที่จะทิ้งไป


     

[ศานติ]

 มโนมอบพระผู้  เสวยสวรรค์
แขนมอบพระทรงธรรม เทิดหล้า
ดวงใจมอบเมียขวัญ แลแม่
เกียรติศักดิ์รักของข้า มอบไว้แก่ตัว

พระราชนิพนธ์รัชกาลไหนครับ?

[caeruleus]

 รัชกาลที่ 6 ค่ะ ถ้าจำไม่ผิดทรงแปลมาจากภาษาฝรั่งเศส

ขออนุญาตไปค้นก่อน แล้วจะเอามาแปะให้ค่ะ

[เนยสด]

 ดีใจจังครับ ที่ยังมีคนรักภาษาไทยอยู่ ขอบคุณครับที่ช่วยฟื้นความจำผม
อ.นิรันดร์ครับ มีกลอนจิงโจ้ด้วยหรอครับ ตลกดีครับ
เพิ่งเคยได้ยินกลอนภาษาอังกฤษจากคุณเทาชมพูครั้งแรกเนี้ยแหละครับ
คุณโก๋แว๊บมาเยี่ยม ไม่ฝากกลอนเพราะๆ ไว้บางหรอครับ
ส่วนผมคงต้องทำตามที่คุณศศิศบอกแล้วครับ

ปลาร้าพันห่อด้วย......ใบคา
ใบก็เหม็นคาวปลา.....คละคลุ้ง
คือคนหมู่ไปหา.........คบเพื่อน พาลนา
ได้แต่ร้ายร้ายฟุ้ง......เฟื่องให้เสียพงศ์

อันอ้อยตาล หวานลิ้น แล้วสิ้นซาก
แต่ลมปาก หวานหู ไม่รู้หาย
แม้นเจ็บอื่น หมื่นแสน จะแคลนคลาย
เจ็บจนตาย นั้นเพราะเหน็บ ให้เจ็บใจ

[caeruleus]

 โคลงภาษิตนักรบโบราณ

Mon âme au Dieu,
Mon bras au roi,
Mon coeur aux dames,
L'honneur à moi

มะโนมอบพระผู้..................เสวยสวรรค์
แขนทอดถวายทรงธรรม์.......เทอดหล้า
ดวงใจมอบเมียขวัญ.............และแม่
เกียรติศักดิ์รักของข้า...........มอบไว้แก่ตัว

มาต่อโคลงโลกนิติจากคุณเนยสดด้วยนะคะ

ใบพ้อพันห่อหุ้ม..........กฤษณา
หอมระรวยรสพา........เพริศด้วย
คือคนเสพเสน่หา........นักปราชญ์
ความสุขซาบฤาม้วย....ดุจไม้กลิ่นหอม

[caeruleus]

 เอ..ท่าทาง server นี้จะไม่ชอบอักษรประหลาดๆซักเท่าไหร่นะคะ ลองใหม่เป็นอังกฤษแล้วกัน

Mon ame au Dieu,
Mon bras au roi,
Mon coeur aux dames,
L'honneur a moi.

[ศศิศ]

 ก่อนอื่นก็ต้องออกตัวก่อนว่า บทเหล่านี้ ผมเกิดไม่ทัน..เหอๆๆ แต่ค้นมาแปะไว้ให้กันครับผม

สำหรับ จิงโจ้ ของ อ.นิรันดร์  ครับผม

๏ ๏ จิงโจ้โล้สำเภา ๏ ๏
(ร้องลำมอญรำดาบ)
-หลวงวิจิตรวาทการ- แต่ง

จิงเอ๋ยจิงโจ้
เล่นโล้ ในลำ สำเภาใหญ่
เพื่อออกแรง ออกกำลัง โดยตั้งใจ
ที่จะให้ เข้มแข็ง และอดทน
เรานักเรียน ต้องไม่คร้าน การกีฬา
เรื่อง พลศึกษา ต้องฝึกฝน
ให้แข็งแรง ถ้วนทั่ว ทุกตัวคน
เพื่อเป็นคุณ แก่ตน และชาติเอย.......


แมวเหมียว แยกเขี้ยวยิงฟัน

แมวเอ๋ย แมวเหมียว
รูปร่าง ประเปรียว เป็นหนักหนา
ร้องเรียก เหมียวเหมียว ประเดี๋ยวก็มา
เคล้าแข้ง เคล้าขา น่าเอ็นดู
รู้จัก เอารัก เข้าต่อตั้ง
ค่ำค่ำ ซ้ำนั่ง ระวังหนู
ควรนับว่ามัน กตัญญู
พอดู อย่างไว้ ใส่ใจเอย......

[ศศิศ]

 ๏ ๏ ตั้งไข่ล้มต้มไข่กิน ๏ ๏
(ร้องลำลมพัดชายเขา)
-สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ- ทรงนิพนธ์

ตั้งเอ๋ยตั้งไข่
จะตั้งใย ไข่กลม ก็ล้มสิ้น
ถึงว่า ไข่ล้ม จะต้มกิน
ถ้าตกดิน เสียก็อด หมดฝีมือ
ตั้งใจ เรานี้ จะดีกว่า
อุตส่าห์ อ่านเขียน เรียนหนังสือ
ทั้งวิชา สารพัด เพียรหัดปรือ
อย่าดึงดื้อ ตั้งไข่ ร่ำไรเอย.......



๏ ๏ นกขมิ้นเหลืองอ่อน ๏ ๏
(ร้องลำพัดชา)
-หลวงพลโยธานุโยค(นก) - แต่ง

ปักเอ๋ย ปักษิน
นกขมิ้น เรื่อเรือง เหลืองอ่อน
ถึงเวลา หากิน ก็บินจร
ครั้นสายัณห์ ผันร่อน มานอนรัง
ความเคยคุ้น สกุณา อุตสาหะ
ไม่เลยละ พุ่มไม้ ที่ใจหวัง
เพราะพากเพียร ชอบที่ มีกำลัง
เป็นที่ตั้ง ตนรอด ตลอดเอย.......

อ่านต่อที่เว็บนี้เลยครับผม

-  บทอาขยาน
-  พ่อแม่รังแกฉัน  

[caeruleus]

 เวนิวานิช (พระราชนิพนธ์แปลในรัชกาลที่ 6)

อันว่าความกรุณาปราณี
จะมีใครบังคับก็หาไม่,
หลั่งมาเองเหมือนฝนอันชื่นใจ
จากฟากฟ้าสุราลัยสู่แดนดิน:
เปนสิ่งดีสองชั้น; พลันปลื้มใจ
แห่งผู้ให้และผู้รับสมถวิล:
เปนกำลังเลิศพลังอื่นทั้งสิ้น:
เจ้าแผ่นดินผู้ทรงพระกรุณา,
ประดุจทรงวราภรณ์สุนทรสวัสดิ์
เรืองจรัสยิ่งมกุฎสุดสง่า;
พระแสงทรงดำรงซึ่งอาชญา
เหนือประชาพสกนิกร,
ประดับพระวรเดชวิเศษฤทธิ์
ที่สถิตอานุภาพสโมสร;
แต่การุณยธรรมสุนทร
งามงอนกว่าพระแสงอันแรงฤทธิ์;
เสถียรในหฤทัยพระราชา,
เปนคุณของเทวาผู้มหิทธิ์;
และราชาเทียมเทพอมฤต
ยามบพิตรเผยแผ่พระกรุณา.
ฉะนั้นยิว, แม้อ้างยุติธรรม,
จงกำหนดจดจำไว้ด้วยว่า,
ในกระแสแห่งยุติธรรมา
ยากจะหาความเกษมเปรมใจ:

[โก๋แก่]

   
โก๋เอาบ้าง
อภินันทนาการจาก กี๋สาว คู่หู โก๋แก่

ธรณีนี่นี้เป็น พยาน
เราก็ศิษย์มีอาจารย์ หนึ่งบ้าง
เราผิดท่านประหาร เราชอบ
เรา บ่ ผิดท่านมาล้าง ดาบนั้น คืนสนอง

ศรีปราชย์

[caeruleus]

 กลอนข้างบนทรงแปลมาจาก The Merchant of Venice ของ William Shakespeare บทนี้ค่ะ

The quality of mercy is not strained:
It droppeth as the gentle rain from heaven
Upon the place beneath.  It is twice blessed:
It blesseth him that gives, and him that takes.
'Tis mightiest in the mightiest: it becomes
The throned monarch better than his crown;
His sceptre shows the force of temporal power,
The attribute to awe and majesty,
Wherein doth sit the dread and fear of kings;
But mercy is above this sceptred sway.
It is enthroned in the hearts of kings;
And earthly power doth then show likest God's,
When mercy seasons justice.  Therefore, Jew,
Though justice by plea, consider this,
That in the course of justice none of us
Should see salvation: .....

ดิฉันอ่านเท่าไหร่ก็ไม่เพราะเท่าภาษาไทยซักทีค่ะ

[โก๋แก่]

 ขอโทษที ศรีปราชญ์  ใช้ ญ ไม่ใช่ ย  สงสัยจะลืมกด Shift ต้อขอโทษ            ด้วยครับ  และจะขอให้ช่วยเติมต่อข้อความต่อไปนี้
    อันความรู้รู้กระจ่างแต่อย่างเดียว  แต่ให้เชี่ยวชาญเถิดจะเกิดผล                   .....................  ....................

[caeruleus]

 ตาม Theme ศรีปราชญ์ คุณโก๋แก่มาค่ะ

ว่ากันว่าเป็นตอนที่พ่อศรีแต่งโคลงถวายสมเด็จพระนารายณ์เป็นที่พอพระทัย ถึงกับพระราชทานพระธำมรงค์ให้ นายทวารเห็นแหวนสวย จึงเกิด ปุจฉา-วิสัชนา ดังนี้ค่ะ

นายทวาร: แหวนนี้ท่านได้แต่.........ใดมา
ศรีปราชญ์:เจ้าพิภพโลกา..............ท่านให้
นายทวาร: ทำชอบสิ่งใดนา............วานบอก
ศรีปราชญ์:เราแต่งโคลงถวายไท้....ท่านให้รางวัล

[ศานติ]

 ข้อ ๒๓ ที่คุณ caeruleus เขียนมา ตอนนี้นักเรียนยังต้องท่องกันอยู่หรือเปล่าครับ?

[Kudo_RCH]

 จาก กาพย์เห่ชมเครื่องคาวหวานครับ แต่เป็นส่วนของโลงสี่สุภาพ

แกงไก่มัสมั่นเนื้อ          นพคุณ พี่เอย
หอมยี่หร่ารสฉุน            เฉียบร้อน
ชายใดบริโภคภุญช์        พิศวาส หวังนา
แรงอยากยอหัตถ์ข้อน    อกให้หวนแสวงฯ

ก็ยังท่องๆกันอยู่นะครับ แต่ส่วนมากมักจะให้ท่องส่วนที่เป็นกาพย์ยานี ๑๑ ซะมากกว่า

เอาส่วนกาพย์ยานี ๑๑ ไปอ่านเล่นกันซักหน่อยดีมั้ยครับ

  มัสมั่นแกงแก้วตา          หอมยี่หร่ารสร้อนแรง
ชายใดได้กลืนแกง           แรงอยากให้ใฝ่ฝันหา
  ยำใหญ่ใส่สารพัด          วางจานจัดหลายเหลือตรา
รสดีด้วยน้ำปลา               ญี่ปุ่นล้ำย้ำยวนใจ
  ตับเหล็กลวกหล่อนต้ม    เจือน้ำส้มโรยพริกไทย
โอชาจะหาไหน               ไม่มีเทียบเปรียบมือนาง