แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์...

[อินทาเนีย]

ขอบคุณมากครับคุณเทาชมพู ไม่ทราบว่ามีต่ออีกสักบทสองบทไหมครับ? :-)

[เทาชมพู]

อนึ่งผ้าทรงจงนุ่งเหน็บข้างขวา
กันเขี้ยวงาจระเข้เดรัจฉาน
อนึ่งอย่าไปใต้ช่องคลองสะพาน
อย่าลอดร้านฟักแฟงแรงราคี
ทั้งไม้ลำค้ำเรือนแลเขื่อนคอก
ใครลอดออกอัปลักษณ์เสียศักดิ์ศรี
ถึงฤทธิ์เดชรเวทมนตร์ดลจะดี
ตัวอัปรีย์แปรกลับให้อัปรา
อนึ่งไปไหนได้พบประสบซาก
อย่าออกปากทักทายร้ายนักหนา
ให้สรงน้ำชำระพระพักตรา
ตามตำราแก้กันอันตราย

[อินทาเนีย]

ขอบคุณมากครับ :-)

[อินทาเนีย]

"พฤษภกาสร อีกกุญชรอันปลดปลง
                          โททนต์เสน่งคง สำคัญหมายในกายมี
                          นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์
                          สถิตทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ในโลกา"

ตกลงมาจากเรื่อง "กฤษณาสอนน้องคำฉันท์" หรือเปล่าครับ?

[เทาชมพู]

ใช่ค่ะ

[อ๊อฟ]

บัดเดี๋ยวดังหง่างเหง่งวังเวงแว่ว
สะดุ้งแล้วเหลียวแลชะแง้หา
เห็นโยคีขี่รุ้งพุ่งออกมา
แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์
มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด
ไม่เคี้ยวคดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน
มนุษย์นี้มีที่รักอยู่สองสถาน
บิดามารดารักมักเป็นผล
ที่พึ่งหนึ่งพึ่งได้แต่กายตน
เกิดเป็นคนคิดเห็นจึงเจรจา
แม้ใครรักรักมั่งชังชังตอบ
ให้รอบคอบคิดอ่านนะหลานหนา
รู้สิ่งใดไม่สู้รู้วิชา
รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี

จำได้แค่นี้จ้า....